Chapter 29

CHAPTER TWENTY-NINE

"I KNOW YOU'RE still awake." Reverie dragged out from her deep thoughts when she heard Zurick's placid voice.

Gising pa rin pala ito katulad niya. Akala niya kanina ay hinila na talaga ito ng antok. Paglabas niya sa banyo kanina ay nadatnan niya itong tulog kaya sa huli ay sila lang ni Nigel ang nakapaghapunan. Nabuksan nito ang naka-lock nilang silid kanina nang ayain na sila nitong kumain.

Reverie didn't move an inch.

"Are you comfortable having me in the same bed?"

Mariing ipinikit ni Reverie ang kanyang mga mata dahil sa napuna niyang mapanghibong tono na ginamit ni Zurick.

Sinasadya nito iyon. Kung kaya't natutukso rin ang malanding parte sa kalooban niya.

Naramdaman niya ang paggalaw nito at ganoon na lamang ang pagbilis ng kalabog ng puso niya nang marinig ang pagbukas ng zipper sa likuran niya. Sumunod ay ang paglipad ng suot na damit at pantalon ni Zurick kanina.

Sabi na nga ba e! Sana pumayag na lang ako na doon matulog sa kuwarto ni Nigel. Willing