Ang pagtitig sa malalaki at nakakulong na mga hayop ay nagpaparamdam sa mga manlalaro ng hindi mapigilang panginginig at matamaan ng takot. Gayunpaman, salungat sa kanila, si Jade ay may maalam na ngiti sa kanyang mukha. She just entered this hellhole and she's not here to just play. She came to win. She came prepared. "Ano ang dapat nating gawin?" Tanong ng isa sa kanyang miyembro na ang pangalan ay Thomas, bahagyang pumiyok ang boses nito at ang takot sa kanya ay hindi maiignora. Siya ay may payat na body frame na parang isang taong regular na nagwo-work out ngunit hindi kasing dalas ng iba. Siya ay kaakit-akit ngunit para kay Jade, hindi siya gaanong pogi.Tinapik ni Jade si Thomas pabalik, inaassure siya. “Huwag kang mag-alala. We got this.” Nginisihan niya ito.“Hindi namin kailangan ang iyong walang laman na assurance. Kailangan namin ng matibay na plano! Ikaw ang leader at marami kaming inaasahan sayo!”Nagtaas ng boses si Thomas. Sa isang sandali ng takot at gulat, nakalimuta
Sa malalim na pag-iisip, walang napansin si Jade na anuman o sinuman sa paligid niya. Naglalakad siya pabalik sa kanyang silid nang gabing iyon at hindi niya alam na may isang tao na nakatingin sa kanya habang dumadaan siya.Halos mapatalon siya nang may humawak sa kanyang balikat, kaya napalingon siya sa taong nangahas na guluhin ang kanyang iniisip. Napaharap siya kay Blaize. Pagsulyap sa kamay nitong nakahawak sa braso niya, pilit niyang binawi ito at tinitigan siya ng naiiritang mga mata.“Huwag mo akong hawakan, mister. Kung may sasabihin ka sa akin, huwag mo akong bastang susunggaban. Lapitan mo ako na parang isang sibilisadong tao.”Nanlaki ang mga mata ni Blaize at napaawang ang mga labi sa gulat sa maalab nitong salita. Itinaas niya ang dalawang kamay niya. “Sorry. Hindi ko sinasadyang kumilos nang hindi sibilisado.” Ngumisi siya.Napunta ang tingin ni Jade mula sa mukha nito patungo sa nakataas na mga kamay at napansin niya ang maliit na notepad sa kamay nito. Isang notepad
Natagpuan niya ang kanyang sarili na kinaladkad ni Blaize papunta sa napakapamilyar na silid kung saan siya tumuloy dati, noong isa pa siya sa koponan. Sa pagtayo sa pintuan, bumalik sa kanya ang lahat ng alaala niya na parang kidlat, na tinatamaan siya ng nostalgic na pakiramdam na hindi niya inaasahang mararamdaman.Mukhang naintindihan naman ni Blaize ang nararamdaman niya. Hindi niya ito minamadali, sa halip ay hinintay niya itong maging handa, hinintay niyang buksan niya ang pinto nang mag-isa. Sumulyap si Jade sa kanya ng isa pang beses, sa wakas ay nadama na handa na at tiniyak na magagawa niya ito. Walang tamang oras na dapat niyang hintayin para sa kanya. Ang oras dito ay mabilis at ang buhay ay parang panandalian. Bilang isang tao na bumalik mula sa libingan, alam na alam niya na hindi dapat siya magchicken-out sa sandaling ito.Inabot niya ang hawakan ng pinto, huminga siya ng malalim bago ito pinihit at binuksan ang pinto nang buong lakas ng loob. Sinalubong siya ng tatlo
Binuksan ni Svetlana ang bintana sa kanyang silid at hinayaan ang liwanag ng buwan na tumakip sa kanyang buong silid. Binuksan niya ang kanyang laptop at binasa niya ulit ang nakita niyang artikulo tungkol sa ama ni Ahrio .Muli niya itong isinara at tinakpan ng palad ang mukha, iniisip kung ano ang gagawin niya para may matuklasan pa siya. May naalala siya, isang note na maaaring magdugtong sa mga gusot na piraso ng tila palaisipan, isang malabong imahe na kailangan niyang ibunyag.Binasa niya ang nakasulat na pangalan doon at nakalagay, Jade Toffer Woods. Oo, nagkita sila, pagkalabas niya sa arena. Nanlaki na lang ang mga mata ni Svetlana nang may yumakap sa kanya at tinakpan ang bibig niya para hindi siya makasigaw.Namilog ang mata niya nang makita ang mukha ng taong iyon, siya si Jade. Ang dating miyembro ni Yekaterina at sigurado siyang alam nilang lahat na patay na siya. Siniguro muna ni Jade na walang tao sa paligid nila bago tinanggal ang pagtakip sa bibig ni Svetlana at ang
