Napahawak siya sa kaniyang magkabilang bulsa. "Ok, right! Um, anyway may I know your name?" Tanong pa niya sa akin sabay huminga nang malalalim.
Inayos ko muna ang aking buhok bago nagpakilala sa kanya.
"I'm Yvonne Garcia by the way," pakilala ko pa sa kanya sabay ngumiti.
Mabilis niya naman na inilahad ang kaniyang kanang kamay upang makipag-kamayan sa akin. "Hi Yvonne nice to meet you. Anyway I'm Marcelo Bermudez," wika pa niya sabay nakipagkamay sa akin habang hindi mawala wala ang pag-ngiti niya sa akin.
Hindi ko alam ay na love at first sight na pala sa akin nu'n si Marcelo Beemudez.
Noong araw na iyon ay nagkakilala kaming dalawa ni Marcelo Bermudez at tila sinadya talaga nang tadhana na ipag-cross sa isat-isa ang aming landas.
Simula rin noong araw na nagkakilala kaming dalawa ay palagi na siyang pumupunta roon sa department store na parating pinupuntahan ko tuwing mamimili ako ng mga bilihin. Para lamang abangan ako at makita niyang muli.
Halata talaga sa mga kilos at galaw niya na natitipuhan niya ako kahit na hindi pa naman niya ako lubusang kilala.
Tila parang nakasanayan niya na nga na pumunta roon tuwing araw nang Sabado kung saan araw ng aking pamimili ng mga groceries.
At sa tuwing makikita niya ako roon ay niyayaya niya agad akong kumain sa labas. Dahil sa gusto niya raw na mas makilala pa namin dalawa ang isat-isa at mas makilala pa namin ang aming katauhan nang maigi.
Tutamatanggi naman ako sa mga paanyaya niya sa akin lalo pa at hindi ko pa siya lubusang kilala. Subalit mapilit talaga siya kung kaya't hindi ko na magawang tumanggi bagkus ay payagan at pagbigyan na lamang siya sa kaniyang mga paanyaya sa akin.
Minsan pa nga ay pinipilit niya pa ako na payagan ko siyang ihatid ako sa aming bahay kapag uuwi ako, upang pormal siyang makipagkilala sa aking mga magulang. Subalit ayaw ko lang sapagkat alam kong magagalit sila lalong lalo na ang aking Tatay Baste, sapagkat hindi pa niya gustong magkakaroon ako ng boyfriend unless nag-aaral pa ako ng kolehiyo.
Lumipas pa ang maraming araw at Linggo ay tila padalas na nang padalas ang aming pagkikita dalawa ni Marcelo. Hanggang umabot na sa puntong tila parang nagkakaigihan at nagakakamabutihan na kaming dalawa sa isat-isa.
Lalo na ako na tila parang unti-unti nang nahuhulog ang aking loob sa kanya dahil sa mga kagandahang loob na pinapakita niya sa akin.
Mga efforts niya, mga pag-aalala niya sa akin at walang sawang pagbibigay ng mga regalo at bulaklak kahit wala namang okasyon o kaganapan. Gayon din ang pagpapadama niya sa akin na ako'y espesyal at may halaga sa kaniyang buhay kahit na wala namang may namumuong relasyon sa pagitan naming dalawa .
Bukod pa roon ay hindi rin makakaila na gwapo at mistisong lalaki si Marcelo. Matangkad, maputi, matangos ang ilong at tsaka matipuno ang katawan. Tila ba parang nasa kanya na ang lahat na katangian na hinahanap ng isang babae sa isang lalaki. Sa katunayan niyan ay habulin talaga ng mga kababaihan si Marcelo dahil sa taglay nitong karisma.
Kung kaya't hindi rin malabo na hindi ko siya magugustuhan lalo pa at nakikita kong may mabuti siyang puso at kalooban. Kahit na labag man sa akin ang magkaroon ng karelasyon dahil sa aking ipinangako sa aking mga magulang na hindi ako magbo-boyfriend kapag hindi pa ako tapos ng aking pag-aaral.
Ngunit sadyang mapaglaro talaga ang tadhana dahil pilit talaga kaming pinaglalapit ng loob ni Marcelo. Hanggang umabot nga sa punto na niligawan ako ni Marcelo at dahil na rin sa hindi ko na mapigilan ang aking naramdaman na pag-ibig para sa kanya, kung kayat sinagot ko siya ng maluwag sa aking puso at dahil na rin sa aking kagustuhan na maging boyfriend ko siya.
Simula noon ay parang naging makulay pa lalo ang aking buhay nang dumating si Marcelo sa akin. Palagi akong inspired na mag-aral lalo na at ginagawa ko siyang inspirasyon ko sa buhay.
