"Hindi kita nakita the whole event. Saan ka ba nagpunta?" tanong ni Hyacinth—ang nakatatanda kong kapatid na babae. Kasama ko siyang dumalo sa kasal ni Luca.
"Casa de Lujuria," tipid na sagot ko sa kanya. Ang tingin ay nasa labas lang ng sasakyan. Madaling araw na at ilang oras na lang ay lalabas na ang araw.
Malalim akong napabuntonghininga.
“May problema ba?” tanong muli ni Hyacinth. Magkatabi kami sa backseat at pinagmamaneho ng driver ni daddy. “You look worried… Did something bad happen to you back there? May nambastos ba sayo sa nightclub?"
Umiling ako.
"I'm just tired and sleepy. Ang dami ng nainom ko. My head's spinning," pagod na sagot ko.
Ang totoo kanina pa ako kinakabahan. Umalis ako sa party at nakipagtalik sa lalaki hindi ko naman lubos na kilala sa personal. Wregan Leath is so freaking hot and handsome, and the s*x? Ahh... It was so f*cking good! Sa tingin ko nga ay hindi ko makakalimutan ang gabing ito, that man f*ck me so good. Pinagsisihan ko ba? Nope. Never! It was the best experience for me.
Ang hindi ko lang matanggap ay nakipagtalik ako sa kanya nang walang protection. I’m too drunk and horny. Hindi ko—naisip na gumamit ng protection. Gosh! We didn't do it once, nagtalik kami hanggang madaling araw at lahat ng iyon ay sa loob niya pinutok. I’m definitely going to get pregnant! That f*cking bastard. Bakit hindi siya gumamit ng withdrawal method? He's so stupid!
"Dad will f*cking kill me," bulong ko. Malaking problema talaga kapag nakabuo kami.
“Did you say something?"
Umiling ako. "Don't mind me. Lasing pa yata ako," sabi ko at nilingon ang driver. "Kuya, bilisan po natin please. I really wanna go home, ang sakit ng ulo ko.”
G*ddamnit! Hindi ko ito naisip kanina, pero hindi lang ang posibilidad na buntis ako ang inaalala ko. Since he was a friend to Luca, I’m sure Wregan Leath was part of that freaking organization that my dad hates the most.
***
I was staring blankly at the pool where my sisters; Hyacinth and Areum, were swimming and playing in the water. Nagkayayaan kami na mag-swimming at nagkakasiyahan na ang mga ito habang ako ay parang pinagsakluban ng langit at lupa ang itsura na nakaupo sa pool lounge.
“Ma’am, may bisita po kayo," imporma ng katulong nang lumapit ito sa akin upang ibigay ang apple juice na request ko kanina.
I was sitting on the lounge chair wearing a navy blue two piece swimsuit. Ang sexy ko sa suot na swimsuit pero naroon lang ako sa isang sulok at nagmumukmok. Bigla na lang akong nawalan ng gana na mag-swimming.
“Sino daw po?” tanong ko sa katulong matapos tikman ang apple juice. It’s my new favorite. Ewan ko ba, takam na takam ako ngayon sa mansanas specially sa apple juice and apple desserts, basta lahat ng pagkain na may apple flavor.
“Si Ma’am Kara po at boyfriend niya, nasa sala po sila.”
“Si Daddy at Mommy hindi pa rin nakabalik ng house?” Umiling ito bilang sagot. “I see. Pakisamahan na lang ang cousin ko dito sa pool. Tell her that we're swimming," I instructed the maid.
Pag-alis ng katulong, nilingon ko ang mga kapatid ko sa pool. "Hey, girls! Karen Rae is here!" tawag ko sa atensyon ng dalawa.
Sabay akong nilingon ng mga ito, ngumiti sa akin at nagbulungan, mamaya pa ay bigla na lang nag-unahan sa paglangoy ang dalawa patungo sa gilid ng pool kung saan ako naroon. Natawa ako nang biglang hinila ni Hyacinth ang paa ni Areum dahilan para lumubog ito sa ilalim ng tubig. Pagkatapos ay mabilis itong lumangoy palayo upang maunahan ang sisinghap-singhap na nakababata naming kapatid, na nakainom pa yata ng tubig ng pool.
