Mabigat ang ulo ko pag-gising kinaumagahan.
Nakatulugan ko na ang pag reminisce ng huling pag-uusap namin ni Zach.
Today is Sunday and I’ve decided na ipasyal si Matthew. Aside sa gusto kong makipag bonding sa anak ko, gusto ko ring malimutan niya kahit papaano ang tungkol sa Daddy niya.
“Mama, where are we going” tanong ng anak ko habang nagsusuklay ng buhok.
“Kung saan ang gusto ng baby ko. Mamasyal tayo, just tell me where you want to go, baby” I replied while continuing to comb his hair.
Ang cute, akala mo binata na kung makaayos sa sarili.
When I look at my baby, he reminds me of Zach. But not entirely. It’s just that their eyes, skin, and lips are all the same color. Their lips are both thin and symmetrical.
Hindi rin nagtagal ang pag-aayos namin. Matthew has expressed an interest in playing arcade or kiddie games. So, as an obedient Mommy, we went to the nearest mall where I knew there were a lot of games to play.
As soon as we arrive in the mall, Matthew is happily running papasok dito habang hawak ang kamay ko.
“Saan mo gusto baby” I ask him while he’s busy roaming his eyes around.
“WOF, Mama!” he exclaimed pointing at the World of Fun. We decided na pumasok sa WOF.
Unlike sa ibang mall, it is wide and maraming games din.
When we finally get inside, medyo marami-rami talaga ang naglalaro. Some are families, teenagers, and most specially kids like my Matthew.
We first try the Stop Dance. Bakit kaya stop dance ang tawag?
Anyway, while playing, I look at Matthew and I can say that his really good at dancing. He looks happy while waving his body with a punch in the air. Natawa na lang ako sa anak ko habang nagsasayaw kami.
“Mama, let’s dance pa” he exclaimed as we finished the whole song.
Grabe naman ang energy ng batang ito. Ang sakit na kaya ng balakang at binti ko, sign of aging maybe. Huwag naman ganito kaaga!
“Baby, let’s try another game. Masakit na ang balakang ni mama eh” naka pout na sabi ko rito.
“Sorry, Mama. Gusto mo wag na lang tayo mag-play?” nag-aalala na tanong nito.
This is why I adore my child. He’s really thoughtful. Saan kaya nagmana ang batang ito?
“No baby, let’s continue playing. Pero sa iba naman. This is our date so dapat mag-enjoy ang baby ko” sabi ko rito at kinurot ang pisngi niya. Ang cute talaga!
We decided to try the car racing. Paulit-ulit namin iyong sinubukan dahil palaging natatalo ang baby ko.
Ang bilis pa naman mapikon ng isang ito kapag hindi nakukuha ang gusto. Somewhat Zach, pero iyong taong iyon, mabilis paamuhin. Si Matthew kasi kailangan pa ng ilang beses na pa-cute.
Wait. And why even thinking about Zach? Nevermind.
Marami kaming sinubukang laro ni Matthew.
Pumasok din kami sa You Kingdom. I can see on his face that he really enjoyed it. I even bought him a teddy bear at talaga namang tuwang-tuwa ito. Right now, we are outside of the WOF while he is hugging the teddy bear.
“Baby, let’s eat lunch na” sabi ko rito
He just nodded and we walked into the nearest restaurant. It offers delicious Filipino food at sa labas pa lang, amoy mo na ang pagkain nila. Talaga namang matatakam ka.
As soon as we walk in, the crew directs us to a vacant table for two. I'm checking the table and our belongings, while Matthew is looking around. Napapa-iling na lang ako sa batang ito. He’s very observant. He always likes to study people’s behavior.
Gawin ko kaya itong manghuhula paglaki. Argh, what are you thinking, Camara? Gutom na talaga ako.
I ordered their best selling Filipino food and beverages.
“Baby, let’s wait for the food okay?” I said to catch his attention
“Yes, Mama” he said while finally looking at me at umayos ng upo
I am talking to Matthew asking if he enjoyed. Maya-maya pa, dumating na ang order namin at nagsimula nang kumain.
Minsan sinusubuan ko si Matthew kahit alam na niya ang proper way of eating and using the utensils. Gusto ko pa rin siyang i-baby kasi baby pa naman talaga siya!
