Chapter: Chapter 76 The Peace Before the Ruin-Drake’s POVHindi ko agad namalayan na umaga na, not until sumayad ang unang guhit ng liwanag sa mukha ni Liza. She’s curled against my chest, quiet, breathing steady, hair nakakalat sa braso ko. And for a moment—maybe the first in years—I felt something dangerously close to peace.Hindi ako dapat nakakaramdam nito.Hindi ako sanay gumising nang may kasama.Hindi ako sanay na may babae sa dibdib kong nakahiga na parang… akin siya.Pero eto ako, hawak-hawak ang babaeng ilang taon ko nang sinusubukang iwasan—at ilang linggo ko nang hindi kayang bitawan.“Drake…” bulong niya habang gumagalaw nang konti, parang ina-adjust ang sarili.Shit. I pulled her,niyakap ko siya closer to me, automatic, parang reflex.I shouldn’t. Pero ginagawa ko pa rin.Huminga siya nang malalim, then nagmulat ng mata—slow, groggy, soft.“Good morning,” she whispers.And God help me — gusto kong ulitin ‘to every morning.“Morning,” sagot ko, boses ko mas mababa kaysa dapat. “You okay?”She nods gently. “Yeah… surprisingly.”S
Terakhir Diperbarui: 2025-11-14
Chapter: Chapter 75 Trusti And Protection -Drake’s POVTinitigan ko si Liza habang nakatayo siya sa harap ko. Ramdam ko ang bigat ng sikreto na matagal ko nang dinadala—mas mabigat pa sa kahit anong desisyon sa boardroom. Basa pa ang buhok niya, dumadampi sa balikat niya na parang silk, at ang kurba ng leeg niya… hindi ko maiwasang titigan. Gusto kong hawakan siya, damhin ang init niya, pero alam ko… hindi ito tungkol sa pagnanasa lang ngayon.“Liza…” bumulong ako, mababa at rough ang boses ko. Parang kung masyado kong tataas, baka masira ang tahimik na hangin sa kwarto. Tinitingnan niya ako, at alam kong nakikita niya ang bawat pader na matagal ko nang itinayo sa paligid ko.Lumapit siya ng kaunti. “Ano ‘yon, Drake? Natatakot ako eh.”Lumunok ako nang malalim. “Kailangan mong malaman ang katotohanan,” sabi ko, bawat salita mabigat, deliberate. “Tungkol sa akin… sa ginawa ko… ilang taon na ang nakalipas. May kinalaman sa isang ilegal na bagay. Akala ko noon kaya kong kontrolin… pero mali ako. At maaaring maapektuhan ka. Ikaw ang huling ta
Terakhir Diperbarui: 2025-11-14
Chapter: Chapter 74- Standing Between Us -Drake’s POVHindi ko alam kung mas malakas ang tibok ng puso ko o ang pag-ikot ng makina sa labas.Pero ang sigurado ko?Hindi na ako puwedeng bumalik sa dati.Hindi na ako puwedeng maging passive, tahimik, diplomatic CEO na nagpapadala sa sistema.Dahil muntik nang mamatay si Liza ngayong gabi.Dahil sa kagagawan ni Mirielle.Hindi ito business war.Hindi ito rumor game.Hindi ito blackmail.This.Is.Hunting.At ako ang maghuhunting.Pero bago ko harapin ang demonyo sa labas, hinarap ko muna ang liwanag sa harap ko.Si Liza.Duguan ang kaliwang braso niya, may gasgas sa tuhod, at nanginginig ang dibdib niya sa takot na hindi niya inaamin.She’s strong.But I can read through the cracks.Lumapit ako.Hinawakan ko ang panga niya.Marahan.Pero may galit na nakatago sa likod ng bawat hinga ko.“Liza… may sugat ka,” sabi ko, mababa, pigil, parang isang tali na puputok na.Napatingin siya sa braso niya na parang doon niya lang napansin.“Oh,” mahina niyang sabi, nanginginig. “Akala ko pawis lang.”G
Terakhir Diperbarui: 2025-11-14