"Ma'am dito na po sila," tawag sa akin ng maid.
May ngiti sa labi na hinarap ko ang pinto ng bahay, ngunit agad iyong nabura nang makita ang lalaking kasama ni Kara—ang sinabing boyfriend umano ng pinsan ko.
"Tilaine!" tili ni Kara nang makita ako. H******n niya ako—matagal na kaming hindi nakikita. "Gosh! How are you? It's been a while now since the last time we had seen each other. 'Di ko alam na dito ka pala sa Pilipinas. Are you staying here for good?" tuloy-tuloy nitong pagsasalita.
"Hindi ko alam na umuwi ka rin ng Pilipinas, I thought you'll be staying in California with your parents," tugon ko. Ang tingin ay nasa lalaking nakatayo sa likod ni Kara.
"Yeah, balak kong mag-aral ulit at gusto ni daddy na sa Sacramento ko i-pursue ng master's degree ko. Nag-aayos lang talaga ako ng documents ko kaya ako napauwi bigla ng Pilipinas," paliwanag niya.
"Oo nga pala, you remember my best friend, right? Iyong laging tinutukso sa akin ng relatives natin?" Sinalubong ko ang tingin ni Kara at tinanguan. Of course, I can still remember that kid. Paano ko makakalimutan, eh lahat sa angkan namin ay boto noon sa lalaki para kay Kara.
"It's him," sabi ni Kara at hinatak ang lalaki sa likod niya para ipakilala sa akin.
"Tilaine, meet Wregan Leath, my best friend. Wreggy, meet my beautiful cousin, Tilaine Petunia Dela Vega Doukas."
Lumapit sa akin si Wregan at naglahad ng kamay, nag-alangan akong tanggapin iyon, ngunit ayaw kong ipahalata kay Kara na kilala ko ang lalaking pinakilala niya kaya tinanggap ko ang kamay ni Wregan. We'd shake hands, pero na-tense ako nang pasimpleng pinisil nito ang kamay ko at tinitigan ako sa mata na para bang kita nito pati kaluluwa ko.
"It's a pleasure to finally meet you." Lalo akong na tense sa sinabi nito. Tunog; ‘I finally found you’. F*ck! Bakit ang bilis ng tibok ng puso ko? Hindi ko maiwasang hindi kabahan. Ano ba kasi ang ginagawa ng lalaking ito sa bahay namin? Ilang araw ko nang iniiwasan na mag-cross muli ang landas namin after what happened that night.
"A pleasure to meet you too," kabado kong tugon at pasimpleng inagaw ang kamay kay Wregan, ngunit lalo lamang nitong hinigpitan ang hawak.
"Kara!" Boses 'yon ni Hyacinth. "Oh, my gosh! You're so pretty!"
"Oh, come on! Hindi ka pa rin nagbabago." Hindi ko na pigilan si Kara nang tumakbo ito patungo sa mga kapatid ko—iwan ako nito kasama ni Wregan na hindi pa rin pinakakawalan ang kamay ko.
"How are you?"
"Bitaw," mahigpit na utos ko sa kanya.
"That's rude. Isang linggo lang tayong hindi nagkita naging suplada ka na naman sa akin. Why? Hindi mo man lang ba na-miss ang boyfriend mo?" Muli nitong pinisil ang kamay ko.
Ang paraan ng pagtitig niya ay nagpahina sa aking mga tuhod. G*ddamnit! Bakit naman biglang nagpa-flashback sa akin ang mainit na tagpo namin ng gabing iyon. Ang mainit niyang palad na humahaplos sa aking balat, ang halik niyang puno ng pag-angkin, at ang sarap na aking nadama sa kanyang bawat pag-ulos. No! I need to stop thinking about that night!