Inabot ni Jade ang notepad kay Yekaterina. Ito ang parehong notepad na naglalaman ng listahan ng mga natitirang laro na nakatakdang magsimula para sa mga manlalaro. Tinanggap ni Yekaterina ang notepad, ngunit nanatili ang kanyang mga mata kay Jade.“Ano? Pwede bang tumigil ka na sa pagtitig?"“Hindi lang ako makapaniwalang totoo ka. It’s like seeing a ghost except you’re real.”"Ilang beses mo bang uulitin yan?"“Isa na lang. Totoo ka ba talaga?"Nagroll eyes si Jade at bumuntong-hininga. “Yes. I am real. Satisfied?”"Hindi masyado." Muli niyang hinila si Jade palapit para yakapin. Nami-miss niya ito ng sobra at parang surreal na makita siyang muli. Ganoon din ang naramdaman nina Blaize, Zayden at Andrik ngunit hindi lang nila ito ipinapakita nang magiliw tulad ng ginagawa ni Yekaterina.O baka may isa naman sa tatlo ang gumawa. Naalala ni Jade ang ginawa ni Blaize bago nangyari ang lahat ng revelations niya. She can't help but think if that meant something or ginawa lang talaga niya
Hindi kapani-paniwala at nakakagulat. Iyon ang unang pumasok sa isip ni Minerva sa sandaling maproseso niya ang mga detalye ng susunod na laro. Katulad nga ng sinabi ni Zayden sa kanya. Ang dating miyembro nina Zayden, na si Jade na bumangon mula sa mga patay at bumalik dito na nagdadala ng impormasyon tungkol sa susunod na natitirang mga laro at tungkol sa isa sa mga taong sangkot sa likod ng lahat ng ito.Hindi siya naniwala noong una. Pero ngayon, kumbinsido na siya na kung sino man ang babaeng Jade na iyon, wala siyang ibang sinabi kundi ang totoo.She glances at Zayden who looked at her with that "I told you so" look in his expression, then she looked back in front.Mayroong limang hilera at limang hanay ng mga bola na nakalinya sa loob na pinapalibutan ng mga ilaw sa bawat sides para sa bawat dalawang maglalaban na koponan. Ang mechanics ng laro ay simple lang. Ang bawat manlalaro ay kailangang pumili ng isang bola mula sa mga hilera at pagkatapos mapili ng lahat ng mga manlalar
Pagpasok sa loob ng square, kinuha ni Jade ang unang bola sa unang hanay. Ang pinuno ng kalaban na koponan ay kinopya siya at kinuha ang unang bola sa huling hanay. Tinitigan niya si Jade, bakas sa mga mata niya ang pagdududa pero hindi siya pinansin ni Jade.Pipiliin na sana ni Bryan ang bola sa likod ni Jade ngunit biglang sumugod ang kalaban na team para agawin ang bola. Nakatayo siya sa likod ni Jade, nakangiti mula tenga hanggang kabilanh tenga habang sinusulyapan niya ang kanyang pinuno na may nasisiyahan ding ekspresyon sa mukha nito.Napatulala si Jade doon, sumimangot siya at naging scowl ang expression niya. "Anong ginagawa mo? Bakit mo ninanakaw ang pinili ng miyembro ko?”"Ako ang unang pumulot nito kaya ito ay ang AKING pinili ngayon." Masiglang tugon niya.Tumawa ang leader na para bang sobrang nakakatuwa iyon sa kanya."Hindi ito nakakatawa, you b*tch!." bulyaw ni Jade sa kanya."Hindi ba? Oh eh bakit ka naiinis?"Tinitigan siya ni Jade ng ilang segundo then she smirks
Sa halip na pag-aralan kung ano ang tungkol sa laro, namangha ang grupo ni Yekaterina sa setting ng laro, kung gaano ito pinaghandaan at detalyado. Kung hindi sinabi sa kanila ni Jade nang maaga kung ano ang larong ito, magiging abala silang lahat sa paghahanap at pag-unawa sa mga pahiwatig at ang pinakamasama ay may posibilidad na maeliminate sila.Taliwas sa kanilang katunggali para sa larong ito, ang kabilang grupo ay nakatutok ang atensiyon ng kanilang mga mata sa mga bola. Sinusuri kung ano ang magiging pinakamainam na bola na pipiliin para mabuhay."Wow, I can't with the effort even the small details of the design are all so uniformed." Nasabi ni Blaize ang kanyang pagkamangha."Of course, it will be. We're not playing a game where we will spot what's the difference or what's the odd one." Tinuya ni Tradd si Blaize."Hindi kita kinakausap Tradd." Sabi ni Blaize na ikinagulat ang panunuya ni Tradd."So, nakikipag-usap ka sa mga bola?" Tumawa si Tradd, iniisip na nakakatawa ang si