HINDI RIN LINGID kay Patrick ang pakikipag-date ni Briel sa ibang lalaki na nire-reto naman ng mga magulang niya. Hindi na rin iyon binigyan pa ng halaga ni Patrick dahil wala rin naman siyang mapapala dahil wala siyang karapatan kay Briel. Pag-aawayan lang din nila iyon ng babae oras na buksan niya ang usaping iyon at igiit na ang sarili. “Mom? Bakit ayaw niyong magsalita? Ayaw niyong sabihin sa akin? Anong problema ba ni Kuya Gav?”Huminga muna nang malalim ang Ginang na para bang kailangan niyang gawin iyon upang kumalma. Hindi sa tinatakot at pinapakaba niya ang anak na babae, hindi niya lang alam kung marapat bang sa kanya manggaling ang balita.“May sakit ang Kuya Gavin mo, Gabriella.”Literal na nagulat doon si Briel, ngunit hindi naman niya ipinahalata sa iba. Kunway binalewala niya.“Sakit? Ano namang klase ng sakit?” pilit niyang kinalma ang sarili at hindi pinakita ang panic, “Sa hitsura niyo parang ang lala naman yata ng sakit niya. Huwag niyong sabihing may taning na siy
MARAHANG HINAPLOS NI Bethany ang mukha ng anak. Pilit na kinakalma ang kanyang sarili kahit na pakiramdam niya ay wala na siyang lakas pa para gawin ang bagay na iyon. Kung anu-ano na ang masasamang bagay na pumapasok sa kanyang isipan at naglalaro doon habang wala pa ang asawa. Naisip niya na hindi kaya bunga iyon noong naaksidente ang kanyang asawa? Kaso ang tagal na noon. Apat na taon na halos kaya imposible na ngayon pa lang iyon lalabas ngunit malaki rin ang posibilidad na ito ang rason.“Huwag kang mainip, Gabe. Darating na rin ang Daddy. Baka nga ilang minuto lang ay narito na siya.”Sabay na napatingin ang mag-ina sa may pintuan ng marinig nila ang pagdating ng sasakyan na alam nilang kay Gavin. Tila nagdilang-anghel si Bethany sa huling sinabi niya sa anak. Punong napatayo na ang babae at walang pag-aalinlangang binuhat na ang anak kahit na mabigat upang salubungin ang kanyang asawa sa labas. Lumabas naman ng sasakyan si Gavin na pilit pinasigla ang katawan nang makita ang bu
HALOS WALANG NAGING gana ang buong pamilya na kumain nang sumapit ang hapunan. Ni hindi nila halos malunok ang kanilang pagkain na nasa bibig at inilagay sa kanilang mga plato. Hulog ang kanilang isipan sa suliraning iyon ng panganay ng kanilang pamilya. Mabilis din na natapos ang kanilang dinner. Umuwi na rin agad sina Gavin at Bethany sa kadahilanang may kailangan pa silang pag-usapang mag-asawa nang sila lang. Nagmukmok naman si Briel sa kanyang silid kasama ang anak matapos noon. Naghahanap ng makakausap tungkol sa kanilang negosyo at sa crisis na kinakaharap ng kanilang pamilya. Pati nga yata ang Law Firm ng kapatid ay gustong ipahawak sa kanila. Ano bang malay nilang dalawa doon ng kanyang hipag? Isiniksik na lang niya sa kanyang isipan na kung sakali man, may tutulong nga naman sa kanila ni Bethany. Gagabay upang magawa nila nang maayos ang kanilang trabaho na pag-aalaga sa kumpanya nila doon.Ilang minuto niyang tinitigan ang numero ni Giovanni, matanda na ito sa larangan ng n
