“Kinakabahan ka ba?” mapang-asar na tanong ni Troy kay Dwayne na kanina pa tila hindi mapakali. Pakiramdam niya parang pinagpapawisan siya ng malamig kahit hindi naman mainit sa loob ng simbahan. “Hindi ba halata? Para ngang maiihi na siya sa kinatatayuan niya,” susog pa ni Cohen pagkatapos ay sabay na natawa ang dalawa. Halatang natutuwa ang ang mga ito sa nakikitang kaba sa mukha ng kaibigan. Gustong bigwasan ni Dwayne ang mga kaibigan na talagangay oras pa siyang asarin sa mismong araw ng kasal niya. Pero pagbibigyan niya ang mga ito ngayong araw. Masyado siyang masaya para maasar. Walang makakasira sa mood niya. “Dapat kasi pinagsuot mo ng helmet si Rebecca para hindi siya matauhan. Baka mamaya magising iyon sa katotohanan na baka sakit ng ulo lang pala abutin sa iyon dahil sa pagiging bugnutin mo,” nakangising saad ni Troy habang nakaakbay kay Dwayne at tinatapik tapik ang balikat nito. Siniko ito ni Dwayne sa asar. Dahilan para mapahawak ito sa tiyan. “Tantanan mo na kasi
REBECCA “Mommy, don’t put makeups, you are already too pretty. Boys can’t like you. You are just for daddy.” Napatingin ako sa isa sa mga kambal ko na nakasimangot habang pinapanood akong mag-ayos. This little man is a bit possessive. “Okay, okay,” saad ko matapos mag-apply ng lipstick sa aking mga labi. Humarap ako rito. I am wearing a simple black below the knee dress na tenernuhan ko ng two inches black heels. Hinayaan ko na lang nakalugay ang may kahabaan at tuwid na tuwid na buhok ko. “Mommy, can I go with you?” naka-pout na tanong ni Eros habang nagmamakaawang nakatingin sa akin. He looks cute. Tila nagmamakaawa ito na isama ko siya pero hindi pwede. “I am sorry baby, but kids are not allowed there,” malumanay na sagot ni ko kay Eros. “Mommy! Mommy! How about me? I am older than him,” hyper naman na bungad ni Cupid mula sa pintuan. Nagtatalon-talon pa ito habang yakap-yakap pa nito ang malaking stuff toy na niregalo ko sa kaniya noong nakaraang birthday nila. “You are ju
I woke up with massive headaches. Parang minamartilyo ang ulo ko sa sobrang sakit. Ilang segundo ko munang itinuon ang tingin sa kisame bago ko inilibot ang aking mga mata sa paligid. Bigla akong napakunot ng noo nang mapansing iba ang desinsyo ng paligid. Hindi ito ang kwarto ko, wala ako sa sariling kwarto ko dahil wala ang litrato ng kambal sa lamesa kalapit ng kama ko. Inilibot ko ang tingin sa buong paligid ngunit tuluyang nanlaki ang mata ko nang magawi ang tingin ko sa lalaking mahimbing na natutulog sa aking tabi.Nakatagilid ito, habang nakaharap sa gawi ko. Lantad din sa mga mata ko ang malapad na likod nito dahil wala itong damit pang- itaas. Napatingin ako sa mukha nito. He’s handsome. Para itong anghel na payapang natutulog. Pero hindi iyon ang ikinabahala ko.I know him.Tuluyan ng kumabog ang dibdib ko. Parang gusto kong maglaho o kaya bumuka na lang sana ang kinhihigaan ko at lamunin ako.Kilala ko ang lalaking nasa tabi ko. Kilalang-kilalang. Ang taong hinihiling kong
1. 2Pagkapasok ko sa kwarto ay agad kong tinawagang muli si Margarita.Mabilis namang sumagot ang huli.“Hello, hindi pa ako tapos magsalita kanina pinagbabaan mo na ako,” bungad agad nito. Tila nayayamot sa ginawa niyang biglaang pagbaba mg tawag kanina.“I need you to find my car,” walang paligoy-ligoy na pahayag ko.“Huh? Bakit? Hindi mo ba sinakyan iyon pauwi kagabi?”“No. Something happened last night.”“Ano? H'wag mo nga akong binibitin,” reklamo nito sa kabilang linya.“Hindi ako nakauwi. Basta mahabang kwento. Sa ngayon dadalhin ko muna ang kambal sa mall para bumawi dahil mukhang nagtatapo sila,” paliwanag ko kay Margarita. “Teka, isa-isa nga lang. Hindi ka nakauwi? Kung ganoon saan ka nagpunta? Ano ba talaga ang nangyari pinapakaba mo ako, babae,” sunod- sunod na tanong nito, halata sa boses nito ang pagka-inip at pag-aalala.“Hanapin mo muna ang ang kotse ko. Baka nasa bar. Ewan, hindi ako sigurado. Basta, iiwan ko kay Nerma ang susi, ikaw na ang bahala. Saka na ako magku
