Bakit puting ceiling na itong nakikita ko? Bakit parang nasa apartment na ako?Agad akong napabangon mula sa pagkakahiga sa kama, at nilibot ang tingin sa paligid. Nasa apartment na nga ako, pero paano ako nakarating dito?Kanina nasa party pa ako, tapos nagbibigay ng birthday greetings si Dad. So how did I end up here? Paano ako nakauwi? 'Tsaka ano'ng oras na? Umaga na ba?"Jusko, ba't nakapambahay na 'ko?!" gulat na usal ko nang makita kong iba na ang suot kong damit.Sino ang nagpalit sa'kin neto? Jusko, si Louie ba?!"Hindi p'wede—"Napahinto ako sa pagsasalita nang biglang bumukas ang pinto, at pumasok si Louie na may dala-dalang tray ng pagkain. Nang makita niya na 'kong gising ay kaagad siyang ngumiti sa akin, pero wala akong maipakitang emosyon sa kaniya kasi naguguluhan pa rin ako."Mabuti naman gising ka na. I prepared breakfast for you. Here, kain ka na habang mainit pa," aniya nang makarating siya sa direksyon ko. Pero hindi ako sumagot, sa halip, tumingin lang sa kaniya a
"Ugh, ang boring ng party nang kuya mo," walang ganang sambit ni Faye na nakaupo sa tabi ko.Mabuti na lang talaga hindi kami magkasama sa iisang table ni Kuya Erick. That was my choice, because I didn’t want to sit at the same table as my father.Natawa ako ng bahagya dahil sa sinabi niya, pero gano'n din ang napansin ko. Light background music, drinking, and guests each engaged in their own conversations, but all just about business. Hindi naman na bago sa'kin 'to, kasi simula bata pa lang ako ganito lang din ang mga nangyayari sa party.Almost all of the guests my older brother invited were from the business world, so the party felt dull and not enjoyable. Kaya parang gusto ko na lang umuwi, at magpahinga sa apartment."That's why I was having second thoughts about coming, because I knew this is exactly how it would turn out. But if it weren't for you, if you didn't come, I wouldn't have come either," muling sambit ni Faye, pero mababakas na ang pagkabagot sa boses niya."Parang ak
Si Derick lang pala, akala ko kung sino na. Kasama nito si Faye na ang lawak ng ngiti sa akin ngayon, pero parang may hinahanap siya. At kilala ko na kung sino... si Louie."Have you been here long?" tanong ni Derick nang makarating na silang dalawa sa harapan ko."Uhh, oo... mga 30 minutes na yata," tugon ko.At agad na lumapit sa akin si Faye para yakapin ako, ngunit may halong pang-aasar niya akong tiningnan nang makawala na siya mula sa pagkakayakap sa akin. Alam ko naman kung bakit."Nasaan na ang boyfriend mo?" nang-aasar na tanong nito sabay sundot sa tagiliran ko.Loka talaga, siya ang nag-isip niyon pero siya pa 'tong nangungunang mang-asar sa akin. Pero hindi ko naman nagawa 'yong suggestions niya kasi si Louie na ang nagkusa na gawin 'yon kahit hindi ko pa nasasabi sa kaniya."Boyfriend? May boyfriend ka, Erina?" tanong ni Derick na ikinagulat ko.Kaagad ko siyang binalingan ng tingin, pero nakakunot na ang noo niya at puno na rin ng pagtataka ang kaniyang mukha.Ayokong ma
"Kuya..."He only looked at me when I called him, but his eyes kept shifting back to Louie, who was now standing behind me.Now I’m scared to introduce Louie to him—what more kapag nandito si Dad?"Hmm? Uh, I’m glad you made it. I’m really happy you came," aniya, bago ako niyakap ng mahigpit.I returned his hug, then handed him the gift I bought once she pulled away from our embrace.Ngumiti ako sa kaniya. "Happy birthday, Kuya. Sana magustuhan mo 'yan," sabi ko, at agad niya itong kinuha sa akin at nagpasalamat."Thank you, Erina. Mamaya ko na 'to bubuksan."Sa tingin ko ito na ang tamang oras para ipakilala ko sa kaniya si Louie.Kumuha muna ako ng lakas ng loob bago ko nilingon si Louie at sabay na hinawakan siya sa kamay. Inilapit ko siya kay Kuya na ngayon ay malalim na ang tingin sa kaniya."Umm, Kuya, everyone... I’d like to introduce him to you. This is Louie, m-my boyfriend. Louie, this is my brother Erick, and the rest are my relatives," I said hesitantly.I looked at all of
Kanina pa 'ko pa balik-balik ng lakad dito sa kwarto. Tapos na 'kong mag-ayos, pero ayoko pang lumabas. Alas sais pa lang naman ng gabi kaya nanatili muna ako rito para makapag-isip ng sasabihin ko mamaya kapag nakarating na kaming dalawa sa party.Hindi ko na iniisip kung paano ko sasalubungin ang pamilya ko—ang iniisip ko ngayon ay kung paano ko ipapakilala si Louie sa kanila.Nagdadalawang-isip pa rin ako sa sinabing suggestions ni Faye kagabi. Hindi ko alam kung kaya ko bang sabihin 'yon sa pamilya ko lalo na't sigurado akong hindi sila maniniwala ro'n.Kailangan kong sabihan si Louie tungkol do'n, pero paano ko sisimulan? Sa tingin ko kasi hindi siya papayag do'n.But I'll try.Napabuga ako ng malakas na hangin bago tumayo. "Kaya mo 'to, Erina. Huwag kang mahiya sa kaniya," sabi ko sa sarili at naglakad na patungo sa pinto."Oh, hi... I was just about to knock."Nagulat siya nang buksan ko ang pinto, gano'n din ako. Hindi ko akalain na nandito siya sa labas ng kwarto.Hindi ako n
Kanina pa 'ko walang imik habang nakatingin sa salamin, pero bigla akong napapangiti sa hindi ko malamang dahilan. Ewan ko ba kung bakit, pero nagsimula lang 'to matapos kong gupitan ng buhok si Louie.Yes, ginupitan ko siya dahil mahaba na ang kaniyang buhok.Napansin ko 'yon habang kumakain kami nang hapunan kanina. Malapit ng matakpan ng buhok ang kaniyang mga mata, pero gwapo pa rin naman siya sa paningin ko.Huh? Ano raw?Pero muntikan pa kaming mag-away kanina kasi wala siyang tiwala sa kakayahan ko."Are you sure you know how to do it?" he asked, but there was a hint of doubt in his voice.Bahagya akong natawa dahil sa sinabi niya, pero tumango ako bilang sagot at matamis na ngumiti sa kaniya. Puno ng kasiguraduhan ang pinapakita ko sa kaniya para hindi siya magsisi sa magiging kinalalabasan ng buhok niya."Oo nga, ilang beses ko nang sinabi sa 'yo kanina. Magtiwala ka lang kasi sa'kin. Kung hindi mo tatanungin, hidden talent ko ang maggupit ng buhok. So, just trust me," proud