Umawang ang labi ko nang masahiin ni Wregan ang isang d*bdib ko, habang s*psip niya ang isa pa. Unti-unti akong nalulunod sa napakasarap ng sensasyon dulot ng palad at labi niya. Isang mahabang ungol ang umalpas sa labi ko nang panggigilan ng daliri ni Wregan ang n*pple ko. This sensation is both familiar and unfamiliar to me. Handa na ako sa susunod niyang hakbang, bibigay na ako sa makamundong pagnanasa. Isusuko ko na ang sarili ko sa kanyang nang biglang umiyak si Wred, dahilan para magising ako at mapagtanto kung ano ang nangyayari.
"Oh, my God!" bulalas ko sabay tulak kay Wregan Leath kaya nahulog ito sa couch. "I-I'm sorry. N-nagulat lang ako," excuse ko para pagtakpan ang ginawa ko. Tumayo ako at halos takbuhin ang kama kung saan naroon si Wred. Kinuha ko ang sanggol at parang penguin na lumakad patungo sa pinto ng silid.
"S-sa sala lang kami ni Wred. M-maligo ka na." Pinilit kong maging kaswal pero hindi ko kayang pigilan ang labis na kahihiyan sa nangyari. Gosh! Ginawa ko na naman. I let this man touch me! At kung hindi dahil kay Wred. Who knows kung saan na kami nakarating? Damn it! Malandi ka talaga Petunia!
***
Nangangalay na ang mga braso ko sa kakabuhat at duyan kay Wred, pero hindi pa rin bumaba dito sala si Wregan Leath. Ano kaya ang ginagawa ng isang iyon? Naligo na kaya siya? Napailing ako upang burahin ang malaswang imahe nito sa ilalim ng shower na bigla na lang pumasok sa isip ko. Ano ba naman ‘to! Nagiging dirty minded na ako dahil sa lalaking iyon. Napalingon ako sa malaking flat screen TV nang marinig ang pamilyar na pangalan mula sa isang flash news.
"Gludox Portoni opens Deli Ziosa restaurant in Makati Financial District…" Hindi ko na pinansin ang sinasabi ng News Anchor at sa lalaking kasama ni Gludox Portoni ko na tinuon ang buong atensyon. Ilang buwan na rin noong huling makita ko siya sa araw mismo ng kasal niya. He look so damn mature now. Humaba na ang clean cut nitong buhok at kinulot ang dulo, pero hindi ko itatanggi na napaka gwapo pa rin nito lalo na kapag ngumingiti. Kumusta na kaya ito at ang asawa nito? Wala akong nabalitaan na may anak na sila, pero baka naman on process pa rin sila.
"Baka naman matunaw ang TV. Ang mahal pa naman ng bili ko n'yan." I threw him a deadpan look. Pababa ngayon sa hagdan ang lalaking kanina lang ay may hubad na larawan sa aking isipan. Pinupunasan nito ang basang buhok, simple lang ang suot niya, isang pulang maong short at puting T-shirt.
"Hindi ko siya tinititigan."
"Wala naman akong sinabing tao ah? Iyong TV ang tinutukoy ko, defensive naman."
Umikot ang mata ko sa ere. Isa sa 'di ko gustong ugali ni Wregan ay ang pagiging moody. Kanina lang para siyang bata kung sips*pin ang u***g ko, ngayon naman pati ang panunood ko ng TV ginagawang issue. Ang childish talaga!
"Hindi ako defensive, Wregan Leath. Nagsasabi lang ako ng totoo, palibhasa kasi 'di ka maka move-on sa ex mo kaya iniisip mong ganun din ako."
"Bakit? Hindi ba? Sa nakikita ko kasi your still into him. I can see it clearly, Miss Doukas," giit pa niya at parang hari na umupo sa single seater couch. Kinuha nito ang remote at inilipat ang channel ng TV.
