Kabanata 3.1

My father congratulated me. It’s the first time. Sapat na iyon sa’kin. Hindi man siya nakapunta sa graduation ceremony ko, ikinagalak pa rin ng puso ko na binati niya ako.

Siguro para sa iba mababaw ang kaligayahan ko, pero iyon ang unang beses na binati ako ni Dad. Kahit birthday ko hindi niya ako binabati. Kahit sa mga naging achievements ko sa school, mula noong bata pa ako, never niya akong binati. Ibig sabihin lang, na-acknowledge niya ang nataggap ko sa pagtatapos ko ngayon kahit na hindi ko naabot ang expectations niya. Kahit na cum laude lang ako at hindi summa cum laude. Sensitive lang siguro akong masyado, kaya nagdamdam ako ng husto kanina.

Pinahid ko ang luha ko at tumayo na upang bumalik sa aking kwarto. Magaan na ang pakiramdam ko.

Alas otso pa lang naman ng gabi kaya pupuntahan ko muna si Roy. Ang balak ko sana ay bukas ko siya pupuntahan upang yayaing lumabas kami, pero susundin ko na lang ang gusto ni dad na pumasok na agad ako sa kompanya. Papatunayan ko ang sarili k