Chapter: Chapter 73 Not Fear But In Trust- Drake's Pov Kung may tunog na kayang bumiyak ng kaluluwa ng isang tao, ‘yun ang tunog ng salamin na bumagsak sa likod namin.A split second.Isang iglap.Pero sapat para bumalik lahat ng trauma—lahat ng hindi ko nasabi kay Liza, lahat ng hindi ko na kayang mawala ulit.At ang una kong instinct?Iharang ang katawan ko sa harap niya.Hinila ko siya, mabilis, mahigpit, parang automatic function ng katawan ko na hindi ko kayang pigilan.Narinig ko ang pag-iyak niya, hindi dahil sa salamin, pero dahil hinigpitan ko siya nang sobra.“Talikod ka sa’kin,” bulong ko, mababa, halos growl.“Liza, tingnan mo ako. Sa akin lang.”Nanginginig ang boses niya.“D-Drake—ano ‘yan? May tao ba? Sino—”“Shh.”Inangat ko ang kamay ko, pinisil ang panga niya nang marahan pero kontrolado.“Basta tumalikod ka sa’kin. Ako bahala.”She obeyed.God—she obeyed.Para ‘yun ‘yung nag-trigger ng isang bahagi ko na hindi ko dapat pinapakawalan.‘Yung parte kong kaya pumatay pag may sumaling kahit hibla ng buhok niya.Humugot ako n
Terakhir Diperbarui: 2025-11-14
Chapter: Chapter 72 Echoing Betrayal-Liza’s POVHindi ko alam kung ilang minuto akong nakatitig lang kay Drake habang hawak niya ang magkabila kong braso. Ang lakas ng ulan sa labas, bumabagsak sa marmol na parang background music ng isang thriller film. Pero ang pinaka-maingay… ‘yung tibok ng puso niya sa ilalim ng kanyang damit—ramdam ko dahil sobrang lapit niya.“Liza…” bulong niya, mababa, halo ng takot, galit, at… relief.“Why are you—why are you coming home like this?”Hindi ko mabuka ang bibig.Hindi ko alam kung paano ko sasabihin sa kanya.Na muntik na akong makuha.Na may binitawan ng warning si Mirielle.Na hindi na ito investigation na parang laro-laro lang.Life and death na.At nasa kamay ko—literal—ang dahilan. ‘Yung flash drive na parang mas mabigat pa sa kasalanan.“Drake…” bumagsak ang boses ko.“Nahuli nila ako. Hinabol nila ako. They tried to take this—”Lumingon siya sa kamay ko, sa maliit na metal, nanginginig.At parang may sumabog sa mga mata niya.Hindi galit sa akin.Pero galit na parang gusto niyang sirai
Terakhir Diperbarui: 2025-11-14
Chapter: Chapter 71. Tampered-Drake’s POVHindi ko pa man naririnig ang yabag niya, ramdam ko na ang presensya niya—parang may hangin na humaplos sa balat ko, malamig at malagkit, nagbabadya ng panganib.Pero hindi ko inaasahang panganib mismo ang itsura niya.“LIZA?”Halos mabasag ang boses ko nang makita ko siyang nakatayo sa may foyer, duguan ang braso, may hiwa sa tuhod, nanginginig ang mga daliri habang hawak nang mahigpit ang isang maliit na itim na flash drive.Para siyang galing sa impiyerno.Para akong sinuntok sa dibdib.Lumapit ako. Hindi lakad. Takbo.Paglapit ko sa kanya, bumagsak bigla ang tuhod niya—at napahawak siya sa dibdib ko, humihingal, parang mauubusan ng hininga.“Dr-Drake…” bulong niya, paos, takot, parang nagmamakaawa nang hindi sinasabi.Putang— hindi ko na tinapos ang sumpa sa isip ko. Hinila ko siya papasok, inalayang parang siya ang pinaka-madaling mabasag na bagay na nahawakan ko sa buong buhay ko.“Anong nangyari sa ’yo? Sino ang gumawa nito? Liza, tumingin ka sa ’kin.”Ayaw niya. Nagpupumiglas
Terakhir Diperbarui: 2025-11-14
Chapter: Chapter 122 The Undoing-POV: Celina
Tahimik ang buong bahay nang makabalik ako. Ilang araw na akong walang maayos na tulog, puro headline at crisis meeting ang laman ng bawat oras ko. Wife of Zubiri CEO under fire. Stock manipulation scandal. Board in turmoil.Lahat ng iyon—mga salitang paulit-ulit kong naririnig, hanggang sa parang tinutunaw na ng ingay ang katahimikan sa loob ko.Ngunit ngayong gabi, kakaibang katahimikan. Walang camera, walang flash ng mga reporter. Tanging ang mahinang tik-tak ng antique clock ni Doña Beatriz at ang pagpatak ng ulan sa bintana ang naririnig.Nakasalampak ako sa sofa, may laptop pa rin sa kandungan ko habang sinusuri ang mga email ng PR department. Pero totoo, hindi ko na maintindihan kahit isang linya. Hindi ko na rin alam kung paano pa ako tatayo bukas para harapin ulit ang mundo.“Magpahinga ka na, Stefanie.”Napapitlag ako.Si Adrian, nakasandal sa pintuan ng study room—suot pa rin ang dark suit, pero may
