KABANATA 46

CELESTINE'S P.O.V

"Good morning. Pinapatawag ka ni Damien sa baba. Kakain na raw."

Iyon ang naging bungad sa akin ni Pau nang mabungaran ko siya matapos kong buksan ang pinto ng master's bedroom. Iyon din ang nakapagpakunot ng noo sa akin.

"Isn't he supposed to bring me the food? 'Tapos dito ko kakainin? I am not allowed to go down—"

"Pwede na raw ngayon." putol niya sa akin.

Magtatanong pa sana ako pero hindi niya na ako binigyan pa ng pagkakataon na makapagsalita dahil tumalikod na siya agad sa akin.

Kahit naguguluhan tuloy ay kiming napalabas na ang ako at sumunod sa direksyon na tinungo ni Pau kanina nang umalis ito. Habang naglalakad ay hindi ko maiwasang makaramdam ng kakaiba. I felt like... I was free again. Bahagya pang nangangatog ang tuhod ko nang tumapak ako sa isang baitang ng hagdan pababa. It was because the stair is so high! Paikot ikot pa iyon kaya naman lalo iyong nagmukhang matarik. I was kind of nervous also because this is the first time that I was able to see