MABILIS NA LUMIPAS ang ilang mga araw na para bang palaging nagmamadali. Natagpuan na naman ni Briel ang kanyang sarili na nasa study room ng ama sa kanilang mansion ng umagang iyon. Kaharap sina Bethany at Gavin na animo ay may napaka-importanteng sasabihin sa kanila. Sa harapan nila ay naroon ang makapal na mga documents na ipinahanda ng kanyang kapatid sa kanyang secretary na kung hindi nagkakamali si Briel ay may kaugnayan sa kanyang kumpanya na hinahawakan. Hindi niya alam kung bakit kinakailangang naroon pa rin siya gayong hindi naman siya ang tatanggap noon kundi ang kanyang hipag. Kumbaga ay support lang siya. Ginagawa lang silang witness ng kapatid niya na alam niyang masakit din sa kalooban ng kanilang mga magulang. Medyo natawa siya doon ngunit hindi na niya ipinakita pa sa kanila. Nagawa pa kasi niyang mag-absent sa trabaho ng araw na iyon nang dahil lang dito. Napag-isipan niya na ang lahat, pwede naman siyang tumulong sa hipag kahit na may trabaho siya. Nag-usap na rin s
WALANG GATOL AT pakundangan na sinabi ni Briel ang lahat ng gusto niyang sabihin sa Gobernador. Hindi siya nagtira ng kahit na ano dahil gusto niyang ilabas ang lahat ng kanyang hinanakit sa kaptid. Pati ang tungkol sa paglilipat ng kumpanya kay Bethany ay nagawa niyang ibulalas ngunit nag-focus siya sa nakakabahalang behaviour ng kapatid niyang iyon. Gusto niyang humingi ng opinyon nito sa mga nangyayari, baka kasi may nabanggit dito si Bethany na nasabi ng kanyang asawa. Ang totoo gusto niyang makasagap ng balita. Iyon lang ang siyang nais niya. Tahimik lang naman si Giovanni na pinakinggan ang hinanakit niya.“Siguro ang lala na ng lagay niya, ano sa tingin mo? Ang sabi niya naman may cure pa pero bakit kailangang ilipat? Nakakapagtaka. Doon pa lang parang bigla na lang akong hindi makampante. Pwede naman kasing pangsamantala lang naman hindi ba? Hindi sa hinahabol ko iyon dahil sa pamilya namin at wala naman akong pakialam, ang concern ko lang ay si Kuya Gav. Sa ginagawa niya as i
WALANG MAY ALAM na parating ang Gobernador sa villa ng mga Dankworth kung kaya naman ganun na lang ang gulat ni Gavin na prenting nakaupo sa sofa ng living room ng villa nang makita siya. Bagama't kunot ang noong napatayo na ito upang sumalubong sa tiyuhin ng kanyang asawa ay na pilit niya pang bigyan si Giovanni ng malaking ngiti upang ipakita na okay lang siya at walang anumang karamdaman na iniinda ang katawan. Hindi man lang umabot sa mga mata. “Tito, anong ginagawa mo dito?” medyo nababagabag ang tono ng kanyang boses.Lingid sa kaalaman ng dating abogado na alam na niya ang tungkol sa sakit nito. Wala pa kasi silang pinagsabihang iba kung kaya naman hindi siya umaasang pupunta ang Gobernador doon upang mangumusta sa kanya o kung ano pa man ang pakay nito. Medyo nailang si Gavin sa kanya.“Narito ba ang pamangkin kong si Bethany?” Umiling si Gavin na hindi pa rin inaalis ang tingin sa Gobernador na halatang wala namang alam.“Wala siya dito, Tito. Umalis lang saglit upang mayro
NAGING MALUNGKOT PA si Giovanni nang makita niya na ganun na lang ang pag-iling ni Gavin.. Ilang beses niyang ibinuka ang kanyang bibig upang isatinig ang kanyang mga nasa isip. Kailangan niyang kumbinsihin ang abogado. Kailangan niyang bigyan ito ng lakas ng loob upang magpatuloy at hindi mawalan ng pag-asa. Bata pa ito para sumuko. “Gavin, magpagamot ka. May gamot pa naman hindi ba? Naniniwala akong may gamot pa ang sakit mo. Hindi mo kailangang panghinaan ng loob. Nariyan lang ang pamilya mo na handang umalalay sa’yo. May asawa at mga anak ka na maaari mong paghugutan ng lakas ng loob upang mas tatagan pa ang loob. Huwag ganyan ang mindset mo. Susuko? Sa tingin mo masaya ba sila na nagkakaganyan ka? Hindi naman di ba? Subukan mong mas tumapang pa na lumaban.”Sa wakas ay nagawa na rin siyang maitayo ni Giovanni mula sa kanyang pagkakaluhod kahit pa nagmamatigas siya kanina. Pwersahan na ang ginawa sa kanya ni Giovanni. Mabuti na lang na nagawa na niya iyon bago bumukas ang pinto a
