Secret Vow of the Ruthless Billionaire
“Mahal kita… kaya kita itatago sa mundo.”
China Asuncion was just looking for a stable job—hindi fairy tale, lalo na hindi lalaki. Pero ang universe may ibang plano.
Ang mapaglarong tadhana dinala siya kay Gabriel Buenavista.
CEO. Cold-blooded billionaire. Dangerous. And absolutely off-limits.
He gave her one rule: Don’t fall in love.
But how do you follow that when the devil in a suit suddenly makes you his secret wife?
Ngayon, kasal siya sa lalaking hindi puwedeng aminin sa mundo. A ghost bride. A hidden queen.
Pero may mga matang nakamasid.
Isang larawan ang lumabas—at isang banta ang dumating na kailangan nilang harapin.
“Put her back where she belongs… or we will.”
As enemies close in, secrets from Gabriel’s past start to resurface—dark, bloody, and lethal.
China must decide: is love worth dying for?
In a world built on lies, wealth, and power,
ang pinaka-delikado palang sandata… ay ang pusong umiibig.
Kakayanin bang harapin ng mga puso nila ang mga panganib at bantamg pabugsong sumasalakay sa kanila?
But just when they thought they could escape—
China vanishes. Nakakawindang.Biglaan.
No note. No warning. Just blood on her wedding ring...
And a message carved on Gabriel’s penthouse mirror:
“You should’ve kept her hidden.”
Read
Chapter: Chapter 98POV: ChinaTahimik ang paligid ng opisina habang nakaupo ako sa harap ng malapad na mesa. Nakapatong sa harap ko ang isang bundle ng confidential documents—mga kontrata, bank transfers, at ilang internal memos na pinasa sa akin ng isang whistleblower mula sa loob ng Villareal Corporation. Ang bawat pahina ay tila mabigat, parang bawat tinta’y nagpapatunay ng kanilang kasakiman.Huminga ako nang malalim at sinilip ang oras. 2:37 a.m. Nasa kabilang side ng mesa si Gabriel, hawak ang isang tasa ng kape at nakatitig sa laptop. Malalim ang kunot ng kanyang noo. Parang ang bawat click ng kanyang daliri sa keyboard ay may bigat ng sampung desisyon.“Chin,” tawag niya, boses niyang mababa pero ramdam ang pagod. “Are you sure about this? Once we push these files sa media, hindi na puwedeng umatras. Hindi na lang ito laban nila at natin—magiging giyera ito sa harap ng publiko.”Napakurap ako. Totoo. Pero naalala ko ang lahat ng pinagdaan
Last Updated: 2025-09-30
Chapter: Chapter 97 No Backing Out Gabriel's POV “Sir, diretso po ba tayo sa warehouse o dadaan muna sa main office?” tanong ng driver.“Warehouse,” sagot ko, malamig ang boses. “Mas kailangan kong makita kung totoo ngang may sabotahe sa shipment.”Pero sa loob-loob ko, ramdam kong hindi ito ordinaryong gabi. May tension sa hangin, para bang may matang nakabantay mula sa dilim.Habang binabaybay namin ang isang madilim na kalye, biglang nag-flicker ang mga streetlights. Napakunot ang noo ko. Too precise. Hindi aksidente.“Slow down,” utos ko sa driver. “Stay alert.”Bigla—BLAG! May tumama sa harapan ng kotse. Ang windshield, nag-crack. Isang bala.“Sir! Dapa!!! ” sigaw ng bodyguard sa tabi ko. Sabay hatak niya sa akin pababa. Umalingawngaw ang sunod-sunod na putok, parang fireworks na nakakatulig.“Ambush!”Ang puso ko, kumakabog nang parang mababali ang tadyang ko. Ngunit hindi ako pwedeng matigok dito. Hindi ngayon.“Drive through! Bilisan mo!” utos ko.Nilingon ko mula sa bintana—tatlong motorsiklo, naka-helmet, ma
Last Updated: 2025-09-29
