Trixie is clearly enjoying this, but she's the one who need to worship him so she need to act right. Ang tawa niya, isang tunog na nagpapahinto ng lahat, ay nagpawala sa paghabol ni Sebastian sa kanyang labi. Huminto si Sebastian, napapaisip kung ano ba ang nakakatawa sa kanilang sitwasyon. Pero bago pa man siya makapagsalita, itinulak na siya ni Trixie at pinaupo sa malamig na marmol."Why are you laughing again?" he asked with a raspy voice. Ang mga mata niya ay tumapat sa mga mata ni Trixie, na puno ng pagnanasa. "What's so funny?""You," she said with a chuckle, "You're mine now."Sa bawat salitang lumalabas sa bibig ni Trixie, lalong lumalalim ang pagnanasa ni Sebastian.Gusto niya sanang magreklamo dahil tingin niya ay parang naglalaro lamang si Trixie ngayon, pero agad siyang pinatahimik ng isa pang tulak ng babae sa kanyang dibdib. Completely making him back off. At kasunod na naramdaman niya ang pag-upo ni Trixie sa kanyang kandungan, at sa sandaling iyon, nawala ang lahat
Halos matawa si Trixie, marahan, sumagot siya. “Silly. I’m not going anywhere, Sebastian.”That tone.. That name…Tres.Did she just call me Tres again?Nang tawagin ni Trixie si Sebastian sa lumang palayaw nitong Tres, isang bagay ang kumislot sa dibdib ng lalaki. Isang alaala ng nagdaan nilang nakaraan, ng kabataang pag-ibig na puno ng pangarap at walang bahid ng kasinungalingan.Parang saglit na tumigil ang mundo ni Sebastian.Wala nang ibang nakakagamit ng palayaw na iyon kundi ang kaniyang Lola Thallia at ang babaeng ngayon ay muling nasa kanyang harapan, nasa kanyang mga bisig, nasa kanyang mga labi. Si Trixie.That single word, that sacred nickname, told Sebastian everything he needed to know. Is she finally acknowledging their new start?His eyes twinkled, but he quickly shook the sentimentality that it brought, away. Pero wala na siyang oras para mag-emote. Hindi ito ang oras para sa drama. Ang dapat niyang bigyang-pansin ngayon ay ang babaeng kaharap niya, ang babaeng tila
Sa loob ng eleganteng kusinang iyon na pinapalibutan ng malamlam na liwanag mula sa mga pendant lights, may tensiyon sa paligid. Para bang ang buong mundo ay biglang tumigil, at ang tanging ingay lang ay ang mabilis na pintig ng dibdib ni Trixie para sa naisip na gagawin.Bago pa makareact si Sebastian, hinalikan na siya ni Trixie sa mga labi—mariin, marahas, mapusok. Walang babala. Walang pasintabi.Nagulat si Sebastian. Nanlaki ang mata. Ilang segundong hindi siya gumalaw, ngunit hindi na niya nagawang umatras. Because hell, ang sarap ng labi ni Trixie, at ang init ng halik nito ay tila sumunog sa kalamnan at kaluluwa niya. Wala na siyang laban sa apoy na mula pa sa babaeng pinangarap niyang makalimutan pero kailanma’y hindi nagawang bitawan sa puso’t isipan.Dahil sa impyerno ng lahat ng pinagdaanan nila, ang sarap ng labi ni Trixie ay tila isang kasalanan na hindi siya magdadalawang isip gawin at angkinin.Para bang bawat segundo ng halik nito ay nag-aapoy, sumusunog sa bawat pir
“Y-you really did that?”Marahil ay nagkumahog si Sebastian matapos marinig ang garalgal sa boses niya. “Trixie?!” Agad tinawid ang pagitan nilang dalawa sa loob ng kusina dahil nararamdaman ni Trixie ang init nito sa kaniyang likuran. Her centralized aircon is making her shiver with these intense emotions to the point that she can feel his warmth now. Biglang kumunot ang noo ni Sebastian nang marinig ang uri ng boses ni Trixie ngayon. Nakaramdam siya ng kaba sa dibdib. Sa ilang taon nilang magkasama nga sa iisang bubong nguinit higit pa sa mga estranghero ang turingan, kailanman ay hindi niya nakitang ganyan si Trixie. No matter how grave hardships he had thrown her, he never openly cried in front of her. Maaaring nakita niya ngunit hindi ito sa harap niya nagiging mahina. Malalaki ang hakbang ni Sebastian dahil hindi bumilang ng segundo iyon. Walang pakundangan niyang tinawid ang espasyo sa pagitan nila ni Trixie. Tila sa pagmamadali ay nakakalimutan na nga niya na wala siyang
Sa mga oras na dapat ay tahimik ang bahay ni Trixie, isang tawag mula sa cellphone ni Sebastian ang hindi inaasahang bumasag sa katahimikan ng lugar."Hello?" mahinang sambit niya, bahagyang paos ang boses at kabang baka makilala siya ni Yuan.They worked together for years being Sebastian’s secretaries, na maging ang dalawa nito ni Calix ay alam ang totoong posisyon niya sa buhay ng CEO nilang si Sebastian Valderama. Ang totoo, may bahid pa ng inis sa kaniyang pagkilos, dahil sa dami ng iniisip, nais lang niyang mapag-isa kahit sandali. Pero ang sandaling iyon, isang bagay na hindi niya ginusto ay magiging isang bagay na naging daan para masilayan niya ang isang lihim na babago sa lahat.Sa kabilang linya, isang pamilyar na boses ng lalaki ang agad na nagsalita. Mabilis ang bibig niito, dire-diretso, parang sanay na hindi siya pinakikinggan, at tiwala talaga si Yuan na ang kausap niya ay si Sebastian.“Sir, it's done. Lahat sila ay officially detained na as of 9:48 PM. All Boliva an
Nang bumukas ang pintuan ng kwarto, hindi inasahan ni Trixie na ang sasalubong sa kaniya ay ang kalahating hubad na katawan ni Sebastian Valderama.“Your shower downstairs is broken. Can I use your bathroom?”Halos mapaatras siya sa gulat. Hindi. Shock was an understatement. Ang basang buhok ng lalaki ay tumutulo pa habang nakatapis lamang ng puting tuwalya sa ibabang bahagi ng katawan. Ang bawat patak ng tubig ay tila may sariling isip na nagpapadulas sa mga matitigas na linya ng matipunong dibdib at tiyan ng lalaki. Para itong estatwa na binuhay mula sa isang klasikal na painting, o isang nilalang na hindi dapat tumapak sa realidad, lalo na sa harap ni Trixie na ngayon ay halos hindi makahinga.“Shit,” mahinang bulong ni Trixie sa kaniyang sarili, hawak ang dibdib habang pilit nilulunok ang nabibiglang damdamin.Napansin ni Sebastian ang ekspresyon sa mukha ng babae. May kakaibang lungkot sa mga mata nito. Hindi lang ito basta gulat. May halong takot. Takot na may kaakibat na dam