Nagtagal ang aming relasyon hanggang sa magtungtong ako nang 4th year college. Habang tumatagal ay mas lalo pang tumindi ang aming pagmamahalan dalawa. Kahit na minsan ay hindi maiiwasan na may pagtatalo kaming dalawa at may darating na pagsubok sa aming relasyon dalawa. Subalit matatag pa rin ang aming relasyon at patuloy na lumalaban.
Ngunit lahat ng iyon patungkol sa aming relasyon ni Marcelo ay itinago ko sa aking mga magulang nang mahigit dalawang taon. Lalo na sa aking Tatay Baste at tanging sa matalik ko lamang na kaibigan ko ito ibinahagi na si Colleen Matapang.
Na wala pala akong ka alam-alam na ultimate crush niya pala since high school until now ang aking boyfriend na si Marcelo Bermudez.
Kung kaya't nang ibahagi ko sa kanya ang patungkol sa aming lihim na relasyon dalawa ni Marcelo ay tila parang nag-iba na lang bigla ang kaniyang naging pakikitungo sa akin.
Ang kaniyang mga ngiti sa labi tuwing makikita niya ako ay napalitan ng galit at hindi ka nais-nais. Dahilan sa kaniyang nararamdamang selos sa aming dalawa at pagka-inggit. Hanggang umabot nga sa punto na nagtanim na siya nang galit sa akin na hindi ko man lang nalalaman at inaasahan na mangyari.
Umabot din nang mahigit ilang Linggo ang hindi pagpansin sa akin ni Colleen mapabahay man o mapaskwelahan. Kung kaya't hindi ko na ito pinalampas pa at gumawa na ako ng paraan para magkausap kaming dalawa.
Araw iyon nang Linggo kung saan nagsimba kami ng mga magulang ko kasama ang aking matalik na kaibigan na si Colleen.
Sa kalagitnaan pa lamang ng aming pagsisimba ay napansin kong tila panay ang tingin sa akin ng kaibigan kong si Colleen. Subalit hindi niya man lang ako magawang pansinin o kahit kausapin man lang ng mga oras na iyon. Kahit na kinakausap ko siya ay parang nagbibingihan lamang siya na tila ba parang hindi niya naririnig ang bawat sinasabi ko.
Noon pa man ay napansin ko na parang malimit na lang siyang makipagkausap sa akin at malimit na rin siya kung dumalaw sa akin sa bahay, hindi kagaya nang dati na halos ay araw-araw.
Matapos nun ay tumawag siya sa mga pulis upang hanapin ang sasakyan na dumukot sa akin gayon din at mailigtas ako sa kapahamakan.Ilang sandali lang ay nakarating na si Colleen sa isang abandonadong gusali na kung saan ay doon niya ako dinala.Nang magkaroon ako ng malay ay unti-unti kong naaninag ang paligid ng gusali hangganng sa tuluyan akong makagising at mapag-alaman na ako'y nasa isang abandonadong gusali habang nakatali ang mga paa at kamay."Oh my God! Ano ito? Anong ginagawa ko rito? Tulong, tulungan niyo ako!' Sigaw ko pa habang hindi ko maipaliwanag sa aking sarili ang nerbyos at kaba na aking nadarama.Makailang beses na ako sa pagsigaw subalit tila parang walang may nakakarinig sa akin. Mayamaya pa ay may nakita akong taong nakasuot ng maskara na siyang papalapit sa akin habang may dala-dala itong baril. Ito naman ay siyang labis kong ikinatakot sa posibling gagawin niya sa akin ngayon."Sino ka, at ano ang kailangan mo sa akin? Anong kasalanan ko sa iyo bakit ginaganito
Tila medyo kabado si mang Pido sa kaniyang sasabihin lalo ppa at wala siyang kasiguraduhan dito subalit iba ang kaniyang hinala at pakiramdam kong kaya't kailangan niyang sabbihin ito sa kanya."Iyan po ang gamot na pinainom ni ma'am Colleen kay Senyora. Nakita ko kasi siya noong isang araw na pumunta ako rito, yung gamot na niresita ng doctor ay itinapon niya sa basurahan at iyang gammot na hawak mo po sir ang kaniyang pinainum kay Senyora. Medyo nagtataka lang kasi ako sir sa kilos niya ng mga araw na iyon kung kaya't ninais kong kunin ang sisidlan ng gamot na iyan upang ipakita sa inyo gayon din at nang malaman natin kung anong klase ng gamot iyan," paliwanag pa ni mang Pido habang napapaisip ng husto gayon din at tila may kunting kaba na nararamdaman.Tila nagtaka at napaisip naman si Marcelo sa sinabi niya."Actuallly, hindi ko alam ang gamot na ito at sa katunayan nga ay parang ngayon ko lamang nakita ito," wika pa niya habang may malaking katanungan sa kaniyang isipan. Ma
