UMAWANG ang labi ko nang masahiin ni Wregan ang isang dibdib ko, habang s*psip niya ang isa. Unti-unti akong nalulunod sa napakasarap ng sensasyon dulot ng palad at labi niya. Isang mahabang ungol ang umalpas sa labi ko nang panggigilan ng daliri niya ang n*pple ko. Handa na ako sa susunod niyang hakbang, bibigay na ako sa makamundong pagnanasa na nararamdaman na ang dahilan ay sila. Isusuko na ang sarili ko, nang biglang umiyak si Baby Wred, dahilan para magising ako at mapagtanto kung ano ang nangyayari.
"Oh my God!" bulalas ko sabay tulak kay Wregan kaya nahulog ito sa couch. "I-I'm sorry. N-nagulat lang ako," excuse ko para pagtakpan ang ginawa ko. Tumayo ako at halos takbuhin ang kama kung saan naroon si Baby Wred. Kinuha ko ang sanggol at parang penguin na lumakad patungo sa pinto ng silid.
"Ahmp… S-sa salas lang kami ni Baby Wred. M-maligo ka na." Pinilit kong maging casual pero hindi ko kayang pigilan ang labis na kahihiyan sa nangyari. Gosh! Ginawa ko na naman. I let him touch me. At kung hindi dahil kay Baby Wred, who knows kung saan na kami nakarating? Geez! Malandi ka talaga Petunia!
***
NANGANGALAY na ang mga braso ko sa kakabuhat at duyan kay Baby Wred, pero hindi pa rin bumaba dito salas si Wregan, ano na kaya ang ginagawa ng isang iyon? Naligo na kaya siya? Napailing ako upang burahin ang malaswang imahe nito sa ilalim ng shower na bigla na lang pumasok sa isip ko. Ano ba naman ito! Nagiging dirty minded na ako dahil sa lalaking iyon.
Napalingon ako sa malaking flat screen TV nang marinig ang pamilyar na pangalan mula sa isang flash news.
"Gludox Portoni opens Deli Ziosa restaurant in Makati Financial District…" Hindi ko na pinansin ang sinasabi ng News Anchor at sa lalaking kasama ni Gludox Portoni ko na tinuon ang buong atensyon. Ilang buwan na rin noong huling makita ko siya sa araw mismo ng kasal niya. I look so damn mature now. Humaba na ang clean cut nitong buhok at kinulot ang dulo, pero hindi ko itatanggi na napaka gwapo pa rin nito lalo na kapag ngumingiti. Kumusta na kaya ito at ang asawa nito? Wala akong nabalitaan na may anak na sila, pero baka naman on process pa rin sila.
"Baka matunaw ang TV ko? Ang mahal pa naman ng bili ko n'yan." I threw him a deadpan look. Pababa ngayon sa hagdan ang lalaking kanina lang ay may hubad na larawan sa aking isipan. Pinupunasan nito ang basang buhok, simple lang ang suot. Isang pulang maong short at puting T-shirt.
"Hindi ko siya tinititigan."
"Wala naman akong sinabing tao ah? Iyong TV ang tinutukoy ko, defensive naman." Umikot ang mata ko sa ere. Isa sa 'di ko gustong ugali ni Wregan ay ang pagiging moody. Kanina lang para siyang bata kung sips*pin ang u***g ko, ngayon naman pati ang panunood ko ng TV ginagawang issue.
"Hindi ako defensive. Nagsasabi lang ako ng totoo, palibhasa kasi 'di ka maka move-on sa Ex mo kaya iniisip mong ganun din ako."
"Bakit? Hindi ba? Sa nakikita ko kasi your still into him. I can see it clearly, Miss Doukas," giit pa niya at parang hari na umupo sa single seater couch. Kinuha nito ang remote at inilipat ang channel ng TV.
"Oy, ano ba? Why did you change the channel? Nanonood ako ng balita!" reklamo ko at susugurin sana siya ngunit naalala kong hinehele ko nga pala ang anak ko para makatulog ulit.
"Mag-alaga ka na lang ng anak natin, 'wag ka puro TV. May anak na nga tayo nakuha mo pang pantasyahin ang ibang lalaki. Tsh! Ano na lang ang iisip o sasabihin ng anak natin? Na ang Mommy niya patay na patay pa rin sa first love niyang kasal na sa first love nito? Bakit ba kasi hindi ka na lang mag-focus sa amin ni Wred?"
"Pinagsasabi mo?"
