Share

Chapter 7

Penulis: Gabriel Li
last update Terakhir Diperbarui: 2024-08-14 21:21:03

THE MOTHER AND SON WERE THE SAME. The more angelic their faces are, the worse their personalities are!

Habang lulan ng pulang Maserati ay tahimik na humikbi si Alexa.

Oo, hindi niya pangarap maging titser at ang pagkagusto sa propesyong ito ay nakuha niya lang sa kuya at mga magulang niya. Gano’n pa man, masaya siya sa propesyon at alam niyang para ito sa kaniya.

Sa nagdaang oras nang pagmamaneho, ay walang tigil ang bodyguard na si Gavin sa pagsilip sa amo mula sa rear view mirror. Pagkahinto nito ng kotse sa tapat ng bahay ng amo ay mabilis nitong hinagilap ang tissue.

Inabot nito ang tissue kay Alexa.

Pinunasan ni Alexa ang luha at pilit naglagay ng ngiti sa labi habang pinanood mula sa tinted window ng kotse ang masayang mukha ng nanay at tatay niya.

Sa saglit na panahon ay na-miss niya ng labis ang pamilya. Siguro dahil mula pagkabata ay ito palang ang unang beses na nawalay siya sa mga ito o siguro dahil malungkot siya ngayon.

“Mama, Papa!” Patakbong yumakap si Alexa sa mga magulang. Nangilid ang luha sa mga mata ng nanay at tatay niya habang may ngiti sa mga labi.

Sa kabilang banda ay humigpit ng todo ang yakap ni Alexa sa nanay at nagsimulang humikbi sa mga bisig nito.

“Princess, bakit ka umiiyak?” May pag-aalalang tanong ni Alison na mas hinigpitan pa ang yakap sa anak.

“M-Miss na miss ko lang po kayo, Ma.” Hikbi niya.

“Baby, miss na miss ka rin namin.” Naiiyak na turan ni Xandro na hinalikan sa noo ang anak.

“Nasaan po pala si kuya?” Usal niya habang nakasubsob pa rin sa dibdib ng nanay.

“Naku, nasa seminar siya e. Pero may mga regalo siya diyan para sayo at sa asawa mo. Sabi niya babawi raw siya sa susunod na uwe mo.”

“Halika na at pumasok na tayo, nagluto ang mama mo ng mga paborito mo,” ani Xandro pagkatapos ay binalingan ng tingin ang bodyguard ni Alexa na animo’y higanteng nakatayo sa gilid ng sasakyan.

“Hijo, halika na rin para makakain na tayo,” pag-aya nito. “Ano nga ang pangalan mo, hijo?” Tanong pa nito habang inilahad ang palad sa bodyguard.

“Gavin Santillan, ho sir.” Maagap naman tinanggap ng lalaki ang nakalahad na palad ni Xandro.

Pagkatapos makipagkamay ay inakbayan ni Xandro sina Alexa at Alison. Iginaya sila nito papasok ng bahay habang nahihiyang naglakad kasunod nila ang bodyguard.

Sa loob ng bahay ay masaya silang nagkamustahan. Pansin ang galak kay Alison pagkita sa pustura ni Alexa. Yong pusturang madalas sa TV lang nakikita. Mamahaling damit, sapatos, at alahas. Idagdag pa na may kotse at driver na siya ngayon, gayong noon ay ni wala siyang kotse. Nagkakasya ang pamilya nila sa motorsiklo at lumang kotse ng padre de pamilya nila.

Hindi materialistic ang pamilya nila, ordinaryo pero hindi kinakapos. Ang three-bedroom bungalow nilang bahay ay nasa loob din naman ng subdivision. Malayo ang buhay nila kumpara sa mga Dior; gano’n pa man ay kuntento at masaya sila.

Magalang, edukada, at may delikadesa si Alexa kaya naniniwala si Alison na karapat dapat siya mahalin at tratuhin tulad ng diyamante tulad kung paano nila siya pinalaki. Kaya ngayong nasilayan nila na animo’y buhay prinsesa siya ay sobrang pasalamat at saya nila.

Nakausap din ni Alexa ang tatay niya ng sarilinan. Dito nalaman niya na tinakbuhan ng construction firm ang proyekto nito para sa school, matapos makuha ang pera na milyon-milyon ang halaga. Donasyon ito mula sa kompanya ng pamilya Dior.

Ayon din sa tatay ay malaki ang utang na loob nito sa manugang sa pagtulong nito.