Chapter: Chapter 96 loyalty POV: China“Mommy, bakit parang sad ka?”Napatigil ako sa pag-aayos ng kuwelyo ni Gideon bago siya ihatid ni Yaya Minda sa daycare. Ang inosente niyang tanong ay tumama nang diretso sa dibdib ko. Ngumiti ako kahit ramdam ko ang bigat na parang may nakaipit na bato sa lalamunan ko.“Hindi ako sad, baby. Medyo pagod lang si Mommy.” Pinisil ko ang pisngi niya, pilit na masigla ang tono ko.Pero ang totoo? Hindi lang pagod. Ang buong mundo namin ngayon ay parang chessboard na bawat galaw ay may kapalit na buhay. At ang role ko ngayong araw—magpanggap na hindi ko kakampi si Gabriel.“Love you, Mommy,” ani Gideon bago siya dinala ni Yaya palabas. Tumingin siya ulit sa akin, parang may kutob. Pero mabilis siyang nawala sa hallway.Naiwan akong nakatingin sa salamin. Nakangiti ang mukha ko, pero sa likod ng ngiting iyon, ramdam kong unti-unti akong nauupos.Kagabi, habang ma
Last Updated: 2025-09-28
Chapter: Chapter 95 Prankster (POV: China)Nakaharap ako sa salamin, pinipilit na hindi manginig ang mga kamay habang inaayos ang buhok ko. Sa bawat suklay, paulit-ulit kong inuukit sa isip ko ang papel na kailangan kong gampanan ngayong araw: ang babaeng nagdududa, ang asawang unti-unting nawawalan ng tiwala kay Gabriel.Dapat totoo ang acting. Dapat maniwala sila. Kahit masaktan ako.“Chin.” Bumukas ang pinto, si Gabriel, nakasuot ng dark suit. Lumapit siya sa akin, hawak ang balikat ko. “Sigurado ka bang kaya mo ‘to?”Huminga ako nang malalim. “Kailangan, Gabriel. Kung hindi ako magpapaapekto, hindi kakagat ang mga Villareal. Gusto nilang makita tayong nagkakawatak. Ibibigay natin ang gusto nila—pero sa paraan na tayo ang makikinabang.”Sandaling nagdilim ang mata niya, parang ayaw niyang ituloy. “Masakit ‘to para sa’yo, Chin. Lalo na kay Gideon.”Ngumiti ako nang mapait. “Mas masakit kung mawala siya.”
Last Updated: 2025-09-27
Chapter: Chapter 94 Trap Markers(POV: Gabriel)Alas-singko pa lang ng umaga pero gising na ako, nakatitig sa monitor kung saan nakabukas ang mga internal security logs ng kumpanya. Ang mga mata ko, namumula na sa puyat, pero hindi ko tumigil. Hindi ako titigil hanggang hindi ko nakikita ang ebidensiya.“Gab,” tawag ni Chin mula sa likod, dala ang tasa ng kape. “Baka naman pwedeng magpahinga ka muna kahit isang oras.”Umiling ako. “Can’t. The traitor is in here somewhere. Kung mahuli ko siya, matatapos na ang gulong ‘to.”Tahimik siyang naupo sa tabi ko, inilapag ang tasa at hinawakan ang braso ko. “Then let me stay with you.”Tumango lang ako, at saglit akong huminga nang malalim. Sa ganitong oras lang ako nakakaramdam ng konting kapayapaan—kapag hawak niya ako. Pero hindi ibig sabihin nito titigil ako.Ilang oras akong nakatutok sa mga logs. Inutusan ko ang team ko na magpakalat ng tatlong iba’t ibang blueprint na may maliliit na “trap markers”—detalyeng wala sa totoong plano. Kapag lumabas iyon sa Villareals, mala
Last Updated: 2025-09-26
Chapter: Chapter 93 Reaction (POV: Gabriel) Umaga pa lang, pero parang may bagyong humahampas sa mga dingding ng opisina ko. Ang screen ng phone ko ay nagliliyab sa dami ng notifications—mga alert sa stock market, emails mula sa investors, at messages mula sa board. May mali. At hindi lang basta maliit na mali—may bumagsak. Hawak ko ang tasa ng kape, pero nanginginig ang kamay ko. Nang buksan ko ang unang email mula sa finance team, para akong sinampal ng malamig na tubig: “Sir, the confidential blueprint for the Nueva Vista Project has been leaked. Competitor already announced a suspiciously similar plan.” Tumigil ang mundo ko saglit. Ang proyektong iyon ang magiging pinakamalaking expansion ng kumpanya ngayong taon—at ngayon, nasa kamay na ng kalaban. Villareals. Sino pa nga ba? Pumasok si China sa opisina, may dalang mga folders at may bakas ng puyat sa mukha. “Gab,” bulong niya, “may naririnig akong bulung-bulungan sa board… Parang may kumalat na chismis na hindi mo kaya panghawakan ang kumpanya.” Tinap
Last Updated: 2025-09-25
Her Body, His Signature (A CEO's X Deal)
My back hits the cold glass of the penthouse window, the city glittering a thousand feet below us.
