MANILA, PHILIPPINES
TAGUMPAY na ngiti ang gumuhit sa labi ni Alessia nang tumuntong ang kanyang mga paa sa loob ng NAIA. She made it this far. Kinailangan niyang bumili ng dalawampung plane tickets patungo sa iba-ibang destinasyon sa mundo para kahit paano ay ma-delay ang paghahanap sa kanya. Although they would trace her here in the Philippines sooner. Sisiguraduhin niyang hindi iyon magiging madali.She looked at the map on her phone. Halos tatlong taon na ang huling pagbisita niya sa Pilipinas. Madalas siyang nasa Beijing dahil na rin doon ang sentro ng kanyang mga operasyon. Her father invested a lot of resources on her to the best in the field. Kahit hindi niya gusto ang ginawa nitong pagmamanipula sa buhay niya ay nagpapasalamat pa rin siya sa pagkupkop nito dahil hanggang ngayon ay buhay pa siya.Matagal na niyang planong lumayo at alam na niya kung saan pupunta. It took her a while to find the person she needed to see. Ang kanyang dating tagapangalaga ang hinahanap niya noong bata pa siya. Tiyak na makikilala siya nito at hindi siya tatanggihan. Nag-background check din si Alessia sa mga taong nakapaligid dito kaya lang wala siyang masyadong mahanap na importanteng detalye.Isuot niya ang itim na aviator sunglasses at pumara ng taxi. Magulo ang isip niya pero desidido siya sa gagawin. Nagtaka pa ang driver dahil walang pasabing nagsuot siya ng maluwang na damit at itinago ang ilang mamahaling gamit sa loob ng kanyang bag. Ginulo rin niya ang buhok bago bumaba.Narating niya ang paroroonan at tumambad sa kanya ang higanteng asul na gate. Hindi siya nag-alinlangan na pindutin ang doorbell. Nakailang ulit siya bago lumabas ang isang naka-unipormeng guard.“Sinong hinahanap mo, Miss?” tanong ng malaking bulas na lalaki na tantiya niya ay nasa mid-thirties.“Hinahanap ko si Gloria Asuncion. Dito siya nagtatrabaho ‘di ba?” sinikap ni Alessia na maging mukhang inosente na tila ngayon lang napadpad sa syudad. Suot kasi niya ang isang pulang oversized t-shirt na tinernuhan ng punit-punit na maong na pantalon. Nakasukbit naman sa kanyang balikat ang isang malaking kulay pink na ecobag na naglalaman ng mga gamit niya.“Ah, si Yaya Glo? Kaano-ano mo ba siya?” Nagdududang tanong ng guwardya.Alessia had expected the security would be this strict. Hindi basta-basta ang lugar na ito na pawang mga mayayaman ang nakatira kaya hindi na siya nagtaka.“Kailangan ko siyang makausap. Importante lang… N-naglayas kasi ako sa probinsya. Muntik na akong gahasain ng tiyuhin ko at siya na lang ang tanging kamag-anak na malalapitan ko.” Napasinok si Alessia. Mabilis na namuo ang luha sa mata niya hanggang sa napahikbi siya.“Kawawa ka naman. Ang bata mo pa.”“Tulungan mo ako, Manong Guard. Kahit ilang minuto lang, parang awa mo na.” Humawak si Alessia sa braso ng guwardya. She suppressed her smile as soon as she saw his face softened. Maliit na bagay lang ito. Madaling magmanipula ng tao gamit ang emosyon.Binaklas ng guwardya ang kanyang kamay. “Sandali, Ineng. Tawagin ko lang.”“Naku, maraming salamat po!” Pinunas niya ang luha sa mata. But she secretly scrutinized the place around, marking every CCTV camera to be sure she stood at an angle that could not reveal her whole face.Kinuha ng lalaki ang radyong nakasukbit sa baywang nito. “May babaeng naghahanap dito kay Yaya Glo. Kamag-anak daw.” Binalingan siya nito at nagtanong, “Anong pangalan mo, bata?”