"Magandang balita anak!" halos mabuwal ako sa biglang pagdamba sa akin ni inay matapos pumasok ng bahay.
"Ho? Bakit ho?" pagtataka ko. Itinigil ko muna ang paglilinis ko upang makausap si inay.
"Yung kapitbahay nating kinukuhaan natin ng tubig ay isa palang kasambahay sa maynila at alam mo ba? Naghahanap daw ang apo ng amo niya ng isa pang kasambahay kaya ang sabi ko, ipasok ka niya at pumayag naman siya" masayang pagbabalita ni inay. Malawak akong napangiti sa sinabi ng inay sa akin.
Wala man sa plano ko ang maging kasambahay ay hindi ko ito tatanggihan.
Matapos ang usapan naming iyon ay nagpatuloy na kami sa pag-aayos ng bahay kahit wala man kaming gamit pambahay ay may mga karton naman kaming nahingi sa mga kabitbahay na maari naming magamit pansamantala.
Mahigit dalawang araw din ang lumipas simula noong sinabi ni inay ang magandang balita at ngayon nga ay pupunta akong maynila para mameet ang amo ni ate Lorna, ang kapitbahay namin na isa ring kasambahay.
"Mabait iyon si donya Alicia kaya por syur ay matutuwa sa iyo iyon lalo pa't mayumi kang bata" kumento ni ate Lorna habang nasa byahe kami.
"Pero ate, diba ho sa apo niya ako magsisilbi kung saka sakali?" tumango tango siya sa akin na lalo kong ikinakaba. "Kakilala ninyo ho ba ang apo ng donya?"
"Nako ineng, hindi ko pa nakikita iyong apo ni donya Alicia eh pero mabait naman daw iyon sabi ng donya" bahagya ko siyang tinanguan kahit sobrang kaba ko na. "Ay ineng, nandito na tayo"
Mabilis kaming bumaba sa jeep at muling sumakay sa isa tricycle papasok sa isang exclusive village kung saan nakatayo ang tinitirahan ng donya.
Wala pang ilang minuto ay huminto ang sinasakyan naming tricycle sa isang napakaganda't napakalaking bahay na kulay rosas. Marahan kaming bumaba sa tricycle at pumasok sa magarbong bahay.
"Lorna, you're here" bungad ng maganda ngunit may katandaang babae kay ate Lorna. Marahang yumuko si ate Lorna sa harapan ng ginang kaya ginaya ko rin ito.
"Donya Alicia, siya na po si Isha ang sinasabi ko sa iyong magkakasambahay sa apo ninyo" pakilala sa akin ni ate Lorna.
"Magandang araw ho donya Alicia, ako ho si Isha" bati ko.
"Tama ang sinabi sa akin ni Lorna, napaka ganda mo nga at talagang nakikitaan ng galang" papuri niya sa akin. Sus! Maganda daw. "Tara sa study room para makapag usap"
Sinabi ni donya Alicia ang mga dapat kong tandaan sa pagpasok ko bilang kasambahay ng apo niya.
Ayaw ng apo niya ng pakialamera, hindi masarap ang luto, maingay at higit sa lahat ay ayaw daw nitong ginigising.
Kakaunti lang iyang bilin niya pero ayon sa kanya kailangan ko daw magdala ng mahabang mahabang pasensya sa katawan ko sa oras na magtrabaho na ako sa apo niya.
"And here, that's his informations according to him" iniabot niya sa akin ang isang folder na ayon sa kanya ay naglalaman ng mga impormasyon patungkol sa apo niya. Binuklat ko ito at binasa.
Name: Spencer Mackenzie
Age: 17
Hobbies: sleeping, sleeping and sleeping
Wow! Ang sipag ha, puro pagtulog ang hobbies na isinulat. Pero nakakapagtaka, incoming 4th year pa lang siya sa edad niya..
Di ko na ipinagpatuloy ang pagbasa dahil napakawalang kwenta nito.