Sebastian’s hand is at my throat—not tight enough to hurt, but enough to remind me who I belong to.
“You were talking to him,” he says, voice low, dangerous. His other hand is braced beside my head, caging me in. “You smiled.”
“It was just—”
“Don’t lie to me, Ocean.” His thumb brushes the hollow of my throat, and my pulse jumps so hard he feels it. “You’re mine. Every glance. Every breath. Every inch of you.”
I should be furious. I should tell him I’m not his property.
But then his mouth is on mine—rough, consuming, tasting like the whiskey he hasn’t let go of since the gala.
I moan before I can stop myself. That’s all the permission he needs. His hand slides to my waist, fingers digging in as if he’s afraid I’ll vanish. The heat between us ignites like dry kindling. It’s dangerous. It’s too much. It’s everything.
When he finally pulls back, his eyes are dark enough to drown in.
“One year,” he murmurs. “That was the deal. But you… you’re making me want forever.”
And in that moment, I know the worst truth of all—
If Sebastian Velez decides to keep me, I won’t even try to run.
Read
Chapter: Chapter 94 Cross FireOcean’s POVThe warehouse air was damp and stale, smelling faintly of rust and old oil. Ocean hugged her knees against her chest, her wrists raw where the zip-ties had cut into them. The men who had snatched her were ghosts now—slipping in and out without speaking, leaving her alone with nothing but the echo of dripping water and the scrape of rats in the corners.She had counted the hours by the slivers of light under the door. Five times it had brightened and dimmed. Five times she had whispered Paul’s name under her breath like a prayer.She thought of Sebastian—not the CEO, not the power player—but the man who once knelt beside her hospital chair and brushed her hair back, promising, “I’m not going to let you go through this alone.” That memory hurt worse than the cold concrete beneath her.Footsteps approached. A man in a leather jacket stepped inside, his face masked by shadow. “Your boyfriend thinks he runs the city,” he
Last Updated: 2025-09-30
Chapter: Chapter 93 Shadows To Follow Sebastian’s POVThe elevator doors slid open on the top floor of Veyron Industries, spilling Sebastian into a corridor lined with glass walls and the quiet hum of ambition. The skyline beyond the windows was a jagged heartbeat of neon and smog, but today it felt like a cage. The company’s empire—his empire—looked as pristine as ever, but Sebastian knew the cracks weren’t in the building. They were in him.The boardroom’s polished table was already occupied by a handful of directors whispering in clipped tones. A rival conglomerate had been circling like vultures since the scandal with Isla’s family name leaked. The whispers weren’t just about market shares; they were about loyalty, about whether their once-impenetrable CEO could still hold the line.Sebastian set his leather folder on the table and forced a calm nod. “Let’s get started.”Mara, his chief of operations, cleared her throat. “They’re offering a hostile buy-in on the Eastern branch, Sebastian. If we don’t counter by next
Last Updated: 2025-09-29
Chapter: Chapter 92 Breached My FortressBehind us, tires screeched—Rico’s SUV slammed through a side gate, headlights blazing. Lucas leaned out the window, firing warning shots into the air. The gunmen scattered like rats.We dove into the SUV’s backseat. Rico floored it, fishtailing onto the main road as the rain turned into a downpour that swallowed the city’s neon glow.An hour later, inside an anonymous condo overlooking Makati’s skyline, the room buzzed with low voices and the beeping of medical equipment. Lucas disinfected my shoulder while Rico reinforced the door. Ocean sat wrapped in a blanket on the sofa, wet hair clinging to her cheeks. She looked at me like she wanted to both hit me and hold me.> Ocean: “You could’ve died.”Sebastian: “Better me than you.”Ocean “That’s not a choice I asked you to make.”Sebastian: “It’s the only one I’ll ever make.”Her lips parted, but no words came. Instead, a tear slipped down her cheek—silent, devastating.I reached out, brushing it away with my good hand. The closeness wa
