A/n: Hello, nagustuhan n'yo po ba ang kwento? Stay tuned! đ
Chapter 24Bitchier"KLARA, wala ka bang ganang kumain?"Napaangat ako ng tingin kay Marian na nasa katapat ko lang na mesa."Hey, wala ka bang gana Klara?" Napalipat ang tingin ko kay Danilo na katabi ko sa mesa."Ma'am Klara, gusto mo ba nito?" Napasulyap din ako kay Rica na nasa tabi ko rin ang upuan."Uhm, thanks Rica, but I don't like meat right now." Ikukuha na sana niya ako ng Garlic Pork Steak nang bahagya ko itong pinigilan. Ramdam ko ang mga mata ng lahat sa akin. "Okay na sa akin itong konting gulay at sarsa," mahinang dagdag ko dito."Wow, vegetarian ka pala Klara? Kaya pala maintain ang figure mo at isa pa kaya maganda rin ang kutis mo kasi hindi ka palakain ng meat," Marian says while nodding."Gusto mo ba ng sugpo o hipon? Ipaghihimay kita," Danilo offers.Humarap ako dito at umiling ng bahagya. "Huwag n'yo na lang akong alalahanin. I'm okay with my meal," sagot ko sa mga ito. Medyo naiilang na ako dahil nakatitig pa rin ang iba sa akin. I know Logan's also eyeing me th
Chapter 25Battle Between his FiancĂŠ"Excuse me, guys. Comfort Room lang." Tumayo ako at hahakbang na sana ako ngunit hinarang naman ako ni Elaine."Hmph! Makakarating ito kay Tito Louie," sabi nito na ang tinutukoy ay ang Dad ni Logan. "Sisiguraduhin kong aalisin ang Salazar Company sa project na ito lalo na ikaw!"I sarcastically smirk and cross my arms. "I dare you to do that immediately Elaine because the hell I care. Magsumbong ka pa sa kahit kaninong personalidad o kahit sa Presidente ng America! You hear me? WALA AKONG PAKIALAM SA ANUMANG GAGAWIN MO! Don't block my way girl, excuse me!" Sinadya kong bungguin ito nang malakas sa balikat at iniwan ang mga itong mas nakanganga pa rin sa ginawa kong eksena.Who is a bitch now? Well, it's me.After we finished our lunch break ay bumalik nga ulit kami sa bunkhouse at nagpaplano na naman sila habang ako ay tahimik lang sa isang tabi. Everyone is talking except me. Tango at iling lang ang tanging sinasagot ko kay Logan na alam ko ay ka
Chapter 26 Good Samaritan Ngumisi ako dito. "We are living in a free country, kaya karapatan ko naman sigurong umalma lalo pa't sumusobra na sila sa akin. Hindi na rin tama ang ginagawa ni Ms. Sanchez." "Tama, kaya go lang girl. Smash that insecure fiancee." I frown and I face her. "I feel it, insecure siya sa'yo Klara, kasi hindi hamak na mas maganda ka kesa sa kanya. Also, you have a great and good talent in sketching and you also have plenty of pieces of information on your mind. Bilib na bilib ako sa'yo. You're a woman with beauty and brain," pagpupuri nito sa akin. "Thanks, Marian, you also have a great talent. So, pareho lang tayo." "Yuh I know that, but I'm not like you Klara, because your brain gathers brilliant ideas. Mataba masyado ang utak mo sa mga ideas kesa sa iba at sa akin." "I'm flattered Marian, thanks." "You're welcome Klara. Friends?" Ngumiting tinitigan ko ang kamay nitong nakalahad sa aking harapan. "Sure, friends." Tinanggap ko rin iyon ng bukal sa aking
Chapter 27 Sick Leave MABIGAT ang katawan, masakit ang ulo, nilalamig at tinatrangkaso. Iyon ang agad dumapo sa akin matapos maulanan kahapon sa site ng Falcon's housing project. Talagang mahina ang resistensya ko pagdating sa tubig ulan. Konting ambon lang at nagkakasipon at nagkakasakit agad ako. It started when I undergo a serious illness and medical treatment. Tumayo ako at bigla ring napaupo sa gilid ng kama. Oh, Jesus. Ugh! Ang hirap mag-isa. God, please get rid of this fever, please. I don't like it, lalo't wala si Brianna ngayon sa tabi ko para tulungan ako. I know its not a critical disease, pero konting sakit lang at nanlalambot agad ako ng sobra. Shit, I really need Brianna. God, please send her here, ayokong nag-iisa, please rid this, heal me oh Lord, please... Pinunasan ko agad ang pisngi ko na namamasa sa luha nang makarinig ako ng pagtunog ng doorbell sa ibaba. Brianna? Bigla akong nabuhayan ng loob. Pinilit kong bumangon sa kama at bumaba para pagbuksan ito ng