KUMIBOT-KIBOT ANG BIBIG at lihim na natawa na si Giovanni na kakasa na sanang tikman ang luto ng dating kasintahan. Gusto na niyang humalakhak sa pagiging isip-bata ng asawa ng pamangkin niya. Mahal niya ang kapatid, inaasar niya lang ito para paiyakin? Ganun naman ito. Pero alam ni Giovanni na malalim ang pagmamahal sa kanila ng dating abogado. Nasasaktan siya na hindi niya mawari habang nakatingin sa kanilang magkapatid na nag-aasaran dito.“Hindi na ako magtatagal. Dumaan lang naman ako saglit. Sa weekend na lang, Gabriella.”Napaangat na ng paningin si Gavin na humigop na ng sabay ng tinola. Hindi niya iyon malasahan ngunit nakita niya kung paano sumugat ang ngiti sa labi ng kapatid sa sinabi ng Gobernador. Hindi mapigilan ni Gavin na mapangiti doon. Alam niyang kailanman ay hindi ito pababayaan ng abogado kahit na hindi niya ibilin sa kanya. Nakikita niyang mahal din nito ang kapatid niya. Estado at sitwasyon lang ang nagpapagulo sa utak ng Gobernador na pinapaniwalaan ni Gavin n
PUNO NG PAGHANGA at hindi pa rin makapaniwala si Briel habang sinisipat ang suot niyang singsing sa daliri habang nakaupo na sila ni Giovanni sa table at dinudulutan na sila ng pagkain. Nasa kandungan niya ang bouquet ng bulaklak. Kagaya ng diamond sa kanyang daliri ay kumikinang sa labis na saya ang kanyang mga mata habang nakatunghay pa rin doon. Expected niya iyon ngunit hindi ganun kaganda ang singsing. Ang buong akala niya pa nga ay plain gold lang. Sa ginawa ng dating Gobernador na proposal, batid ni Briel sa kanyang puso na mas lalo niyang minahal ang lalaki. “Thank you!” patulis ng nguso ni Briel na itinaas pa ang kanyang daliri na muli na namang sinipat-sipat. “Saan?” kinikilig namang tanong ni Giovanni na hindi na rin maalis ang mga mata sa mukha ni Briel. “Dito. Alam kong grabe ang effort na ginawa mo para lang magawa mo ito.” Inilinga pa ni Briel ang kanyang mga mata sa paligid upang sabihin na gusto niya ang ambience doon. May nagva-violin pa sa gilid nila upang i-se
MULI SIYANG INALALAYAN na puno ng pag-iingat ni Giovanni habang dinadala sa gitnang space kung saan nakasabog ang maraming petals ng mga bulaklak na nanunuot na sa ilong nilang dalawa. Domoble pa ang kaba ng dating Gobernador nang makita ang photographer at videographer na kanyang inimbita. Gusto niyang maging detalyado ang kanyang proposal kung kaya naman naroon sila at kanyang kinuha. Naroon din ang ilang waiter ng hotel na nakahandang magsilbi sa kanilang dalawa ni Briel. Napakurap na si Giovanni nang makarating sila sa gitna at ipahawak na kay Briel ang malaking bouquet ng bulaklak na inihanda. Napakagat an sa kanyang labi si Briel na inaasahan na iyon pero iba pa rin ang naging kaba niya.“Ano ‘to?!” nangangatal na tanong ni Briel kahit pa naguguni-guni na niyang proposal ang gagawin ni Giovanni, nagmamaang-maangan lang siya kahit na bakas na sa kanyang boses ang labis na excitement.“Wait lang, Briel…huwag mo munang tatanggalin ang piring. Hintayin mong sabihin ko sa’yong pwede
