📌 Mananatili na lang po tayo sa pangalan na Phoenix, para hindi malito ang lahat. Thank you for reading! ☺❤
KABANATA 16: Ang Misteryosong Lalaki (The Mysterious Guy)Sa sobrang laki ng kuwartong tinutuluyan ni Julliana ay hindi niya makita kung saan nahulog ang kuwintas niya. Umaga na noong kinabukasan ng mapansin niyang wala na ito. Hindi niya iyon pinatanggal sa tatlong maid kaya nasisiguro niyang hindi ito nakuha o nalaglag noong pinaliguan siya.Hindi niya puwedeng mawala ʼyon, dahil ito na lamang ang alaala niya sa mga magulang niya.Takot man ay naglakas loob pa rin siyang lumabas kahit kabilin-bilinan ni Dark na huwag siyang lumabas nang hindi ito kasama. Hindi siya mapapalagay hanggat hindi niya nahahanap ang kuwintas. Napatingin siya sa lugar ng mansion. This is not just like a mansion, dahil parang palasyo talaga ito.Maraming mga guards na nakatayo sa bawat poste ngunit hindi naman siya nito binabawalan or kahit tingnan man lang ay hindi ng mga ito magawa.“May ganito pa lang lugar dito sa Pilipinas? Teka— nasa Pilipinas pa ba ako?” napasinghap siyang bigla. “Oh my gosh. No. Hind
KABANATA 1: KAPALIT NA BABAE [Substitute Woman]"Ju-Julliana... A-anak..." nanginginig at naiiyak na tawag sa kaniya ng kasambahay na si Manang Lolit. "M-may masamang balita... k-kasama raw sa mga n-nasawi ang mga m-magulang mo sa s-sumabog na eroplano."Paulit-ulit sa pandinig ni Julliana ang sinabing iyon ni Manang Lolit. Nanginginig ang kaniyang mga kamay, kasabay nito ang pagbitaw niya sa hawak na cellphone. Ang buong katawan niya ay nababalutan ng lamig. Unti-unit siyang napaupo at nakatitig lamang sa kawalan."No... that's not true."Hindi na niya namalayan pa ang pagtulo ng kaniyang mga luha. Sunod-sunod iyon at nasundan pa ng malakas na hikbi na kinalaunan ay naging palahaw na ang iyak niya. Hindi maaaring kasama ang mga magulang niya rito, dahil ang sabi ng mga ito ay bukas pa sila darating, sa mismong kaarawan niya.Ito ang regalong kahit kailanman ay hindi niya matatangap. MATAPOS ilibing ang kaniyang mga magulang ay siyang sulpot naman ng kaniyang tiyahin sa kanilang baha
KABANATA 2: PAGKAWALA SA SARILI (Out of Control)ㅡ JullianaNaramdaman ko ang senseridad sa boses ng lalaking nakayakap sa akin. Ngunit hindi ko siya kilala. Marahil ay sa kaniyang paningin ay ako si Clarisse. Siguro ang Clarisse na 'yon ang tinutukoy ng mga dumukot sa akin na sinabing pinatakas ng isa sa mga kasamahan nila.Pero bakit ba narito ang lalaking ito? Bakit siya binugbog at pinapahirapan? Hindi naman siya mukhang masama, ngunit base dito ay nilango siya ng droga at ang ibig sabihin no'n ay maaaring paunti-unti na siyang mawala sa sarili.But I can't kill someone! Hindi ako ganoong tao. Pero paano kung may gawin ito sa akin na mali? Hindi ko rin naman hahayaan na masaktan ako at hindi ko pa gustong mamatay."Give me a damn good show, G-Dragon," sambit ng isang boses lalaki mula sa speaker.Kung gano'n ay may nanunuod sa amin? Napakuyom ako ng kamao. Ano bang kasalanan ng taong 'to kung bakit siya ginaganito? At sa sitwasyon ko ngayon ay parang naiipit ako. Narinig ko naman
KABANATA 3: ANG KATOTOHANAN (The Truth)ㅡ JullianaNapatayo ako mula sa pagkakahiga. Kaagad akong napahawak sa aking sintido dahil sa nararamdamang sakit at kirot nito. Ipinalibot ko ang aking paningin nakasalukuyang malabo pa, at doon ko lamang napagtanto na nasa isang malawak na kwarto ako.Pilit kong inaalala kung paano ako napunta dito. Hanggang sa naramdaman ko na lamang ang isang bisig na nakayakap sa akin. Hindi ako nakagalaw at nanlaki kaagad ang mga mata ko saka unti-unting tumingin sa side nito.Sino ang lalaking ito?!Pinakiramdaman ko ang sarili ko at doon ko napagtanto na wala akong suot kahit isa! Magkadikit ang aming balat at tanging kumot lamang ang nagtataklob sa hubad na katawan naming dalawa. At ang ibig sabihin no'n ay may nangyari sa amin! Hindi 'yon maitatanggi mula sa huling alaala na mayroon ako. F*ck! Anong ginawa ko? Bakit ko hinayaang maibaba ng lalaking ito ang bandera?!Dahan-dahan kong inalis ang kamay nito sa aking tiyan, saka ako tumayo. Literal na nara