"Ano ba? Why did you change the channel? Nanonood ako ng balita!" reklamo ko at susugurin sana siya ngunit naalala kong hinehele ko nga pala ang anak ko para makatulog ulit.
"Mag-alaga ka na lang ng anak natin, h'wag ka puro TV. May anak na nga tayo’t lahat nakukuha mo pang pagpantasyahain ang ibang lalaki. Tsh! Ano na lang ang iisip o sasabihin ng anak natin? Ang mommy niya patay na patay pa rin sa lalaking kasal na sa first love nito? Bakit ba kasi hindi ka na lang mag-focus sa amin ni Wred?"
"Pinagsasabi mo?"
"Wala nagpa-practice lang…" Lalong hindi maipinta ang itsura ko. Nasapian ba siya ito ng masamang espirito? Kung ano-ano na lang ang pinagsasabi!
"Mabuti pa kunin mo si Wred. Maliligo lang ako," sabi ko at maingat na ipinasa sa kanya si Wred.
"Maliligo ka? Hindi ka uuwi?"
"Balak kong mag-sleepover tonight."
"Talaga?" Kumislap ang mga mata niya sa nalaman. Marahil tuwang-tuwa dahil hindi lang siya ang mag-aalaga kay Wred sa buong gabi. Tignan mo itong lalaking ito, nakakapang gigil, isang gabi pa lang niyang nagagawang alagaan si Wred mukhang 'di na gustong umulit. Ano na lang kaya kung siya ang nagbuntis at nagluwal sa bata?
"Oo, pero maaga rin akong aalis bukas. Ang paalam ko sa bahay may party akong dadaluhan kasama si Kara at baka umaga na akong umuwi."
"Kailangan pa ba? Ang tatanda mo na nagpapaalam ka pa rin sa parents mo?" Nailing na reklamo niya.
"Ibahin mo ang pamilya namin. Hindi kami nagpapaalam dahil strict sila sa amin. In fact, malaya naming ginagawa ang gusto namin basta huwag lang namin i-cross ang line ng rules ni dad. Nagpapaalam kami as a respect to our parents at home, para alam nila kung saan kami at para hindi sila mag-alala. Adult man o teenager, we're still their child and they are our parents. Given na iyon na mag-aalala sila sa amin. Kahit naman hindi parents, at least magsabi ka kung saan ka pupunta sa mga kasama mo sa bahay, right?"
"Right."
"At hindi na nga pala muna ako bibisita. Bukas kasi ng hapon pupunta kami ng family ko sa Subic kung saan gaganapin ang death anniversary ng lolo ko." Pagbibigay alam ko. Tuwing death anniversary kasi ni Lolo Klimt nagtitipon-tipon kaming lahat sa Subic, sa grand mansion ng mga dela Vega, at doon kami naghahanda. Parang get together ng angkan namin.
"Pwede ba kaming sumama ni Wred?"
"What? Nababaliw ka na ba? Kaya ko nga iiwan sa pangangalaga mo si Wred 'di ba, kasi hindi ko siya pwedeng dalhin, para hindi siya makita ng family ko."
"Hindi naman nila malalaman. Sabihin mo lang na friends tayo at anak ko si Wred sa random girls na naka-one-nightstand ko."
Hindi ko alam kung bakit pero may kumirot sa puso ko. Some random girl, huh?
"Hindi pwede," mariing kong pagtutol. Hindi ko alam kung sa ideya ba niya na sumama sa akin o sa sinabi niyang, I'm just some random girl that he f*cked. Kahit na ganun naman talaga ang nangyari, we just f*ck that night dahil kailangan naming limutin ang sakit na dulot ng nabigong pag-ibig.
"Sige na. Wred is part of the dela Vega clan, he should be there."
"I told you. Hindi pwede, tapos ang usapan."
Isang malalim na buntonghininga ang pinakawalan niya.