Last Updated: 2025-09-28
Chapter: Chapter 91 embarrassing moment Sebastian s POV The city lights streaked past in molten ribbons as I gunned the accelerator, the wail of a distant siren blending with the thundering in my chest. Ocean’s recorded voice still echoed in my ears: Don’t give up on me. As if there was a universe where I ever could. The GPS coordinates pulsed on the stolen phone—an abandoned rail yard on the edge of Manila’s port district. Every instinct screamed trap, but hesitation wasn’t an option. I dialed Damien again on speaker. > Sebastian: “Shadow me, but hang back five blocks. No headlights. If they see you, she’s dead.” Damien: “Copy. Rico’s already rerouting drones. Sebastian… don’t let anger cloud you.” Sebastian: “Anger’s the only thing keeping me upright right now.” The rain started again, spattering the windshield like warning shots. The yard was a skeleton of rusted freight cars and twisted tracks, lit only by flickering floodlamps. My headlights cut through the mist, revealing graffiti-scarred walls and pud
Last Updated: 2025-09-27
Chapter: Chapter 90. shipping container Sebastian's POV Sebastian replayed the video three more times while parked on the shoulder of EDSA, traffic hissing past like a distant ocean. Every freeze-frame of Ocean’s face stabbed at him: the set of her jaw, the glint of tears that hadn’t stolen her fire. She looked terrified but unbroken—and that broke him more than if she’d begged.His hands trembled as he shoved the phone into the dash mount. “Whoever you are,” he muttered under his breath, “you just made the worst mistake of your life.”He dialed Joseph on speaker.> Sebastian: “Scrub the video metadata. Trace the sender. Cross-check cell towers near EDSA between 2:30 and 2:50.”Joseph: “Already on it. The USB drive has fragments of a shipping manifest—looks like Pier 13.”Sebastian: “Send everything to my tablet. Wake the pier contacts.”The steering wheel creaked under his grip as he accelerated, weaving through the half-as
Last Updated: 2025-09-26
Chapter: Chapter 89 fragments (Sebastian POV)The City Never Sleeps, But My Heart Is Barely BreathingThe dashboard clock glowed 2:43 a.m., but Sebastian couldn’t tell if the night had just begun or if it had already bled into eternity. Manila’s streets were slick with leftover rain, neon reflections puddling on asphalt like broken glass. Every stoplight felt like a taunt, every horn blast a reminder that time kept moving—even while Isla might not be safe.He tightened his grip on the steering wheel, knuckles whitening. His phone buzzed again: another update from security—still no sighting.> Security Chief (text): “Checked both ports. Nothing. CCTV loop shows no van past the toll after 1:10.”Sebastian: She has to be somewhere. Keep looking. Double back.He shoved the phone into the console, chest heaving. The memory of Isla’s trembling fingers on his jaw during their last argument haunted him: the way her voice cracked when she whispered, “You don’t get to decide my life.” Now someone else had decided it for her
Last Updated: 2025-09-25
The Nurse Who Ruined My Life...And My Heart
Isang nurse.
Isang imperyo.
Isang kasal na pinirmahan sa dugo.
Hindi kailanman hinangad ni Stefanie Rivera ang kapangyarihan—pero isang malupit na kasunduan ang nagtulak sa kanya bilang tagapagmana ng pinakamalaking airline empire sa Asya… at mortal na kaaway ng sinumang nais maagaw ito.