Parehas kami ng nadarama ng mga sandaling iyon. Halos hindi namin maipaliwanag sa aming sarili kung gaano kami ka saya at katuwa ng mga oras na iyon. Isa lang ang masasabi namin, ito na ang simula ng aming pagmamahalan na walang hanggan.Ibinahagi na rin pala namin sa aming pamilya, mga kakilala, ka-trabaho at kaibigan ang patungol sa engagement namin ni Lynnx. Halos lahat ay natuwa at binati kami sa magandang nangyari sa aming relasyon. Naibalita na rin sa mga dyaryo at TV ang patungkol sa engagement namin na siya namang nakarating at nabalitaan ni Marcelo. Sa kalagitnaan ng kaniyang panonoood ng balita sa TV patungkol sa amin ni Lynnx ay agad niyang pinatay ito habang may hindi kaaya-aya na reaksyon sa kaniyang mukha na makikita. Mayamaya pa ay itinapon niyan ang remote na ahwak niya at nagsimula na siyang magawala sa kaniyang sarili lalo pa at hindi niya matanggap sa kaniyang sarili na engage na ako kay Lynnx."Hindi pwedi ito, hindi pweding mangyari ito. Hindi ka pweding magpak
Matapos ang kanilang pag-uusap tatlo ay pumasok sila sa loob kung saan naka-confine si Senyora. Ilang sandali lang din ay dumating si Colleen."Papa, Marcelo?" Wika pa niya habang hindi mapakali sa kaniyang sarili."Colleen, what happen? Ano ang nangyari at bakit inatake sa puso si Mom?" Tanong pa ni Marcelo habang hindi rin mapakali sa kaniyang sarili.Tila natagalan pa bago makapagsalita si Colleen lalo pa at natatakot siyang malaman nila na siya ang dahilan kung bakit inatake sa puso si Senyora na siyang muntik na niyang ikamatay."Hindi ko rin alam, nakita ko na lang si mama na nakahandusay na sa sahig. Mabuti na nga lang at insakto ang pagdating ko ng bahay kung kaya't naisugod ko siya agad dito," palusot pa niya habang napapaisip ng husto."Salamat sa iyo Colleen, mabuti na lang at naisugod mo siya rito," ani pa ni Marcelo sabay niyakap siya."Huwag mo nang alalahanin iyan. By the way kamusta na pala ang kalagayan niya ngayon?""So far, okay naman ang kalagayan niya ngayon as wh
Sa kalagitnaan pa lang ng kaniyang byahe papunta ng bangko ay hindi na siya mapakali sa kaniyang sarili, dagdag pa rito ang mga sari-saring iniisip niya kung ano ang mangyayari sa kanya lalo pa at nangyari na ang kinakatakutan niya.Nang makarating siya sa kaniyang distinasyon ay agad siyang bumaba ng kaniyang sasakyan at nagmamadaling pumasok sa loob ng bangko. Makikita ang galit sa kaniyang mukha habang siya'y palakad papuntang counter.Tila hindi lingid sa kanya ang pagbati ng mga empleyado sa kaniyang pagpasok dahil sa kaniyang nararamdaman ngayon."Ano itong pinanggagawa niyo sa akin? This is against the law. Sasampa ako ng kaso laban sa inyo dahil sa inyong pagsara na wala man lang akong final notice na natanggap galing sa inyo. I'll make sure na mananagot kayong lahat dahil dito," galit na sabi niya sabay pagtaas ng kaniyang dalawang kilay."I'm sorry ma'am . Please huwag po kayong mag-iskandalo rito. You can talk with our manager to all your concerns," wika pa ng staff ng bang
Pagdating sa bahay ni Colleen."Hay finally, kahit papaano ay guminhawa rin ng kunti ang aking pakiramdam ang maraming salamat sa iyo my daughter-in-law. Maashan talaga kkita kahit papaano," wika pa ni Senyoora sabay umupo sa sofa at huminga nang malalim.Hindi na lamang kumibo si Colleen bakus ay nngumiti na lang ng kunti kay Senyora.Ilang sandali pa ay nilapitan siya ni Mr. Arevalo na kung saan ay nagpapasalamat siya sa kaniyang pagkupkop sa kanila, sa kabila ng hindi magandang nangyari sa pagitan niya at sa kanilang pamilya.Nagsimula na din siyang magtanong patungkol sa mga nangyayari ngayon lalo na ang pag-alis nila sa mansyon. Ipinaliwanag naman nila ito ng mabuti sa kanya na siyang labis niyang ikinagulat at hindi lubos na makapaniwala sa nangyari. Nalaman na din niya ang katotohanan kung ano ang kanilang kalagayan ngayon, na sila ay wala nang yaman pa bagkus ay naghihirap na. Mahirap man paniwalaan subalit kailangan tanggapin lalo pa at nangyayari na saa totoong buhay.Matapo