KABANATA 5

Pagkatapos maghubad ng kanyang panty, isinilid ito ni Sadie sa kanyang handbag, at pagkatapos ay tiningnan ang labas ng bintana na parang walang nangyari.

Ngunit ang kanyang magandang mukha ay namumula, at ang kanyang mga binti ay mahigpit na nakasara.

Mula sa rearview mirror, kitang-kita ko ang kanyang buong hitsura. Ang kanyang nahihiyang at balisang anyo ay talagang kaakit-akit. Lalo na ang lugar sa pagitan ng kanyang mga binti, puno ito ng pantasya sa akin.

Ang ate ko ay talagang magaling, hindi ko alam kung ano ang sinabi niya kay Sadie, na nagpagawa sa kanya ng ganitong kilos.

"Buzz! Buzz." Biglang umugong ang telepono.

Binuksan ko ang MeChat App at nakita na mensahe pala ito mula sa ate ko.

Ate: Nakita mo ba?

Nahihiya at nasasabik ako, hindi alam kung ano ang sasabihin, kaya nagpadala ako ng ngiting emoji bilang tugon.

Mabilis na nagpadala ulit ng mensahe ang ate ko: Si Sadie ay katulad mo, medyo nahihiya, ngunit, paiikutin ko siya nang dahan-dahan, at ikaw mismo ay dapat marunong umagaw ng pagkakataon.

Sumagot ako: Sige.

Kasabay nito, labis akong nasasabik, talagang magaling ang ate ko sa pagsuporta.

Pagdating sa mall, palaging gumagawa si ate ng mga pagkakataon para makalapit ako kay Sadie, ngunit palaging sinasadyang iwasan ako ni Sadie, na ikinabigo ko.

Sa kalagitnaan ng pahinga, pumunta si Sadie sa banyo, at sinamantala ng ate ko na tanungin ako, "Ano ba ang nangyayari sa iyo? Gumagawa ako ng mga pagkakataon para sa iyo, bakit hindi mo na lang samantalahin para lumapit sa kanya?"

"Ate, hindi sa ayaw kong lumapit, sinasadyang iwasan ako ni Ate Sadie. Nagsususpetsa ako na, baka alam niya na may masamang intensyon ako sa kanya?" Medyo balisa kong sambit.

"Yun ba ang tawag mong lumapit? Mukhang sayang ang itinuro ko sa iyo kaninang umaga. Tandaan mo, sa pakikitungo sa mga babae, hindi ka dapat masyadong maging gentleman. Dapat pakitaan mo rin ng kaunting agresibo. Kung hindi ka niya pinapalapit, hindi ka na lalapit? Kung hindi ka niya pinapayagang kunin ang kanyang mga gamit, hindi mo ba pwedeng pilitin na kunin ang mga ito?" Malumanay na tanong ni ate ngunit tila ba naainis siya sa ‘kin.

"Lalaki ka, kailangan mas proaktibo ka, ipakita mo sa kanya ang iyong pagkalalaki. At sa hindi inaasahang sandali, gisingin mo ang ang kanyang damdamin, unti-unting mag-aalab ang kanyang pagnanasa sa ‘yo kung alam mo kung paano siya i-handle. Kung patuloy na ganyan ang kilos mo kailan mo pa siya makakamit?"

Sa bagay na ito, medyo torpe talaga ako, noong nag-aaral pa ako, puro pag-aaral lang ang alam ko, hindi ako nagkaroon ng girlfriend. Kaya hindi ko rin alam kung paano makitungo sa isang babae.

At lalong hindi ko alam kung paano harapin ang ganitong uri ng mature na babae.

Tumango ako nang may pagkaunawa, "Naiintindihan ko, ate."

Biglang lumapit sa akin ang ate ko at inayos ang aking kwelyo, naamoy ko ang mabangong amoy ng katawan ng ate ko, sa malapitan kong tiningnan ang kanyang mukha, at mabilis na tumibok ang aking puso.

Maganda ang balat ng ate ko, bagamat nasa 30 anyos na, ang kanyang balat ay kasing ganda ng isang dalagita. At ang dibdib ng ate ko ay napakalaki at buo, nang lumapit siya sa akin, nakita ko sa aking peripheral vision na halos sumayad na sa akin ang kanyang dibdib.

Ito ay lalong nagpagulo sa akin, at hindi maiwasang maalala ang mga nakita ko kaninang umaga.

"Rory, nakakita ka ba kaninang umaga?"

Biglang tinanong ako ng ate ko. Natakot ako, parang nahulog ang puso ko sa aking lalamunan.

"Wa-wala naman ah, ate, bakit mo bigla naitanong iyan?"

"Wala talaga? Eh paano naman ang panty na inilagay mo sa banyo kaninang umaga, kailan mo iyon nadumihan?"

Hindi matangkad ang ate ko, umaabot lang hanggang sa aking baba, tiningnan niya ako nang nakataas, ang kanyang napakagandang pulang labi ay napakalapit sa akin.

Nararamdaman ko ang hininga ng ate ko sa aking leeg, nangangati at naninigas ang buong katawan ko.

Labis akong kinabahan, at may pagkautal na sinabi, "Kaninang gabi ko po iyon nadumihan. Ate, alam kong mali ang ginawa ko, hindi ko na uulitin iyon."

Tumawa ang ate ko, at binitawan ang aking kwelyo, "Hindi kita sinisisi, nafeel ko lang na kakaiba ang reaksyon mo ngayon, akala ko nakakita ka ng something kaninang umaga?"