Si Adrian Zubiri—malamig, matalino, at sugatan ng nakaraan—siya dapat sana ang tunay na tagapagmana. Pero ngayon, napilitan siyang pakasalan ang babaeng pinaka-kinamumuhian niya para mabawi ang lahat. Ang plano niya? Wasakin siya. Ipahiya siya. Durugin siya.
Ngunit hindi marunong yumuko si Stefanie. Lumalaban siya—at ang apoy niya’y lalo lang nagiging tukso kay Adrian.
Mula sa kasunduang puno ng galit, sumiklab ang isang mapanganib na laro ng pagnanasa. At sa gitna ng mga kaaway, iskandalo, at nag-aalab na damdamin, pipili si Adrian: protektahan ang imperyo… o ang babaeng kailanman ay hindi dapat naging kanya.
Sa mundong ang kapangyarihan, ang pera at ang pag-ibig ay kahinaan—
Mas ligtas ang galit.
Pero bakit siya nauuhaw sa babaeng puwedeng tuluyang sumira sa kanya?
"She was supposed to be his punishment. He was supposed to be her enemy. But in a war between hate and love—only the heart can decide who wins"
Read
Chapter: Chapter 77 Future Power DuoAdrian’s POVPinahinto ko ang kotse sa madilim na bahagi ng driveway, hawak pa rin ang cellphone na kanina lang ay naghatid ng balitang gumising sa lahat ng demonyo sa loob ko. Sa kabilang linya, kanina, ang board member ay bumulong:> “Adrian, may lumalabas na article. Sinasabing may brewing romance sina Stefanie at Nathan. The investors are eating it up—parang gusto nilang itulak ‘yon para ‘good image.’ Be careful, bro. Mukhang may ibang plano si Nathan.”Wala pa akong nasasabi nang maputol ang tawag, at ngayon, ako lang at ang tibok ng puso kong parang gusto nang sumabog.Threatened. Tama ba ‘yong nararamdaman ko? Bakit ganito? Hindi naman ako dapat nagagalit—hindi naman kami ni Stefanie. Pero habang tinititigan ko ang mga anino ng mga puno sa paligid ng kotse, parang mas lumalalim ang sugat sa loob ko.Kumuyom ang aking kamao, halos mabali ang steering wheel. Hindi siya pwedeng maagaw ng kahit s
Last Updated: 2025-09-30
Chapter: Chapter 76 Typical Gossip [Stefanie’s POV]Pagkasakay namin sa kotse, ramdam ko pa rin ang init ng tensyon na naiwan sa resto. Hindi pa man ako nakakabit ng seatbelt, nag-vibrate ang phone ko sa bag.Napatingin si Adrian pero agad ding umiwas.Binuksan ko ang screen—isang anonymous number, walang pangalan. Isang litrato naming tatlo sa resto: ako, si Nathan, at si Adrian na nakaupo sa tabi ko. Pero ang kuha, malisyoso ang anggulo—para bang may ibig ipahiwatig. Captioned pa ng mga salitang: “The heiress and the investor—what’s brewing?”Napairap ako nang malakas, tipong kahit sino sa tabi ko maririnig iyon. “Seriously?” bulong ko.“Problem?” malamig pero may diin na tanong ni Adrian.“It’s nothing.” Pinatay ko ang screen at ipinasok uli sa bag.“Kung wala ‘yon, bakit ka napairap?” Tinitigan niya ang daan pero halata ang kuryosidad.“Dahil nakakainis lang. Typical gossip.”Tahimik siya
Last Updated: 2025-09-30
Chapter: Chapter 75 What's Brewing Stefanie's POVHindi ko alam kung bakit pumayag ako.Okay, alam ko. Kasi kahit paano, mahirap tanggihan si Doña Beatriz kapag may sinasabi siya—lalo na kapag hawak niya ang kamay mo at tinititigan ka gamit ang mga matang may halong lambing at utos.“Stefanie, hija,” bulong niya kaninang hapon habang inaabot ko ang pain reliever niya, “huwag mong masyadong sarhan ang mundo mo. Dinner lang ‘yan. Makinig ka rin sa iba. Hindi lahat ng nag-aalok ng imbitasyon ay may masamang intensyon.”“Pero, Doña…” Pinilit kong huwag ipakitang nai-stress ako. “Ayoko po na ma-misinterpret ng board o ng media. Isang maling litrato lang—baka lumala pa ang tsismis.”Napangiti lang siya, yung tipong ngiti na parang alam niyang mahuhulog ka rin sa bitag niya. “Ang magaling na nurse at acting CEO ay marunong ding mag-relax, hindi ba?” tapik niya. “Besides, kailangan mo ring makita kung anong klase ng tao si Nathan kapag