“A-Ali…” tipid na sagot niya. Iyon naman ang tawag sa kanya ng tagapangalaga noong bata pa siya.Ilang minuto pang nakipag-usap ang guwardya bago ito nagbigay ng kumpirmasyon. “Papunta na raw, Ineng. Pero wala daw siyang kamag-anak na Ali.”“H-ho? P-pati pala siya kinalimutan na rin ako. Dios ko, ano nang mangyayari sa buhay ko.” Alessia sounded helpless.Nagbuntong hininga ang lalaki at kahit nagpipigil ito at halata nang awang-awa sa kanya.“Doon ka muna sa guard house maghintay. Mahigpit kasi rito, ayaw ni Boss na magpapasok ng kung sino lang.”Tumango si Alessia. “N-naintindihan ko po. Salamat.”Alessia smirked in silence as soon as she entered the gate. Tahimik siyang naupo sa monobloc chair sa loob ng guard house habang pinag-aaralan ng paligid.A four-storey house stood at a distance. Napakalawak ng hardin na natataniman ng iba-ibang makukulay na mga bulaklak. Nakahilera rin sa gilid ng daan patungo sa malaking bahay ang matatayog na puno ng Persimmon na hitik sa bunga. The place would be perfect for her to hide.Ilang sandali pa ay tumambad na sa harapan niya ang may katandaang babae. Namumuti na ang buhok nito at nakasuot ito ng asul na uniporme ng isang kasambahay. Yaya Glo’s plump figure remained the same.Tumayo si Alessia. “Nakikilala n’yo pa po ba ko? Ako na po ito, si Ali.”“Dios ko, Alessia. Ikaw na ba ‘yan?” Halos hindi makapaniwala ang matanda sa nakikita. Maluha-luha itong niyakap siya. “Ali, ikaw nga! Anong nangyari sa ‘yo? Paano ka napunta rito?”“Ako nga po.” Gumanti siya ng yakap sa matanda. This was the first in a very long time that she felt loved. Hindi maipagkakaila ang sayang bumalot sa puso niya.“Yaya Glo…” she whispered.“Dalagang-dalaga ka na. At ang ganda-ganda mo.”Kumalas ito sa pagkakayakap nang lumapit ang security guard. “Kaano-ano mo ba ito, Yaya Glo? Mukhang tumakas sa probinsya ha. Kawawa naman, gusto raw siyang pagsamantalahan ng tiyuhin. Tutal malakas ka naman kay Boss, ipakiusap mo na lang siya na mamasukan dito.”“Ito si Ali…apo ko.” Puno ng galak ang mukha nito. Pinunas nito ang luha, “Bert, dalhin ko muna sa loob para makapag-ayos. Ako nang bahala kay Sir Caio.”“Sige na.” Pagtataboy sa kanila ng lalaki.Hindi pa nakakahuma ang matanda kay Alessia. “Anong nangyari sa ‘yo anak? Paano mo ako nahanap? At bakit ganyan ang itsura mo? Nabalitaan kong inampon ka ng kaibigan ng daddy mo kaya naibsan ang pag-aalala ko. Pero Diyos ko, pinabayaan ka ba niya?” Sunod-sunod ang tanong nito.Mariing umiling si Alessia habang kuyom ang kamao. Kung malalaman lang nito ang impyernong dinanas niya. “Isang napakahabang kuwento, Yaya.”Agad siyang sinaway ng matanda. “Lola ang itawag mo sa akin, Ali. Ayaw kong pagdudahan ka ni Sir. Masyadong maingat iyon sa mga taong pumapasok sa bahay.”“Opo…Lola.” Nakuhang ngumiti ni Alessia. Mula pagkabata kasi ito na ang nag-alaga sa kanya. Mabuti na lang at umuwi ito sa probinsya nang gabing pinaslang ang mga magulang niya. At mula noon ay hindi na sila nagkita pa.Sa likod ng bahay sila dumaan at walang pag-alinlangan na pinapasok siya ni Yaya Glo sa loob ng silid nito.“Maligo ka muna at mamaya ipapakilala kita kay sir. Hindi kita pipilitin na magkuwento kung anong nangyari sa ‘yo. Pero puwede kang manatili rito pansamantala. Masaya akong nagkita tayong muli.”