CHAPTER 20

Pagdating nila sa lungsod, unti-unting bumigat ang trapiko at lumaki ang mga gusali sa paligid. Sa bawat kanto ay may mga ilaw na nagkukumpitensya, at ang mga tao’y abala sa kani-kanilang paglalakad. Tahimik lang si Cressida, nakamasid sa tanawin sa labas, hanggang sa tumigil ang sasakyan sa harap ng isang mataas at makintab na building na agad niyang nakilala bilang isa sa mga pagmamay-ari ni Arcturus.

Lumabas agad ang isa sa mga tauhan at binuksan ang pinto para sa kanila. Bumaba si Arcturus at marahan siyang inalalayan palabas, gaya ng nakasanayan. Ramdam ni Cressida ang mga matang nakatingin sa kanila mula sa paligid—mga empleyado, mga receptionist, kahit ilang taong nasa lobby. Sanay na siya sa mga ganitong eksena, pero hindi pa rin niya maiwasang maramdaman na para siyang nasa entablado.

Sa loob, mararamdaman agad ang lamig ng aircon at ang amoy ng leather at kape. Maluwang ang lobby, at bawat detalye ay sumisigaw ng yaman at kapangyarihan. Walang nagawa si Cressida kundi sum