"This is not funny, Wregan." Pinandilatan ko siya ng mata. "Stop this sh*t!" saway ko sa mahinang boses at pasimpleng nilingon ang mga kasama namin sa malayo.
Sumimangot ito.
"Is this what you want? Act like we didn't know each other? That we didn't f*ck each other—"
"Yes!" putol ko sa sasabihin pa niya. "I want us to act like strangers, please. Kung ano man ang nangyari sa atin nang gabing iyon ilihim na lang natin sa sarili natin. What happened to us is just a one night stand,” sabi ko at iniwan siya, ngunit bumalik ako sa harap niya nang may maalala.
"This is mine!" suplada kong sabi pagkatapos kunin ang baso ng apple juice at tuluyang umalis ng pool area.
“Anong resulta?” tanong agad ni Wregan nang makalabas ako mula sa bathroom ng aming ginagait na silid. Nilakihan ko ang bukas ng pinto upang ipakita sa kanya ang sink kung saan nakahilera ang limang pregnancy test. Kabadong pumasok si Wregan at lumapit sa sink, ako ay nanatiling nakatayo sa may pinto, nakahawak sa door frame."I'm not pregnant," basag ko bigla sa katahimikang namayani sa pagitan naming dalawa. Hindi na kasi nagsalita si Wregan matapos isa-isang tignan ang mga PT, nakatutok lang ang tingin niya sa mga nakalatag na pregnancy test. “It’s a good thing that I am not pregnant, right?”"I won't deny it, I hope you are pregnant. But it's alright, we have plenty of time for the second baby." Isa-isa niyang pinulot ang mga Pt at itinapon iyon sa malapit na trash bin."Wash your hands please," paalala ko sa kanya na agad namang ginawa ni Wregan bago lumapit sa akin. "Bakit ba gustong-gusto mo ng second baby?" tanong kong yumakap sa baywang niya. Gumanti naman ng yakap si Wregan
Tanghali akong nagising kinabukasan, wala na sa tabi ko ang mag-ama kaya bumaba agad ako ng kusina para hanapin sila. Sa kusina, isang middle-aged woman ang aking naabutan, nagkagulatan pa kami nang aksidenteng magkasalubong; ako papasok ng kusina, siya na palabas at may dalang tray ng breakfast.“Maayong buntag, Ma’am. Gising na pala kayo. Ako si Tesa, ang katiwala ni Madam Hyacinth sa beach house na ito. Saan niyo po gustong kumain ng agahan?"“M-magandang umaga, Manang.” Nahihiya kong tugon. Ang bilis niyang magsalita, mabuti na lang at Tagalog ang kanyang lenggwaheng ginagamit, kung hindi ay hindi ko talaga siya maintindihan. Bumaba ang tingin ko sa dala niyang pagkain. “Sa akin po ba ang mga iyan?”“Oo, ma’am. Ang sabi kasi ng asawa niyo’y maghatid ako sa inyo ng pagkain sa kwarto."“A-asawa?”“Oo, nasa dagat sila ng anak ninyo.” Napalingon ako sa glass wall kung saan makikita ang malawak na dagat, ngunit puro sanga at dahon ng malalaking kahoy ang aking nakita roon. “Hindi mo
Sa isang shipyard sa Navotas kami dumaong, ang sabi ni Gregory ay kaibigan niya ang may-ari ng nasabing shipyard. Mahigit apat na oras rin ang byahe namin sa dagat dahil medyo maalon. Thankfully, walang naging aberya at safe kaming nakadaong ng Maynila.May sasakyan nang nakaabang sa amin nang makababa kami ng yate ni Gregory. Ang buong akala ko pa ay kami lang ni Wregan ang sasakay, ngunit sumama sa amin si Gregory para ihatid raw kami sa airport. Naguguluhan man ako sa nangyayari, pinili kong manahimik at kimkimin ang mga bagay na gusto kong itanong sa dalawang lalaki na aking kasama."We are here," imporma ni Gregory nang huminto ang aming sinasakyan. “Here are the plane tickets for General Santos City. Someone will be waiting for you at the airport to escort you to your next destination.”"General Santos?" Worried na nilingon ko si Wregan. "Bakit kailangan nating pumunta ng General Santos? Anong nangyayari?""Magbabakasyon lang tayong tatlo.""Pero bakit naman ang layo?" Hindi ko
