Chapter 8
Lunch
Tinalikuran ko na ito sa ngayon at nilapitan ang boss ko na papalapit sa aming direksyon. Kumaway na lang si Mrs. Salazar sa dalawang big boss ng company. Hindi na ako nag-abala pang lumingon sa kanila. Ayoko na dagdagan pa ang patuloy na pagdurugo ng damdamin ko.
I sigh as I start driving my car to the exclusive cuisine, where Ma'am Salazar's invited me to have our lunch before we go back to her company. Patanghali na rin kasi kaya inimbitahan n'ya muna akong sabayan siyang kumain. And it's her treat for the success of her company.
Dapat nga pala akong matuwa at magsaya sa mga blessings na kumakatok at pumasok sa buhay ko. But for this very moment, biglang nawala ‘yong kasiyahan kong iyon at ang buong bilib ko sa aking sarili.
How can I appreciate it kung siya pala ang dahilan ng promotion kong ito ngayon! Damn it!
"Let's order some foods, Klara. Please choose whatever you want to eat," sabi sa ‘kin ni Mrs. Salazar, ng inabutan niya ako ng menu book.
"Thank you, Ma'am," tanging naisagot ko na lang dito.
"Anyway hija, papunta pala dito ang anak ko ngayon. On the way na s'ya. I also invited him to have lunch with us. Malapit lang kasi ang office niya dito. Mabait ‘yon Klara kaya huwag kang mailang doon sa unico hijo ko."
"Uhm. O-Okay ho," pagsang-ayon ko na lang dahil wala naman akong karapatang humindi.
We are talking about our new project with the Falcon Industrial Company. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ito makapaniwala na magtatrabaho ang company nito sa kompanya ni Logan. She's really excited to start. Napapailing na lang ako.
Kung pwede lang ipasa ko na lang sa iba ang trabaho ko ay gagawin ko. Para hindi ko na lang makaharap si Logan ng halos araw-araw sa site nito, at marinig ulit ang kanyang paulit-ulit na mga insulto.
But, speaking of him. Napasulyap ako sa pagpasok nito at ni Elaine sa restaurant na iyon. Elaine is holding his arms and they are talking. Jealousy consumes me. Agad akong nag-iwas ng tingin ng napasulyap at napatitig sa akin si Logan.
I sigh and curse when they choose to occupy the table near from our table. In my peripheral vision I can see Logan's seat where I'm in front of his direction. Ngunit inignora ko na lang ito at ginawang busy ang sarili ko sa sarili kong phone at pakikipag-usap kay Mrs. Salazar.
"Oh, there he is Klara. Mami-meet mo na talaga ang unico hijo ko sa wakas." Nakangiting pahayag nito habang nakalingon sa entrance ng restaurant. Napalingon na rin ako doon.
Then I can see a tall dark man in his black suit. Tama nga si Ma'am, her son is handsome in person. Pero para sa ‘kin, ordinaryo ang itsura nito kumpara kay-. Oh,' shit! Why am I comparing the two? At bakit nasali pa s'ya sa iniisip ko. I shake my head to stop what I'm thinking.
"Hi, mom." The guy kisses his mother's cheek.
"Hello, hijo." Tumayo si Ma'am at tumayo na rin ako. "Anyway Makki, s'ya nga pala ‘yong gusto ko sanang ipakilala sa'yo noon pa. She's Klara Santos, ‘yong ikinukwento ko sa'yo na isa sa empleyado ko."
He faces me. "Hi Ms. Santos. I'm Makki Salazar." He smiles and politely extends his hand at my direction.
"Hi, Mr. Salazar." I formally greet and accept his hand. But I gulp in a sudden when he kisses the back of my palm.
"Bakit ba ang formal n'yong dalawa. Pwede namang first name basis lang ah." Magkasabay pa kaming lumingon sa mommy nito.
"It's okay with me mom, walang problema sa ‘kin. But I don't know about Ms. Santos."
Pareho silang mag-inang lumingon sa akin.
"H-Huh? Uhm, o..okay lang naman sa akin. Wala ring problema," sabi ko habang napalingon ng bahagya sa kamay nito na nakahawak pa rin sa kamay ko.
"Really? Can I call you by your first name?"
Namumula kong hinila ang kamay ko sa palad nito. I feel awkward at his smile, and also I feel uneasy because of Logan. Kanina ko pa kasi ito nararamdamang nakatitig sa akin habang nakikipag-usap ako sa anak ni Mrs. Salazar.
"S-Sure."
"Then it's Makki. First name basis is nicer," he says.
"I agree. So let's be seated. Our foods are ready to be served I think."
Naupo naman kaming tatlo. Saka rin dumating ang mga in-order naming pagkain.
