LOGIN“Nancy,” putol ni Roselle, tumigil ang tawa. “May itatanong sana ako, pero huwag ka magalit.”Napatingin si Nancy. “Ano?”“Hindi mo ba naiisip… na baka kailangan mo ring magpatingin?”Namilog ang mata ni Isko. “Love, baka mali ang—”Pero itinuloy na ni Roselle, banayad ngunit matatag.“Hindi naman d
Tawang-tawa si Roselle sa kanilang dalawa. Sanay na ito na ganoon sila mag-asaran… walang pikunan. Pero napansin niyang may kakaibang lalim ang ngiti ni Nancy—parang pilit na masigla, pero may takot sa ilalim. Hindi niya iyon pinalagpas.“Pero seryoso,” sabi ni Roselle, huminahon ang boses, “kamusta
“Ang arte mo talaga…” natatawang sabi ni Isko habang ini-start ang sasakyan. Pero napansin niyang lumingon pa rin si Nancy pabalik sa direksyong pinanggalingan nila—para bang may hinahanap, o may gustong iwasan.Nakita niya iyon.Kilala niya si Nancy. Hindi man nito sabihin, marunong siyang magbasa
DALAWANG taon ang mabilis na lumipas...Sa loob ng paliparan, maririnig ang magkahalong ingay ng mga pasahero at anunsiyo. Sa gitna ng abalang paligid, naglalakad ang isang babae—matalino ang tindig, maganda, at elegante. Sa kanyang mga bisig ay karga niya ang isang napakacute na batang halatang mah
Dalawang araw ang lumipas bago tuluyang nakumbinsi ni Anja si Erickson na sumama sa ospital. Halos isang oras siyang kinausap ng pinsan, mahinahon, walang pilitan—tila kinakalabit lang ang natitirang katinuan ng lalaki. “Erickson,” wika ni Anja, habang nakaupo silang tatlo sa veranda kasama si Angu
Madaling-araw na nang mapikit si Erickson. Ngunit kahit sa pagtulog, hindi siya pinatahimik ng kanyang isipan. Sa panaginip, naririnig pa rin niya ang tinig ni Nancy—mahina, halos bulong, pero malinaw na malinaw.“Erickson… bakit mo ako sinaktan?”Nagising siyang basang-basa ng pawis. Parang may mab