NAGING PALAISIPAN KAY Briel ang sinabi ni Giovanni na okay na ang ginawa nila matapos na maramdaman niya ang pananakit ng mga muscles sa kanyang magkabilang binti. Hindi naman naging mabilis ang ginawa nilang paglalakad, naramdaman pa rin ng babae ang epekto noon. Hindi naman na niya isinatinig pa iyon kahit na gusto ng magreklamo. Tama na ang ginagawa nila? Ibig sabihin ay tapos na rin sila sa sinasabi nitong date? Iyon na iyon? Ni hindi nga siya nito pinakain man lang o pinainom man lang ng kahit na tubig o softdrinks man lang? Ano ba sila senior citizen na para maging date at bonding ang paglalakad para hindi matulog ang kanilang mga buto? Naisip doon ni Briel na isa iyon sa mahirap kapag malaki ang distance ng edad sa partner nila. Masaya na mahirap din. Gusto pa ni Briel sanang umalma at magreklamo, ngunit hinayaan na lang niya at hindi na nagsalita nang paglingon niya kay Giovanni ay malapad itong nakangiti na para bang tini-testing nito ang magiging reaction niya. Kung uu
IPINAGKIBIT NA LANG ni Briel iyon ng balikat. Hindi na siya nag-e-expect kay Giovanni noong mga gasgas na dinner na may pasabog ng petals sa nilalakaran. Masyado na siyang matanda para sa bagay na iyon. Naranasan na niya iyon sa iba niyang manliligaw, pero para sa kanya ay hindi naman na iyon mahalaga. Magiging masaya na lang siya kahit saan pa sila pumunta ni Giovanni basta magkasama, sapat na sa kanya ang bagay na iyon. Hindi siya nag-e-expect nang mas bongga sa dati dahil para sa kanya ang makapiling ito gaya ngayon ay sapat ng regalo. Ano pa ang hihilingin niya dito?“Burnham Park? Anong gagawin natin dito?” puno ng pagtatakang tanong ni Briel nang bumaba na sila matapos i-park ang sasakyan at maglakad na patungo doon, “Galing na tayo dito kanina di ba? Sumakay pa nga tayo ng boat eh.” dagdag ni Briel na blangko na ang mukha kung bakit kinakailangan nilang bumalik doon ni Giovanni gayong napuntahan na nila kanina, pinasakay nila si Brian na nakailang balik dahil ayaw pa nitong bu
SABIK NA NAGPATULOY ang usapan nina Rina at Bethany na mabilis na nilang naibaling sa ibang bagay ang paksa. Sa pagkakaroon nila ng buhay may asawa na iyon napunta. Kung paano naging mahirap na maging ina kahit na masarap umanong maging asawa ang mga taong sobrang pinapahalagahan umano sila. Naging lampas-lampasan lang naman iyon sa tainga ni Briel na pagkaraan pa ng ilang sandali ay tumayo na nang maubos ang kanyang kape upang magpaalam na. Sabay siyang tiningnan nina Rina at Bethany na parehong nagulat sa agad niyang pagpapaalam. Puno ng pagtataka ang kanilang mukha sa mga katanungan na hindi maikukubli sa kanilang mga matang mapanuri doon.“Ha? Hindi ka sasabay sa akin pauwi, Briel? Saan ka pa naman pupunta?” natatarantang alma na ni Bethany na tumayo pa at nameywang dahil wala naman iyon sa kanilang usapan ng hipag na kailangan nilang maghiwalay kapag nasa city proper na, ang usapan lang nila ay sabay silang mag-shopping at inaasahan na ni Bethany na sabay rin sila nitong uuwi. Ka
KANINA PA PANAY ang irap ni Briel na nakatayo na sa may pintuan at hinihintay ang hipag na nagpapaalam sa kanyang kapatid. Naroon din si Giovanni na karga si Brian na kinausap na nang masinsinan ni Briel na may bibilhin lang siya sa labas. Kung gaano ito kaluwag sa kanya, napakahigpit ng kapatid niya na akala mo may kabalbalan silang party na pupuntahan. Sa mall lang naman sila. Bale-baleng batukan na ni Briel nang harapan ang kanyang kapatid.“Oo nga Kuya Gav, bigyan mo naman si Bethany ng oras para sa kanyang sarili. Nakakapagod kayang mag-alaga ng bata bente-kwatro oras at alam mo naman iyon. Saka, hayaan mo na kaming mag-date na dalawa. Huwag kang epal diyan!” singit ni Briel na sinamaan ng tingin ang kapatid na mukhang ayaw pa yatang payagan ang kanyang asawang umalis.“Oo na, pero huwag kayong magtatagal. Oras na magtagal kayo, ako mismo ang susundo kung nasaan man kayo! And please, huwag kayong papasok ng bar sa gitna ng tirik na araw. Binabalaan kita, Gabriella. No alcoholic d