Tumikhim si Venom kaya napahiwalay ako ng yakap kay Wregan. Nginuso niya ang direksyon kung saan nakatayo si daddy. Gumaan ang loob ko at napanatag nang makita ang maamo na niyang mukha, pinanunood niya kami ni Wregan.“Since the misunderstanding has resolved. You’ll let them leave, right?” pagkausap ni Hyacinth kay daddy, tumango naman ito. Hinawakan ni Venom ang mga balikat ko at itinulak ako layo sa harap ng plaform. Naguguluhan na nilingon ko si Wregan, tumango lang siya sa akin, sinasabing sumakay nalang ako sa gimik ng kapatid ko. Sumunod naman agad sila ni Helian sa amin kaya nagpatuloy na lang ako sa paglalakad palayo kay daddy.“What will happen to him?” tanong ko kay Hyacinth nang makarating kami sa harap nila ni Enver. Worried na nagbaba ako ng tingin sa kanya na nakangiwi pa rin sa kirot ng tinamong tama.“May sasakyan na nag-aabang sa inyo sa labasan, naroon si Areum naghihintay sa inyo, kasama niya si Wred. Ihahatid kayo ng driver sa Subic Bay Yacht Club, naghihintay doo
“Stop this nonsense, Hyaci—”*bang!*Lahat kami ay labis na nagulat. Ang ilan ay napatili nang barilin ni Hyacinth si Enver sa hita, napa-igik ang lalaki at napaluhod sa isang paa. Nagulantang ako nang maging visible sa suot nitong white pants ang pulang stain ng dugo.“Should I shoot this nonsense' head then?” poker face na tugon ni Hyacinth kay daddy, itinutok nito ang baril sa ulo ni Enver at hinila sa buhok ang lalaki na nakangiwi dahil kirot ng tinamong tama.“F*ck! She really shot him!” angil ni Venom. Tinulungan niyang tumayo si Wregan Leath, habang si Helian naman ay inalalayan rin akong tumayo, muntik pa akong matumba dahil sa nanghihinangtuhod. Hindi ko alam kung paano nakarating ang dalawang ito sa tabi namin ni Wregan.Hinarap ko si Venom. “Akala ko ba walang masasaktan?”“Akala ko rin!” Nawindang na tugon niya, hindi inasahan ang nangyari.“Sa tingin niyo ba nagbibiro ako?” Bumalik ang atensyon namin ni Venom sa aming nakatatandang kapatid. "I want you to let them leave i
Umawang ang labi ko sa labis na pagkagulat sa aking nakikita. Hinaharana ni Wregan Leath ang aking ama. No, he is not serenading my father. It's more like he is sarcastically singing him a song and declaring war! What is wrong with this man? Nababaliw na ba siya? Hindi pa ba siya nakontento sa ginawang pambubugbog sa kanya at gusto na naman niyang ipahamak ang sarili niya?“You say I'll never get your blessing till the day I die~”Stressed akong hinilot ang aking sintido. Yes, he is clearly declaring war against my father. Ugh! Bakit ko ba nakalimutan na sira ulo ang lalaking ito? Napalingon ako sa aking mga kasama. Isa pang sira ulo ang nasa tabi, Venom is cheerfully cheering for Wregan leath, biglang naging fanboy ang baliw kong kapatid. May pa-banner pa ito’t iwinawagayway habang sumasabay sa pagkanta ni Wregan Leath.“I hate to do this, you leave no choice, can't live without her~”Napaka-ingay ng buong venue. Hindi na lang si Venom ang nagchi-cheer kay Wregan, kahit ang relative
