I tried my best to avoid Wregan Leath, nagkulong ako sa kwarto para lang hindi makita ang mukha ng lalaking iyon. I let my siblings entertain the visitors at sinabi na masama ang pakiramdam ko para lang hindi nila ako pilitin na lumabas. I really don't want to see the man who's making my knee tremble and weak. I don't want to admit it, but every time Wregan looked me in the eyes, I felt a different kind of emotion. It not only slowed my breathing, but he also seemed to absorb all of my energy.
"This must stop," I demanded to myself.
Naningkit ang mga matang tumingin ako sa lalaking nasa gilid ng pool at tumatawa kasama ng pinsan at mga kapatid ko. I've been watching them the whole time from the window of my room, at talaga namang naiirita ako sa pagmumukha ng lalaking iyon. Idagdag pa na halos hubot-hubad na ang mga kapatid ko sa harap nito. I don't know, but the scene is pissing me off.
Hindi ko na natiis ang pagkairita sa mga nakikita, lumabas ako ng kwarto dala ang walang lamang baso ng apple juice na kanina ko pa hawak. Kung kasing lakas lang ako ng kahit sinong superhero marahil ay basag na iyon sa mahigpit na pagkakahawak ko. Sa kusina ang destinasyon ko, ngunit dinala ako ng nakakainis kong mga paa sa pool. Gusto kong kutusan ang sarili lalo na nang nagtataka na lumingon sila sa akin.
"Akala ko ba 'di maganda ang pakiramdam mo?" tanong ni Areum nang makalapit ako sa kanila. Nakaupo siya sa gilid ng pool nakasawsaw ang mga paa sa tubig. Si Hyacinth naman ay katabi ni Kara sa lounge chair kaharap si Wregan na nasa katabing lounge chair.
"I changed my mind, I wanna swim."
"Ang moody mo lately para kang si Dad."
Sinamaan ko ng tingin si Hyacinth dahil sa sinabi nito. I'm not moody, I'm pissed with the guy in front of her. I didn't say anything, I took off my bikini cover-up and threw it somewhere. I dive in the pool at umahon lamang nang marating ko na ang pinaka dulong bahagi ng swimming pool. Kumapit ako sa gilid ng pool para habulin ang kapos kong paghinga at nang makabawi ay lumangoy na naman ako patungo sa kabilang bahagi ng pool. I did that four times, kung hindi ako nagkamali ng bilang, nang mapagod ay umahon ako at naupo sa lounge chair malayo sa kanila.
"Ma'am, towel po." Tinanggap ko ang inabot na towel ng katulong.
I dried my wet face and faced their direction, ngunit nag-iwas ako ng tingin nang mahuli si Wregan na nakatingin sa akin. G*ddamnit! Kanina niya pa ba ako pinanunood? I swallowed hard. Nakaramdam ako ng matinding pagkailang. Pagkailang na hindi ko pa kailan man naramdaman, bigla rin akong na conscious sa itsura ko dahilan para mag-init ang magkabila kong pisngi. Sh*t! Ano ba ang nangyayari sa 'kin?
Tumayo ako sa lounge chair at lumakad patungo ng kusina. I heard Kara called my name, pero hindi ko siya pinansin at patuloy lang na naglakad. I need a cold glass of water. Pakiramdam ko lalagnatin ako sa sobrang init ng mga pisngi ko.
Naglabas ako ng isang pitcher ng malamig na tubig sa refrigerator at ipinatong iyon sa island counter. I turn to the cupboard to get myself a glass, hindi ko pa nabubuksan ang cupboard nang bigla na lang may humatak sa akin patungo sa dirty kitchen ng bahay. I wasn't surprised to see Wregan Leath caging me between his body and the kitchen sink. Bahagya ko siyang itinulak sa d*bdib at tinitigan sa mga mata, and there it is, the same emotion, the same fire that you could see through my soul.
Napalunok ako ng malaki.
"W-why are you here?" tukoy ko sa bigla na lang niyang pagpapakita dito sa bahay.