I’m busy chewing the adobo nang mapansin kong titig na titig si Matthew sa likuran ko. His face is very serious while ngumunguya pa. Hindi ko na lang ito pinag-tuunan ng pansin at kumain na lang rin.
I thought my baby would be fine. Pero maya-maya lang, bigla itong umiyak. Gosh! I'm not sure why he cried out loud! Sobra akong nagulat at hindi kaagad nakakilos.
Who the hell caused my baby to cry?! Lagot talaga siya sa akin!
Nang makabawi mula sa pagkakagulat. Agad akong tumayo at tinabihan si Matthew.
“Baby, what’s wrong. Tell me” sabi ko habang pinupunasan ang basa niyang pisngi.
Patuloy pa rin ito sa pag-iyak at hindi tumitingin sa akin.
“Baby, look at Mama. Tell me what’s wrong” mas malumanay na saad ko rito
But he didn’t look at me. Instead, he just raised his finger and pointed it at my back.
Nilingon ko ang tinuturo niya at hindi ko alam kung ano ang unang mararamdaman.
Kakabahan ba dahil nakita niya kami ni Matthew o maiinis dahil pinaiyak niya ang baby ko. Kita sa mukha nito na natataranta dahil sa pag-iyak ni Matthew.
Not long after, lumingon din si Zach sa akin ng mapansin na nakatingin ako sa kanya at bakas sa mukha nito ang pagkagulat.
Oh baby, me too was shocked!
Kinunot ko ang kilay ko at pinakita rito na galit ako. Pero ang kaninang pagkagulat ay unti-unting napalitan ng seryosong mukha.
His face became serious habang nagpalipat-lipat ang tingin sa amin ni Matthew. I knew right then that this was the start of something bad.
Nasira kaming apat sa isang iglap lamang. Lalo na si Eduardo at Lucelle. At kasalanan ko iyon."Lucelle, Lucelle, Lucelle," bigkas ko sa pangalan niya habang nagpagewang-gewang. May bote pa ako ng alak na wala ng laman pero bitbit ko pa rin.Gabing-gabi na at galing ako sa birthday ng isang kaklase. Nandoon din si Fely pero pinauwi ko na. Ngayon ay kahit ang pag-uwi ay ayaw ko. Alam kong lasing ako pero ang utak ko ay nagsusumigaw sa mahal kong si Lucelle.Naaninag ko ang bahay nila na madilim. Sa pagkakaalam ko ay siya lang mag-isa doon. Hindi ko alam kung anong sumanib sa akin pero pinasok ko siya sa kanila."Anton! Anong ginagawa mo?!" nahe-hestirikal na tanong nito at dali-daling bumangon mula sa pagkakahiga. Marahil ay nagising sa haplos ko sa kanyang braso."L-lucelle. Haha." Lasing na lasing ako at wala sa wisyo. Hindi ko na alam. Ang gusto ko lang ngayon ay si Lucelle."Umuwi ka na. Lasing ka, Anton!" Nata
Masaya ang pagkakaibigan naming tatlo nina Eduardo at Lucelle. Simula noong araw na nagpalipad sila ng saranggola ay nagkalapit din ang dalawa, kagaya ng pagiging malapit ko kay Eduardo.Kahit dalawang taong mas bata si Lucelle sa amin ay hindi ito hadlang. Pareho kami ng pinapasukang paaralan, sa University of Compostela. Freshman si Lucelle sa kursong Human Management. Ako at si Eduardo naman ay parehong Business Ad ang kinuha pero hindi magkaklase. Nagkikita kami sa paaralan araw-araw at kapag nagkataon ay sabay ding kumakain ng tanghalian."Anton!" tawag ni Lucelle sa akin pagkalabas ko ng classroom. Kahit ang pagsigaw ay parang hindi makabasag-pinggan.Nakatayo ito sa labas ng aming classroom at lumapit agad ako rito na may ngiti sa mga labi. Bagay talaga sa kanya ang uniform namin na kulay blue. "Mabuti at makakasabay ka sa aming kumain. Tatlong araw ka kasing hindi sumisipot tuwing tanghalian," sabi ko rito.Agad siyang napakamot sa kanyang tenga d
