Adrian’s POV
Malamig ang gabi pero parang nag-aapoy ang balat ko habang nakatayo ako sa balkonahe ng penthouse ko. Sa ibaba, makikita ang lungsod na parang dagat ng mga ilaw—pero sa akin, para silang mga matang nanlilisik.Ang phone ko ay hindi tumitigil sa pag-vibrate: mga missed calls mula sa PR team, board members, at ilang fake “friends” na gustong makiusyoso. Trending pa rin ang pangalan ko sa X:#FallenZubiri – 580K tweets.#AdrianExposed – 310K tweets.Kinuyom ko ang kamao ko hanggang sa namutla ang mga knuckles ko. Hindi ako pwedeng maging biro sa buong bansa.“Damn it, Stefanie…” bulong ko, pero hindi sapat ang bulong para maibsan ang galit.Bago pa ako makabuo ng plano, dumating si Marco nang walang paalam—bitbit ang isang bag ng takeout at may ngiting parang alam niyang sasabog ako.“Kuya, kumain ka muna,” sabi niya, inilapag ang burger sa mesa. “Baka naman[Adrian’s POV]Umaga ng Miyerkules, maagang pumasok sa opisina si Nico dala ang dalawang kape. Inabot niya sa akin ang isa habang naka-project sa malaking screen ang mga dokumentong nakuha niya.“Pare,” bulong niya, “eto na. It’s not just a small transfer. May dummy company si Nathan sa Hong Kong na suspicious ang galaw. Mukhang ginagamit niyang front para mag-redirect ng funds.”Nang makita ko ang mga figures, parang nabunutan ako ng tinik. Ito na ang bala ko. Pero habang tinititigan ko ang files, may kakaibang kaba sa dibdib ko—hindi ito simpleng corporate war. Alam kong kapag sumabog ‘to, hindi lang pangalan ni Nathan ang masasagasaan.“Anong plano?” tanong ni Nico.“Anonymous leak,” sagot ko. “Send it to an industry blog na mabilis kumalat. Sabay tayo magpatawag ng emergency board meeting. Kapag sumabog ang issue, wala siyang depensa.”Ngumisi si Nico, pero halatang kinakabahan din. “Bro, sigurad
Adrian’s POV Nagkakape ako sa glass-walled office habang pinagmamasdan ang malawak na skyline ng Maynila. Ang liwanag ng araw ay tumatama sa mga gusali, pero sa loob ko, puro bagyo. Kanina lang, isang text mula sa isang director ang nagbigay ng huling tulak na kailangan ko: > “Nathan met with two of our senior investors last night. He’s pitching himself as the better partner—at ginagamit pa si Stefanie bilang front.” Parang naglagablab ang dugo ko. Hindi na lang ito tungkol sa negosyo—ito na ang pride ko, ang pamilya ko, at… siya. Binuksan ko ang laptop at tumawag kay Nico, ang pinakamalapit kong kaibigang consultant at fixer. Pagkarinig niya sa tono ng boses ko, alam na niyang delikado na ang mood ko. “Pare,” sagot niya, “dami mong iniwan na missed calls kagabi. Anong meron?” “May asungot na gustong agawin ang lahat.” “Si Nathan.” Hin
Adrian’s POVPinahinto ko ang kotse sa madilim na bahagi ng driveway, hawak pa rin ang cellphone na kanina lang ay naghatid ng balitang gumising sa lahat ng demonyo sa loob ko. Sa kabilang linya, kanina, ang board member ay bumulong:> “Adrian, may lumalabas na article. Sinasabing may brewing romance sina Stefanie at Nathan. The investors are eating it up—parang gusto nilang itulak ‘yon para ‘good image.’ Be careful, bro. Mukhang may ibang plano si Nathan.”Wala pa akong nasasabi nang maputol ang tawag, at ngayon, ako lang at ang tibok ng puso kong parang gusto nang sumabog.Threatened. Tama ba ‘yong nararamdaman ko? Bakit ganito? Hindi naman ako dapat nagagalit—hindi naman kami ni Stefanie. Pero habang tinititigan ko ang mga anino ng mga puno sa paligid ng kotse, parang mas lumalalim ang sugat sa loob ko.Kumuyom ang aking kamao, halos mabali ang steering wheel. Hindi siya pwedeng maagaw ng kahit s
[Stefanie’s POV]Pagkasakay namin sa kotse, ramdam ko pa rin ang init ng tensyon na naiwan sa resto. Hindi pa man ako nakakabit ng seatbelt, nag-vibrate ang phone ko sa bag.Napatingin si Adrian pero agad ding umiwas.Binuksan ko ang screen—isang anonymous number, walang pangalan. Isang litrato naming tatlo sa resto: ako, si Nathan, at si Adrian na nakaupo sa tabi ko. Pero ang kuha, malisyoso ang anggulo—para bang may ibig ipahiwatig. Captioned pa ng mga salitang: “The heiress and the investor—what’s brewing?”Napairap ako nang malakas, tipong kahit sino sa tabi ko maririnig iyon. “Seriously?” bulong ko.“Problem?” malamig pero may diin na tanong ni Adrian.“It’s nothing.” Pinatay ko ang screen at ipinasok uli sa bag.“Kung wala ‘yon, bakit ka napairap?” Tinitigan niya ang daan pero halata ang kuryosidad.“Dahil nakakainis lang. Typical gossip.”Tahimik siya
Stefanie's POVHindi ko alam kung bakit pumayag ako.Okay, alam ko. Kasi kahit paano, mahirap tanggihan si Doña Beatriz kapag may sinasabi siya—lalo na kapag hawak niya ang kamay mo at tinititigan ka gamit ang mga matang may halong lambing at utos.“Stefanie, hija,” bulong niya kaninang hapon habang inaabot ko ang pain reliever niya, “huwag mong masyadong sarhan ang mundo mo. Dinner lang ‘yan. Makinig ka rin sa iba. Hindi lahat ng nag-aalok ng imbitasyon ay may masamang intensyon.”“Pero, Doña…” Pinilit kong huwag ipakitang nai-stress ako. “Ayoko po na ma-misinterpret ng board o ng media. Isang maling litrato lang—baka lumala pa ang tsismis.”Napangiti lang siya, yung tipong ngiti na parang alam niyang mahuhulog ka rin sa bitag niya. “Ang magaling na nurse at acting CEO ay marunong ding mag-relax, hindi ba?” tapik niya. “Besides, kailangan mo ring makita kung anong klase ng tao si Nathan kapag
Stefanie’s POVWala sa plano ko ang gulo ngayong umaga. Dapat tahimik lang: i-check ang mga papeles para sa bagong outreach program, ihanda ang gamot ni Doña Beatriz, at i-update si Adrian tungkol sa mga logistics para sa susunod na linggo. Kahit technically ako na ang may pinakamalaking share sa kumpanya, pinipili kong hindi isampal ‘yon sa mukha ng board—lalo na kay Adrian. Respeto iyon.Pero habang inaayos ko ang mga dokumento sa executive lounge, biglang bumukas ang pinto. At doon—parang isang eksenang walang paalam—sumulpot si Nathan Cruz. Crisp ang light gray suit niya, may hawak pang maliit na paper bag ng mamahaling kape, at may ngiting parang alam na niya kung paano magpabagsak ng depensa ng kahit sino.“Good morning, Miss Stefanie.” bati niya, parang matagal na kaming magkaibigan.Natigilan ako, halos nabitawan ang folder. “Nathan? Akala ko next week pa ang meeting natin para sa investment pro