Everything is planned, and shit!

How can she tell her father that his son-in-law, whom they all praise as an angel, was actually the monster who trapped him alive? To be a tool to use in manipulating her, his only daughter!

Bago umalis ay malungkot na iniabot ni Alexa ang resignation letter niya sa mga magulang.

“Sigurado ka ba na ayaw mo nang magturo? Pero masaya ka sa pagtuturo, hindi ba?” Malungkot na tanong ng tatay niya.

Si Xandro, tulad ng asawa ay simple lang manamit. Pareho silang naka-salamin kahit kita na bata pa sa itim pang mga buhok. Hindi uso sa pamilya nila ang luxury brands, kaya halos atakihin ito sa puso sa dami at puro luxury items na regalo ng pamilya Dior nang mamanhikan.

“Papa, hindi sa ayaw ko nang magturo, gusto ko, gustung-gusto ko. Pero gusto kasi ng biyenan ko na mag-focus muna ako on becoming a perfect wife for Sebastian.”

“Pero masaya kaba, anak?”

Hindi maiwasan matigilan ni Alexa sa tanong ng nanay. Pumatak ang butil-butil niyang luha. Yumuko siya at suminghot, tapos pinunas ng mga palad ang luha, saka iniangat ang ulo para harapin ang nanay at tatay.

Sa tanda niya ay ikatlong beses na itong itinanong ng nanay sa kaniya. Nang una ang sagot niya ay, “Ang kasal na ito ang kukumpleto sa kaligayahan ko.” Pangalawa ay, “Opo, masayang-masaya po ako.” Pero ngayon hindi niya alam ang isasagot, pero kung meron man sigurado ay . . .

“Don’t worry, Mama, Papa. Pinili ko ito at pangako ko sa inyo na magiging masaya ako. Because I deserved to have my happy ending, like you guys did!”

*

GABI NA nang makauwi ng mansyon sila Alexa. Bago bumaba ng kotse ay matiim niyang pinagmasdan si Gavin, bukas-bukas nito ang pintuan ng sasakyan para sa kaniya.

Kahit may kadiliman ay kita pa rin ang features ng mukha ng lalaki. Kanina sa hapagkainan ay nalaman niya na ka-edaran niya lang ito sa edad na twenty-six habang twenty-four naman siya. Tulad ng ibang bodyguards sa mansyon ay malaking lalaki ito, six footer. Siguro nga ay hindi ito kasing-guwapo ng asawa, pero ang hitsura nito ay hindi nakakasawa tingnan. May talim ang features ng mukha nito na iisipin mong snob kung hindi ito nakangiti.

“Gavin, does Katelyn send you? What is your role here?”

Inosente, pero hindi tanga si Alexa.

Kitang natigilan ang lalaki. Saglit itong tumingin sa mata ni Alexa pagkatapos ay yumuko.

Tumawa ng pagak si Alexa. Rinig ang pait sa tawa niya. “I envy Katelyn; she has my husband on her side and even you. You worked for me, but you aren’t my person.”

Tahimik na tinahak ng mga paa ni Alexa ang daan papunta sa pangunahing pinto. Pinili niyang bumaba pagkapasok ng sasakyan sa vicinity ng pamilya Dior. Medyo malayo pa ito sa mismong mansyon, pero nais niya kasing maglakad-lakad tulad ng kinasanayan niya noon.

Ninamnam niya ang lamig ng hangin ng gabi, habang naaamoy ang halimuyak ng mga bulaklak. Ang kabilaan kasi ng daan ay napaliligiran ng mababang hardin ng mga bulaklak.

Ilang hakbang pa ang layo mula sa pangunahing pinto ay natanaw na niya ang nagbabagang apoy. Malapit doon ay nakatayo ang biyenan kasama ang ilang katulong. May mga bagay silang sinusunog. Mga bagay . . .

Nagimbal si Alexa nang makita kung ano ang sinunog ng biyenan ng dis-oras ng gabi. Ang maleta niya! Ang mga gamit niya!

“Mama! Mama!” Sigaw niya habang humahangos nang takbo malapit sa biyenan. Pero pagkaharap ng biyenan sa kaniya . . .

PAK!!

Isang malutong na sampal ang iginawad nito sa kaniya. Sa sobrang lakas ng sampal ay bumagsak si Alexa; mabuti na lang ay nasa likuran na niya si Gavin.

