Share

Chapter 32: Run away.

    KATANA.

    

    “GOSH, THAT WAS CLOSE.”

    

    Nagpatuloy kami sa paglalakad. Nangunguna pa rin si Jeran, kasunod ako at si Dad na nakaalalay sa ‘min at sa huli ay si Kuya na siyang nagbabantay sa likod. 

    

    Nang tuluyan na kaming makatawid ng maayos sa kalsada na puno ng mga zombie na parang mga estatwa, napabuntong-hininga ako at tahimik na nagdasal ng pasasalamat. Ngayon, konting kembot na lang ay nasa dagat na kami. Makakaalis na kami rito. Mamumuhay na ulit kami ng maayos. Kakalimutan namin ang lahat ng nangyari at magiging masaya kami ulit kasama nina Papa. 

    

    Napangiti ako ng maisip ‘yon. 

    

    “Nakahanda na ba 'yong sasakyan nating bangka?” tanong ko maya-maya habang patuloy pa rin kami sa paglalakad. “Nandoon na
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status