Chapter 17

Wala pa siyang tulog. Ilang gabi na rin niyang palaging napapanaginipan ang mukha ng dalagang wala na yatang plano na umalis sa pagkakaukopa nito sa kanyang isip. Bahagyang kinusot ni Finn ang puyat na mga mata. Ilang buwan na rin siyang ganito simula nang umalis si Angielyn. Abala siya sa kinakaharap at inaasikaso na kaso pero lumilitaw pa rin sa kanyang balintataw ang imahe ng dalagang lumisan ng walang paalam.

"I should have known that she's the poison that I must avoid the moment I started to look for her presence after that precinct incident," he sighed. Hinilot niya ang sentido matapos bitawan ang bolpen na siguradong pagod din sa magdamagang paglalakad sa kanyang kaharap na mga papeles. Ipinahinga niya ang likod sa swivel chair saka bahagyang umikot-ikot.

Natigil lang siya sa ginagawa nang tatlong magkakasunod na katok ang umalingawngaw sa tahimik na study room. Hindi na niya kailangang magtanong kung sino ito kasi agad bumukas ang pintuan pagkatapos ng mga ka