Hindi siya nagsalita, sa halip ay banayad na hinaplos ng mga palad niya ang lantad kong baywang dahil sa suot na bikini. Hindi ko napigilan ang pag-awang ng mga labi sa ginawa niyang iyon, sa haplos lang niya para na akong sinisilaban.
"Why are you here?" tanong ko ulit.
Huminto siya sa ginagawa at basta na lang akong binuhat paupo sa tiled sink. He looked at me in the eyes and gently stroked my cheeks.
"I miss my girlfriend," he finally answered.
Automatic na pumikit ako nang ilapit niya ang mukha sa akin. Wregan kissed me passionately, and I returned the kiss with the same ferocity. I'm not sure, it just happened so fast. I even let him touch me and f*cked me again in my parents' dirty kitchen.
“Anong resulta?” tanong agad ni Wregan nang makalabas ako mula sa bathroom ng aming ginagait na silid. Nilakihan ko ang bukas ng pinto upang ipakita sa kanya ang sink kung saan nakahilera ang limang pregnancy test. Kabadong pumasok si Wregan at lumapit sa sink, ako ay nanatiling nakatayo sa may pinto, nakahawak sa door frame."I'm not pregnant," basag ko bigla sa katahimikang namayani sa pagitan naming dalawa. Hindi na kasi nagsalita si Wregan matapos isa-isang tignan ang mga PT, nakatutok lang ang tingin niya sa mga nakalatag na pregnancy test. “It’s a good thing that I am not pregnant, right?”"I won't deny it, I hope you are pregnant. But it's alright, we have plenty of time for the second baby." Isa-isa niyang pinulot ang mga Pt at itinapon iyon sa malapit na trash bin."Wash your hands please," paalala ko sa kanya na agad namang ginawa ni Wregan bago lumapit sa akin. "Bakit ba gustong-gusto mo ng second baby?" tanong kong yumakap sa baywang niya. Gumanti naman ng yakap si Wregan
Tanghali akong nagising kinabukasan, wala na sa tabi ko ang mag-ama kaya bumaba agad ako ng kusina para hanapin sila. Sa kusina, isang middle-aged woman ang aking naabutan, nagkagulatan pa kami nang aksidenteng magkasalubong; ako papasok ng kusina, siya na palabas at may dalang tray ng breakfast.“Maayong buntag, Ma’am. Gising na pala kayo. Ako si Tesa, ang katiwala ni Madam Hyacinth sa beach house na ito. Saan niyo po gustong kumain ng agahan?"“M-magandang umaga, Manang.” Nahihiya kong tugon. Ang bilis niyang magsalita, mabuti na lang at Tagalog ang kanyang lenggwaheng ginagamit, kung hindi ay hindi ko talaga siya maintindihan. Bumaba ang tingin ko sa dala niyang pagkain. “Sa akin po ba ang mga iyan?”“Oo, ma’am. Ang sabi kasi ng asawa niyo’y maghatid ako sa inyo ng pagkain sa kwarto."“A-asawa?”“Oo, nasa dagat sila ng anak ninyo.” Napalingon ako sa glass wall kung saan makikita ang malawak na dagat, ngunit puro sanga at dahon ng malalaking kahoy ang aking nakita roon. “Hindi mo
Sa isang shipyard sa Navotas kami dumaong, ang sabi ni Gregory ay kaibigan niya ang may-ari ng nasabing shipyard. Mahigit apat na oras rin ang byahe namin sa dagat dahil medyo maalon. Thankfully, walang naging aberya at safe kaming nakadaong ng Maynila.May sasakyan nang nakaabang sa amin nang makababa kami ng yate ni Gregory. Ang buong akala ko pa ay kami lang ni Wregan ang sasakay, ngunit sumama sa amin si Gregory para ihatid raw kami sa airport. Naguguluhan man ako sa nangyayari, pinili kong manahimik at kimkimin ang mga bagay na gusto kong itanong sa dalawang lalaki na aking kasama."We are here," imporma ni Gregory nang huminto ang aming sinasakyan. “Here are the plane tickets for General Santos City. Someone will be waiting for you at the airport to escort you to your next destination.”"General Santos?" Worried na nilingon ko si Wregan. "Bakit kailangan nating pumunta ng General Santos? Anong nangyayari?""Magbabakasyon lang tayong tatlo.""Pero bakit naman ang layo?" Hindi ko
