"Kamusta na si Spens?" tanong sa akin ni Megumi habang sabay kaming kumakain sa cafeteria. Pinatigil na kasi niya ako magbaon dahil may mga mura naman daw na tinda dito at tama nga naman siya dahil marami rin ang murang bilihin, yun nga lang mas marami ang mahal. "Nakakainis kasi iyon, ayaw akong pumupunta sa bahay niya" Paano, ang ingay niya kaya ayaw siya ni sir sa bahay.
"Pabayaan mo, papayagan ka rin nun pag naglaon" sagot ko sa kanya.
"Eh kayo Isha? Kamusta kayo? Kayong dalawa lang sa bahay niya tapos lalaki at babae pa kayo--" di ko na pinatapos si Megumi magsalita at sinalpakan ko na ng tinapay na binili ko ang bibig niya.
"Alam mo naman ang ugali ng pinsan mo, saka duh! Di ko type ang pinsan mo" pinakita ko pa sa kanya na tila imposible talaga ang iniisip niya. Well, gwapo si sir Spencer, kahit patpatin may dating pa rin ang katawan-- pero he's a beast! Kaya ekis siya sa mga type ko-- grr.. ekis na nga ba?
"Hi girls, pwede sumabay kumain?" may pagtataka akong napatingin kay sir Johan matapos niyang lumapit sa amin at magtanong.
"Sige ho sir" sagot ko saka umusog ng bahagya sa mahabang upuan na inuupuan ko.
"Bakit ka nandito, may sariling cafeteria ang mga teacher hindi ba?" matabang na sabi ni Megumi. Lagi na lang galit itong si Megumi kay sir Johan, pansin ko lang.
"So ayaw mo akong nandito?" tanong niya.
"Duh, sino bang may gustong nandito ang isang lalaking walang isang salita" pinaikot pa ni Megumi ang itim ng kanyang mata.
"Meg, that was year ago bakit hanggang ngayon iyan pa rin ang ikinagagalit mo?" mahinang sagot ni sir. Spell awkward?
"Pero yung sinasabi mong year ago, nandito pa rin" may diing sabi pa ni Megumi habang tinuturo ang kanyang dibdib o sabihin na nating kanyang puso.
Akma pa sanang magsasalita si sir Johan ng umeksena si Kenji. "Alam ninyo pinagtitinginan na kayo kahit pa sabihin ninyong mahina ang boses ninyo, obvious na obvious na nagtatalo kayo"
"I'm sorry, sige aalis na ako" mabilis na pagkilos ang ginawa ni sir Johan upang makaalis na sa cafeteria.
"Is he your ex?" may kahinaang tanong ni Kenji kay Megumi matapos umupo sa inalisan ni sir Johan. Amazing talaga itong lalaking ito, di pinapaupo, umuupo. "Silence means yes"
"Kenji" saway ko sa kanya. "Kumain na lang tayo"
"Lou, can I ask you something?" napabaling ako kay Kenji na patuloy lang na kumakain.
"Sige, ano iyon?" tanong ko pabalik.
"Kaano ano mo iyong lalaking iyon?" plain na tanong niya na ikinataka ko dahil sa pagkain lang naman siya nakatingin. "Iyong nasa kaharap nating table, yung maputing lalaki na nakataas ang buhok at nakabukas ang dalawang butones ng polo" otomatikong hinanap ng mata ko ang sinabi niyang lalaki at laking gulat ko ng mapansin na si sir Spencer ang tinutukoy niya. Matalim siyang nakatingin sa banda namin.
"Si Spencer?" tanong bigla ni Megumi.
"Kung iyon ang pangalan niya, so kilala ninyo pala" sabi pa ni Kenji saka tumingin sa amin ni Megumi.
"Pinsan ko iyon at malamang nakita niya ang naging pag-uusap namin ni Johan kaya iyan ganyan, alam niya kasi ang past namin ni Johan" paliwanag ni Megumi. So talagang may past sila.
