19

19

MA’AM LADY MAKULIT

“SAAN ka bababa?” iyon ang tuwid na tanong ni Branden sa akin sa wikang Tagalog.

Direktang nakatingin ang mga mata niya sa daan.

“Sa tapat ng langit at lupa,” walang kwenta kong sagot kaya mala-punyal ang mga mata niyang tumama sa akin.

Hindi siya umimik nang itago ko ang mga labi ko. Nagpipigil ako dahil natatawa ako sa sagot ko sa kanya.

Nakapuntos na naman ako.

Sino bang hindi maiinis?

Matapos kong ituro nsng ituro ang direksyon ng kumpanya ng Eden ay sasagutin ko lang siya ng pilosopo.

He pulled over.

Walang paalam na binuksan ko ang pinto ng sasakyan pagkatapos na itigil yun ni Braden sa tapat ng pinagtatrabahuhan kong building, kung saan ako nagtatrabaho

Di pa niya alam ito at parang wala nga siyang bilib sa pagtuturo ko ng daan kaya nakita ko na nag-mapping pa siya. Ang sosyal niyang talaga.

At salamat dahil naisip niya akong ihatid dahil nakalimutan kong kumuha ng pamasahe sa bag ko kanina. Paano nataranta na ako kaya sinundan ko siya ng mabi