Terakhir Diperbarui: 2025-11-13
Chapter: Chapter 121. The Undoing — Adrian’s POV
Ang ingay ng mundo ay hindi agad humuhupa.Kahit ilang araw na ang lumipas mula sa press conference, bawat headline, bawat notification sa phone ko, ay paulit-ulit lang — parang echo ng kasalanan ko.> “Zubiri couple scandal rocks the aviation industry.”“Adrian Zubiri breaks silence — defends wife publicly.”“From betrayal to redemption: the power couple’s silent war.”Lahat sila, may sariling bersyon ng kwento.Pero ako lang ang nakakaalam ng totoo.Na ako mismo ang sumira sa babaeng ‘yun.At ako rin ngayon ang desperadong nagtatangkang ayusin kung ano’ng hindi ko alam kung kaya pa bang ayusin.Tatlong araw nang hindi umuuwi si Stefanie sa mansion.Nasa penthouse siya ng hotel na pagmamay-ari pa rin ng kumpanya — irony at its finest.Technically safe. Pero alam kong mas pinili niyang lumayo.Araw-araw akong pumapasok sa opisina, halos
Terakhir Diperbarui: 2025-11-13
Chapter: Chapter 120 Breaking Point — (Adrian’s POV)
Tahimik ang boardroom pagkatapos niyang umalis.Pero hindi iyon ‘yung tahimik na madali lang tiisin — ito ‘yung uri ng katahimikan na bumibingi, na bawat segundo ay parang sampal.Nakatitig pa rin ako sa pintuan kung saan siya lumabas, habang ramdam ko ‘yung unti-unting pagyuko ng mga balikat ko.She didn’t look back. Not even once.At siguro, iyon na ang pinakamasakit.“Mr. Zubiri,” mahinahon pero matalim na boses ni Chairman De Villa ang bumasag sa hangin. “With all due respect, your wife’s behavior just jeopardized the company’s image. If you want to protect the Zubiri name, distance yourself before it’s too late.”May mga sumang-ayon. May mga tumango.At sa gitna ng lahat, tahimik lang akong nakaupo, pinipigilan ang pag-igting ng panga ko.Pero sa loob ko — putok na ang lahat.Every muscle in my jaw ached. Every nerve in my body screamed.Kung alam lang nila.Kung alam lang nilang hindi si Stefanie ang kalaban nila.“She’s my wife,” mahina kong sabi, halos pabulong.Pero si De Vil
Terakhir Diperbarui: 2025-11-12
Chapter: Chapter 119 Breaking Point -Celina’s POVHindi ko alam kung paano nagsimula ang lahat.Isang tawag lang mula kay Franco, ang head ng PR, at ang buong mundo ng Zubiri Group ay biglang nagimbal.“Ma’am Stefanie, the press is all over it. They’re accusing you of insider trading. Leaking confidential data to manipulate stock prices. The investors are panicking—”“WHAT?!” Tumigil ako sa paglakad, hawak pa ang folder ng flight expansion proposals ng Doña Beatriz Airlines. “That’s insane, Franco! Sino namang nagkakalat niyan?”Pero kahit bago pa siya makasagot, nakita ko na ang mga headline sa lumulutang na screen sa loob ng elevator.> BREAKING NEWS: ‘Ice Queen’ of Zubiri Group Under Investigation for Stock ManipulationAnonymous whistleblower exposes Stefanie Rivera’s alleged deal with foreign investorsZubiri Group shares drop 18% overnightPara akong binuhusan ng malamig na tubig.Ang bawat salitang lumalabas sa screen ay parang bala.At ang mas masakit—ang katahimikan ni Adrian.Alam kong nakita na niya ito. Hindi posible na h
Terakhir Diperbarui: 2025-11-12
Chapter: Chapter 118. Behind Closed Doors