"So, willing to work for him?" tanong ng donya. "And like what I've said, pag pumayag kang magtrabaho ay sasagutin ko ang pag-aaral mo, same school as Spencer para mabantayan mo rin siya sa school"
"Tinatanggap ko ho ang trabaho" sagot ko.
"That's good, you may start on monday" nakangiting sabi niya saka kami nagshake hands.
Nang gabing iyon din ay umuwi ako patungo sa amin. Binigyan naman ako ng pamasahe ng donya kaya malaya akong nakauwi.
"Ate!!" bungad sa akin ng kambal kong kapatid. "Kamusta ang paghahanap ng trabaho?"
"Tara pasok muna tayo" aya ko sa kanila na mukhang inintay talaga ako sa labas ng bahay. "Mano ho inay"
"Anak, nandito ka na pala" sabi niya kasabay ng pagmamano ko. "Kamusta? Mabait ba ang donya at ang apo niya?"
"Mabait ho ang donya, at hindi ko pa ho namemeet ang apo niya pero sa pagbabalik ko ho sa lunes sa kanila ay ihahatid na nila ako sa tinitirahan ng magiging amo ko" masaya kong balita.
"Maganda iyan" sabi ni inay kasabay ng pagyakap sa akin. "Salamat anak"
"Nga pala inay, may inuwi ho akong mga pagkain, sabi ni donya Alicia ay uwian ko raw ho kayo" agad kong kinalkal ang dala dala kong may kaliitang bag at inilabas ang dalawang uri ng ulam at isang plastik na puno ng kanin. "Nanghingi na rin ako ng kanin upang hindi na tayo bumili" napapakamot kong dagdag.
"Wow! Kain na tayo inay, salamat ate" masayang inihanda nila Lunar at Solar ang pagkain.
"Alam mo ate, inintay ka talaga namin kasi iniisip naming baka may uwi ka" kumento pa ni Solar.
"Oo ate, hindi na nga namin pinabili si inay ng pagkain eh" sunod sunod na subo ang ginawa ni Lunar matapos niya iyan sabihin.
"Inay kain ka na rin ho para makatulog na tayo at anong oras na" suhestyon ko kay inay na nanonood lamang sa kambal. "Nga pala inay, wag nyo hong kakalimutang ienroll ang kambal sa lunes, nabasa ko ho kasi sa poste dyan sa may labas na sa lunes na ang huling araw ng enrollment at next monday na ang pasukan dito"
"Hindi ko iyan kakalimutan" sagot ni inay saka sumalo sa kambal.
"Ate, may pambili ba tayo ng uniform at mga gamit? Wag na kaya kaming mag-aral" suhestyon ni Lunar.
"May luma pa naman kayong mga uniform at mga gamit pamasok hindi ba? Yun muna ang gamitin ninyo at pagnakaipon na si ate, ibibili ko kayo ng bagong mga gamit kaya wag ninyong iisiping magloko sa pag-aaral dahil ayokong titigil kayo" paliwanag ko sa mga kapatid ko na sinang-ayunan nila pareho. "Bago ko nga pala makalimutan inay, sabi nga ho pala ng donya ay sasagutin niya ang pag-aaral ko kaya makakapag-aral na akong muli, maitutuloy ko na ang highschool ko"
"Nako maganda iyan anak, napakabait naman pala ng donya" nakangiting sagot ng inay.
Hanggang makatulog kami ay pare-parehas kaming nakangiti sa biyayang natanggap namin ngayong araw.
Kakayanin namin ito, ito na ang bagong simula para sa amin.
