“Mr. Valderama?” bulong ng isang matandang babae sa kabilang dulo ng mesa, habang may pagkunot ng noo at pagkakatuwa sa tinig. “What brings you here? Are you perhaps here to come get your fiancée?”Nagkatawanan ang ilang nasa paligid.“Oh right! Your fiancée is Wendy Bolivar, yes?” dagdag ng isa, na mukhang matagal nang kaibigan ng pamilya. “Congratulations!”Nilingon siya ng isang lalaki na naaalala ni Sebastian bilang kaibigan ng kanyang Lola Thalia. “Such a sweet couple!”“Oh my goodness, look who finally decided to clear up the engagement rumors!”“Mr. Valderama! What a surprise!”Kasunod nito, isa-isang nagbatian ang ilang bisita, ang iba’y nakangiti, ang iba’y mukhang excited. Isang matandang ginoo na kilalang associate ng Valderama Group ang unang naglakas loob, hawak ang kanyang baston at may ngiting hindi maipinta.“Sebastian!” ani ng matanda. “Congratulations, hijo! I heard the news, finally settling down, huh?”Hindi pa man nakakasagot si Sebastian ay sunod-sunod na ang bum
“Miss Salvador, would you like to proceed with the final integration results?” tikhim at tanong ni Prof. Soma mula sa dulong dulo ng silid. Ginawa niya iyon para mawala ang tensyon sa pagitan ng dalawang babae.Tahimik ang paligid. Tila lahat ay nag-aabang sa muling pagbabalik ni Trixie sa harap. She nodded. “AURA is no longer a theory. It is now a deployed system, ready for urban-wide implementation. We completed the stress simulations last night, 100% response accuracy within 12 seconds.”Isang banayad na bulungan ang muling umalingawngaw. Si Casper, na nakaupo sa gilid, bahagyang ngumiti. Tahimik lang siya. Proud. Wala siyang balak sumingit. Kayang-kaya na ito ni Trixie.But Wendy didn’t back down just like that. Alam niyang may alas pa siyang nakatago ngunit nais niya lang mawala ang kredibilidad ni Trixie. So, she leaned forward from her seat. “Twelve seconds? That’s suspiciously efficient. How are you simulating chaos? Human unpredictability isn't something you can just code in
“That’s a misinformed interpretation,” mariing sagot ni Trixie. “Pyxis is proprietary and confidential. The breach issue years ago involved a separate shell program unaffiliated with PYXIS’ main kernel. I know that, because I built it.”Parang may pumutok na silent firework sa boardroom. Napatingin ang lahat kay Wendy.“So you’re now publicly taking credit?” tanong ni Wendy, taas-kilay. “After all these years?”Tumingin si Trixie, diretso. “Is that so hard to believe?”“I just find it convenient. You show up after years, now claiming PYXIS, then launching something supposedly revolutionary?”“Convenient to you, maybe,” ani Trixie. “To me? This was earned. You’d understand that if you built anything of your own.”Napakunot ang noo ng isang babae sa panel. May humagikgik sa likod.“Let’s not make this personal,” ani Wendy, agad na defensive.“You did,” sagot ni Trixie. “When you questioned my integrity over my invention. When you walked in here not to learn, but to humiliate.”“Well,” a
Nagmistulang arena ang loob ng executive boardroom sa Astranexis Tower. Sa paligid, may LED walls na nagpapakita ng blueprint ng isang AI system na para bang lumalampas sa imahinasyon ng sinuman. Mainit ang ilaw na nakatutok kay Trixie sa harap ng maharlikang board room na iyon, ngunit hindi siya natitinag. Mula sa glass panel ay tanaw ang makabago’t matayog na lungsod, sentro ng agham, teknolohiya, at kayabangan. Pero ngayong araw… ito ang araw niya.Poised. Elegant. Suot ni Trixie ang isang navy blue silk blazer na eksaktong tumutugma sa kanyang confidence. Sa likod niya, lumulutang ang logo ng AURA o ang Adaptive Understanding & Responsive Algorithm.Nasa gitna siya ng isang malawak na boardroom na puno ng pinakamahuhusay sa industriya, mga eksperto, investors, researchers, and legends of the field. Sa kaliwa’t kanan ng mahabang mesa ay naroon rin maging ang mga kinatawan ng AI think tanks, disaster response councils, at international urban developers. At sa gitna nilang lahat, s
Pagpasok ni Angelo sa opisina, kita agad ang tensiyon sa kilos niya. Hindi ito ang usual na mayabang at sarcastic na Angelo. May kaba at may urgency sa mga kilos nito. Whatever news he is bringing right now, it seems really serious. “Wendy is planning something,” bungad niya agad. Walang pasakalye. “You need to listen to all that I’m about to say.”“What are you talking about?” ani Sebastian, naninigas ang mga balikat.“She’s assembling a team,” patuloy ni Angelo. “May mga bago siyang kasama. Pinipilit niyang kunin si Felix, pati si Michael. And she’s using his feelings for her to use him.Michael, that bastard, just let himself be used because he thought they could be together! Who knows what that sly fox had promised him?”“The hell—”“I heard them,” dagdag agad ni Angelo. “She’s planning to exploit your divorce, Sebastian. She will be feeding the public with lies about your divorce and she’ll use the supposed engagement to distract you. May mga kinakausap siyang abugado sa likod. G
Sa dami ng laban na hinarap ni Helios, alam niya na agad ang itsura ng hindi patas na laban. At sa mundong ginagalawan nila ngayon, ang pinakamapangwasak na sandata ay hindi bala, kundi ang kasinungalingan. He wants her. God knows how much he wants her for himself. But not like this.Not when her heart still holds on to the man who broke her.Ayaw nang umasa ni Helios.Hindi na rin niya kayang manlimos… o maghintay?Kung may isang bagay na matagal nang malinaw kay Helios Cuevillas, iyon ay ang katotohanang hindi niya kailanman ninais na mahalin siya ni Trixie dahil lang sa utang na loob. Hindi niya gustong lapitan siya nito bilang pahinga. He had enough of watching her survive instead of live. If she chooses him someday, I want it to be real, genuine. Hindi dahil napilitan, hindi dahil wala nang iba.Pero hindi iyon ang naramdaman niya kanina. Hindi rin iyon ang nakita niya habang tahimik siyang nakamasid sa likod ng salamin ng opisina ni Trixie.She looked… shattered.And the sadde