"Wala nagpa-practice lang." Lalong hindi maipinta ang itsura ko. Nasapian na naman ba itong lalaking ito ng masamang espirito? Kung ano-ano na lang ang pinagsasabi.
"Mabuti pa kunin mo itong si Baby Wred. Maliligo lang ako," sabi ko at maingat na naglakad para maingat rin na ipasa sa kanya si baby.
"Maliligo ka? Hindi ka ba uuwi?"
"Balak kong mag-sleepover tonight."
"Talaga?" Kumislap ang mga mata niya sa nalaman. Marahil tuwang-tuwa dahil hindi lang siya ang mag-aalaga kay Baby Wred sa buong gabi. Tignan mo itong lalaking ito, nakakapang gigil, isang gabi pa lang niyang nagagawang alagaan si Wred mukhang 'di na gustong umulit. Ano na lang kaya kung siya ang nagbuntis at nagluwal sa bata?
"Oo, pero maaga rin akong aalis bukas. Ang paalam ko sa bahay may party akong dadaluhan kasama si Kara, at baka umaga na akong umuwi."
"Kailangan pa ba 'yon sa inyo? Ang tatanda niyo na nagpapaalam pa rin kayo sa parents niyo?" Nailing na reklamo niya.
"Ibahin mo ang pamilya namin. Hindi kami nagpapaalam dahil strict sila sa amin. In fact, malaya naming ginagawa ang gusto namin basta huwag lang namin i-cross ang line ng rules ni dad. Nagpapaalam kami as a respect to our parents at home, para alam nila kung saan kami at para hindi sila mag-alala. Adult man o teenager, we're still their child and they are our parents. Given na iyon na mag-aalala sila sa amin. Kahit naman hindi parents, at least magsabi ka kung saan ka pupunta sa mga kasama mo sa bahay, right?"
"Right."
"At hindi na nga pala muna ako bibisita. Bukas kasi ng hapon pupunta kami ng family ko sa Subic kung saan gaganapin ang death anniversary ng Lolo ko." Pagbibigay alam ko. Tuwing death anniversary kasi ni Lolo Klimt nagtitipon-tipon kaming lahat sa Subic, sa grand mansion ng mga dela Vega, at doon kami naghahanda. Parang get together ng angkan namin.
"Pwede ba kaming sumama ni Wred?"
"What? Nababaliw ka na ba? Kaya ko nga iiwan sa pangangalaga mo si Baby Wred 'di ba? Para hindi siya makita ng family ko?"
"Hindi naman nila malalaman. Sabihin mo lang na friends tayo at anak ko si Wred sa random girls na naka-one-nightstand ko." Hindi ko alam kung bakit pero may kumirot sa puso ko. Some random girl, huh?
"Hindi pwede," mariing pagtutol ko, hindi ko alam kung sa ideya ba niya na sumama sa akin o sa sinabi niyang, I'm just some random girl that he f*cked. Kahit na ganun naman talaga ang nangyari, we just f*ck that night dahil kailangan naming limutin ang sakit na dulot ng nabigong pag-ibig.
"Sige na. Wred is part of the dela Vega clan, he should be there."
"I told you. Hindi pwede, tapos ang usapan." Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan niya.
"Fine. Kung iyan talaga ang desisyon mo. Anyways, may isang kwarto lang ako dito sa condo and I'm not going to sleep in the couch!" Antipatiko niyang sabi. Aba! Bw*sit na lalaking ito, pinatunayan lang niya na hindi siya gentlemen. At ano ang tingin niya sa akin? Matatakot niya ako ng ganito dahil lang sa hindi niya ako napilit sa gusto niya?
"It's fine. I can sleep with you in your bed, malaki naman ang kama mo." Sumilay ang nakakabw*sit niyang ngiti.
"Are you saying—"
"Matutulog tayo sa iisang kama kasama si Baby Wred. Of course, sa gitna natin ang anak ko." Ako naman ang napangisi. Akala niya siguro makakalusot siya this time. Tsh! Sorry pero hindi ko na hahayaan na gawin niya sa akin ang ginawa niya kanina.