Habang nag-uumpisa na kaming kumakain ay bahagya pa rin ang kwentuhan ng mag-ina. Habang ako ay tahimik lang, sasagot kung tatanungin, tatahimik kung kinakailangan.
Hanggang sa ang diwa ko ay napalingon sa kinaroroonan ni Logan at ng kasintahan nito. Again, I witness Elaine's sweetness to her fiancé. Masyado itong maasikaso na katulad ko noon.
I sigh and gulp when Elaine look at my direction. Nakataas ang kilay nito at parang ipinagmamalaki pa sa akin ang ginagawa niyang pag-aasikaso kay Logan.
Nag-iwas na lang ako ng tingin sa mga ito. Ramdam ko pa rin kasi ‘yong mga sinabi ni Logan sa akin.
Ellaine is everything, she's a perfect soon to be wife, his wife, she is the love of his life.
Hindi pala kita minahal noon. It's only your body that I always desire in bed. You are nothing for me, Klara! It's only your body. You are NOTHING but only my dirty fvck buddy!
Fvck him! How could he hurt me as hell like this!
Kalaunan ay natapos din kaming mag-lunch sa halos isang oras. Ma'am excuses herself to the comfort area.
"Klara, pagpasesyahan mo na si mommy huh. Pasenya rin kung napakakulit niya."
"O-Okay lang ‘yon sa ‘kin," tipid kong tugon.
I heard him sighs. "To be honest Klara. I like you."
"H-Huh?" Hindi ako nakapaniwalang tumingin sa kanya.
"The moment I saw you on my mother's social media account, nagustuhan na agad kita," seryoso ang pagkakasabi nito, he even holds my hand which is on top of the table at masuyo iyong dinama. "I know I'm being too quick to let you know about my feelings. Gusto ko lang talaga magpakatotoo sa damdamin ko at nararamdaman ko para sa'yo."
I didn't say anything, kasi hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa sinasabi nito. Lalo pa't ngayon lang kami nito nagkakilala at nagkita.
"U-Uhm..." Nahagip ng mga mata ko ang mga tingin ni Logan sa mga kamay naming magkadikit sa itaas ng mesa. "I'm sorry to say this, pero-"
"Will you let me court you, please Klara?" Nagsusumamo ang tinig nito.
"H-Huh?" Agad kong nahila ang kamay ko dito. "Makki, Uhm, masyado kang mabilis." Tanging nasabi ko.
"I'm willing to wait. Just give me time to prove it by courting you."
Ingay nang nalaglag na kutsara ang narinig ko sa kabilang mesa. Ayon na naman ang nalingunan ko. ‘Yong matiim na mga mata niyang nakatitig sa akin na tulad kanina, pati na ang masamang tingin sa akin ni Elaine ay nahagip ng mata ko.
What's wrong with this couple? Bakit ba ang sasama na lang lagi ng tingin nila sa akin simula pa kanina?
I sigh then I look at Makki again. Ngumiti pa ako ng bahagya dito.
"W-Wala namang masama kung manliligaw ka. Pero sa ngayon pa lang magsasabi na ako ng totoo sa'yo to be fair sa feelings mo for me Makki. Uhm, h-hindi pa kasi ako handang makipagrelasyon sa ngayon. I hope you understand. Hindi pa ako handa."
A/n: Hello everyone, I hope you enjoy the story. Please, don't forget to comment and vote. Salamat po. 🤗 Stay tuned!