Adrian’s POVHindi ko alam kung anong mas mahirap — ‘yung araw na pinili niyang hindi ako pansinin, o ‘yung gabi na naririnig kong umuubo siya sa kabilang kwarto pero hindi ako makalapit dahil alam kong ako rin ang dahilan kung bakit siya ganyan ngayon.Tahimik ang buong mansion.Except sa mahinang tunog ng ulan na tumatama sa mga bintana.It was close to midnight, but I couldn’t focus on the papers in front of me.Another expansion deal for the airline — dapat ito ang concern ko. Pero hindi.Kahit ilang kontrata pa ‘yan, kahit ilang investors pa ang makuha ko, wala pa rin silang timbang kumpara sa iisang boses na ayaw tumigil sa isip ko.Lies.Both of us were living on lies.Narinig ko ulit — isang malakas na ubo mula sa guest room.Mabilis akong tumayo, napabuntong-hininga, at bago pa ako makapagdesisyon kung lalapit o hindi, gumalaw na ang mga paa ko mag-isa.Pagbukas ko ng pinto sa hallway, ramdam ko agad ang lamig.Nasa kabilang dulo ang ilaw — bukas ang kwarto ni Stefanie At doon, sa gitna
Terakhir Diperbarui: 2025-11-12
Chapter: Chapter 117 The Confession You’ll Never HearAdrian’s POVThe moment she stopped looking at me the same way, parang tumigil din lahat ng hangin sa paligid. Binago nito ang bawat paghinga ko...naging mas mabigat...the weight that I cannot measure.Stefanie was right. She doesn’t scream, she doesn’t cry.She just leaves in silence — and that’s what makes it terrifying.The headlines were merciless.> “THE ICE QUEEN OF ZUBIRI GROUP REIGNS.”“CEO ADRIAN HERRERA OUTSHINED BY WIFE’S COMPOSURE.”“THE FALL OF A TYCOON’S IMAGE.”I could handle market crashes, takeovers, even blackmail — pero hindi ko kayang labanan ‘yung tingin ng mga tao sa kanya ngayon.Hindi dahil naaawa ako.Dahil I caused that look.At habang pinapanood ko siya sa monitor ng security feed sa loob ng office ko, I swear — mas gusto ko pang mabaril kaysa makita siyang ganyan.She’s walking across the hangar grounds, wearing a white blazer over her baby bump, talking to engineers like the world hasn’t destroyed her yesterday.Her smile is faint. Pero to me — it’s still
Terakhir Diperbarui: 2025-11-07
Chapter: Chapter 128. Ghost Protocol Ocean's POVThe city lights outside the safehouse flickered like distant fireflies, indifferent to the storm raging inside me.I sat cross-legged on the edge of the bed, Sebastian’s phone clutched in my trembling hands. His entire life, it seemed, was hidden behind encrypted messages, secret operations, and unspoken truths. And now, Marcus had made it impossible to pretend otherwise.Every alert, every image, every shadow he’d ever chased… it all pointed to one thing: I was part of a war I didn’t even know existed.I scrolled through the screenshots from the security feed—the angles, the timestamps, the notes Sebastian had left in his personal log. His obsession, once suffocating and protective, now felt like a double-edged sword. Protecting me had always meant keeping me in the dark, shielding me from a truth I might not survive knowing.Yet now, I had it all laid bare before me.And it scared me.“Why didn’t you tell me?” The words escaped me before I could even stop them.I knew he wouldn’t an
Terakhir Diperbarui: 2025-11-12
Chapter: Chapter 127. The Enemy Within
(Sebastian POV)The email burned in my screen like a curse.Subject: “To destroy Devereux… start with Ocean.”Attachment: Live security feed—her.Ocean, asleep on the couch in the next room, the glow of the city kissing her skin through the glass windows. Her chest rising and falling, oblivious. Peaceful. Unaware that someone was watching.And not just me.The camera angle wasn’t mine. It was external. Unauthorized. Hidden.A live feed meant a breach.Again.“Security,” I snapped into the intercom. My voice was cold steel. “Trace the signal feeding into my private system. Now.”“Yes, sir,” came the immediate reply, but I could already hear the panic. The team knew what this meant—someone inside had bypassed our highest encryption.I turned back to the monitor. My pulse was steady, but my jaw was tight enough to crack. The footage flickered slightly. Ocean stirred in her sleep, adjusting her position.And then the feed glitched—A shadow crossed the frame.“Don’t you dare,” I muttered under my breath,
