Claude POVDumating ang araw ng anibersayo ng magulang ni Mikaella. As usual, pumunta kaming dalawa."Mama, papa. Happy anniversary.""Mikaella, buti at dumating ka.""Alam nyo naman, ma, na hindi ako pwedeng hindi pumunta."Nakatitig lang ako sa ina nito. Dahil hindi ko alam na kaya palang gawin iyon sa akin ng aking mother in law. Will, hindi pala niya ako gusto."Kukuha muna ako ng maiinom.""Okay."Pumunta ako sa table kung nasaan ang mga inumin. Babalik na sana ako ng makita kong may kasamang ibang lalaki ang aking asawa. Kaya sinundan ko.Sa likod bahay, sa madilim na bahagi ng kanilang bahay ay naririnig ko ang kanilang mga ungol."Kailan mo ba hihiwalayan ang asawa mo."Ngunit hindi sumagot ang aking asawa."Oh, di kaya ay patayin na lang natin siya."Ikinuyom ko ang aking mga kamay, katulad ka rin pala ng iyong ina, Mikaela. Akala ko ay iba ka. Sabagay, sino ba naman ako ss buhay mo? Kasal lang naman tayo sa papel.Iniwan ko na sila doon. Ayaw ko ng marinig ang mga sasabihin
Mikaella POV"Where is your husband, Mikaella?" tanong ni daddy sa akin.Napatingin ako kay daddy. Tila ba nagising ako sa sinabi nito."Nasa villa po niya." Napayuko ako dahil hindi ko pa rin makuntak si Claude."I am sorry, I am late.""It is okay, hijo," ngiting sambit ni papa."Hindi okay iyon. Dapat kung anong oras ang sinabi natin. Dapat nandito na siya," saad naman ni mama."I am sorry. Hindi na mauulit.""Dapat lang!" ingos ng ina ko.Nagsimula na kaming kumain. Tahimik ang hapag, tanging kurbertos at kutsara lang ang maiingay."I will held a party, darling, for our anniversary.""Oh! I almost forget it. Thank you at pinaalalahanan mo ako.""Palagi mo namang kinakalimutan," tampong sambit ni mama."I am sorry. I'll make up to you later."Napatingin ako sa magulang ko. Wala pa rin silang kupas. Mula noon, hanggang ngayon ay ganyan pa rin sila."Dapat ay nandoon ka, Claude. Wag mo iyong kalimutan.""Opo."Nang matapos ang dinner ay pumunta muna kami sa garden. Dahil maya-maya ay
Claude POVSinundan ko si Mikaella, nang maabutan ko ito ay agad ko itong sinandal sa pader at hinalikan ang mapupula nitong mga labi.Hinihingal na nilubayan ko ang labi ng aking asawa."Ngayon mo sabihin sa akin na hindi ka naakit sa akin," malumanay kong saad.Ginala ko ang mga mata ko sa buong mukha ng asawa ko. Bilugan ang mga mata nito na natatabunan ng malalantik na mga pilik mata. Matangos ang ilong nito, bumaba ang mga mata ko sa labi nito na kakahalik ko lang na ngayon ay pulang-pula."Bitawan mo ako, Claude. Hindi ka nakakatuwa."Ngumisi ako. Dahil alam kong naapektuhan ang asawa ko. Mas inilapit ko pa sa kanya ang katawan ko sa kanya. Alam kong ramdam nito ang bumubukol kong pagkalalaki."Stop it, Claude," pigil nito sa akin.Inilagay ko sa uluhan nito ang isang kamay ko. Upang makulong ito."Paano kung ayaw ko."Nanlalaki ang mga mata nitong nakatingin sa akin. Iniangat ko ang isang kamay ko at hinawakan ang pisngi nito. Bumaba ang tingin ko sa nakaawang nitong mga labi.
Umalis na si Claude sa harapan ng marami. Iniwan din niya ang kanyanga asawa.Hindi pa man nakalalayo si Claude ay may humatak na sa braso nito."Bakit mo ako pinahiya doon, Claude?" galit na tanong ni Mikaella ang kanyang asawa.Hinarap ni Claude ang asawa. Isang malamig na tingin ang ibinigay niya dito."Sa paanong paraan kita pinahiya, Mikaella?" tanong ni Claude sa asawa.Umaatras si Mikaella, dahil unti-unting lumalapit si Claude sa babae."Tell me, how?"Biglang natahimik si Mikaella. Dahil kakaibang awra ang pinapakita sa kanya ni Claude."Hindi ka makapagsalita? Dahil gusto mong manalo iyong lover boy mo? Akala mo din siguro na gusto kong magpakasal sa iyo? No! Hindi ko gusto, Mikaella. Pero wala akong choice."Habol ni Claude ang hininga niya. Tinalikuran niya ang asawa. Pero bago siya umalis ay nag-iwan siya ng isang salita."Just act civil, Mikaella. Kahit ayaw natin sa isa't-isa ay wala na tayong magagawa. Natali na tayo sa isang kontrata."Iniwan na nang tuluyan ni Claude
AKALA ni Claude ay makukuha na niya ang loob ng ina ng asawa o ng asawa niya. Pero nagkakamali siya."Iyon ba ang son-in-law mo, kumpadre?" tanong ng kaibigan ng father-in-law ko.Nasa isang pader ako nagtatago. Gusto kong marinig ang pag-uusap nila."Yes, anak iyon ng matalik kong kaibigan," sabi ng father-in-law ko."Bakit tela walang amore ang anak mo doon."Napabuntong-hininga ang father-in-law ko."Ayaw ni Mikaella na makasal sa kanya. Ewan ko ba sa anak ko na iyon. Hindi ko lubos maisip kong bakit ganun ang anak ko na iyon.""Tama na iyang pag-uusap ninyo sa taong walang alam," singit ng mother-in-law ko. "Ayaw ko din sa lalaking iyon para sa anak ko, Matias. He is a warden. Ano naman ang ipapakain niya sa anak natin? Iyong kakarampot na kita sa pagiging warden?"Bigla akong natahimik. Marangal naman ang pagiging warden. Bakit kinaayawan ito ng mother-in-law ko? Ganun ba kababa sa kanya ang pagiging warden ko?Hindi na nakinig si Claude. Tapos na din naman ang dinner ay umalis n
NASA beranda ng villa nakapwesto si Claude. Nakatingin siya sa magandang tanawin na nasa labas ng villa. Dahil nga nasa itaas ito ng burol ay natatanaw ni Claude mula sa beranda ng villa ang mga tanawin. Nasa railings ng beranda ang dalawang kamay nito at doon nakahawak.Naalala pa ni Claude kung paano i-regalo sa kan'ya ni Midnight ang villa na iyon. Midnight is a soldier. Ayon kay Midnight. Umalis ito sa pagsusundalo, at bumuo ng isang gang, isang pinakamalaking gang sa buong bansa. Binuo nito ang gang na iyon. Hindi para sa pera, kundi para protektahan ang buong bansa. Pero hindi inaasahan na ang magiting na sundalo at lider ay biglang nag-iba ang kilos at ugali, nagawa nitong pumatay. Pinatay nito ang mga tauhan at ang pinagkakatiwalaan nito. Kaya nakulong ito. The villa belongs to Midnight. Pero ibinigay nito ang villa kay Claude.Tumunog ang telepono ni Claude. His father-in-law called."Where are you, Claude?" He asked Claude."Sa isang villa po, villa ng kaibigan ko," magalang