All Chapters of The Role Play: Chapter 1 - Chapter 10

Sa paglipas ng dalawang taon ay alam kong limot ko na ang aking nararamdaman para sa taong huli kong minahal kaya naman hinahayaan ko ang aking sarili na makakilala at makasalamuha ng ibang tao."Sir, here is the menu," saad ng waiter saka niya iniabot sa akin iyon. Kinuha ko naman iyon."I will order later. Hihintayin ko lang yung kasama ko," wika ko.Narito ako ngayon sa Carina's Hotel and Restaurant dahil may kikitain akong isang kaibigan. Kay tagal kong pinag-isipan ang bagay na ito at sa wakas ay makikilala ko na rin siya.Habang nakaupo ako ay iniisip ko ang kanyang hitsura—ang hubog ng kanyang katawan, kulay ng kanyang balat at ang kanyang mukha. Sa pag-iisip ko ay hindi ko namalayang madami na palang pumapasok na mensahe sa aking cellphone na nakapatong sa mesa.Nang makita ko iyon ay biglang tumibok nang mabilis ang aking puso."Hi! I am here na sa labas ng resturant. Saang table ka nakaupo?"Ito ang laman ng kanyang mensahe.

Chapter 1.2VICTOR'S POINT OF VIEWNAGISING ako ng mga bandang alas-kuwatro ng madaling araw dahil sa malakas na tugtog ng katabi kong kuwarto. Alien ba 'tong nakatira dito at ganoon na lamang siya mambulabog ng kanyang kapit-bahay?Sa inis ko ay tinungo ko ang kaniyang kuwarto saka kumatok nang kumatok. Hindi lang ito ang araw na naistorbo ako ng taong 'to. Pinalalagpas ko lang ang ginagawa niya noong mga nakaraang araw pero ngayon ay hindi na.Isang buwan ng ganito ang kapitbahay ko. Kung lalaki man siya ay gusto ko siyang pagsususuntukin. Wala siyang respeto.‘’Hoy, ka rin. Kung ayaw mong maistorbo maghanap ka ng ibang apartment mo. Akala mo naman kung sinong kumatok nang napakalakas sa pintuan ko. Hindi mo ako pinapakain para lamang sigawan,’’Babae pala siya. Unang beses ko pa lang siyang makita."Miss, kung inaakala mong ako dapat ang umalis, nagkakamali ka. Matagal na akong nangungupahan dito kaya kung

VICTOR'S POINT OF VIEWSOBRANG laki ang ikinagulat ko at labis ang kaba ko nang makita ko si Presy pagkabukas ko ng pinto na hawak ang gamit niya.NAKATAGO ako ngayon sa ibang parte ng pintuan habang nakatitig sa kaniya. Halatang pumuputok ang ulo nito at umaapoy sa galit.Hindi ko lubos maisip kung ano ang sasabihin ko sa kaniya upang paniwalaan niya akong ilalabas ko lamang ang kaniyang underwear upang mas madali itong matuyo."BAKIT hawak mo yan. Saan mo dadalhin yan?," sabay turo sa hawak kong puting underwear.Gulat na gulat ako at hindi ko alam ang gagawin ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko ni hindi ko na alam kung ano ang umiikot sa isipan niya.Isang lalaking nakahawak ng underwear ng isang babae? I can't imagine!Hinablot niya ito tsaka ako binulyawan.MATAPOS kaming magtalo ay nagtungo na ako sa kuwarto ko hawak ang aking sando tsaka nagpahinga. Napag-isipisip ko, hindi ko alam kung maiinis ako o matatawa sa nan

VICTOR'S POINT OF VIEW  Nagtulug-tulugan ako dahil 'yun na lang ang tanging paraan upang malaman ni Precy na hindi ako pumasok sa kuwarto niya. At para malaman niyang tulog na ako ay pinatay ko na rin ang ilaw dito sa kuwarto ko. Sa pagkaka alam ko ay binalewala na ni Precy ang nakita niyang susi sa kuwarto niya ngunit…….. Tok tok tok*** Narinig ko ang katok niya sa pintuan ko. Alam kong si precy 'yun kaya nagpanggap akong kagigising ko lang at naistorbo ako sa pagkakatok niya. Pagkabukas ko ay agad siyang nagsalita. Sa'yo ba to?" Sabay taas ng susing hawak niya. Pagkataas niya ay kinilabutan ako at hindi ko na alam kung ano ang sasabihin

VICTOR'S POINT OF VIEW Hilong-hilo ako. Masakit ang tiyan at mga mata ko at gusto ko na lamang magpatuloy sa pagtulog ngunit hindi pwede. Kaya, nandito na lamang ako sa loob ng OPD nakaupo at naiidlip pag walang ginagawa. Naparami yata ako ng inom at hindi ko na alam kung anong nagawa ko nung time na iyon. Buti na lamang na nandoon si Bernard na naghatid sa akin. "Hello bro. How is your night. Grabe ka uminom kagabi ah. Lasing na lasing ka kaya kagabi,"sambit sa akin ni Bernard papunta sa mesa niya. Kaibigan ko si Bernard. Matalik kong kaibigan. Tuwing sahuran ay gigimik kami sa Bar. Dahil Kahit papaano ay nagagawa naming gumimik kahit minsan lang sa isang buwan. " Eto bro, hangover as usual. Ayaw ko sana munang pumasok kaso baka magagalit na naman si Director. Alam mo naman 'yun. Ipapalipat ka sa ibang