Chapter 28 He Cook Tumango ako ng bahagya dito saka inabot ang maligamgam na tinimpla nitong gatas. Bigla akong nakaramdam ng kurot sa aking puso ng matikman ang gatas sa baso. Ganitong-ganito kasi noon ang klase ng timpla niya sa akin araw-araw. Nakakasiya sa damdamin, ngunit sobra ring nakakakirot sa puso. Logan's always doing this, every time I have a fever, pero mas madalas siyang ganito kapag nagkakasama kami buong araw noon. Suddenly my tears starts falling because of reminiscing about our past affair. I slowly sob and I'm trying to stop it hard. "I-I'm so sorry... L-Logan." Napalunok ako at agad kong pinunasan ang luha ko sa gilid ng mata. "And thank you so much for this." Pinigilan kong tumulo ulit ang mga masaganang luha ko ngunit paunti-unti pa rin iyong bumuhos dahil sa umaapaw na galak at kirot sa aking damdamin. He clear his throat hard and nod at me seriously. "Here, wipe those tears. Ayokong makita 'yan. Eat now, magluluto lang ako sa kusina mo," he says while offer
Chapter 29 Precious Life NAGISING ako na nasa sala pa rin ako at nasa sofa kung saan ako naabutan ng antok at pangangatal ko sa lamig kanina. Napaupo ako at napalingon sa bintana, doon ko pa lang namalayang dapit-hapon na pala at medyo palabas na ang kadiliman sa malawak na kalangitan. Napakunot ang noo ko ng may kumot at unan na akong ginagamit sa ngayon. Ramdam ko rin ang basang bimpo sa aking noo. "Finally you're awake." Napakislot ako sa may-ari ng boses na iyon. Ang seryosong mukha agad ni Logan ang nalingunan ko. Prente itong nakaupo sa pang-isahang sofa paharap sa akin. "B-Bakit hindi ka pa umuuwi?" mahinang tanong ko dito. "May trabaho ka, âdi ba?" "Kumusta ang pakiramdam mo?" seryoso nitong tanong sa akin at hindi man lang muna niya ako sinagot. "I-I'm okay. T-Thank you for taking care of me." Gusto ko sana itong ngitian but he's too serious, that's why I remain silent with my usual facial expression when I'm with him. "Don't mention it, I'm just doing this because of
Chapter 30 Fund Program "G-Gusto ko na ngang itama ang lahat ng nagawa kong mali Mother, pero bakit ayaw niya akong pagpaliwanagin? A-Ayaw niyang makinig sa paliwanag ko. Because he once said, it is useless and it was too late." "Hindi pa dumadating ang tamang panahon hija. She or he will listen soon. Gusto mong tulungan ka naming magpaliwanag sa taong iyon?" Mother offers habang pinapahid nito ang luha ko. Ngumiti ako at umiling dito. "Kaya ko ho Mother. Don't bother, ako na lang ho ang bahala sa lahat." I refuse. "Ikaw ang bahala hija. Now, smile Klara. Smile and stop those negative thoughts. You should always think positive. Huwag kang panghinaan ng loob. God has his ears to listen. He also has his mercy to help you in your most difficult situation. Don't stop believing, just always pray and wait for the best and the right time to come. Hindi natutulog ang Diyos nating lahat hija. Tandaan mo 'yan." Sa sinabing iyon ni Mother Superyora ay bigla akong nabuhayan ng loob. Gumaan
Chapter 31His Private Office "GOOD EVENING Ma'am Klara." Rica greets me when I show up in her post."Good evening. Nandiyan pa ba ang Boss mo?""Yup, but he's on the top floor, ma'am. 'Till 8PM pa si Sir doon sa office niya dahil sa may tatapusin pa raw siyang trabaho."My eyebrows instantly raise up. "Perfect." I slowly murmur. Ngunit narinig pala 'yon ni Rica."Ma'am?" She also frowns."I.. I mean, paalis ka na ba?""Yes, ma'am. Tumawag kasi si Sir at pinapauna na akong umuwi. Out ko na ho ngayong 6PM."Sinilip ko ang aking orasang pambisig. "Oh. Paano 'to Rica. I just need to bring these documents to him. Nag-overtime rin ako para matapos ito at dalhin sa kanya ang mga ito ngayon din.""It's okay Ma'am Klara, may five minutes pa naman ako to get those up sa 30th floor, akin na ho at dadalhin ko na kay Sir."I shake my head instantly. "No. Magsi-six na e, sayang ang oras mo, Rica.""Okay lang, Ma'am," she says."No. Ganito na lang, let me go upstairs. Ako na lang ang magdadala nito