Maaga man ako umalis sa amin ay hapon pa rin ako nakarating sa bahay ng magiging amo kong si sir Spencer. Inihatid ako ng isang tauhan ng donya dito pagkatapos kong makarating at makakain sa kanila. Agad din akong iniwan ng tauhan ng donya matapos naming makarating sa harapan mismo ng tinitiharang bahay ng magiging amo ko.Marahan muna akong lumanghap ng hangin upang lumakas ang aking loob. Dumiretso na ako sa pinto ng mapansin kong bukas ang gate. Dahan dahan akong kumatok sa pintuan ng bahay saka nag-intay ng magbubukas. Matapos ang tatlong katok ay may nagbukas na ng pintuan at laking gulat ko na isa itong babae."Spens, may bisita ka yata" sabi ng magandang babaeng aligaga sa pagsasapatos."Wala akong inaasahang bisita, umalis ka na" pagtataboy niya sa babae ng di manlang nagtutungo sa pwesto namin."Magandang araw ho, ako ho si Isha ang magiging kasambahay ninyo na hinayr ni donya Alicia" pakilala ko
Talagang nahiya pa siya, sana sinabi na lang niyang bigtiin ko sarili ko kakatrabaho para sa kanya. Sorbang tamad niya!Reklamo ko sa isip habang binabasa ko ang schedule na ibinigay niya sa akin ngayong umaga eksakto pagkagising niya.Sabi dito sa schedule ko;Tuwing may pasok daw siya ay kailangan 6:30 am gising na ako para maglinis ng bahay, magluto ng agahan at magplantya ng damit niyang susuotin sa school. Di ko siya pwedeng gisingin habang natutulog pero kung malalate na daw siya, sige gisingin ko na siya dahil ayaw niyang malate at syempre kailangan kong ayusin ang pinaghigaan niya. Pag nasa school kami if ever na magtagpo daw kami, ayaw daw niyang may makakaalam na magkakilala kami kaya tumahimik daw ako at pag uwian na, hi
Sa wakas monday na. Maaga pa kaysa sa alasais ako ng umaga gumising dahil sa sobrang pagka-excite ko sa pagpasok. Naglinis agad ako, nagluto at nag-ayos ng mga gagamitin ng amo ko bago ako nag-asikaso ng itsura ko para sa pagpasok ko. Eksaktong alas siyete naman nagising ang amo ko at katulad ng lagi niyang ginagawa, tinaasan na naman niya ako ng isang kilay niya matapos akong makita."Ligpitin mo na yung kama ko, anyway magbus ka na lang para di ka maligaw papasok, sabihin mo lang iyong pangalan ng school sa kondoktor para maibaba ka" sabay abot niya sa akin ng isang libong piso habang humihikab."Sir, ang laki naman ho nito" sabi ko na di niya pinansin. "S-salamat ho" dagdag ko na lang dahil wala na yata siyang balak kausapin ako.Habang kumakain siya ay minabuti ko ng ligpitin ang kwarto niyang araw araw makalat."Napakabarubal talaga gumamit ng kama" sabi ko habang inaayos ang kamang hinigaan niya. Kap
Hanggang matapos ang klase ay tahimik lang ako dahil hindi namang maiiwasan ang mapanghamak na mga tingin sa akin ng mga kaklase ko."Sir nandyan ka na pala" bungad ko kay sir Spencer na kakapasok lang ng bahay. Mabilis ko ng inayos ang mga pagkain sa mesa para makakain na siya."Anong section mo? Bakit hindi kita nakita kaninang break time? Hindi ka pumasok?" sunod sunod niyang tanong."Section one ho ako sir at nung break time, last minute na ho ako lumabas kasama ang pinsan mo" paliwanag ko."Ow, matalino ka pala" sakrastiko niyang sabi. "Pero ok yan para may kasama si Megumi""Ikaw sir, anong section mo?" tanong ko. Siguro last section ano? Sakto ugali mo dun eh."Section 3" sagot niya saka pabagsak na umupo sa upuan. Akalain mo yun,
