LOGINTila hindi napansin ni Ernest ang ibinigay na senyales ni Zeth. Sa halip, nanatili ang masayang ngiti sa kanyang mukha habang binalingan si Hannah.“Hannah,” pabirong sabi niya, “napakaraming taon na ang lumipas, pero si Zeth pa rin ang laman ng isip mo. Hindi ko talaga maintindihan—ano ba ang meron
Ngunit hindi pa sapat ang lalim ng kanilang relasyon para sa ganitong uri ng pag-uusap. Kung basta na lamang siyang magpapaliwanag, baka magmukha itong biglaan, o mas masahol pa—isang pagkukumpisal na wala sa lugar. Sa pag-iisip nito, hindi napigilan ni Zuri ang mapabuntong-hininga, ang tingin ay na
Dumating sina Zuri at Rana sa studio nang madaling-araw upang asikasuhin ang kanilang mga gagawin. Maraming kailangang ayusin at ipolish. Tahimik pa ang paligid, at ang ilaw sa loob ng gusali ay tila mas malamlam kaysa karaniwan. Dahil ang kanilang studio ay matatagpuan sa parehong gusali ng Jackson
Nanatiling malamig ang ekspresyon ni Zeth. Ang kanyang mukha ay walang mababasang damdamin, at ang paligid ay tila walang saysay sa kanyang paningin. Bahagya niyang ibinuka ang manipis na labi at walang emosyon na sinabi, “Busy ako. Kung wala kang mahalagang sasabihin, umalis ka na.”Hindi na siya n
Maayos ang pagkakaupo ni Hannah sa sofa sa loungue ng Jackson Law Firm, ang postura’y relaks at tila ganap na komportable sa lugar. May isang bahagyang ngiti sa kanyang mapang-akit na mukha—hindi lantad, ngunit sapat upang magbigay ng impresyong sanay siya sa ganitong kapaligiran. Ang kanyang presen
Nang pilitin na sana niyang tumayo, biglang nagsalita si Zeth, bagama’t nakapikit pa rin ang mga mata. “Gusto ko… gusto ko ng tubig,” mahina at bahagyang paos ang boses nito, na para bang nagsasalita sa gitna ng panaginip.Bahagyang nagulat si Zuri, ngunit mabilis din siyang nakabawi. Marahan niyang







