HAPPY 770k views, my loveliess🫶🩷
Pagka-enter pa lang ng pangalan niya ay sumambulat na agad ang headlines sa araw na iyon.Puno ng kulay, intriga, at haka-haka ang mga artikulo na pumupuno sa mga mata niya."Mystery Wife No More: Meet Trixie Salvador—Sebastian Valderama's Hidden Wife for Nearly a Decade" iyan ang isang healine ng Business Chronicle PH."Trixie Salvador: From Tech Starlet to Zillionaire Wife—What We Know So Far" Mula naman sa TechWatch Asia"Sebastian Valderama, Already Married? What Happens Now to His Rumored Girlfriend, Wendy Bolivar?" from Daily Society Buzz one article. "Netizens Shocked: Secret Marriage Scandal of the Year?" hindi nagpahuli ang Pop Scoop."Is She The Reason Why Wendy Bolivar Has Been Silent Lately?" Damn. Kilala ni Trixie ang Showbiz Insider bilang isang media outlet na hindi kumikiling sa katotohanan, basta may balita lang ang mga ito, totoo man o hindi ay ilalabas inila. "Was There Cheating Involved? Netizens Dissect the Timeline of Sebastian Valderama and Trixie Salvador’s
Inilibot ni Trixie ang tingin sa buong ang paningin sa buong silid. Maayos ang lahat. Wala ni isang gamit ang mukhang nawawala. Sa gilid ng kama, naroon pa rin ang paborito niyang throw blanket na siya mismo ang nagdala mula sa Paris. Nandoon din ang mga libro niya sa bookshelf, nakaayos ayon sa kulay ng cover, gaya ng dati niyang ginagawa.Bumigat ang kanyang dibdib.Tumayo siya sa tapat ng vanity. Kinuha ang hairbrush. Tiningnan ang sarili sa salamin."All of it," mahina niyang bulong, parang hindi makapaniwala. “He really brought it all back.”Sino ba ang may kapangyarihang ibalik ang mga gamit niya rito kundi si Sebastian?Bakit?Anong ibig sabihin nito?Ibinalik ni Sebastian ang lahat ng gamit niya. Walang paalam. Walang salita.But the message was clear.And perhaps… more dangerous than anything he could’ve ever said aloud.Napahawak siya sa kanyang tiyan. Pakiramdam niya, hindi lang gamit ang ibinalik sa kwartong iyon.Tila pati ang katotohanang pilit niyang nililibing… ay nags
Napakapit si Trixie sa gilid ng dingding. Nanghina siya. Napaupo siya sa carpeted hallway at nawalan ng panimbang. Tumama ang kaniyang naitukod na kamay sa dingding na lumikha ng ingay para mapaangat ng tingin ang mag-ama sa sala“Trixie?” agad na tanong ni Sebastian, bumaling sa direksyon ng tunog.Nagulat si Trixie nang makita ang mag-ama na papalapit na sa kanya.Mabilis ang mga hakbang ni Sebastian papunta sa hallway, kasunod si Xyza na abot-abot ang kaba. At doon nila naabutan si Trixie, nakaupo sa carpeted floor, bahagyang namumutla at nakapikit ang mga mata. Nabigla si Trixie sa agarang paglapit ng dalawa. Sa isang iglap, napatitig siya kay Xyza, sa mga mata nitong puno ng pag-aalala, sa mukha nitong parang salamin ng kung sino. Sa kulay ng buhok nito… at sa birthday na ngayon ay tila hindi na coincidence lang.Hindi siya sumagot.“Mommy?” tanong ni Xyza, lumapit agad at lumuhod sa tabi niya. “Are you okay po? What happened po? Why are you there po?” sunod sunod na bato ng ana
Curiosity got the best of Trixie, she stopped on her tracks on the living room’s part wherein her daughter can’t see her but she can clearly see Xyza and Sebastian. “Guess what po, Daddy,” usal ni Xyza. “What I said is true po. Mommy is more fun now!”“Fun?” umugong ang tawa ni Sebastian. “What do you mean by that, baby?”“Like, before po when we lived here pa, she’s always working po. Even when I go to her room, may laptop po siya. Then I’ll sleep and wake up, and she’s still typing! Sometimes po, I sleep alone na.”Saglit na napalunok si Trixie. Nakatungo siya habang pinagmamasdan sa malayo ang anak.“But now po,” patuloy ni Xyza habang kinukuha ang susunod na roller, “Mommy plays with me. She chases me around po, we even made slime! Tapos po we painted our nails together. Mine is glittery red!”“That sounds really fun,” mahina ang boses ni Sebastian. May kirot. May pagsisisi.“I like her better now po. Even when she works, she stops po when I call her. Before po kasi, she’ll say ‘
Sa bawat tikatik ng mantikilya sa mainit na kawali at sa unti-unting paglabas ng aroma ng nilulutong lobster, nararamdaman ni Trixie ang panandaliang katahimikan sa loob ng kusina. Tumagal siya roon, hindi dahil kinakailangan, kundi dahil iyon ang gusto niya. Gusto niyang mapalayo muna sa presensiya ni Sebastian. Gusto niyang huminga.Hindi niya alam kung anong tumatakbo sa isip ng lalaki matapos ang tensyon nila kanina. Pero alam niya sa sarili niya, hindi pa siya handang makipag-usap matapos ang eskandalong nilikha nito, at maging ang lihim na kaugnayan ni Wendy sa relasyon nila which is beyond her imagination. Kaya pinili niyang magtagal sa pagitan ng apoy at kawali.Hanggang sa, sa tantiyang oras ng pagluluto, napagtanto niyang malapit nang maluto ang lobster dish. Kaunting halong sarsa na lang at puwede na. Pinahinaan niya ang apoy, inayos ang apron, at dahan-dahang lumakad palabas ng kusina.Habang papalapit siya sa sala, narinig niya ang tawanan ng anak. Mababaw, masaya, naka
“Xyza,” malambing ang tinig ni Trixie nang makita si Xyza at Sebastian na papasok ng kusina. “Anong gusto mong kainin for dinner, sweetheart? I heard your shout there. Got any requests?”Tumigil si Xyza sa harap ng kaniyang ina na ngayon ay nasa harap na ngayon ng kanilang malaking refrigerator. Mabilis na tumingala ang bata, kumurap-kurap, bago ngumiti ng pagkalawak-lawak.“I want many dishes, Mommy…” bulalas ng bata na parang may biglaang naalala, “I want the lobster thermidor you made last Christmas. That one with the truffle cream sauce! And… the saffron paella like the one we had in Barcelona. Remember, the one with the gold flakes po? I super love it! Can you make it for me po?”Si Sebastian na tahimik na nanonood ng eksena mula sa hindi kalaunan ay bahagyang natawa. Nilapag na niya sa sahig ang anak nang magpababa ito para makalapit sa ina. “High standards there little miss, aren’t we?” aniya habang kinindatan ang anak.“Then for dessert naman po, Mom,” dagdag pa ni Xyza na ma