Terakhir Diperbarui: 2025-11-07
Chapter: chapter 126 The Enemy WithinSebastian POV They say betrayal hits hardest when it comes from the ones who said they’d never bleed you.I’d built empires, erased rivals, rewritten stock markets—But betrayal?That always felt personal.And today… it was.The private conference room at Velez Devereux Global was sterile—glass, steel, precision lighting. The kind of place where fortunes were decided with a flick of a pen.Now, it would witness something else.“Bring him in,” I said.Two security agents dragged Rafael Montoya inside, wrists restrained, face pale but defiant. His eyes darted across the room until they landed on me.Then he tried a smile.Always the lawyer. Always pretending composure.“Sebastian,” he said smoothly, though his voice cracked. “This is unnecessary. We can talk—”I slammed the file on the table.The sound echoed.Hard.Final.“Talk?” I said. “You sold proprietary data to Marcus Hale. You compromised our security protocols. You jeopardized my—” I caught myself. “—our company.”His smile f
Terakhir Diperbarui: 2025-11-05
Chapter: Chapter 125 Rush Of Revelation (Ocean POV)Morning came too early.I didn’t sleep—not because of exhaustion, but because the rush of revelation kept my mind wired. Betrayal had a particular flavor: metallic, cold, sharp on the tongue. And I could taste it in every sip of coffee I took as I reviewed the files again.The traitor wasn’t an outsider.It was someone in our circle.Someone Sebastian trusted enough to sit three seats away during every board meeting.I stared at the encrypted message I had decrypted hours ago.Rafael Montoya.Chief Legal Advisor. Loyal to Velez for seven years. Until, apparently, Marcus offered a deal sweeter than loyalty.I closed the laptop. My pulse was steady. My hands didn’t shake.This wasn’t rage.It was clarity.My father once said, “There’s no need to shout when you’re holding the detonator.”I understood now.I texted Sebastian's assistant to schedule a 5 consultation” that afternoon.Code for: a controlled confrontation.By noon, I was in Sebastian’s private office—floor-to-ceil
Terakhir Diperbarui: 2025-11-04
Chapter: Chapter 124 The Art of War (Ocean's POV)Power doesn’t always roar.Sometimes, it whispers through the sound of heels against marble floors, the calm tone of a woman who no longer needs to raise her voice to be heard.That’s me now—Ocean Ramirez-Velez, the daughter of a man whose name once made tycoons flinch and competitors stutter. For so long, I ran away from his shadow, thinking I was escaping his legacy. But today, I realized—I was only meant to rebuild it.I stood in the boardroom of the new headquarters, sunlight slicing through the glass walls, landing on the blueprint spread before me. The scent of fresh ink and black coffee filled the air. Around me sat men who used to think I was just Sebastian's beautiful distraction.Now they take notes when I speak.“Gentlemen,” I said, adjusting the tablet on the table, “the key to taking down Veyron isn’t brute force—it’s patience. We let them think they’ve won. Then we pull the rug from under their empire.”Silence. Eyes flicked toward Sebastian, waiting for hi
Terakhir Diperbarui: 2025-11-03