KABANATA 04: MAPANAKIT NA ASAWA (Abusive Husband)"Wala ka talagang kwenta!"Malakas na sampal ang tumama sa aking mukha. Ramdam na ramdam ko ang hapdi at pagkamanhid ng aking pisngi at halos ikaluhod ko ang pagsampal sa 'king 'yon ni David. Gustuhin ko mang umiyak pero wala ng luhang lumalabas. Marahil ay napagod na ang mga mata kong lumuha.Limang taon na ang nakalipas simula nang ikasal kami at tanggapin niya ang anak kong si Misha. Tunay na itinuring niya itong parang tunay na anak. Ngunit pagdating sa akin ay tila isa akong maruming babae, isang parausan, isang tauhan."Napakasimple lang ng pinapagawa ko sa 'yo pumalpak ka pa?!" muling sigaw nito. "Aakitin mo lang naman si Mr. Cortez, iyon lang ay nag inarte ka pa? Now, ayaw na niyang mag invest sa company ko!" hinila ni David ang buhok ko saka ako ibinalibag sa lamesa nito.Ang tinutukoy nitong Mr. Cortez ay isang matandang lalaki na siyang CEO ng EFGHI Company sa America. Pinag-aagawan ito ng iba't-ibang company dito sa Pilipin
KABANATA 05: PANG-AAKIT KAY MR. MARIANO (Seducing Mr. Mariano) "Anak, sigurado ka na ba? Tumakas na lang kaya tayo, tutulungan ko kayo magtago ng anak mo sa probinsya kung gusto mo. Huwag ka ng tumuloy, hindi maganda ang pakiramdam ko sa gagawin mo," bakas sa boses at hilatya ng mukha ni Manang Lolit ang labis na takot at pag-aalala. Marahan akong ngumiti at saka hinimas ang balikat nito. Kung tutuusin ay sobra na ang naitulong sa akin ni Manang Lolit. At ayokong madamay siya sa galit ni David. Hanggat kaya ko ay gagawin ko ang lahat maprotektahan lamang silang dalawa ni Misha, dahil siya na rin ang tumayo bilang mga magulang ko. "Hindi na po Manang Lolit. Wala na pong atrasan ito, kayang-kaya ko po iyon. Magtiwala po kayo sa akin. Sa tingin ko naman po ay madali lang akitin ang lalaking tinutukoy ni David. Pagtapos naman niya pong pumirma ng contract ay hindi namuli kami magkikita." Ngunit sa totoo lang ay natatakot ako at kinakabahan. Bakas iyon sa malamig kong mga kamay at paki
KABANATA 06: HELP ME! (Tulungan niyo ako!)Napangisi si Phoenix nang tila ba namutla si David dahil sa sinabi niya habang si Julliana naman ay nakayuko't nanginginig na rin sa takot. Upang hindi mahalata ang takot ni David ay sandali itong napangiti. Hindi niya hahayaan na bumagsak siya pati na ang company at tuluyang mawala si Mr. Mariano. "Mr. Mariano, mukhang nagkakamali po kayo. Hindi po 'yon magagawa ng secretary ko," taas noong sambit ni David. Phoenix chuckled. "Then why she's wearing like that?" sabay turo nito sa katawan ni Julliana, na halatang hindi komportable sa suot. "Hindi lang 'yon, nagawa niya pang ipadausdos sa aking hita ang kaniyang paa. Hindi ba't nang-aakit ang tawag don?" Napayuko si David at ang mga mata nito ay palihim na nanlilisk at nakatitig kay Julliana. Gusto niyang sampalin o sapakin si Julliana ngayon ngunit matindi ang pangangailangan niya at kailangan niyang magtimpi. Hindi niya inaasahan na ganito katindi ang presensya ng Mr. Mariano na ito at mukh
KABANATA 07: THE SYMBOL (Ang Simbolo)Dahan-dahang iminulat ni Julliana ang kaniyang mga mata. Puting kisame ang sumalubong sa kaniya at tila amoy gamot sa paligid. Ipinalibot niya ang kaniyang paningin hanggang sa makumpirmadong nasa hospital siya."M-Mommy... are you awake?" mahinhin at masarap sa pandinig ang boses na iyon mula sa kaniyang anak.Napangiti siya, ngunit kaagad na naalala ang huling nangyari bago siya mawalan ng malay. Mabilis pa sa alas-kwatrong niyakap niya ang kaniyang anak. At tumingin sa paligid sa isiping naroon si David."Mommy, wala dito si Daddy. Lola said they will talk to her. They told me, na lasing daw si Daddy kaya ka niya sinaktan.""I-Ikaw, sinaktan ka ba niya?" nag-aalalang tanong niya.Umiling si Misha, "Hindi po, mabuti na lang po at dumating sila Lola para tulungan ka nila Mommy."Unti-unti ng tumulo ang mga luha sa mata ni Julliana. Ngayon ay alam na ng mga magulang ni David ang sitwasyon niya sa poder ng anak nito. Siguradong lalong titindi ang g