Anton's POVIlang taon na ang lumipas. Pero ang sakit at pangungulila ay ramdam ko pa rin. Kahit na mayroon akong kabiyak na nasa aking tabi palagi, hindi pa rin mababago nito na nawala sa akin ang babaeng pinakamamahal ko. Pati ang anak na tinuring ko ngunit hindi pala sa akin, ay nawala sa isang kisap-mata. Hindi ko alam kung anong klaseng parusa ito at ganito ang kinahinatnan ng aking buhay.Sa maliwanag na pasilyong ito, patungo sa taong gusto akong makausap na para bang bibitayin, gusto ko na lamang sumuko sa buhay. Mga matang nakatingin sa aming paglalakad. Mga negosyanteng may marangyang buhay. Mga matatas na tao na nakamit na ang pangarap. Kabilang ako sa kanila... noon. Pero mayroon ding mga empleyado na kumakayod para maitaguyod ang pamilya. Para maagapan ang kalam ng sikmura. Para makamit ang mga pangarap na nais abutin, at para pilit na lang na lumaban sa buhay. Sa kanila na ako napapabilang ngayon...Pinapasok ako sa isang pribadong opisina at
Camara's POVI'm still furious. One week has passed since the incident. Pagkatapos naming magkasagutan ni Madison ay agad naming dinala ni Zach si Matthew sa pinakamalapit na hospital.Sinimento ang kanang braso niya. Pinayuhan din kami ng doctor na huwag muna siyang papasok at baka masangga ito at mas maging komplekado ang lagay. Kaya ang resulta ay ilang araw siyang hindi nakapasok sa school."I want to go to school na, Mama," my baby said with his teary eyes.Nakaupo siya sa aking gilid. Dinala ko siya rito sa trabaho para hindi mainip sa bahay. Bumabalik ang galit ko kapag nagkakaganito si Matthew. Malungkot at matamlay. Pangatlong beses na niya itong sinabi na gusto na niyang pumasok.Sabi ni Nana Belinda ay bigla-bigla raw itong umiiyak na lang. Mabuti na lang at naaalo raw ito ni Lou at tumatahan naman. I'm thankful with Lou dahil hindi niya kami iniwang dalawa ng baby ko. Hindi s
"Sir Levine, these are the documents you requested."Ito ang naabutan ko sa harapan ng aking table, Zach with the genius-like guy. He's a trainee ayon na rin sa klase ng ID na meron ito.Agad kaming nilingon ni Zach at pagkatanggap niya ng mga documents na binigay ng lalaki. I can say that they are very well prepared for the meeting."Good morning, little boy," Zach said ng nakalapit at hinalikan sa pisngi ang baby ko."Good morning, Cara," bati rin niya sa akin at hinalikan ako sa pisngi na labis kong ikinagulat. My cheeks definitely flushed. Matthew, on the other hand, laughs."G-good morning," utal na bati ko rito. Kasi naman!"The meeting will start any moment from now. Come," he said."Pero si Matt..." pigil ko rito sa akma nitong pagpunta sa meeting room."Pwede siya sa loob."Wala na akong nagawa pa ng kargahin niya si Matthew at nagtuloy-tuloy sa paglalakad papasok sa meeting room.
Naalimpungatan ako sa boses ni Nana Belinda na talaga namang nagpagising sa akin. Anong oras na ba? Inaantok pa ako. It's already 2 in the midnight nang matapos kaming magchikahan ni Lou kagabi."Gumising na, Camara. PTA Meeting ngayon!" sigaw ni Nana sa may pintuan ng aking kwarto.Tama. PTA Meeting ngayon at kailangan ko- PTA Meeting ngayon! Napabalikwas ako nang bangon at tiningnan ang oras. 7:40 na. Lagot. Sinabi ko pa kay Zach na bawal ma-late tapos ako pala.Wala na akong sinayang na oras at pumasok na sa banyo. 1-2-3 ang ligo ko,bahala na. Wala namang aamoy sa akin doon. Pagkatapos kong maligo ay nagmadali rin akong mamili nga susuotin. Off shoulder royal blue dress. Hindi naman siya revealing dahil hanggang siko ang sleeves. Okay nato. Pretty pa rin. It goes well with my black 2-inch sandals. Mommy na mommy ang datingan ko ngayon, ah.Tumakbo kaagad ako pababa pagkatapos kong magbihis. It's already 8 na when I took a glance at my cellphone. I also