Hindi niya na kailangang magpanggap. Tapos na ang panahon ng pagtiis, ng pagpaparaya. Kung kailangang pwersahin ang kapalaran, gagawin niya. Dahil si Izza ang babaeng kailanman ay hindi niya natutunang kalimutan. At si Jules, kung anak nga niya — ay sandatang kailanma’y hindi niya hahayaang gamitin
"Basta po.. ang sabi lang po ni Ma'am Izza, wag na daw po kayong magbibigay ng kahit ano sa bata.. ayaw din po tanggapin ni Jules ang bigay niyo.""Anong nangyari?" naguguluhang tanong ni Amanda. Ayos naman sila kahapon, bakit ngayon, hindi na? anong nangyari?"Nakita ko po, namumugto ang mata ni Ma
"Anong ginagawa mo dito?" malamig na tanong ni Julio kay Duke."Tito Duke, wag mo po siya kausapin, hindi ko siya kabati!" sabi ng bata sabay hila kay Duke."Tito?" nangunot ang noo ni Julio ng marinig iyon. Saka siya napaisip.. "So, ang batang nakita ni Erin sa mall, a anak daw ni Duke ay si-- si J
Hindi man lang nilingon ng bata si Julio. Nanatili lang itong naka focus sa kanyang paglalaro."Sige na.. sorry na.. nagagalit din si Lola Mandy sa akin.. Hindi ko alam kung bakit ako nakapagsalita ng ganoon.." sabi niya sa bata. Ngunit nanatili itong nakasakay s laruang kotse at minamaniobra iyon.
"Pasensiya ka na Izza, hindi ko alam kung ano ang naging mood ng anak ko ngayon at nagkaganoon siya," malungkot na sabi ni Amanda kay Izza."Lola Mandy, totoo bang hindi sa kanya galing ang apron at book?" malungkot na tanong ni Jules. Umiiyak pa rin ang bata at halatang nasaktan sa sinabi ni Julio.
"BAKIT ka umiiyak?" tinawagan siya ni Erin ng araw na iyon sa kanilang bahay. Umiiyak ang babae na parang inapi."Jukio.. nakita ko sila.." humihikbi niyang sabi."Ha? sinong sila?" nakakunot ang noo niya ng tanungin ito. Sino ba kasi ang sinasabi nito."Si Duke..""Oh, nakita mo na pala siya? kumus