Chapter: Chapter 123 Beginning Of Something Unstoppable Chapter 91 – Awakening Fire (Ocean POV)The storm broke at night.By the time we reached Dock 7, the sky had turned the color of bruised steel. The waves hit the pier in rhythmic fury, echoing the pulse hammering in my chest.Marcus Hale was the kind of ghost that refused to stay buried — and I was done running from ghosts.Sebastian parked the car a few blocks away. His jaw was locked, his eyes burning with quiet rage as he watched me check my comms device and tuck a small blade into my boot.“I still don’t like this,” he said, voice clipped. “He knows how to bait you.”I looked at him — really looked at him. The control, the precision, the need to keep me safe even if it meant caging me. It wasn’t arrogance. It was fear — the kind born from loving too deeply.“I need to do this, Sebastian” I said softly. “For my father. For me. For us.”That last word caught him off guard. His eyes softened for a moment, before he stepped closer, his hand finding the back of my neck — gentle but fi
Terakhir Diperbarui: 2025-11-02
Chapter: Chapter 137. The Wedding of the Empire +POV: ChinHindi ko inakalang mararamdaman ko ulit ‘yung ganitong klaseng kabog ng puso — hindi dahil sa takot, kundi dahil sa sobrang pagmamahal.Ang unang kasal namin ni Gabriel ay engrande, puno ng kamera, investor guests, at mga ngiti na pilit.Pero ngayong gabi, habang nakatayo ako sa harap ng salamin sa maliit na villa overlooking the sea sa Batanes, naiiyak ako.Hindi dahil sa takot, kundi dahil sa totoong kaligayahan.Simple lang ang suot ko — isang satin gown na gawa ng local designer, may bahagyang beadwork sa laylayan.Walang corona, walang malaking veil.Ang tanging suot ko lang ay ang necklace na ibinigay niya sa akin — “not a promise of perfection, but permanence.”Tama siya. Ang tunay na pagmamahal, hindi kailangang perfect. Kailangan lang totoo.“Ma?” boses ni Gideon mula sa pinto.“Yes, baby?” sagot ko, pinapahid ang luha sa mata.“Papa’s so nervous,” bulong niya, ngumiti ng pilyo. “He keeps fixing his tie even if it’s already perfect.”Napangiti ako. “Talaga ba? That means he w
Terakhir Diperbarui: 2025-11-12
Chapter: Chapter 136 The Proposal Plan POV: GabrielThe Proposal Plan POV: GabrielHindi ko alam kung kailan nagsimula ang ganitong tahimik na pagnanais — ‘yung tipong kahit natapos na ang lahat ng laban, may isa pa akong gustong patunayan.Hindi sa mundo.Hindi sa mga shareholders.Kundi sa kanya.Kay China.Matagal ko nang sinabing “I love you.”Pero hindi ko pa nasasabi nang buo kung gaano.Hindi lang bilang asawa, o partner sa negosyo, o ina ng anak ko.Kundi bilang babaeng pinili kong mahalin kahit paulit-ulit akong nasaktan bago ko siya nakuha ulit.“Gab, bakit parang tahimik ka lately?” tanong ni China, habang nagkakape kami sa balcony.Suot niya ‘yung white satin robe na regalo ko noong anniversary namin.Ang ganda niya kahit walang makeup.May ngiti, may grace — at may lakas ng loob na parang walang sinumang makakapagpabagsak sa kanya ulit.Napangiti ako. “Siguro kasi ngayon lang ako nakaramdam ng peace, Chin.”She tilted her head. “Peace? Or fear?”Natawa ako nang mahina. “Both. Kasi minsan, when everything’s quiet, natatakot
Terakhir Diperbarui: 2025-11-12
Chapter: Chapter 135. Morning After the CalmPOV: Gabriel The first thing I noticed nung nagising ako — walang alert sa phone, walang urgent email, wala kahit isang press release na naglalabas ng scandal.Tahimik lang. At kahit ganun, mas malakas ang tibok ng puso ko kaysa sa kahit anong corporate presentation sa boardroom.Nakaidlip si China sa tabi ko, ang buhok niya medyo magulo, pero mukhang nakarelax — para siyang painting na ginawa para sa akin lang.Nahulog ako sa konting katahimikan, nakatingin sa kanya, at napansin ang maliliit na detalye: ang pilik ng mata niya habang humihinga, ang paraan ng pagkurba ng mga labi niya, ang init ng kamay niya na nakalapat sa braso ko.Sa gitna ng lahat ng iyon, naramdaman ko — para sa unang beses, wala na akong dapat ipaglaban.The battles, the betrayals, the enemies… lahat ng iyon, naiwan sa likod.Ngayon, ang labanan ko lang ay mapanatili ang babae sa tabi ko, at ang batang ito — si Gideon, na tahimik pero matalino sa lahat ng nangyayari sa paligid niya.Nag-mulat siya ng mata, tinin
