"Anong ibig mong sabihin?" tanong ni Julio sa kanya."Ibig sabihin, no attach feelings para sa atin.. Nag uusap lang tayo para sa anak natin, iyon lang!" paglilinaw ni Izza.Napakuyom si Julio sa ilalim ng mesa, pinipigilan ang sarili. Gusto niyang sumagot, gusto niyang magpaliwanag, gusto niyang sa
"Tuloy ka," mahinang anyaya ni Izza sa lalaki, at nagpatiuna na paglalakad ppasok sa loob ng bahay.Lihim na napangiti si Julio matapos anyayahan ni Izza sa loob."Gusto mo bang kape?" tanong ng babae sa kanya."Sige, salamat.." nakangiti niyang tugon.Habang naghahanda ng kape si Izza sa kusina, na
"Magandang araw.. Izza," ngumiti si Julio, matapos makita ang babaeng hinahanap ng kanyang mga mata.Iniisip ng bata, na hindi pa handa ang ina na harapin ito, kaya nagsalita siya, "ano pong ginagawa niyo dito?"Hinawakan ni Izza ang balikat ng bata, "sige na, anak, buksan mo na ang gate at papasuki
"Baka kaya din po, malapit sa inyo si Jules, dahil ramdam niyang kadugo niya kayo," bahagya pang ngumiti si Izza sa matanda."Biruin mo, Izza, pinaglapit talaga tayo ng Diyos. Wala akong kaalam alam kung sino kayo, pero ito, nakilala ko kayo sa tamang pagkakataon." ngumiti si Amanda sa kanya.Napang
Hindi niya na kailangang magpanggap. Tapos na ang panahon ng pagtiis, ng pagpaparaya. Kung kailangang pwersahin ang kapalaran, gagawin niya. Dahil si Izza ang babaeng kailanman ay hindi niya natutunang kalimutan. At si Jules, kung anak nga niya — ay sandatang kailanma’y hindi niya hahayaang gamitin
"Basta po.. ang sabi lang po ni Ma'am Izza, wag na daw po kayong magbibigay ng kahit ano sa bata.. ayaw din po tanggapin ni Jules ang bigay niyo.""Anong nangyari?" naguguluhang tanong ni Amanda. Ayos naman sila kahapon, bakit ngayon, hindi na? anong nangyari?"Nakita ko po, namumugto ang mata ni Ma