Tumikhim si Venom kaya napahiwalay ako ng yakap kay Wregan. Nginuso niya ang direksyon kung saan nakatayo si daddy. Gumaan ang loob ko at napanatag nang makita ang maamo na niyang mukha, pinanunood niya kami ni Wregan.“Since the misunderstanding has resolved. You’ll let them leave, right?” pagkausap ni Hyacinth kay daddy, tumango naman ito. Hinawakan ni Venom ang mga balikat ko at itinulak ako layo sa harap ng plaform. Naguguluhan na nilingon ko si Wregan, tumango lang siya sa akin, sinasabing sumakay nalang ako sa gimik ng kapatid ko. Sumunod naman agad sila ni Helian sa amin kaya nagpatuloy na lang ako sa paglalakad palayo kay daddy.“What will happen to him?” tanong ko kay Hyacinth nang makarating kami sa harap nila ni Enver. Worried na nagbaba ako ng tingin sa kanya na nakangiwi pa rin sa kirot ng tinamong tama.“May sasakyan na nag-aabang sa inyo sa labasan, naroon si Areum naghihintay sa inyo, kasama niya si Wred. Ihahatid kayo ng driver sa Subic Bay Yacht Club, naghihintay doo
“Stop this nonsense, Hyaci—”*bang!*Lahat kami ay labis na nagulat. Ang ilan ay napatili nang barilin ni Hyacinth si Enver sa hita, napa-igik ang lalaki at napaluhod sa isang paa. Nagulantang ako nang maging visible sa suot nitong white pants ang pulang stain ng dugo.“Should I shoot this nonsense' head then?” poker face na tugon ni Hyacinth kay daddy, itinutok nito ang baril sa ulo ni Enver at hinila sa buhok ang lalaki na nakangiwi dahil kirot ng tinamong tama.“F*ck! She really shot him!” angil ni Venom. Tinulungan niyang tumayo si Wregan Leath, habang si Helian naman ay inalalayan rin akong tumayo, muntik pa akong matumba dahil sa nanghihinangtuhod. Hindi ko alam kung paano nakarating ang dalawang ito sa tabi namin ni Wregan.Hinarap ko si Venom. “Akala ko ba walang masasaktan?”“Akala ko rin!” Nawindang na tugon niya, hindi inasahan ang nangyari.“Sa tingin niyo ba nagbibiro ako?” Bumalik ang atensyon namin ni Venom sa aming nakatatandang kapatid. "I want you to let them leave i
Umawang ang labi ko sa labis na pagkagulat sa aking nakikita. Hinaharana ni Wregan Leath ang aking ama. No, he is not serenading my father. It's more like he is sarcastically singing him a song and declaring war! What is wrong with this man? Nababaliw na ba siya? Hindi pa ba siya nakontento sa ginawang pambubugbog sa kanya at gusto na naman niyang ipahamak ang sarili niya?“You say I'll never get your blessing till the day I die~”Stressed akong hinilot ang aking sintido. Yes, he is clearly declaring war against my father. Ugh! Bakit ko ba nakalimutan na sira ulo ang lalaking ito? Napalingon ako sa aking mga kasama. Isa pang sira ulo ang nasa tabi, Venom is cheerfully cheering for Wregan leath, biglang naging fanboy ang baliw kong kapatid. May pa-banner pa ito’t iwinawagayway habang sumasabay sa pagkanta ni Wregan Leath.“I hate to do this, you leave no choice, can't live without her~”Napaka-ingay ng buong venue. Hindi na lang si Venom ang nagchi-cheer kay Wregan, kahit ang relative