"Fine. Kung iyan talaga ang desisyon mo. Anyways, may isang kwarto lang ako dito sa condo and I'm not going to sleep in the couch!" Antipatiko niyang sabi. Aba! Bw*sit na lalaking ito, pinatunayan lang niya na hindi siya gentlemen. At ano ang tingin niya sa akin? Matatakot niya ako ng ganito dahil lang sa hindi niya ako napilit sa gusto niya?
"It's fine. I can sleep with you in your bed, malaki naman ang kama mo." Sumilay ang nakakabw*sit niyang ngiti.
"Are you saying—"
"Matutulog tayo sa iisang kama kasama si Wred. Of course, sa gitna natin ang anak ko." Ako naman ang napangisi. Akala niya siguro makakalusot siya this time. Tsh! Sorry, pero hindi ko na hahayaan na gawin niya sa akin ang ginawa niya kanina.
“Anong resulta?” tanong agad ni Wregan nang makalabas ako mula sa bathroom ng aming ginagait na silid. Nilakihan ko ang bukas ng pinto upang ipakita sa kanya ang sink kung saan nakahilera ang limang pregnancy test. Kabadong pumasok si Wregan at lumapit sa sink, ako ay nanatiling nakatayo sa may pinto, nakahawak sa door frame."I'm not pregnant," basag ko bigla sa katahimikang namayani sa pagitan naming dalawa. Hindi na kasi nagsalita si Wregan matapos isa-isang tignan ang mga PT, nakatutok lang ang tingin niya sa mga nakalatag na pregnancy test. “It’s a good thing that I am not pregnant, right?”"I won't deny it, I hope you are pregnant. But it's alright, we have plenty of time for the second baby." Isa-isa niyang pinulot ang mga Pt at itinapon iyon sa malapit na trash bin."Wash your hands please," paalala ko sa kanya na agad namang ginawa ni Wregan bago lumapit sa akin. "Bakit ba gustong-gusto mo ng second baby?" tanong kong yumakap sa baywang niya. Gumanti naman ng yakap si Wregan
Tanghali akong nagising kinabukasan, wala na sa tabi ko ang mag-ama kaya bumaba agad ako ng kusina para hanapin sila. Sa kusina, isang middle-aged woman ang aking naabutan, nagkagulatan pa kami nang aksidenteng magkasalubong; ako papasok ng kusina, siya na palabas at may dalang tray ng breakfast.“Maayong buntag, Ma’am. Gising na pala kayo. Ako si Tesa, ang katiwala ni Madam Hyacinth sa beach house na ito. Saan niyo po gustong kumain ng agahan?"“M-magandang umaga, Manang.” Nahihiya kong tugon. Ang bilis niyang magsalita, mabuti na lang at Tagalog ang kanyang lenggwaheng ginagamit, kung hindi ay hindi ko talaga siya maintindihan. Bumaba ang tingin ko sa dala niyang pagkain. “Sa akin po ba ang mga iyan?”“Oo, ma’am. Ang sabi kasi ng asawa niyo’y maghatid ako sa inyo ng pagkain sa kwarto."“A-asawa?”“Oo, nasa dagat sila ng anak ninyo.” Napalingon ako sa glass wall kung saan makikita ang malawak na dagat, ngunit puro sanga at dahon ng malalaking kahoy ang aking nakita roon. “Hindi mo
Sa isang shipyard sa Navotas kami dumaong, ang sabi ni Gregory ay kaibigan niya ang may-ari ng nasabing shipyard. Mahigit apat na oras rin ang byahe namin sa dagat dahil medyo maalon. Thankfully, walang naging aberya at safe kaming nakadaong ng Maynila.May sasakyan nang nakaabang sa amin nang makababa kami ng yate ni Gregory. Ang buong akala ko pa ay kami lang ni Wregan ang sasakay, ngunit sumama sa amin si Gregory para ihatid raw kami sa airport. Naguguluhan man ako sa nangyayari, pinili kong manahimik at kimkimin ang mga bagay na gusto kong itanong sa dalawang lalaki na aking kasama."We are here," imporma ni Gregory nang huminto ang aming sinasakyan. “Here are the plane tickets for General Santos City. Someone will be waiting for you at the airport to escort you to your next destination.”"General Santos?" Worried na nilingon ko si Wregan. "Bakit kailangan nating pumunta ng General Santos? Anong nangyayari?""Magbabakasyon lang tayong tatlo.""Pero bakit naman ang layo?" Hindi ko
