Your comments & feedback are always appreciated—they truly mean a lot. Thank you for reading, and I hope you have a wonderful day~✨🫶🫶🫶
NAGISING SI AMBER na may tumatawag sa kanya. Isa pa ang insenso na sinindihan ng doktor ay unti-unti nang nauupos kung kaya’t nagawa nang gisingin nito ang diwa ni Amber.“Amber!” “Amber, gising!”Naparinig din ito ng halakhak ng bata. Kumunot ang noo nito, pero agad ding lumabas ng hotel para mahanap kung saan nangagaling ang boses na iyon. “Amber!” hagikgik ng boses ng batang babae.“Dito!” wika ng isang dalagang babae, ngunit hindi naaaninag ni Amber kung sino ang mga iyon, pero ang boses ay pamilyar sa kanya.“Nakita mo na, Amber?” tanong ng dalagang babae, saka ito napahagikgik.Napaluha si Amber nang maalala kung kaninong boses iyon.“Nandito lang ako, Amber!”“Nandito lang kami! We’re watching over you!” hagikgik ng batang Amber.“Yes, we’re here for you!”“Nakita mo na hindi ba?” tanong ng dalagang Amber.Tumango si Amber ng paulit-ulit habang ang luha ay walang tigil sa pagtulo.“You win! You found it!” wika ng bata sabay muling napahagikgik.Napatawa si Amber at tumakbo,
“I decided my marriage myself, Lolo. Wala akong pakialam if she’ll be a benefit to me or not. Even if you beat me to death here tonight, I still want her.”Umiingitngit sa galit ang matanda na napaatras sa lalaki. Habol hininga ito pero pinilit pa rin magsalita.“Okay,” kalmadong saad ng matanda. “Didn’t you insist before that you didn’t want to inherit the family business so early?” he paused and raised his cane, pushing the young man hard. “You wanted to continue your studies in computers, didn’t you?”“Okay, I’ll give you a choice.”“Your dream? Or that woman? Choose!”Nanatiling tahimik si West. Napaismid ang matanda. “I’ll give you some time.”Tinawag ni Mr. Evander Lee ang kanyang assistant at iniutos na ikulong si West at huwag palabasin hanggang hindi nito nalalam kung ano ang isasagot.Pinaluhod si West sa isang silid na tahimik at madilim. Walang kahit anong ingay at ilaw ang makikita.Marahan siyang napatawa nang maalala niya na gano’n rin ang ginawa niya kay Amber, pero bi
SA GITNA NG MALAKAS na ulan nakatayo ang isang binata hindi kalayuan sa kanilang bahay at basang-basa na ng ulan. Jacob was holding an umbrella for him, pero agad lang iyon tinulak ni West. Gusto na niya sanang tumakbo nang makitang dumudugo na ang ulo ni Amber sa kakauntog nito sa gate na bakal, pero pinipigilan niya ang kanyang sarili.Naikuyom niya ang kanyang kamay habang nanginginginig ang buong katawan hindi sa galit kundi sa takot.Tahimik lang nakamasid si Jacob sa tabi. Nang makita niyang duguan ang ulo ni Amber at gano’n ang itsura ng kanyang amo ay hindi niya mapigilang magsalita.“Sir, tatawag ako—”“No.” Namumutla na ang mukha ni West pero ang boses nito’y kalmado. “This time, she must walk towards me… With all her strength,” West’s eyes narrowed, and he clenched his fist tightly until his knuckles turned white. “Only in this way, she won’t betray me again. She won’t leave me easily, and she will always be by my side.”He must be ruthless.Nanonood lang si Jacob, hind
NAGISING SI AMBER na wala si West sa tabi niya. Agad siyang kinabahan nang hindi niya mahagilap ang lalaki sa kahit sulok ng bahay. Napatitig si Amber sa pintuan at pinihit iyon. Nagulat siya nang malamang bukas iyon. Itinapak niya ang kanyang paa sa labas at hindi na lintana kung magalit man sa kanya si West o hindi.Gusto niya lang mahanap ngayon ang lalaki.Pero nakakailang hakbang pa lang siya sa labas ay agad itong tumakbo sa loob ng bahay.“No, Amber… Hindi ka pwedeng lumabas. Magagalit si West…”Napaupo ito sa sofa, nanginginig ang buong katawan. Napakagat siya sa kanyang kuko, hindi matigil sa panginginig ng kanyang paa. She roamed her gaze again, doon niya nakita ang kanyang cellphone. Mabilis niyang kinuha iyon at tinawagan si West.But no one answered.Mas lalo siyang namutla nang maramdaman ang isang pamilyar na pakiramdam. Ayaw niyang mag-isip pero hindi niya mapigilang maisip iyon.Ang pakiramdam na muling iniwang mag-isa.Ilang sandali lang ay nakatanggap siya ng tawa
“Sir West, she’s pregnant,” tugon ng doctor . “And she’s two months pregnant.”Hindi kumibo si West na nakatitig lang kay Amber na mahimbing na natutulog sa kama. “Ano raw? Amber’s pregnant?”“Sir West?” tawag pansin ng doctor sa kanya.Tila natauhan ito at agad na lumingon sa doctor. He smiled softly. Maraming tinanong si West tungkol sa kung ano ang dapat niyang gawin, kung kailangan ba ni Amber ng vitamins or what, if Amber’s fine and their baby too. Doon lang nakalma si West nang malaman na stable ang lagay ng bata.Bago pa umalis ang doktor ay sinabihan ito na huwag magsabi ng kung ano sa kahit sino.The doctor is their family doctor, a specialist in treating his mother kaya naman ay kung hindi ito naghabilin ay baka masabi sa kanyang pamilya kung ano ang nangyayari. He can’t afford that to happen.Humiga si West sa tabi ni Amber at napahawak sa t’yan nito. Agad niyang pinunasan ang luhang kumawala sa kanyang mata saka ngumiti.His girl is pregnant. With his. At kahit na hindi
“Hold me, Amber…” he whispered. “I’m so tired… Please, can you hold me?”Habang pinapakinggan ni Amber iyon ay mas lalo siyang nalituhan. Takot ba si West? Mahina? Malungkot? Or maybe she was just lonely on New Year’s Eve? Her confused mind couldn’t tell the difference.Dahan-dahan siyang humarap kay West at hinawakan ang magkabilang pisngi. Ang liwanag ng kalangitan mula sa fireworks ay nagre-reflect sa mukha ni West, dahilan para mas lumiwanag ang mukha nito. His elegant brows and eyes revealed a fragility that had never been seen by anyone. Pinunasan ni Amber ang luhang kumalat sa mukha ni West.She caressed her fingers lightly on his cheeks and stared at him for a while. Seeing the man in tears tore her heart. Ilang sandali lang ay idinampi ni Amber ang kanyang labi sa pisngi ni West kung saan may bahid ng luha. It was a light touch, and her breath was warm as if to comfort him.His eyes thick eyelashes trembled. Hinayaan niyang gawin ni Amber ang gusto nitong gawin sa kanya,