"I think, hindi iyon ang dahilan" biglang ngumisi si Kenji saka itinuon ang atensyon sa akin. "Don't move" utos niya saka niya unti unting inilapit ang mukha sa akin.
OMG! Ano ang dapat kong gawin? Hahalikan ba niya ako?
Mariin akong napapikit habang hinihintay ang gagawin ni Kenji.
Eksakto matapos kong marinig ang isang padabog na pagtayo sa paligid ko at ilang yabag ay biglang tumawa si Kenji. "Now, I know"
"Huh?" pagtataka ko. Buti na lang, hindi niya tinuloy dahil pag nagkataon, siya ang magiging first kiss ko.
"Nothing, anyway anong naramdaman mo noong inilapit ko ang mukha ko sayo? Talagang pumikit ka pa ha" natatawa tawang tanong niya.
"Sira ka ba? Syempre kahihiyan!" giit ko matapos makitang nasa amin ang atensyon ng lahat at maging si Megumi ay nakatulala. "Earth to Megumi, hello"
"A-ano? Sorry nagulat lang ako sa biglang ginawa ni Kenji. Biglaan eh" sagot ni Megumi na lalong ikinatawa ni Kenji. Sira ulo talaga.
Inilibot ko muna ang paningin ko bago muling kumain para malaman kung may mga nakatingin pa. Well, marami pang nakatingin at lahat ng emosyon na inilalabas ng tingin nila ay negative. Pero laking dismaya ko ng pagbaling ko sa mesa na pinupwestuhan nila Spencer ay wala na sila.
Hindi ko maintindihan kung bakit ako nadismaya noong makita kong wala na siya doon. Nasisiraan na ba ako?
"Hindi ho sir, kaibigan ko lang ho iyon" sagot ko saka umayos ng tayo.
"So pagkaibigan pala, pwede ng humalik halik sayo, ganun ba yun?" may halong pangungutyang sabi niya.
"Hindi naman ho niya ako hinalikan, nagbibiro lang--" di ko na natapos ang sasabihin ko ng walang anu-ano niya akong hinalikan.
Good bye first kiss...
"Sa susunod na gumawa ka ulit ng hindi ko magugustuhan, mas malala pa dyan ang gagawin ko sayo" saka siya tumalikod at pumanik sa kwarto niya habang naiwan naman akong tulala sa kusina.
Lumipas ang isang oras, hindi pa rin bumababa si sir Spencer kaya kahit ayoko ay inakyat ko na siya sa kwarto niya at kumatok sa pintuan.
"Sir, kumain na ho muna kayo sa baba bago kayo matulog" sabi ko mula sa labas ng kwarto niya pero kaysa sagutin ako ay wala akong natanggap na kahit anong ingay mula sa loob kaya pumasok na ako sa kwarto niya. Lumapit ako sa kama niya kung saan siya mahimbing na natutulog. Bawal siyang gisingin pero kailangan niyang kumain. "Sir, gising ho, kailangan mong kum--"
"Hindi mo pa ba alam na ayoko ng ginigising ako! Hindi ba nakasulat naman yun sa folder ko?!" sigaw niya saka binato ang unan sa akin.
"Kumain na ho kasi muna kayo!" pasigaw ko ring sagot na ikinaupo niya sa kama habang nakataas ang isang kilay. "Dadalhin ko na lang ho yung pagkain ninyo dito"
"Hindi na, bababa na ako, umalis ka na sa kwarto ko" pagtataboy niya.
Hanep! Matapos manghalik, masama pa rin ang ugali sakin. Ano ba talagang topak niya?