Tumikhim si Venom kaya napahiwalay ako ng yakap kay Wregan. Nginuso niya ang direksyon kung saan nakatayo si daddy. Gumaan ang loob ko at napanatag nang makita ang maamo na niyang mukha, pinanunood niya kami ni Wregan.“Since the misunderstanding has resolved. You’ll let them leave, right?” pagkausap ni Hyacinth kay daddy, tumango naman ito. Hinawakan ni Venom ang mga balikat ko at itinulak ako layo sa harap ng plaform. Naguguluhan na nilingon ko si Wregan, tumango lang siya sa akin, sinasabing sumakay nalang ako sa gimik ng kapatid ko. Sumunod naman agad sila ni Helian sa amin kaya nagpatuloy na lang ako sa paglalakad palayo kay daddy.“What will happen to him?” tanong ko kay Hyacinth nang makarating kami sa harap nila ni Enver. Worried na nagbaba ako ng tingin sa kanya na nakangiwi pa rin sa kirot ng tinamong tama.“May sasakyan na nag-aabang sa inyo sa labasan, naroon si Areum naghihintay sa inyo, kasama niya si Wred. Ihahatid kayo ng driver sa Subic Bay Yacht Club, naghihintay doo
“Stop this nonsense, Hyaci—”*bang!*Lahat kami ay labis na nagulat. Ang ilan ay napatili nang barilin ni Hyacinth si Enver sa hita, napa-igik ang lalaki at napaluhod sa isang paa. Nagulantang ako nang maging visible sa suot nitong white pants ang pulang stain ng dugo.“Should I shoot this nonsense' head then?” poker face na tugon ni Hyacinth kay daddy, itinutok nito ang baril sa ulo ni Enver at hinila sa buhok ang lalaki na nakangiwi dahil kirot ng tinamong tama.“F*ck! She really shot him!” angil ni Venom. Tinulungan niyang tumayo si Wregan Leath, habang si Helian naman ay inalalayan rin akong tumayo, muntik pa akong matumba dahil sa nanghihinangtuhod. Hindi ko alam kung paano nakarating ang dalawang ito sa tabi namin ni Wregan.Hinarap ko si Venom. “Akala ko ba walang masasaktan?”“Akala ko rin!” Nawindang na tugon niya, hindi inasahan ang nangyari.“Sa tingin niyo ba nagbibiro ako?” Bumalik ang atensyon namin ni Venom sa aming nakatatandang kapatid. "I want you to let them leave i
Umawang ang labi ko sa labis na pagkagulat sa aking nakikita. Hinaharana ni Wregan Leath ang aking ama. No, he is not serenading my father. It's more like he is sarcastically singing him a song and declaring war! What is wrong with this man? Nababaliw na ba siya? Hindi pa ba siya nakontento sa ginawang pambubugbog sa kanya at gusto na naman niyang ipahamak ang sarili niya?“You say I'll never get your blessing till the day I die~”Stressed akong hinilot ang aking sintido. Yes, he is clearly declaring war against my father. Ugh! Bakit ko ba nakalimutan na sira ulo ang lalaking ito? Napalingon ako sa aking mga kasama. Isa pang sira ulo ang nasa tabi, Venom is cheerfully cheering for Wregan leath, biglang naging fanboy ang baliw kong kapatid. May pa-banner pa ito’t iwinawagayway habang sumasabay sa pagkanta ni Wregan Leath.“I hate to do this, you leave no choice, can't live without her~”Napaka-ingay ng buong venue. Hindi na lang si Venom ang nagchi-cheer kay Wregan, kahit ang relative