DWAYNEThe constant knock on the door and the ringing of my phone woke me up. I open my eyes lazily and look at my phone. Cohen's calling. This is the first time I've had a good night's sleep in a long time, but it was disrupted by him.I get up on the bed, irritably. When I looked around, I noticed my clothes on the floor. What happened last night flashes in my mind.I move my gaze around the room. Someone has fled, but she will not be able to hide from me. I can't stop smiling.I put on my boxers and opened the door. This is Cohen. He hung up on the call, which I didn't even bother answering, and put his phone in his pocket."Bro, it's already nine o'clock in the morning. Remember, you need to go back to Manila to meet with a new investor," he said as he entered my room. He looked at me after noticing my unkempt bed and my clothes, which were still strewn across the floor. "Oh, you seemed to have partied with someone last night."He gave me a sly grin, but I just smirked."Where is s
2. 1“What?! Paki-ulit nga. Nabingi yata ako.” Kinalikot pa nito ang tenga.“Hindi ko na uulitin,” nakalabing saad ko habang nakayuko.Problemado ako dahil sa nangyari, pero hindi ko maiwasang mag-init ang mukha ko tuwing naalala ko iyon.“Iyong nangyari sa inyo o ’yong sinabi mo?” Muli akong napatingin sa kanya. Malaki ang mga ngisi nito habang malisyosang nakatingin sa akin.“Margarita!” napipikon nang saad ko. “Okay, seryoso na. Ibig mong sabihin ang lalaking nagdala sayo sa paraiso kagabi ay ang tatay ng kambal mo?”“Tinagalog mo lang ang sinabi ko. Saka anong paraiso ang pinagsasabi mo?”Paraiso? Eh, wala nga akong matandaan sa buong pangyayari.“Rebecca, my dear. That's destiny. Akalain mo sa dami-daming lalaki sa mundo sa ama pa ng kambal mo ikaw muling sumuko.”Nag-aalalang napatingin ako sa sala kung nasaan ang kambal dahil sa medyo may kalakasang boses ni Margarita. “Hinaan mo nga ang boses mo, baka marinig ka ng kambal. And it's not destiny but a stupidity. Sa dinami-rami
It's already seven in the evening. Matapos kumain sa bahay nina tita Cordelia ay umuwi na rin agad ako. Wala pang tao sa bahay maliban sa mga katulong na abala sa mga gawain nila.Siguro may dinaluhan na namang event or dinner meeting si Dad, may sariling condo naman na si ate Sophia kaya madalang na siyang umuwi sa mansion habang palagi namang wala si Kuya Lexus. Kaya madalas ako lang talaga ang naiiwan sa bahay kasama ng mga katulong.Dumiretso ako sa kwarto ko at marahas na ibinagsak ang katawan ko sa kama. Humiga ako habang nakasayad ang mga paa sa sahig. Nakakapagod.Pipikit na sana ako nang bigla kong maalaala ang regalo sa akin ni tita Cordelia. Dali-dali kong kinuha ang bag ko.Maliit lang ang kahon, siguro singsing o hikaw ang laman nito. Madalas kasi alahas ang regalong natatanggap ko buhat sa kanya.Binuksan ko ang kahon ngunit hindi alahas ang laman nito kundi susi. Susi ng kotse. Napasuntok ako sa hangin sa sobrang saya. Excited akong bumaba sa kama at tumakbo papuntang g
My father congratulated me. It’s the first time. Sapat na iyon sa’kin. Hindi man siya nakapunta sa graduation ceremony ko, ikinagalak pa rin ng puso ko na binati niya ako.Siguro para sa iba mababaw ang kaligayahan ko, pero iyon ang unang beses na binati ako ni Dad. Kahit birthday ko hindi niya ako binabati. Kahit sa mga naging achievements ko sa school, mula noong bata pa ako, never niya akong binati. Ibig sabihin lang, na-acknowledge niya ang nataggap ko sa pagtatapos ko ngayon kahit na hindi ko naabot ang expectations niya. Kahit na cum laude lang ako at hindi summa cum laude. Sensitive lang siguro akong masyado, kaya nagdamdam ako ng husto kanina. Pinahid ko ang luha ko at tumayo na upang bumalik sa aking kwarto. Magaan na ang pakiramdam ko.Alas otso pa lang naman ng gabi kaya pupuntahan ko muna si Roy. Ang balak ko sana ay bukas ko siya pupuntahan upang yayaing lumabas kami, pero susundin ko na lang ang gusto ni dad na pumasok na agad ako sa kompanya. Papatunayan ko ang sarili k