Gulat

Lito

Takot

Halo-halong emosyon naramdaman ni Alexa. Sa unang pagkakataon sa buhay niya ay nasampal siya, sinaktan siya hindi ng magulang kundi ng biyenan!

Hindi niya alam kung iiyak siya dahil sa sobrang sakit ng sampal o iiyak dahil nakikita niya ngayon ang pagka-abo ng mga gamit na binili niya gamit ang sariling pera na pinagpaguran.

“How could you lie to us like your husband, Alexa? “Did you think I wouldn’t find out what really happened on your honeymoon?” Animo’y nagliliyab ang mga mata ng biyenan sa puyos ng galit.

Sunod-sunod pumatak ang luha ni Alexa habang sapo-sapo ang pisngi at nakasalampak sa sahig. “Sorry po, Mama. Nawalan lang po ako ng choice. I didn’t mean to lie.”

Yumuko ang biyenan, pantay sa mga mata ni Alexa, mariin na hinawakan ang baba niya.

“Alexa, put this in your mind. In this family, I am the person who will be on your side, so you should always listen to me, and you should NEVER make a fool out of me!”

“I’m sorry, Mama. I’m sorry . . .” Naliligo na ng luha si Alexa. Mga luha na bumasa na rin sa taas na parte ng damit niya.

“So never forget your role, Alexa. Ang role mo ay nakawin ang asawa mo sa MALANDING ULUPONG NA YON!”

Realization hit her— they know everything, and that’s why they married him to her!

Nakawin?!

Sa narinig ay hindi maalis manginig ang kaloob-looban ni Alexa.

“Pero bakit?! “Bakit ko kailangan nakawin ang dapat akin?!”

Iginalaw ng biyenan ang mukha niya papunta sa direksyon ng hardin nito. “Nakikita mo ba kung gaano kaganda ang hardin kong iyan?”

“Kung gaano yan kaganda, doble-doble ang dami ng putik na kinailangan kong hugasin sa palad ko!”

“Ito ang mundo ng Dior, Alexa. Pinili mo ‘to, so you should live with it!”

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Komen (1)
goodnovel comment avatar
Cheska 14
OMG the scent hit her heart bullseye? Gano kaya kabaho Yung pabango naun?? Paliguan mo alex
LIHAT SEMUA KOMENTAR

Bab terbaru

  • The Second Wife's Dilemma   Chapter 47

    A SCAR THAT’S UGLIER . . .A scar that’s hidden from the eyes . . . Naalala ni Alexa kung paano’ng makailang ulit umiling si Sebastian kanina habang nasa banyo sila. Pero bakit pakiramdam niya, there is something more to it? Something deeper? Something hidden? A secret? She clearly saw the pain in him when he spoke about the hidden scars . . .Nakaupo siya sa four-seater couch, tucked into the far corner, while Sebastian was sitting at the same couch in front of his laptop that was perched on the low table.Despite the short-sleeve Japanese crane shirt and linen beach pants he’s wearing, his aura is completely businessman— a no-nonsense businessman.Dahil sa nasa isipan ay paulit-ulit nagbuntonghininga si Alexa. Hindi niya namalayang malakas ang buntonghininga niya na kaagad umagaw ng atensyon ni Sebastian.Suddenly Sebastian stops speaking with the Love Dior executives. He turned his head to look at her. He thought she was getting bored waiting for him. Since he doesn’t allow her to

  • The Second Wife's Dilemma   Chapter 46

    SOFT MORNING SUNSHINE WARMED THE ROOM. A sweet floral scent, light and fresh, hung in the air. Tulad kahapon nagmulat ang inaantok pang mga mata ni Alexa sa kumpol-kumpol ng mga rosas. But unlike yesterday, this time iba’t iba ang kulay ng mga rosas. “Good morning, Baby!” Mula sa pintuan ay umere ang boses ni Sebastian na katulad sa kulay ng mga rosas ay buhay na buhay. He had a soft and warm smile like the morning sunshine that entered the villa through the glass wall. Humakbang ito ng malalaki at inilapag ang umuusok sa init na tasa ng tsokolate sa bedside drawer, katabi ng bouquet ng mga rosas. Hindi maalis tumalon ang puso niya. So, Sebastian is indeed serious. He truly intended to coax her. “Take your time standing up. Drink your hot chocolate and wash your face before going down,” he said, leaning down and pecking her forehead. “Maglilinis at magluluto muna ang hot, handsome, and lovable husband mo.” “What?” Umugong ang tila kinikiliting tawa niya. “What? Am I not hot, han