Hi! Maraming salamat sa suporta na ibinibigay mo para kay Wregan at Petunia. Second book ito ng Seven Sins Series, and I'm doing my best na isulat ng maayos ang kwentong nasa isip ko. Gusto ko lang po sanang ipaalam sa iyo na nag-revise ako ng "SIMULA" hanggang "Kabanata 8". Nagpalit kasi ako ang ng style sa pagsulat at may ilang mga scene akong tinanggal at pinalitan. ^^ Kung isa ka po sa mga naunang readers ng book na ito, minumungkahi ko na, delete niyo sa library niyo ang book at i-add muli para ma-update ang chapters, basahin niyo pong muli ang libro mula sa simula para hindi kayo malito sa chapter kasunod nitong author's note. Iyong lamang po, maraming maraming salamat! ^^
"WREGAN! Ang ingay ng doorbell!" Sigaw ko mula sa banyo. Hindi ko alam kung naririnig niya ba ako sa ibaba. Naliligo kasi ako nang paulit-ulit na tumunog ang doorbell ng unit niya. Naiirita na ako dahil sa ingay, nasaan na ba ang lalaking iyon? "Wregaan!! Ano ba ang ingay!!" Umalis kaya siya ng unit? Hindi naman siguro. Nasa kanya si Baby Wred 'di siya pwedeng lumabas kasama ng anak namin. Baka may makakita sa kanya at makilala siya, at kung anong balita pa ang kumalat. "Wreg—" Sisigaw na naman sana ako pero napansin kong tumahimik na. Marahil ay hinarap na niya ang kung sino man ang nasa labas. I bit my nail. Bigla akong napa-isip, wala naman sigurong bibisita sa kanya sa ganitong oras hindi ba? Damn. Paano kung kaibigan niya? Hindi nila ako pwedeng makita dito sa bahay ni Wregan, baka kung ano ang isipin nila at makarating kay Dad. Siguradong malaking gulo kapag nangyari iyon. "Miss Doukas?" Katok sa pinto ng banyo ang gumising sa akin mula sa malalim na pag-iisip. "Y-yes?" "
"KUMUSTA ang family bonding niyo?" Umikot agad ang mata ko sa tanong na 'yon ni Kara pagkasakay ko sa shotgun seat ng kotse niya. "Family bonding my ass," nayayamot kong tugon at nagsuot ng seat beat. Ngayong araw ang punta naming mga dela Vega sa Subic para sa death anniversary ni Lolo Klimt at 6am pa lang ng umaga. Kara volunteered na sunduin ako dito sa condominium ni Wregan since ang alam ng parents ko ay magkasama kami buong gabi. "Wala ba talagang chance na ipaglaban mo ang bestfriend ko? Baka naman tanggapin din siya ni Tito kapag kinausap mo ng maayos." "Why would I do that? Hindi ko boyfriend ang kaibigan mo. At duda kong mangyayari yang sinabi mo, alam mo kung gaano kahalaga sa pamilya natin ang love…," puno ng sarkastiko kong sabi. "Hindi papayag si Dad kung wala pagmamahal na involve sa relasyon namin, at ayaw ko rin magkaroon ng partner na in love sa pa rin sa first love niya." "Eh, ikaw ba? Naka-move on ka ba sa first love mong si Luca?" Nagbaba ako ng tingin sa mga k
“STOP blabbering nonsense Venom,” sabi ko at itinulak ang mukha niya palayo sa akin. “Ang hilig mo sa tsismis kaya kung anu-ano na lang ang naririnig mo,” dagdag ko pa at nilagpasan siya. “Huwag ako, Ate. Alam ko ang narinig ko, ‘di mo ako maloloko o baka naman gusto mong banggitin ko ng malakas mamaya sa dinner na ikaw ang Mommy ni Wred?” Nahinto ako sa paglalakad at madilim ang mukha na nilingon siya. Ang laki ng ngisi ng unggas, confident talaga siyang hindi siya nagkamali ng rinig. "Ano ba ang gusto mo?" "Well, isa lang naman ang gusto ko. Let me visit my nephew anytime I want." Malaki ang ngiti niya nang sabihin iyon. Ako naman ay 'di napigilan umawang ang bibig. "What?" "You heard me. I will keep my mouth shut, if you let me see him anytime I want. Saan ba siya nakatira ngayon? Doon ba sa bahay ni Kuya Wregan?" Madiin kong pinikit ang mga mata para pigilan ang sarili na kutusan si Venom. "Paano kung ayaw kung sabihin sa'yo?" "Edi malalaman ni Dad mamaya sa dinner." Kibit-b