Last Updated: 2025-09-29
Chapter: Chapter 74 Earned Her PlaceStefanie’s POVWala sa plano ko ang gulo ngayong umaga. Dapat tahimik lang: i-check ang mga papeles para sa bagong outreach program, ihanda ang gamot ni Doña Beatriz, at i-update si Adrian tungkol sa mga logistics para sa susunod na linggo. Kahit technically ako na ang may pinakamalaking share sa kumpanya, pinipili kong hindi isampal ‘yon sa mukha ng board—lalo na kay Adrian. Respeto iyon.Pero habang inaayos ko ang mga dokumento sa executive lounge, biglang bumukas ang pinto. At doon—parang isang eksenang walang paalam—sumulpot si Nathan Cruz. Crisp ang light gray suit niya, may hawak pang maliit na paper bag ng mamahaling kape, at may ngiting parang alam na niya kung paano magpabagsak ng depensa ng kahit sino.“Good morning, Miss Stefanie.” bati niya, parang matagal na kaming magkaibigan.Natigilan ako, halos nabitawan ang folder. “Nathan? Akala ko next week pa ang meeting natin para sa investment pro
Last Updated: 2025-09-28
Chapter: Chapter 73 Business First Adrian’s POV Ang tunog ng projector at mahihinang pag-uusap ng mga directors ay nagsasama sa isang nakakabinging alon sa tenga ko. Sa ilalim ng polished glass table, nakatikom ang mga kamao ko. Sa harap, nakatayo si Stefanie—maayos ang buhok na naka-low bun, simple pero elegante ang white blouse at navy pencil skirt—presenting the revised patient-care initiative na iniwan ni Doña Beatriz. Hindi dapat ako naiinis. Hindi dapat ako natitinag. Pero hindi ko rin mapigilang mapako ang mga mata ko sa kanya. “—and this program will also strengthen our corporate social responsibility…” Malinaw at confident ang boses ni Stefanie habang nagpa-flip ng slides. Hindi halata sa iba, pero kilala ko siya. Kita ko ang bahagyang pag-igting ng panga niya kapag kabado siya. Pagkatapos ng presentation, nagtaas ng kamay ang isang matangkad na lalaking nakaupo sa dulo ng mesa. Maputi, sharp ang suit, at may ngiting sanay makuha
Last Updated: 2025-09-27
Chapter: Chapter 72 LeakedStefanie’s POVAng malamig na hangin ng gabi ay parang yelo na dumudurog sa balat ko habang nakatayo ako sa terasa ng guest wing. Sa ibaba, rinig ko pa ang mahihinang tawanan ng ilang bisitang hindi pa umuuwi. Pero para sa’kin, naglaho na ang lahat ng ingay ng mundo. Tahimik na nagwawala ang dibdib ko.Kanina pa ako tinatablan ng kaba. Nagsimula lahat nang marinig kong bumukas ang sliding door sa likod ko. “Don’t you ever get tired of pretending, Stefanie?”Pumikit ako sandali. Kilala ko na ang boses na ‘yon. Ang timpla ng yabang at hinanakit sa bawat pantig. Hindi ko kailangan tumingin para malaman kung sino—Adrian.“Pretending what?” balik ko, tinangkang gawing matatag ang boses kahit ramdam ko ang panginginig sa loob. Humakbang siya palapit, bawat hakbang ay may bigat na parang dumadagundong sa sahig.Lumapit siya hanggang halos maramdaman ko ang init ng hininga niya sa gilid ng tenga ko. “Pretending na wala k
Last Updated: 2025-09-26
LOGIN