It's been three months simula noong pumasok akong kasambahay ni sir Spencer at hanggang ngayon, wala pa ring pagbabago sa ugali niyang asal hayop."Mabuti ho inay at natanggap ninyo agad ang padala ko ngayon di gaya noong mga nauna na kailangan ko pang pakiusapan ang amo kong uuwi ako diyan" may galak kong sabi saka ako umupo sa sofa habang hawak hawak ang cellphone kong ibinigay sa akin ni Megumi."Oo nga anak eh, pasensya na at mahina sa mga makabagong pagbabago ang nanay. Salamat nga pala sa padala anak ha, pati dito sa selpon na kasama" tugon niya na kahit hindi ko nakikita ay alam kong masaya. "Miss ka na namin anak" bigla akong nakaramdam ng lungkot sa sinabi niya."Miss ko na rin ho kayo" pilit kong iningiti ang mga labi ko upang hindi ako mahimigan ng kalungkutan."Hoy, nasaan na yung pinaplantya ko sayong damit?" rinig kong wika ng amo ko habang bumababa sa hagdanan."Inay, kailan
"Pagkatapos mo maglaba, kung gusto mo, umalis ka muna. Maggala ka, gawin mo gusto mo" napatingin ako kay sir Spencer na nakatayo sa likuran ko habang nagbabanlaw ako ng mga damit.Umalis? Bago yun ah."W-wala po ba kayong ipagagawa? O iuutos man lang?" tanong ko. Nakakapanibago naman kasi na pinapaalis niya ako ng walang inuutos."May narinig ka bang may inutos ako?" umiling ako. "Edi wala" saka siya umalis.Ano yun? Nakakapanibago talaga.Gaya ng sinabi niya, umalis ako ng bahay niya pagkatapos ko maglaba. Pumunta akong parke at doon tumambay.Napaka-aliwalas ng lugar kahit di gaanong presyo dahil sa daming gusali sa paligid.Habang nagmamasid ako, napako ang paningin ko sa dalawang batang naghahabulan. Nakakamiss ang dalawa kong kapatid.Nagmasid masid lang ako doon. Napakasayang pagmasdan ng mga bata. Naglalar
"Kamusta na si Spens?" tanong sa akin ni Megumi habang sabay kaming kumakain sa cafeteria. Pinatigil na kasi niya ako magbaon dahil may mga mura naman daw na tinda dito at tama nga naman siya dahil marami rin ang murang bilihin, yun nga lang mas marami ang mahal. "Nakakainis kasi iyon, ayaw akong pumupunta sa bahay niya" Paano, ang ingay niya kaya ayaw siya ni sir sa bahay."Pabayaan mo, papayagan ka rin nun pag naglaon" sagot ko sa kanya."Eh kayo Isha? Kamusta kayo? Kayong dalawa lang sa bahay niya tapos lalaki at babae pa kayo--" di ko na pinatapos si Megumi magsalita at sinalpakan ko na ng tinapay na binili ko ang bibig niya."Alam mo naman ang ugali ng pinsan mo, saka duh! Di ko type ang pinsan mo" pinakita ko pa sa kanya na tila imposible talaga ang iniisip niya. Well, gwapo
"Earth to Isha, girl anong nangyari sayo at tulala ka dyan?" tanong sa akin ni Megumi na kanina pa kumakaway sa harapan ko."Napaisip lang ako dun sa kwento ni ma'am sa English about sa love story niyang nagumpisa sa kiss" sabi ko saka ako tumingin sa labas ng bintana at sakto pagtingin ko sa baba ay si Spencer agad ang nakita ko. Shocks! Bakit naman sa dinami dami ng makikita siya pa."Bakit namumula ka? Anong nakita mo?" tanong na naman ni Megumi saka akmang titingin sa bintana pero pinigilan ko't hinila palabas ng room tutal break time na. "Nababaliw ka na girl""Siguro nga" natatawa tawa kong sabi. Mabilis kaming nakarating sa cafeteria at sa hindi ko inaasahang pagkakataon ay bigla kaming hinarangan ng anim na babae na kung titignan at ia-analy