"Earth to Isha, girl anong nangyari sayo at tulala ka dyan?" tanong sa akin ni Megumi na kanina pa kumakaway sa harapan ko."Napaisip lang ako dun sa kwento ni ma'am sa English about sa love story niyang nagumpisa sa kiss" sabi ko saka ako tumingin sa labas ng bintana at sakto pagtingin ko sa baba ay si Spencer agad ang nakita ko. Shocks! Bakit naman sa dinami dami ng makikita siya pa."Bakit namumula ka? Anong nakita mo?" tanong na naman ni Megumi saka akmang titingin sa bintana pero pinigilan ko't hinila palabas ng room tutal break time na. "Nababaliw ka na girl""Siguro nga" natatawa tawa kong sabi. Mabilis kaming nakarating sa cafeteria at sa hindi ko inaasahang pagkakataon ay bigla kaming hinarangan ng anim na babae na kung titignan at ia-analy
"Ineng si ate mo Lolita ito, ang inay mo isinugod namin sa ospital, bigla na lang kasi siyang nahimatay" sagot ni ate Lolita na kapatid ni ate Lorna. "Baka naman pwede kang umuwi dito, kailangan ka kasi namin dito""O-opo, uuwi ho ako ngayon din dyan" lumuluhang sabi ko saka tumakbo papasok sa kwarto ko. Inihanda ko na ang gamit ko sa pag-alis ko saka ko inasikaso ang lahat ng gawaing bahay pati ang pagkain na kakainin ng amo ko bukas. Bago ako umalis ng tuluyan ay nag-iwan na lang ako ng sulat na kailangan kong umalis pansamantala at ng contact dahil mukhang hindi makikipag-usap sa akin si sir Spencer."Kayo na lang muna bahala sa akin sa school Megumi, tatawag din ako kay donya Alicia para sabihing uuwi muna ako" sabi ko kay Megumi na kausap ko sa cellphone."Sige mag-iingat ka Isha, tawagan mo ko pagmay need ka ha? Kahit pera, papahiramin kita" sagot pa niya."Pakibantayan na lang muna ang pinsan mo par
Inaamin ko namang nung una ayoko talaga sa kanya pero nung nagtagal na ako sa bahay niya ay pakiramdam ko, hindi ko na kayang gumising ng hindi siya napagsisilbihan saka nung hinalikan niya ako? Pakiramdam ko, their something magical and I knew, it was love.Pero mali eh! Hindi pwede."Wag mo kong titigan Loukrisha" from the first time in forever, tinawag niya ako sa pangalan ko. "I'm asking you""Hindi kasi ako sure since amo kasi talaga kita" pinagdikit ko ang mga dulo ng daliri ko sa sobrang kakabahan ko.
"W-what? Kayo na?" nanlalaki ang mga mata ni Megumi matapos kong sabihin sa kanya na kami na ng pinsan niya. Nandito kami ngayon sa field ng school, nakaupo sa damuhan matapos namin kumain sa cafeteria. "Omg! That's a good news. Akalain mo yun, kahit pangit ugali niya, may papatol sa kanya""May sinasabi ka Megumi?" sabay kaming napalingon ni Megumi sa likuran. Nakatayo si Spencer doon habang kunot ang noo."Wala, wala. Bat ka nandito? Di mo naman kami nilalapitan sa school ah" kumento ni Megumi.Pumaupo si Spencer sa tabi namin sa bandang gitna. "Iba na ngayon""Kayo ha" tinusok tusok ni Megumi ang balikat ng pinsan niya."Hindi nakakatuwa Megumi. Tumigil ka nga" saway niya. Hindi pa din talaga nagbabago ang ugali niya."Hayaan mo siya, natutuwa lang siya" saway ko naman siya. Tumingin siya sa akin saka nagpout. Syet! Ang cute niya.