Terakhir Diperbarui: 2025-11-07
Chapter: Chapter 134 Empire of Hearts Empire of Hearts(POV: China)The first sound that broke the silence was the soft pop of champagne. The second—Gabriel’s low, sinful chuckle as he leaned closer and whispered, “To us. To everything they tried to destroy… but failed.”Ang lamig ng bote sa kamay ko, pero mas mainit ang titig niya. Ang bawat galaw ni Gabriel ay may halong pangako—hindi lang ng tagumpay, kundi ng pag-ibig na hindi kailanman kayang bilhin o sirain ng kahit sinong kalaban.“Para sa atin,” bulong ko, sabay sabay ng clink ng baso namin.For the first time in years, walang nakabantay na camera, walang sekretong kailangan itago. Just us—two broken souls who built an empire out of ashes.Pero kahit sa gitna ng victory celebration, ramdam ko pa rin ang lamig ng mundo sa labas. The courtroom scenes, the faces of those who betrayed us—lahat ng iyon ay parang mga aninong nakatambay sa likod ng liwanag.“Do you ever think,” tanong ko, habang nakatingin kami sa city lights, “na baka too much na ‘tong fight natin? Na
Terakhir Diperbarui: 2025-11-06
Chapter: Chapter 133 The Calm Before the Vow
POV: Gabriel Tahimik ang lungsod sa unang pagkakataon.Walang flashing lights, walang headline scandals, walang boses ng mga reporter na sumisigaw ng “Buenavista lScandal” o “Corporate War.”Tahimik lang. At sa kakaibang katahimikang ‘yon, doon ko lang naramdaman — tapos na talaga ang laban.Pero minsan, mas nakakatakot pala ang katahimikan.Kasi ‘pag wala ka nang pinaglalaban, mas maririnig mo ang boses ng sarili mong puso.I woke up earlier than usual.Beside me, the bed was empty — pero mainit pa ang kumot sa gilid.Typical China. Hindi niya sinasabi, pero lagi siyang bumabangon ng maaga, para maghanda ng gatas ni Gideon o magbasa ng report kahit weekend.Narinig ko ang maliliit na tawanan mula sa kusina.Pagbaba ko, bumungad agad ang eksenang gusto kong makita araw-araw.Si Gideon, nakasabit sa apron ng mommy niya, hawak ang whisk na parang espada.At si China… naka-oversized shirt lang, buhok niya magulo, pero para sa’kin, parang siya ang pinakamagandang bagay na ginawa ng umaga
Terakhir Diperbarui: 2025-11-04
Chapter: Chapter 132 The Legacy We Built (China’s POV)Tahimik ang buong opisina.For the first time in a long while, walang tensyon, walang sigawan, walang binabantayang leak o paparazzi sa labas ng pinto.Just silence — peaceful, grounding, almost foreign.Nakaupo ako sa desk na minsang naging battlefield. The same desk where I once slammed my hands out of frustration, where Gabriel and I argued over loyalty, power, and trust.Ngayon, may vase of white tulips sa ibabaw nito — regalo ni Gabriel ngayong umaga. May maliit na note pa sa ilalim:>“To my storm, who became my calm.”– G.B.Napangiti ako, ramdam ko pa rin ang kirot at saya na magkasabay. Kasi minsan, the calm hurts more — dahil doon mo marerealize kung gaano ka napagod.Narinig ko ang tunog ng pinto.Paglingon ko, he was there — Gabriel, nakatanggal ang necktie, naka-roll up ang sleeves, the man who used to wear his pride like armor. Pero ngayon, iba na siya.Mas malambot ang tingin, mas totoo ang ngiti.“Hey,” sabi niya, approaching slowly, para bang ayaw masira
Terakhir Diperbarui: 2025-11-03
Masuk
