Unlikely Encounters

Naboboryo si Anathalia sa loob ng bahay. Wala pa kasi ang trabahong sinabi ng ama sa kaniya, naisipan niyang lumabas, gusto niyang maging pamilyar ang lugar na kinalkhan ng mga magulang. Napagpasiyahan niyang gumala sa mall, kaunti lang ang dala niyang damit nang umuwi kaya naisip na rin niyang bumili sa mga department store na nasa loob ng mall.

Progresibo na pala ang La Union ngayon, may mga naglalakihan ng mga malls sa lugar. Hindi siya pamilyar sa lugar kaya isinama niya ang isa nilang kasambahay na si Perla.

”Perla, this dress is really pretty, bagay ba sa akin ito?” Tanong ng dalaga kay Perla sa dress na kulay lavender.

“Ma'am? Ayaw mo ba ng ibang kulay? Mas bagay sa inyo iyong kulay pula o kaya iyong rosas. Maputi at matangkad po kayo bagay na bagay po sa inyo ang mga ganoon na kulay po.” Giit ni Perla sa dalaga at itinuro nito ang mga damit na may kulay pula at rosas.

Tumaas ang kaliwang kilay ni Anathalia, hindi niya kasi talaga type ang mga kulay na binanggit ng kasama niya. Pero napangiti naman siya dahil sa ibinigay na compliment nito sa kaniya.

“Okay yaya kunin mo iyon at dalhin sa cashier, iyang dalawa na iyan tulad ng sinabi mo okay? Dalian mo, kukuha pa ako ng stilletos at pumps. And also sando croptop and maong shorts na rin, let's go.” Ani Anathalia, sumunod naman agad si Perla sa utos ng dalaga.

Marami-rami rin ang pinamili ng dalaga, mukhang magtatagal nga ito sa Pilipinas. Kailangan niyang maging maganda at mabango sa paningin ni Kaelion, ang binatang gobernador na bumihag sa puso niya. Hindi siya lalapit sa binata pero aakitin niya ito sa paraang alam niya. Kapag kumagat sa pa-in niya ang binata, hindi na niya ito papakawalan pa. Ngumisi si Anathalia sa naiisip na plano.

Uumpisahan niya ang plano sa pagiging malapit sa mga bata sa bahay ampunan. Alam niya kasing mahilig talaga si Kaelion sa mga bata. Bakit naman hindi na lang gumawa ng bata ang gobernador, humigikhik si Anathalia sa kaniyang isip. Kung anu-ano na tuloy pumapasok na ideya sa kaniyang isip.

“Ma'am tama na po ba ito? Ang dami mo po kasing binili na laruan para sa mga bata sa bahay ampunan. Alam po ba ito ni congressman?” tanong ni Perla sa dalaga.

“Yaya? Kailangan ba may permiso kay daddy kapag pupunta roon? I have my own mind, hindi naman porket ama ko siya ay dapat ipaalam ko lahat ng gagawin o plano ko hindi ba? Please yaya do not tell any detail with dad okay? Turan ni Anathalia.

Tumango si Perla, walang maisagot sa dalaga.

Biglaan ang pagbisita ni Anathalia sa bahay ampunan. Hindi niya kasi alam ang contact number ng mga namamahala roon. Kaya ito, pinagkakaguluhan siya ng mga bata. Naiinis si Anathalia sa mga kilos ng mga bata ngunit ayaw niyang ipahalata iyon, kasama sa plano niya na magustuhan siya ng mga bata.

“Hi there, anong pangalan mo? Ako si Anathalia, you can call me Ate Thali,” pagpapakilala ng dalaga sa batang kinarga noon ni Kaelion nang unang beses siyang nagpunta sa bahay ampunan.

“Ah ma'am ito si Kiro, isang taong mahigit pa lang po kaya hindi pa siya nakapagsasalita. Siya ang paborito ni Gov. Vesperas. Mabait, mapagmahal at mapagkalinga si gov sa mga bata. Ma'am, okay lang po ba kung iiwan ko saglit si Kiro sa inyo? Aasikasuhin ko lang po ang mga dala n'yo.” Sabi ng babae na isa sa mga namamahala sa bahay ampunan. Inabot ng babae ang batang si Kiro kay Anathalia.

“T-eh Th-alia,” bulol na bigkas ni Kiro sa panhalan ni Anathalia.

“Wow! Very Good baby! Alam mo na paano bigkasin ang pangalan ko ha?” masayang sabi ni Anathalia.

Naging magaan ang loob ng dalaga sa bata kahit ngayon pa lang sila nagkakilala at nagkadaupang palad. Naging paborito na rin niya ang bata, buong maghapon ay nakakalong ang bata kay Anathalia. Ayaw magpababa o magpabuhat sa ibang tao, ang gusto lang ay ang dalaga. Kahit nang dumating si Kaelion sa bahay ampunan, naging mailap ang bata sa binata mas ginustong magpakarga kay Anathalia. Gulat at may pagtataka sa mukha ang binata sa pagkakita sa dalaga sa bahay ampunan. Umiwas si Anathalia kay Kaelion, kailangan niyang maisakatuparan ang kaniyang plano na maakit ang binata.

Nakatulog sa bisig ni Anathalia si Kiro. Ipinunta ng dalaga sa silid ng mga bata si Kiro, siniguro munang mahimbing ang tulog nito bago umalis sa silid. Nagpaalam na si Anathalia sa mga taong namamahala roon, nagpasalamat din siya kay Jane, ang babaeng nagbabantay kanina kay Kiro, kung hindi dahil sa babae ay hindi siya mapapalapit sa bata na siyang nauna niyang plano.

Lumakad na si Anathalia palabas ng bahay ampunan. Magko-commute na lang siya dahil pinauna na niyang umuwi sila Perla at Manong Rolly na kasama niya kanina sa pamimili.

“Anathalia, sandali,”

“Look Governor Vesperas, I am not here because of you or so whatsoever that's connected in you, I am here because i want too help and also to have some peace of mind. So please? Can you keep your distance from me tulad ng sinabi mo noong isang araw?” Mahabang saad ng dalaga sabay talikod sa binata.

Hinabol siya ng binata, hinila sa beywang paharap dito.

“Ano b?!”

“Anathalia, ano ba talaga ang gusto mong palabasin? Your father told me you are not into kids, tapos makikita kitang nandito? Nakikipag-usuap, nakikipag-laro sa mga bata, lalo na kay Kiro? Don't give him a fools hope Anthalia, just please stay away.” Matigas na sabi ng binata.

Umusok ang ilong ni Anathalia sa mga sinai ni Kaelion.

“Walang alam ang daddy ko sa akin, hindi k9 siya nakasama ng matagal. Choice ko ang pumunta rito, Spare me with your b*llsh*ts Governor Vesperas.” galit na tugon ni Anathalia, umalis sa pagkakahawak ng binata sa kaniyang beywang.

Sinamantala ni Anathalia ang pananahimik ni Kaelion. Pumara ng taxi at linisan ang lugar na nagngingitngit ang kalooban sa binata.

Alam ng dalaga na mahihirapan siyang paamuhin ang binata. Mukhang nabalaan na rin ito ng kaniyang daddy, mawawalan na naman ba siya ng kakampi sa pagkakataong ito? Ang daddy rin ba niya ang magiging balakid sa kaniyang kaligayahan? Paano naman siya? Paano ang puso niya?