"Sabay kayo pumasok ng amo mo ah" kumento ni Kenji pag-upo ko sa pwesto ko. Nakapaharap siya sakin habang nakapangalumbaba."Nakita mo pala kami" tugon ko."Di ko naman sasabihin kung hindi, diba? Minsan talaga di ko alam kung bat nasa section 1 ka" binatukan ko siya. "Mapanakit ka""Ang epal mo kasi" sabi ko na ikinangisi niya."Umamin ka nga sakin, anong meron sa inyo ng amo mo?" bigla akong namula. "Ah, kayo na""H-hoy, wala pa akong sinasa--" di na niya ako pinatapos."Di mo naman kailangan sabihin, halata kaya" nakangisi niyang sabi. "Sabi ko na nga ba, may gusto sayo yun eh""Hoy, wala kang sinabi no" binelatan ko siya."Kita mo, isa ka ding epal eh" tumawa ako sa sinabi niya."Hi guys, anong pinagkwekwentuhan nyo?" masiglang bungad ni Megumi."Wala. Ang ingay mo" sagot
Simula noong sinabi niya sa harap ng mga kaibigan niya't ibang istudyante na girlfriend na niya ako. Marami ng mata ang laging nakatingin sa akin at lahat ito ay matatalim."Pabayaan mo lang sila, kaya ka naman ipagtanggol ng boyfriend mo" kumento ni Kenji na kumakain ng stick-o sa tabi ko. Nasa field kami ngayon dahil wala kaming pumasok ng guro para sa oras na ito."Hindi naman ako doon nag-aalala. Sa inyo ako ni Megumi nag-aalala, kayo lagi ang kasama ko baka anuhin nila kayo" napabuntong hininga ako. Inabutan niya ako ng isang stick-o."Sa amin ka pa talaga nag-alala, kaya namin sarili namin. Ikaw lang ang weak satin" tinignan ko siya ng masama. Nakatingin lang siya sa mga naglalaro sa field habang kumakain."Kaya ko ang sarili ko no" akma sana akong kukuha ng stick-o niya ng hampasin niya ang kamay ko."Binigyan ka na, mangunguha ka pa" tugon niya."Grabe, isa lang bi
"Kyaaaaah! What is the meaning this!" wala sa oras akong napadilat at tarantang napaupo dahil sa matinis na tili ng isang babae. Kinusot kusot ko ang mata ko't tinignan ang dalawang di pamilyar na tao sa harapan ko. Sino sila? Paano sila nakapasok sa bahay? "Oh my ghad! He's cheating on--""Shut up Carmen" putol ng may edad ng ginoo sa magandang babae na tila hindi makapaniwala sa nakita. Kunot pa din ang noo niyang nakatingin sa akin "Can I know your name miss? And what do you think you're doing?""I-I'm Laukrisha Makabajo--" di ko na natapos ang sasabihin ko ng magreklamo si Spencer na mukhang naalimpungatan sa amin."Bakit ba ang ingay? Lumabas nga kayo sa kwarto ko!" nakapikit na sabi niya saka dinampot at binato ang unan na nahawakan niya kung saan nandun ang may edad na ginoo. "Ikaw naman, mamaya ka na bumangon. Higa""Spencer" may himig pananaway na sabi ko habang tinatapik ang braso niyang
"Hindi ako makakasabay pag-uwi mamaya" tugon ni Spencer na dinayo pa ako sa klase ko bago matapos ang lunch break."Busy?" tanong ko saka bahagyang sumandal sa frame ng pintuan."Medyo" kibit balikat niyang sagot."Nang galing ka ba sa labas Spencer? Anong ginawa mo?" napansin ko ang bahagyang paglaki ng mata niya at agad na pag-iwas ng tingin. Anong ginawa mo?"I am, tumawag si lola may inutos lang" sagot niya. "Hinanap mo ba ako?""Hindi naman. Nakita lang kitang pumasok ulit ng main gate" saka ko siya nginitian. Tumango tango siya. "Sige na bumalik ka na sa klase nyo at matatapos na ang break""Kita na lang tayo sa bahay" hinalkan niya ako sa noo bago siya patakbong bumalik sa klase niya.Masyado akong nag-aalala. May inutos lang naman pala ang donya.Agad na natapos ang klase namin at agad akong umuwi para makapagluto