WALA na sa tabi ko si Wred nang magising ako kinabukasan. Hindi ako nag-alala. I'm sure kasama ito ng kanyang ama, siguro ay kinuha nito si Wred nang makatulog na ako kagabi. "Inumaga ka na ng gising ah?" komento ni Kuya Peter, nang nakasalubong ko siya sa hagdan. Isa siya sa mga pinsan kong lalaki na kaidad lang ng nakatatanda kong kapatid na si Hyacinth. "Wala pa kasi akong maayos na tulog mula noong nakaraang araw. Nasaan pala ang lahat? Bakit ang tahimik ng mansion?" puna ko nang wala man lang akong makitang tao sa salas ng mansion. "Nagpunta ang lahat sa farm. Gusto kasi umakyat nang bisita natin ng mangga, ayon sinamahan siya ng lahat sa farm." "What? Paano ang anak… niya?" "Si Wred? Ah… Kasama ng parents mo, nasa garden sila. Naroon ang mga nakakatanda, mga pinsan lang natin ang sumama kay Wregan, gusto rin kasi maligo ng mga babae sa batis. Gusto mo rin bang maligo? Sumabay ka na sa akin. Pupunta din naman ako, may kukunin lang ako sa kwarto." Umiling ako bilang tugon, ng
"A-ANONG gagawin mo?" Nataranta ako nang bigla na lang niya akong buhatin ng bridal style at naglakad siya palayo sa batis. Sa isang spot sa ilalim ng napakalaking puno niya ako binaba. Naupo siya sa tabi ko, at hinila ako palapit sa kanya. "It's better if you sit straight.” He firmly pinch my nose with his index and thumb finger. “Now, breathe through your mouth and stop talking.” ‘Di ako nagsalita at sunod-sunod lang na naikurap ang mga mata. Ibang-iba siya sa Wregan Leath na kanina lang ay panay ang dedma sa akin na para bang hindi ako nag-exist sa mundo niya. Bigla na lang nawala ang cold na Wregan, at itong caring at gentleman na lalaking ito ang pumalit. Anong nangyari sa kanya?"Hindi mo naman kailangan gawin 'to." "Hindi ikaw ang magde-decide kung ano ang dapat at hindi ko dapat gawin." Hindi ako naka tugon. Nagulat sa sinabi niya. As if he told me to f*ck off and let him do whatever he wants, cause it's his f*cking life not mine. "Whatever," tanging nasabi ko at hinayaan na
PAGKATAPOS ng reunion slush death anniversary ng Lolo Klimt sa Subic, nauna akong bumalik ng Manila kesa sa iba. Hindi na kasi ako makapaghintay na makita si Wred pagkatapos siyang malayo sa akin ng ilang araw. Ang kaso ay walang tao sa unit ni Wregan nang hapon na dumating ako ng Manila. Sinubukan ko siyang tawagan pero nakapatay ang phone ng lalaki. Saan kaya ito nagpunta? Wala akong balak na umalis kaya pinili kong maghintay na lang sa labas ng unit nito. Hindi ko na kayang ipagpabukas pa ang pagkikita namin ni Wred, sabik na sabik na ako sa kanya. Isa pa, gusto kong kausapin si Wregan tungkol sa pag-alis namin ni Wred pabalik ng New York. Isang oras pa lang akong nakatayo sa labas ng unit ng lalaki, pero ramdam ko na ang pangangalay ng aking mga binti, nang hindi na matiis ay umupo ako sa sahig. Oras pa ang lumipas hindi ko na namalayan, nakatulog na pala ako sa kinauupuan ko. Nagising na lamang ako nang makarinig ng ingay ng mga taong nag-uusap sa malapit. Nagmulat ako ng mata a
“SERIOUSLY? What are you doing?” Hindi makapaniwala na tanong ni Wregan na nakalahad pa ang mga kamay. Halatang nabitin ito at talagang wala na sa mode. Bigla ko na lang kasi siyang itinulak palayo sa akin, dahilan para mahulog siya sa kama. “I’m sorry, but we are not supposed to do stuff like this.” Nagmamadali akong tumayo sa kama at pumasok ng banyo. Parang tuod na nakatayo lang ako sa harap ng sink at tinititigan ang sarili sa salamin. D*mn me! Bakit ba napakarupok ko pagdating sa lalaking iyon? Nagawa ko naman na kontrolin ang sarili ko noon kay Luca, bakit sa kanya hindi? Bakit ngayon hirap akong pigilan ang sarili ko? I managed to ignore my feelings for Luca, ngunit bakit ngayon hirap na hirap akong pigilan ang damdamin ko? Isang katok sa pinto ang nagbalik sa akin sa reyalidad. Kasunod ng katok ay nagsalita si Wregan, “I’m sorry about earlier. Alam kong mali ang ginawa ko, but can you please stop resisting? I know you want it too, you want me as much as I like you, Petunia. W