Chapter 97 --- After 2 years --- PALAHAW ng isang sanggol ang pumukaw sa aming dalawa ni Logan na nasa katapat lang ng silid naming mag-asawa. "Sweetheart, umiiyak ang baby." Tinulak ko ito palayo sa katawan ko. "Sweetheart, later... Nandoon naman ang taga pag-alaga nila." He never stops kissing my neck and caressing my body. "Hm, sweetheart, hinahanap-" Bumuntong-hininga ito. "Okay." Huminto ito saka tumayo at marahan akong hinila patayo sa kama. "Galit ka?" tanong ko dito habang inaayos ang nalihis kong manipis na pantulog. "No." "Nagtatampo?" "No," matipid pa rin nitong sagot sa akin. I roll my eyes as I wear my silky smooth robe. "Nako kilala kaya kita," sabi ko habang tinatahak na namin ang pinto palabas ng silid namin. "I'm not, anak ko 'yon, kaya dapat lang nating unahin," sagot nito na hindi makatingin sa akin. "Maniwala ako sa'yo," sabi ko rito. "Don't you worry husband, because I'll make it up to you tonight. Magdamagan ba ang gusto ng asawa ko? If yes, okay, nak
Chapter 96--- After 1 and a half year ---NGUMITI ako habang napapasulyap sa mahimbing na tulog ng asawa ko sa kama namin.It's already 6 AM in the morning at heto ako gising na kahit sabado naman at wala kaming parehong pasok.Naupo ako sa gilid ng kama at hinaplos ko ng masuyo ang pisngi nito."Sweetheart..." I smile at him when he halfly opening his eyes. "It's too early to wake up, Klara." Hinila niya ako pahiga sa tabi nito."No sweetheart, I'm not yet sleepy." Bumuka nang malaki ang mga mata nito sa akin. "Pwede bang makisuyo sa'yo?"Ngumiti ito at hinila pa rin niya ako at iniunan sa malapad niyang dibdib."Sure, Mrs. Falcon. What is it?" tanong nito kasabay ng pagdampi niya ng halik sa noo ko."Talaga?" Tumingala ako rito. "Hindi ka na nagtatampo sa akin ngayon?""I'm not, and I'm sorry."Ngumiti ako at bahagya kong pinaglandas ang daliri ko sa gilid ng labi nito. "Thank you, for still understanding me these past few days, kung tinotoyo man ako o bad mood sa'yo." I start feeli
Chapter 95 Sweetheart Please play a soundtrack if you haveGod to believe in magicBy: Side A The love song slowly begins to play. Napapakurap ako habang nagsimula ang slideshow photo album ko sa projector. Napalunok pa ako ng mga larawan naming dalawa ni Logan ang bumulaga doon. Bawat larawan ay may mga maiiksing mensahe. My pulse begins racing habang nanunuod sa mga larawan namin noon. May mga masasayang larawan din kami doon nang first month anniversary namin, pati nang nag-graduate ako na kasama siya. Nandoon din ‘yong mga best memorable pictures namin habang nasa bakasyon kami sa ibang lugar. Hanggang sa ang ipinakita ay ang huli naming larawan bago pa man ako lumayo sa kanya nang tuluyan. Hindi ko na masyadong naintindihan ang mga sinasabi ng emcee, na bigla na lang sumulpot na walang iba kundi si Brianna. Unti-unti akong lumapit sa pinakagitna. My invited guests are also glimpsing at the projector. Patuloy pa rin ang paglabas ng mga larawan ko. The next slideshow photo al
Chapter 94 Projector Napangiti ako nang bahagya sa sinabi nito. "Thank you. Pero wala pa 'yan sa plano… ‘yong huling sinabi mo," is my only response. Dahil totoo naman, isa pa wala pang ganoong eksena. Wala pang wedding proposal. If when it is, I don't know. Logan stays and making my heart fully delightful. Hindi na nito itinuloy na tanggapin ang malaking offer sa bansang America, his flight is supposed to be two weeks ago. But he stays and he continues running their own business. Pero bago iyon ay humingi pa muna ito sa akin ng assurance kung babalik at tatanggapin na lang ba nito ang gusto ng ama nito na maging tagapangalaga muli sa naiwan niyang puwesto sa kompanya nila. My only advice for him is to follow what he really wants to happen, at gano’n nga ang ginawa nito. Hindi ito nagkukwento tungkol sa ama nito, because he really knew the issue between me and to his father. Iyon din ang isa sa ipinaalala ko sa kanya, na huwag akong alalahanin kung tatanggapin niya ang gustong man
Chapter 93 Exhibit Event Nakaunan ako sa kanyang bisig habang nakabalot ako ng puting kumot na hanggang sa dibdib. Logan is not allowing me to go and move away, kaya hinayaan ko itong yakapin ako after we both reached our bliss. "Sweetheart," he whispers my name while making some small kisses on my bare shoulder. "Anong oras ang flight mo bukas?" I immediately utter. Huminto ito sa masuyong paghalik sa aking balikat at leeg, I sense him staring kahit hindi ako nakaharap sa kanya. Ramdam ko ang mas pagkabig niya sa katawan ko palapit sa katawan niya. Then he places his chin on my bare shoulder. "Do you think I'll go away now after what happened to us? After we made love tonight, hm?" I cough. "E-Ewan ko sa'yo. Malay ko sa desisyon mo." "Papayagan mo ba akong umalis?" he asks me while kissing my cheek. "U-Umalis ka kung 'yan gusto mo." I slowly mumble, pigil ko ang aking hininga dahil sa sobrang lapit nito at sobrang dikit ng mga katawan namin sa isa't isa. He turns me around,