  • The Second Wife's Dilemma   Chapter 45

    SEBASTIAN IS CRYING? Natigilan si Alexa pagkakita sa kumislap na luha sa kulay abong mga mata ni Sebastian. Madali niya itong napansin dahil tinag na tinag na ang araw at direktang tumama sa kanila ang sinag nito. It was already late in the morning, and as if on cue, her stomach rumbled. He’s crying? Because of what she said? That first love can die? Is it because he’s afraid of death? Well, everyone is. Pero ganito ba ito katakot ma-stung ng box jellyfish? Isa pa, inisip ba nitong hahayaan niya talaga itong mamatay? Hell, asawa niya kaya to! Hmph! Or perhaps . . . Perhaps he thought her love for him was the one who would die? That she’ll fall out of love with him? “Hahaha!” Kumawala ang tawa niya tapos pinagalitan ang sarili. So presumptuous of you, Alexa! That’s impossible; not even once did he tell her he loves her. He never told her his real thoughts and feelings. No, he doesn't love her. Wake up, Alexa. You were in an arranged marriage and . . . In this marriage yo

  • The Second Wife's Dilemma   Chapter 44

    “SPECIFICALLY . . . A BOX JELLYFISH.” Sebastian stood frozen. The flippers of Alexa he had been holding since earlier fell to the white sand. His hands flew to his hips, disbelief coursing through him. “Y-You want me to catch a jellyfish?” His voice cracked, a strangled sound. “S-Specifically a box jellyfish?” Nanlaki ang chinito niyang mga mata. “Seryoso, Alexa? Gusto mo ba kong patayin?!” Nagpakawala siya ng malutong at hindi makapaniwalang tawa habang nakatingala sa asul na ulap. Pagkalipas ng ilang sandali ay biglang namatay ang tawa niya. Naningkit ang mga mata niya, kasinsingkit ng linya. He leaned in, his voice dropping to a low growl. “O siguro gusto mo talaga akong mamatay, ano? Gano’n ba? Gusto mo akong mamatay nang sa gano’n hindi mo na ko kailangan patawarin?” Saglit siyang natigilan at nag-isip. “Isa pa, di ba allergic ka sa seafood?” “Who said I’m going to eat it?” Alexa’s voice was light and dismissive. Lumaki ang ngiti nito at kuminang sa kalokohan ang kulay t

  • The Second Wife's Dilemma   Chapter 43

    A SOFT LIGHT entered through the floor-to-ceiling glass wall. Direktang tumama sa mukha ni Alexa ang liwanag ng araw. Her face felt warm. Little by little her heavy eyelids fluttered, but before she could open them, the scent of roses and something salty hit her nose. So different from the antiseptic scent she remembered. Tuluyan nagmulat ang mga mata niya at bumungad sa kaniya ang hindi pamilyar na kisame. Confusion clouded her mind. Nasaan siya? The bed beneath her was so soft compared to the hospital bed. Soft as a cloud. Suddenly a dozen yellow roses flashed in her eyes. Her gaze drifted, following the long stems held by a familiar hand. Sebastian! Her breath caught. The memory jolted her awake. The sterile white room. The doctor’s calm, apologetic voice. The needle. Sebastian’s firm hand on her arm. Right. He had sedated her. Again! Her brows drew together. She pushed herself up on an elbow. “N-Nasaan tayo?” Her voice was raspy. Ngumiti ng malumanay si Sebastian. L

  • The Second Wife's Dilemma   Chapter 42

    SEBASTIAN STEPPED OUT of his luxury van; the city air is thick and cold. It was before midnight.Tumuon ang mga mata niya sa pitong palapag na gusali ng Medical Center. His gaze particularly lingered at one room at the top floor. Mula sa bintana ay kitang-kita na nakapatay na ang ilaw sa silid.He breathes hard before moving his gaze to the dark and boundless clouds. There are a lot of stars tonight and the little moon is shining so bright.“I guess my little moon is already in dreamland,” he muttered under his breath.Four days. It’s been four days since he’d last seen her. Four days of drowning himself in work and solitude. These days if he’s not at the police headquarters, he’s inside the four corners of the company Love Dior.Hindi siya pumunta ng ospital pero hindi rin siya umuwi ng mansyon; sa halip, ikinulong niya ang sarili sa opisina.He misses Alexa. He misses her so much . . .In the past four days he didn’t come nor call because he was so scared of what she’s going to say.

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status