LOGINShare
CHAPTER 4.2
Last Updated:
2021-07-16 07:40:43VICTOR'S POINT OF VIEW
Hilong-hilo ako. Masakit ang tiyan at mga mata ko at gusto ko na lamang magpatuloy sa pagtulog ngunit hindi pwede. Kaya, nandito na lamang ako sa loob ng OPD nakaupo at naiidlip pag walang ginagawa. Naparami yata ako ng inom at hindi ko na alam kung anong nagawa ko nung time na iyon. Buti na lamang na nandoon si Bernard na naghatid sa akin.
"Hello bro. How is your night. Grabe ka uminom kagabi ah. Lasing na lasing ka kaya kagabi,"sambit sa akin ni Bernard papunta sa mesa niya.
Kaibigan ko si Bernard. Matalik kong kaibigan. Tuwing sahuran ay gigimik kami sa Bar. Dahil Kahit papaano ay nagagawa naming gumimik kahit minsan lang sa isang buwan.
" Eto bro, hangover as usual. Ayaw ko sana munang pumasok kaso baka magagalit na naman si Director. Alam mo naman 'yun. Ipapalipat ka sa ibang
Latest chapter
The Role Play CHAPTER 6
PRECY'S POINT OF VIEWLabis ang ikinabahaLa ng mga tao sa buong kumpanya dahil sa aksidenteng naganap. May isang babae kasing na trapped at may kailangang kunin sa loob ng stocked room kaso nga lang ay aksIdenteng nasagi niya ang nakatayong tubong bakal sa gilid dahilan ng pagkaka-ipit ng kanyang kamay.Wait,maiba tayo. Tila 'di gagana ang plano ni Tanya kung paano malaman kung talagang apektado pa rin si Victor sa nangyari. Parang ako lang naman talaga ang apektadong-apektado sa nanyari. I am just over thinking.Malapit ng magalas-tres ng madaling araw nang kami ay time-out ni Tanya. Siguro dahil sa pagod ay walang imikan sa tricycle na sinasakyan naming dalawa. It is also because pati si manong driver ay inaantom na rin dahil dis-oras ng umaga ang biyahe niya."Bye Tanya, kitakits na
The Role Play CHAPTER 5.2
VICTOR'S POINT OF VIEWHindi ko masabi sabi kung anong nararamdaman ko. Ito ay dahil natatakot o 'di kaya'y nahihiya lang dahil sa nakaraan namin.Naghintay pa ako ng ilang oras upang sabihin sa kaniya ang nararamdaman ko.Magaalas-kuwatro na at siguro nakatulog na rin siya.Eto nakaupo nanaman ako sa labas ng kuwarto niya. Nag-iisa matapos makipag-usap kay Precy. Tingin ko tuloy sayang ang paghihintay ko ng matagal dahil wala naman akong nasabi sa kaniya. Siguro may tama at eksaktong panahon para riyan.Hindi ko na tinangkang matulog pa dahil ilang oras na lamang ay papasok nanaman ako sa trabaho. Dahil kung matutulog pa ako ay malamang hindi na ako magigising sa tamang oras o di kaya naman ay sasakit nanaman ang ulo ko pag nakulangan ng tulog. Kaya imbes na matulog inilibang ko na lamang ang sarili ko sa pagfefacebook.At eksaktong-eksaktong t
The Role Play CHAPTER 5.1
PRECY'S POINT OF VIEWPagod man sa katatrabaho sa apartment ay pumasok pa rin ako sa kumpanya. Paano naman kasi, kung sa loob lang sana siya sumuka at nagpakalunod ng dumi niya 'di sana ganoon karumi ang harapan ng apartment.Naamoy kaya. Akalain mo magkahalong usok ng mga sasakyang dumadaan at amoy ng alak ang naamoy pag-akyat at pagpasok mo sa apartment.Ang totoo niyan mismong harapan na kasi ng apartment ko ang daan kung kaya't sa kaunting busina ang ugong lang ng sasakyan ay magigising ka na dahil sa lakas nito.By the way, hindi ko hahayaang ma-stress ako at 'yun lang ang makakasira sa awra ko ngayon. No way! Sayang pa naman itong mahabang hikaw ko at maiksing palda ko kung iisipin ko pa iyon no.Napalingon ako sa may bandang likuran nang may sumigaw."Precy!"tawag sa akin ni Tanya
The Role Play CHAPTER 4.2
VICTOR'S POINT OF VIEWHilong-hilo ako. Masakit ang tiyan at mga mata ko at gusto ko na lamang magpatuloy sa pagtulog ngunit hindi pwede. Kaya, nandito na lamang ako sa loob ng OPD nakaupo at naiidlip pag walang ginagawa. Naparami yata ako ng inom at hindi ko na alam kung anong nagawa ko nung time na iyon. Buti na lamang na nandoon si Bernard na naghatid sa akin."Hello bro. How is your night. Grabe ka uminom kagabi ah. Lasing na lasing ka kaya kagabi,"sambit sa akin ni Bernard papunta sa mesa niya.Kaibigan ko si Bernard. Matalik kong kaibigan. Tuwing sahuran ay gigimik kami sa Bar. Dahil Kahit papaano ay nagagawa naming gumimik kahit minsan lang sa isang buwan." Eto bro, hangover as usual. Ayaw ko sana munang pumasok kaso baka magagalit na naman si Director. Alam mo naman 'yun. Ipapalipat ka sa ibang
The Role Play CHAPTER 4.1
PRECY'S POINT OF VIEWKinakabahan na nanenerbiyos na bigla kong kausapin si Victor.Buti na lamang ay hindi ko sinabi sa kaniya ang hangarin ko. Dahil sa magkahalong takot at inis ang nararamdaman ko kay Victor sa tuwing nakakausap ko siya.Kung kaya't tinalikuran ko si Victor at iniwan sa baba. Mabilis akong umakyat at umupo sa may parte ng hagdanan. Iniisip kung sasabihin ko na talaga itong nararamdaman ko. Pero kung sasabihin ko ito ay baka isipan niyang desperada ako. O baka sabihin niyang ginawa niya lang 'yun upang matigil na ako at wala lang sa kanya iyon.Magaalas-kuwatro na at nandito pa rin ako sa hagdanan nakaupo, tumatawag sa telepono at nagmumuni-muni. Umakyat na lamang ako at naligo upang maghanda papuntang trabaho.Nakarating ako sa trabaho ng tamang oras dahil may gusto akong pag-usapan with Tanya. Nilapitan ko siya at hindi na akong nag-atubiling tanungin siya.
The Role Play CHAPTER 3.2
VICTOR'S POINT OF VIEWNagtulug-tulugan ako dahil 'yun na lang ang tanging paraan upang malaman ni Precy na hindi ako pumasok sa kuwarto niya. At para malaman niyang tulog na ako ay pinatay ko na rin ang ilaw dito sa kuwarto ko.Sa pagkaka alam ko ay binalewala na ni Precy ang nakita niyang susi sa kuwarto niya ngunit……..Tok tok tok***Narinig ko ang katok niya sa pintuan ko. Alam kong si precy 'yun kaya nagpanggap akong kagigising ko lang at naistorbo ako sa pagkakatok niya.Pagkabukas ko ay agad siyang nagsalita.Sa'yo ba to?" Sabay taas ng susing hawak niya.Pagkataas niya ay kinilabutan ako at hindi ko na alam kung ano ang sasabihin