“Wala ba talagang magsabi sa akin kung ano ang nangyayari?” deadpan look kong tanong kay Poppy, Alistar at Areum na kasama ko sa aking silid. Inaayusan nila ako. “Ang akala ko ba’y tutol kayo sa kasal ko kay Enver?”“Oo, nga!" tugon ni Poppy at hinatak ang buhok ko. Napaigik ako't tinampal siya sa braso. "Ouch, huh? Kung kalbuhin kaya kita?""Maldita ka talaga, ikaw kaya ang unang nanakit!" asik ko naman."Ang ingay mo kasi. Bakit hindi ka na lang maupo r'yan at hayaan kami sa ginagawa namin? 'Di kami matatapos sa pag-aayos sa 'yo kung panay ang paglikot mo d'yan."Napasimangot ako. Bakit ang mean sa akin ng mga babaeng ito? Gusto ko lang naman malaman ang binabalak nila. Bakit parang ang lumalabas pa na masama ay ako?"Hindi niyo naman kailangan gawin ito. Pwede naman na hindi ako dumalo sa kasal at tumakas na lang. Bakit kailangan niyo pa akong ayusan—""Ate, pwede ba? Manahimik ka? Nakaplano na ang lahat, okay? Ang gagawin mo lang ay sundin ang mga ipapagawa namin sa iyo. Ngayon, w
Pagkatapos akong kausapin ni Kara tungkol sa kasal, hinanap ko si daddy upang kausapin ito. Natagpuan ko siya sa study room ni Lolo Klimt. Ngunit kahit anong sabihin ko’y hindi niya ako pinakikinggan, kahit lumuhod na ako sa harap niya ay wala pa rin nagawa ang aking pagsusumamo."There's nothing you can do. Whether you like it or not, your wedding with Enver Honovy will push through," konkretong pahayag ni daddy at tinalikuran ako.Nanghina ako sa aking mga narinig. Ayukong makasal sa lalaking hindi ko mahal, pero takot naman akong suwayin ang aking ama. Malaki ang kasalanan ko sa kanila ni mommy; nilihim ko ang tungkol sa kay Wred. Pero sapat bang kabayaran ang kalayaan kong pumili ng lalaki na makakasama ko sa buhay dahil sa ginawa kong pagkakamali?"Ate," malungkot na tawag sa akin ni Venom. Lumuhod siya sa harap ko at pinunasan ang aking mga luha gamit ang kanyang panyo. Hindi ko napansin na pumasok siya ng study room nang iwanan ako ni daddy sa silid."I don't want to marry him,
"Hindi ko alam na may ikakasal ngayon." Papalit-palit ang tingin ko sa kanilang lahat. Wait, ako lang ba ang hindi aware na may kasalan? "Sino ang ikakasal?" tanong kong muli."Sino pa ba? Edi,—" Tinakpan ni Areum ang bibig ni Venom at pinanlakihan ng mata ang nakababata naming kapatid."Walang ikakasal," singit ni Hyacinth. "H'wag mo na lang pansinin ang sinabi ni Venom. Alam mo naman ang isang 'yan lakas ng trip," dagdag pa niya.Tinitigan ko sa mukha si Hyacinth. Hindi ko alam kong totoo ba ang mga sinabi niya, masyadong magaling ang nakatatanda naming kapatid pagdating sa pagtatago ng emosyon niya."Narinig mo si Hyacinth, tara na sa loob," ani Kuya Peter at hinatak ako papasok sa loob ng bahay.Sa loob ng mansion nag-agawan ang mga tita ko sa pagkarga kay Wred, ngunit sa huli ay si mommy pa rin ang nakakuha sa anak ko. Paano kasi ay umiiyak ito sa kanila at tumigil lang nang si mommy na ang kumarga. Nakilala marahil ni Wred ang kanyang lola, panay ang tawa nito kay mommy at aliw