"Mahimbing ang tulog ko kaninang umaga, hanggang 9:00 AM ako nagising, alam mo iyon, ate?" Nagsinungaling ako.

Tumango ang ate ko, "Nago-overthink lang ako, actually naiintindihan ko, ikaw ay bagong graduate na college student. Hindi pa nagkaroon ng girlfriend, bigla kong sinabi sa iyo ang ganitong bagay, talagang nakakahiya. Kasabay ng mga sinabi ko sa iyo kaninang umaga, minsan hindi maiwasang magkaroon ka ng mga maling ideya. Kaya ipapaalala ko ulit sa iyo dito, ako ang iyong ate, at sa ngayon ay ang iyong guro, hindi ka dapat magkaroon ng ibang mga ideya tungkol sa akin."

"Alam mo?"

Bagamat alam kong imposible ang anumang mangyari sa pagitan ni ate at sa akin, nang marinig ko ang sinabi ng ate sa akin, ramdam ko pa rin ang pagkasawi at pagkadismaya. May parte sa ‘kin na alam kong imposible na may mangyari sa ‘min ngunit hindi ko maiwasang umasawa dahil sa kinikilos niya.

Tiningnan ng ate ko ang direksyon ng banyo, at sinabi sa akin, "Mamaya kakain tayo ng tanghalian, samantalahin mo ang oras para gisingin ang pagnanasa ni Sadie. At pagkatapos, sa pag-uwi, subukan mong ihatid ang kanyang mga gamit, para makapunta ka sa kanyang bahay. Maging confident ka, ‘wagmong pairalin ang pagiging mahiyain mo. Kung may pagkakataon alam mo naman siguro ang dapat mong gawin, ‘di ba?”

Hindi ako nagsalita.

Tiningnan ako ng ate ko nang nakaisang, "Ano, hindi mo alam? Kung talagang hindi mo alam, manood ka ng video."

"Wala akong video." Napakababa ng boses kong sinabi, kasabay ng pagbaba ng aking ulo.

Natawa ang ate ko sa aking sinabi, "Hindi ba, ang mga lalaki ba ay hindi mahilig manood ng ganung klaseng bagay?"

"Ate, wala talaga ako, hindi ko alam kung saan hahanapin."

"Ay naku, ang bait mo palang bata." Hindi mapigilan ng ate ko ang pagtawa, at kakaiba ang tingin niya sa akin.

Inilabas niya ang kanyang telepono at hinanap ang isang bagay, sa sandaling iyon, lumabas si Sadie mula sa banyo.

Mabilis na isinilid ng ate ko ang kanyang telepono, at pinandilatan ako ng mata.

"Ate Sadie, tulungan kitang magbuhat ng gamit." Nakitang ko ang ekspresyon ng ate ko, mabilis akong lumapit kay Sadie.

"Hindi na, kaya ko naman."

"Lalaki ako, paano ko hahayaang magbuhat ng gamit ang isang babae? Ako na."

Gamit ang karanasang itinuro sa akin ng ate ko, sa pagkakataong ito, anuman ang attitude ni Sadie, agad kong kinuha ang mga gamit mula sa kanyang kamay.

Ngumiti sa akin si Sadie at tumango, "Salamat, Rory. Ang bait mo."

Tumalong ang puso ko sa tuwa nang marinig iyon.

Talagang magaling si Ate Bethany sa ganitong mga bagay. Ang karanasang itinuro niya sa akin ay talagang epektibo.

Mag-isa kong dinala ang malaki at maliliit na bag at inilagay sa kotse, habang ang ate at si Sadie ay naghanap ng lugar para kumain.

Pagkatapos ilagay ang mga gamit, biglang umugong ang aking telepono ng dalawang beses. Nang kunin ko ito, nakita kong nagpadala pala ang ate ko sa akin ng isang video.

Bigla akong naging paranoid, at mabilis na tumingin sa paligid.

Buti na lang, walang tao sa garage sa oras na iyon.

Agad na nagpadala ulit ng mensahe ang ate ko: Manood ka ng video para matuto, hindi mo kailangang magmadaling pumunta rito, sasabihin ko sa iyo kapag malapit nang ihain ang mga pagkain.

Labis akong nasabik at natuwa, dahil hindi ko pa talaga napapanood ang ganitong uri ng video.

Binuksan ko ang pinto ng kotse at umakyat, at matapos tiyakin na walang tao sa paligid, nanginginig ang aking mga kamay, sabik kong binuksan ang video.

Ang mga eksena sa video ay napakainit, hindi pa ako nakakapanood ng matagal, naging hindi ako komportable sa upo ko. Tagaktak ang pawis mula sa noo ko at init na init ang buong katawan ko.

Ang init sa ‘king katawan na ginising ni ate kaninang umaga, ay muling umalab. Hindi ko mapigilan na alisin ang aking sinturon, nagpaplanong maglabas muna bago umakyat.

Habang abala ako sa aking ginagawa, aksidente kong napansin na may isang anino sa labas ng bintana ng kotse.

At nang makilala ko ang anino, ang buong katawan ko ay nanghina.

Dahil ang anino iyong ay walang iba kundi ang kaibigan ng ate ko na si Sadie.

At nang makita ko si Sadie tinitigan ako ng kanyang magandang mga mata, diretso ang titig niya sa akin.

Nang magkatinginan kami, si Sadie ay parang nagulat na kuneho, "whoosh" tunog ng mabilis niyang pagtakbo.