“Salamat, Yaya Glo. I spent most of my time in Beijing these past few years. I ran away from home. I didn’t want Papa to find me. I’ve been through hell, Yaya.” Bakas ang matinding poot sa mukha niya na agad namang nahalata ng matanda kaya hinaplos nito ang likod niya.“Dito ka muna, safe ka rito.” Pinayapa nito ang kanyang loob. Hindi naman kasi lingid sa kaalaman nito na nagmula si Alessia sa mayamang pamilya na maraming illegal na negosyo. Pero hindi na ito nag-usisa pa.“I won’t stay here for long. Gusto ko lang magpalamig muna.” Naupo siya sa kama at marahas na nagbuga ng hangin.“Hanggang nandito ako, wala kang magiging problema. Basta hangga’t maaari ay iwasan mo si Sir Caio.”“I will do it.”“Sabihin mo lang kung ano ang maitutulong ko anak. Hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala na magkasama tayo ngayon. Masayang-masaya ako na maayos ang lagay mo.”Lumambot ang ekspresyon ni Alessia. “Ako rin, Yaya.”Iniwan siya nito saglit nang ipatawag ito sa isang kasambahay na dumating na raw ang kanilang amo galing sa trabaho. Kaya mabilis na nag-ayos si Alessia. Isang kulay puting oversized shirt ang ipinalit niya at purple na pajama. Hinayaan niyang nakalugay ang hanggang leeg niyang buhok at wala siyang kahit anong kolorete sa mukha.Alessia knew who the boss was. He was Caio Alfieri, a CEO of a well-known construction firm in the country. Pero mailap ito dahil sa kabila ng galing niya sa pagkalap ng mga sensitibong impormasyon, ay wala siyang nakitang litrato nito maliban sa lalaking sekretarya nitong si Giovanni Mardetti. Both men were of a mixed heritage of Filipino and Italian.Nakapagpahinga naman siya buong maghapon ngunit biglang pumasok si Yaya Glo na tila nagmamadali bandang takip-silim. “Ali, halika rito. Ipakikilala kita kay Sir. Sinabi kong ipapasok kita ritong kasambahay.”“H-ho?!” Nagulat si Alessia dahil hindi niya ito inaasahan.“Bilis na at mainit ang ulo baka mapagdiskitahan ka. Mabuti nang magtrabaho ka rito para kahit magtagal ka walang magdududa.”“Sige.” Tumayo siya at agad na sumunod rito.Natagpuan niya ang sariling natutulala nang makarating sa loob ng mini bar. Naroon ang may-ari ng bahay. Para siyang itinulos sa kinatatayuan nang mapagsino ang lalaking abalang umiinom ng alak.“Sir, ito po si Ali ‘yong sinasabi ko.” Atubiling sabi ng matanda.Lumingon ang lalaki. “I don’t need another maid. But since you’re Yaya Glo’s grandchild, you’re hired.”“Y-yes, sir.” Yumuko siya.“Ali, ito si Sir Caio, ang amo natin.” Pagpapakilala ni Yaya Glo.“P-pagbubutihin ko ang trabaho ko, sir.” She averted her gaze as soon as she raised her head. Mukha lang siyang kalmado pero sobrang eratiko ang tibok ng puso niya. Paanong hindi siya magugulat? Caio Alfieri was the man she spent a wild night in Italy!HINAWAKAN ni Varo sa magkabilang balikat ang babae para kalmahin ito. “Look at me. Tell me what happened.”“He’s dead!” The lady was helpless. “W-we were about to do it… but there was a gunshot.”“Dead?” Naguluhan si Varo. Pero nang makita niya sa labas ng hallway ang mga bantay na walang malay na nakahiga sa sahig ay saka lang niya naintindihan ang nangyayari.