Sa gitna ng katahimikan ng gabi, muling bumalik sa isip ni Darius ang isang alaala na matagal niyang inilibing—labing-isang taon na ang nakakaraan, sa gitna ng gubat, sa panahon ng takot at pagtatago.Maliwanag pa noon sa isip niya ang amoy ng usok, ang malamig na simoy ng hangin na may halong abo.
Pagpasok pa lang ni Darius sa malawak na tarangkahan ng kanilang malaking bahay, sinalubong siya ng malamig na simoy ng hangin at ng tanawing punp ng mga haliging marmol. Ang mga ilaw sa hardin ay kumikislap, tila ginagawang ginto ang bawat dahon ng bugambilya. Ilang buwan na rin simula noong huli
Isang umaga, habang abala sa pagbabasa ng mga dokumento sa kanyang opisina si Darius, marahang bumukas ang pinto. Pumasok si Samantha, suot ang puting coat ngunit bakas sa mukha ang pag-aalala na pilit niyang tinatago sa likod ng ngiti.“Darius,” tawag niya, malambing ngunit may halong pangungusap
Makalipas ang isang linggo mula nang kumalat ang recording ni Samantha, unti-unting humupa ang bulungan sa ospital. Hindi na gano’n kainit ang mga mata ng mga kasamahan, pero ramdam pa rin ang lamig ng mga tingin sa kanya. Sa kabila ng lahat, nagawa pa rin niyang isuot ang paborito niyang puting c
***********Sa presinto, halos hindi siya makatingin sa mga tao. Tahimik lang si Darius habang pinapakinggan ang paliwanag ng abogado ni Samantha. “Sir,” sabi ng abogado, “wala pang matibay na basehan para ituring siyang guilty. Maaaring fake ang recording. Pwede nating hingin ang release niya sa
“Hayup ka! ibigay mo sa akin ‘yan!” sigaw ni Samantha habang hinahabol si Lara palabas ng opisina.Ngunit mabilis si Lara—mahigpit ang hawak sa telepono, diretso ang lakad at hindi tumitingin. Pagdating sa hallway, inabot siya ni Samantha, hinatak ang braso nito, at doon nagsimula ang agawan.“Wala