Library
Maghanap
Home / Romance / The Marriage We Never Meant / KABANATA 25: birthday gift

Share

KABANATA 25: birthday gift

Author: Auroravillez
last update Huling Na-update: 2025-11-08 23:51:29

Namilog ang mga mata ko kaya dali-dali akong umakyat ng hagdan para puntahan si Rowan, nagbabakasakali na nasa balcony lang siya.

Pero wala. Miski tasa na ginamitan niya sa pangkape niya, wala rin.

Nasa trabaho siya…

Bakit kailangan niya pang magpahanda? Hindi naman 'to ka special-special sa akin. I couldn't believe he could do this. No one in my life is getting ready when my birthday comes. Hindi ako sanay.

Bumaba ulit ako. Nakakahiya naman!

“Ate Loraine ako na.” saad ko kay Ate Loraine na nagsasala ng pasta.

“Maam bawal ka pong tumulong. Special na araw mo raw 'to. Bawal ka raw humawak ngayon ng kahit na anong gamit sa pangluto o panglinis. Bilin ni Boss.” saad ng maid na si Jenna sa likuran ko kaya napalingon ako sa kanya.

“Binilin niya…yun?” dahan-dahan pa ang pagkakabigkas ko. Tumingin siya sa akin at maliit na tumango. Matapos kaniya-kaniyang gawi ulit.

Alas 8 palang ng umaga. Pero halos lahat s
Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App
Locked Chapter
Nakaraang Kabanata Susunod na kabanata

Pinakabagong kabanata

  • The Marriage We Never Meant   KABANATA 42: give it to him

    (WARNING: R18—reader discretion is needed)“Ah—no, no! Rowan. This is wrong.” I can't hold back my moans that I muttered. He almost sipped and kissed my leg, leaving a mark while tracing every part of it.“This is right, Lunnie.” napapaso na wika niya habang patuloy sa ginagawa niya.I was sitting on his lap and he was holding my waist so very tight that I had no more chance to escape from him.Napapailing na lang ako. “Let's stop this, okay—ah!” I almost blocked my mouth using my hands, but he shoved it away, making me moan even more and more.“Why do you want me to stop, huh?” he stopped from what he was doing right now.“Mali to.” hinihingal kong sambit.I saw the pain and disappointment in his eyes as he licked his lower lip so I saw his attractive tongue. He bit the skin of inner cheek before catching my gaze and looking at me seriously.“How could this thing be wrong? We're just doing a wife and

  • The Marriage We Never Meant   KABANATA 41: kiss

    I heard Rowan groan as I wiped his hand using the wet towel.Ang bigat ng kamay niya kaya nahihirapan akong hawakan ito. Kailangan ko ring hubarin ang long sleeve niya habang pikit-matang pinunasan ang abs niya na humuhulma sa tiyan niya.Six packs of abs… I cannot deny he has a good-looking body.“Lunnie…” he muttered when I was about to finish wiping him.“Bakit?”Nabitawan ko ang braso niya dahil sa tumihaya siya kaya na-expose ulit ang hubad niyang katawan.Para siyang nauubusan ng hininga habang hawak ang leeg papuntang dibdib niya na tila naiinitan.Kinuha ko ang remote ng aircon at nilakasan ito kaya pinanlamigan ako.“I'm hot…” hirap na bigkas niya.“Alam ko namang hot ka.” I said while looking at his face, trying to avoid to look at his body. Huli ko nang marealized ng marinig ko ang mahinang pagtawa niya kahit nakapikit.Nagmulat siya at itinukod ang siko sa kama para alalay