Chapter 92 Lifetime "Logan..." Napasinghap ako nang bumaba agad ang labi nito sa aking leeg at balikat, then he immediate proceeds to my breast and tit. "Ugh... L-Logan." Hindi ko na namalayan kung paano ba niya naalis ang saplot ko sa dibdib. Napapaliyad ako ng simulan na nitong s******n na parang sanggol ang aking dibdib habang ang kabilang kamay nito ay masuyong pinagpapala ang kabila kong dibdib. "I miss this all, I miss you, Klara," he huskily utters while he's looking at me. "Oh... hm..." Napaungol ulit ako ng damhin ng dila at bibig nito ang pilat ko sa aking kaliwang dibdib. "L-Logan, please turn off the light. Please." Namumula kong untag dito. Lust surrounds his eyes when he looks at me again. "No sweetheart." Marahan itong umiling sa akin. "N-Nahihiya ako. I have a lot of scars." Pilit ko pa ring ikubli sa kanya ang pilat ko sa dibdib at tiyan. He winks. "Those are beautiful. Those scars made me feel proud. Kasi tatak 'yan na nabubuhay ka ngayon dahil sa akin. You sur
Chapter 91 Kiss Me I GULP. "B-Bakit umalis ka kaagad kanina nang hindi mo pa ako kinakausap?" Pinahid ko ang aking mga luha sa mata. "Did I tell you to leave? May sinabi ba akong hindi kita haharapin kanina? Logan, I have also realized that I was wrong. Mali pala ang hindi ko harapin ‘yong takot ng puso ko. And look, who told you na kaya ko pang magmahal ng iba kung sa 'yo pa lang ay naranasan ko na ang pinakamasaktan. Tell me? How can I love someone else kung itong letcheng puso ko na 'to ay patuloy at may tinatago pa ring pagmamahal sa 'yo?" He's suddenly shock and speechless from what he heard from me. "Tell me, Logan. Paano ako magmamahal ng iba kung patuloy ka pa ring nandito sa loob ng puso kong sugatan. How can I love someone if it's still you? How?" Napapakurap ito at puno ng pagmamahal akong tinitigan. "Kung pwede ko nga lang sanang utusan ang puso ko na itigil na 'tong nararamdaman ko para sa'yo ay ginawa ko na. Kung pwede ko nga lang ibaling na lang ito kay Makki ay gag
Please play the song:I'll never goBy: Eric Santos Chapter 90 Presidential Suite NAGTAAS-BABA ang hininga ko. At nagmamadaling tinakbo at pinasok ko ang loob ng bahay para kuhanin ko ang susi ng kotse ko at ang cellphone ko. Bigla akong naalarma sa isinaliwalat ni Mama. Bigla akong natakot. Before I move my car ay tinawagan ko muna ito. Pero hindi ito sumagot hanggang matapos ang ang pag-riring sa kabilang linya. Binuhay ko na ang kotse ko at pinaharurot ko na iyon palabas ng garahe namin. "Logan. Answer your phone, please... Shit!" Pero naka-tatlong tawag ulit ako dito ngunit hindi pa rin nito sinasagot. Tinitikis niya ako. Napagpasyahan kong huminto na muna sa gilid ng kalsada nang hindi ko alam kung saan ako patungo. Saka ko hinagilap ang numero ni Rica at tinawagan ito. ["Hello, good evening Klara. Ano-"] "Saan ko matatagpuan si Logan?" I cut and ask her immediately. ["W-What? B-Bakit?"] Nagtataka nitong tanong sa kabilang linya. "Saan s'ya pupunta? Bakit s'ya aalis? B
Chapter 89 One Hug She wipes my tears. "Naiintindihan ko 'yang nararamdaman mo ngayon anak. Pero gano'n talaga 'pag nagmamahal ka. Lahat mararanasan mo ang hirap. Lahat nagdaan diyan anak, at lahat nagsisisi sa mga maling naging desisyon nila sa bandang huli. Katulad ni Logan. Alam mo, walang ibang bukambibig ‘yong batang ‘yon sa tuwing dumadalaw sa akin. Kung ‘di ang kabaitan ng babaeng pinakamamahal niya, at ang sobrang pagmamahal niya sa'yo. Lahat nilahad niya sa akin anak, itinuring din kasi niya akong sumbungan noon, simula nang magkakilala kami. Kaya hindi ko inaasahang ikaw pala na anak ko ‘yong maswerteng babaeng pinakamamahal niya na dating sinaktan lang niya." Patuloy pa rin ito sa pagpunas nang naglalaglagan kong luha. "Kaya pala, hinding-hindi mo sinasagot ang panliligaw sa'yo ni Makki hanggang ngayon. Kasi mahal mo pa rin siya. Naiintindihan din kita anak sa lagay na 'yan. Kasi hindi kailanman natuturuan at nadidiktahan ang puso. Kahit ayaw mo, darating din ang araw na m