GINALUGAD NILANG MAG-ANAK ang lahat ng pasyalan sa buong Baguio at umabot pa sila sa La Trinidad kung nasaan ang malawak na taniman ng strawberry. Kumikinang ang mga mata ni Brian nang makita niya ang mga strawberry. Hindi ito nagpaawat sa pagha-harvest na ang feeling ay sa kanila ang tanimang iyon. On guard naman ang mga kasamang bodyguard tutal ay public place iyon. Panay ang halakhak ni Giovanni at Briel habang pinapanood ang anak. Bitbit ni Giovanni ang ilang basket na nagawa ng mapuno ni Brian, samantalang si Briel ay nagmistulang photographer ng anak. Maging si Giovanni ay kinunan niya ng larawan na hindi naman umangal. Ultimong SM Baguio ay kanilang pinuntahan upang makakuha lang ng maraming pictures na hindi maintindihan ni Giovanni kung bakit kailangang e-detalye pa iyon ni Briel. May mga katanungan man ay kanya na lang iyong hinayaan. Sinakyan na lang ang lahat ng kalokohan ni Briel. Ganundin naman ito noong namasyal sila sa Italy. Batid niyang sa mga susunod na panahon maga
BUMABA NA SINA Briel at Giovanni pagkatapos ng ilang minuto na matapos ang kanilang kababalaghang ginawa. Humarap sila kay Donya Livia na para bang walang nangyari habang salitan ang malagkit at makahulugan nilang mga tingin. Hindi naman sila tinanong ng matanda kung bakit natagalan bago bumaba. Dala ni Briel ang pamalit na damit ni Brian na sa mga sandaling iyon ay ang dungis na ng mukha dahil sa kung anu-anong kinain nito. Pagkatapos ng hapunan ay hindi naman na sila pinigilan pa ni Donya Livia na umakyat na ng silid upang umano ay magpahinga. Batid niyang pagod sila sa biyahe kahit pa chopper ang ginamit nila. Pinatunayan iyon ni Brian na agad nakatulog pag-akyat nila ng silid. Matapos na i-pwesto nang maayos ni Briel ang anak ay nahiga na rin siya. Tumabi naman sa kanya si Giovanni na agad na doong nakayakap sa kanya. Ang akala pa ni Briel ay lalabas ito upang may asikasuhin na trabaho.“Wala kang gagawing trabaho?” harap na ni Briel sa kanya at ginantihan na ito ng yakap, nasanay
MULING HINALIKAN SIYA ni Giovanni ngunit sa pagkakataong iyon ay namasyal na sa loob ng bibig ni Briel ang dila nitong mapaghanap at kung saan-saan pumupunta na para bang mayroon doong kung anong bagay na hinahanap. Sa inis ni Briel ay inihawak na niya ang dalawa niyang kamay sa garter ng suot nitong pajama na pangbahay. Walang kahirap-hirap na nagawa na niyang ipasok ang isang kamay sa loob noon habang patuloy ang kanilang mas lumalim na halikan. Hindi pa nakuntento doon ang babae na ipinasok na sa loob ng boxer ang kanyang isang palad. Segundo lang at nagawa na niyang mahawakan ang pagkalalaki ni Giovanni na mabilis ng nag-react sa init ng palad ni Gabriella.“Briel!” bulalas ni Giovanni na mabilis ng ini-angat ang katawan na para bang sinisilaban na ang buo niyang pagkatao at napaso sa hawak pa lang ni Briel sa kanyang pagkalalaki, windang na windang ang mukha niya sa ginawa ni Briel.Napangisi na doon si Briel na hinagod na ng tingin si Giovanni na para bang nang-aasar. Napaupo na