  • The Marriage We Never Meant   KABANATA 40: imagine

    “Rowan… masyado kang mabigat.” bulong ko, pilit inihigit ang hininga.Hindi sa nabibigatan ako sa kanya.Dahil sa kakaibang pakiramdam ang nabibigay niya habang pilit na niyayakap ako na parang bata.He tilted his head while his breath was on my neck. Mas lalo siyang sumiksik kaya nang-init ang pisngi ko sa ginagawa niya.“What are you doing?” napatingala ako kisame ng sasakyan.“V-villa.” he muttered between his breath on my neck. My hair in my nape is almost standing.“Ha?”“Sa Villa, Sir?” tanong ng driver ni Rowan.“Hm,” Rowan said quietly.Imbis na sa daan papunta sa mansyon ni Rowan, sa ibang daan kami dumaan.Hindi ko man lang alam kung ano ang villa na tinutukoy ni Rowan, nanatilling tahimik lang ako habang kanda lunok dahil lang sa ang labi niya… unti-unting lumalapat sa leeg ko. No, it was accidentally…Sampung minuto muli ang lumipas bago kami n

  • The Marriage We Never Meant   KABANATA 39: don't touch him

    Agad na dinaga ang dibdib ko. Kahit magbihis man lang ‘di ko ginawa dahil sa tripleng kaba na namamayani sa dibdib ko.“K-kuya… puntahan natin si Rowan sa Lyry Club sabi niya,” kanda lunok ako ng laway ko dahil sa lakas ng kabog ng dibdib ko. Hindi ko alam kung ano ang nangyari kay Rowan, ramdam ko lang na kailangan niya ng tulong ko…Tumango ang driver ni Rowan na nanatiling gising pa rin.Agad akong sumakay nang inilabas niya na ang kotse. Binuksan lang ng guard ang gate at umalis na kami.Pinadali ko ang driver ni Rowan sa pagmamaneho. Kahit nasa daan na kami, para akong naiinis at nasasayangan sa bawat segundong lumilipas.Ganoon pa rin ang club pagdating namin. It's intentionally just a club, a bar—for rich people who can also afford the private room.May second floor pa sa taas na nagsisilbing parang balkonahe.There's no stripper in this club, just men bringing their own girlfriend… or maybe fu

  • The Marriage We Never Meant   KABANATA 38: call

    I cleared my throat. “Kakain ba talaga kayo?”Napatigil silang dalawa at napabaling ng tingin sa akin. Mula sa madilim na aura ni Zyrus, ngumiti siya sa akin na ikinangiwi ng mukha ko. “Ano ba ang ibig mong sabihin?”Ngumiti ako ng peke at tiningnan sila isa-isa. “Mukha kasing 'di niyo nagustuhan ang pagkain eh. Pangit ba ang lasa?” dahilan ko.But the truth is… I saw how they looking at their plate as if they had a conflict in life, at pagkain ang pinagbubuntungan nila ng galit.“Hindi ha… medyo mapait lang yung fry egg,” sagot ni Zyrus.I knew he was lying. What happened to them?“How 'bout you?” I asked Rowan.“Pretty good, but the toasted bread seems over toasted.” isa pa 'to, ano ba ang nangyayari sa kanila? Nevermind.“May trabaho pa kayo?”“Yes.” sabay na sabi nila at nagkatinginan pero saglit lang at bumalik ulit sa pagkain.“Ahh… ganun ba? Ingat.”

  • The Marriage We Never Meant   KABANATA 37: observing

    Ganun pa din ang rota kapag gigising ako. Laging nasisinagan ng araw ang mukha ko kaya yun ang oras ng gising ko. Hindi ako nagse-set ng time sa alarm clock. Naiingayan kasi ako. Parang sumasakit ang ulo ko kapag nagigising ako ng biglaan.Papungas-pungas pa ako ng mata bago nagmulat.Napangiti ako ng sumalubong sa akin ang kisame na pinalamutian ng isang malaking buwan at mga maliliit na bituin sa paligid.Bago pa man ako makabangon. Naramdaman ko na may parang nakayakap sa bewang ko. Mula sa gilid ko, ramdam na ramdam ko ang mainit at mabangong hininga niya na dumadampi sa balat ko.Kumakapit rin ang amoy niya sa akin kaya hindi ako nakatiis at inamoy siya.Ang bango niya. Amoy bagong ligo… at mayaman. Basta hindi nakakasawa.Ganoon pa rin ang suot niyang pajama kagabi. Ano ba ang nangyari at ang bilis naman na nakarating ako sa kwarto. Uminom lang ako ng tubig eh… tap

Higit pang Kabanata

Maaari mong magustuhan

Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status