Chapter 297

Hanggang kailan ko kaya 'to titiisin?

Sa loob ng mahigit isang buwan, napakarami ng nangyari. Marami rin akong nalaman hindi lang sa buhay ng iba, kung hindi sa sarili ko na rin.

Malalim akong napabuntong hininga nang maalala ko ang araw na dinala ako ni Michael sa hideout nila.

Flashback

"Heads up!" sabi ni Michael habang hawak ang aking kamay. Napanguso naman ako dahil sa hirap ng training na ginagawa namin sa mga oras na ito.

"Ayoko na!" reklamo ko bago ko sinubukang hilain ang aking kamay.

Kanina pa kami nandito sa training ground ng bahay nila Michael. Sa ilalim kasi ng maganda nilang bahay ay may under ground floor na para sa pag-ti-training na ginawa pa raw ng daddy niya upang turuan siya.

"Tss. Wala pa tayong isang oras dito," sabi niya bago ako tinignan.

"Again, heads up," sabi pa niya bago itinaas ng maayos ang aking kamay.

"Hindi ko talaga kaya," reklamo ko.

Akala ko makakarinig ako ng sermon ngunit hindi. Umalis lamang si Michael sa aking tabi bago niya inalis ang