“Come in.” Pinapasok ni Varo ang babae sa loob at saka siya tumawag sa awtoridad para ireport ang nangyari sa kabilang silid.It was not long before the police came to inspect the crime scene. Indeed, Robert Gu was dead. Mayroon itong tama ng bala sa noo.“A sniper’s shot…” bulong ni Varo. Naroon din siya sa kabilang kuwarto nang ipakita niyang isa siyang opisyal ng Interpol. Although it was not in his jurisdiction, he was considered a witness.Hindi naman siya nakialam sa imbestigasyon. Gusto lang niyang alamin kung ano ang nangyari lalo na at ngayon pa lang nagkamalay ang mga bantay ni Mr. Gu na gulat na gulat nang malaman na
Hyacinth Jeong is the infamous huntress queen of the Triad. She vowed to take her revenge on all the people involved in her family’s massacre. Kaya naman nang malaman niyang nasa kamay ng Interpol ang isang mahalagang dokumento tungkol sa kanyang nakaraan ay nagpanggap siya bilang isang trainee at doon niya nakilala si Varo.Alvaro Gaudencio is an upright, strict chief inspector, and he is Hyacinth’s senior. Silang dalawa ang madalas magkasama sa bawat kasong hawak nito. Everything is fine until Hyacinth found out Varo’s hidden identity, and he also finds hers.Their blossoming romance is bound to turn into blood lust. Will they find a middle ground for them to choose each other? Dahil sa simula pa lang, tadhana nila ang kunin ang buhay ng isa’t isa.*******BEIJING, CHINA“LOOK, Cinth. It’s confirmed! Your target will be at Aiqing tonight.” Excited na inabot ni Jian ang hawak nitong tablet kay Hyacinth. Kasalukuyan silang nasa courtyard ng mansion ng dalaga sa loob ng malawak na Chan
NAGANAP ang isang tahimik at pribadong kasal sa isang maliit na isla na parte ng Isla Alfieri. It was solemn that only family and close acquaintances were present. Although they had done a ceremonial engagement months ago to formally seal the alliance, which all the heads of the organizations in the underworld were present because it was mandatory. Alessia and Caio chose a private ceremony for their sunset wedding. Kaya heto sila ngayon at nakangiting nagmamartsa patungo sa isa’t-isa. Nakasuot si Alessia ng simpleng puting wedding gown, habang itim na tuxedo naman ang suot ni Caio. Wei was playing violin on the wedding march, making the surroundings more romantic. Sina Ren at Yaya Glo ang naghatid kay Alessia sa altar. Habang naroon din ang magulang ni Caio na maayos naman ang pakikitungo sa kanya. They were against their marriage at first, but Caio was unstoppable. Now, they both adored Alessia. Wushi was beaming as their ring bearer. Masayang-masaya itong maksaksihan ang pag-
8 MONTHS LATERKazan, RussiaIT WAS a silent winter night in Kazan when Caio and Alessia finally moved on their most awaited operation—hunting Viktor Ivankov. Matagal nila itong pinagplanuhan para siguruhin magtatagumpay sila. There was no room for errors. Lalo na at ito ang kauna-unahang joint operation ng dalawang organisasyon na mismong pinangunguhanan ng kanilang mga lider na kapwa naroon din.Mabilis ang bawat galaw ng mga miyembro ng Black Assassins at Phantoms. Rouyun and Carl had already recovered, kaya kasama rin sila roon. “We are all in position, Your Highness,” wika ni Rouyun mula sa communication device na nakakabit sa kanyang tainga.“Yes, Ghost. Copy that.” Tumango si Alessia. Tumingin siya sa tabi niya—si Caio na katatapos lang kausapin si Carl.Kapwa sila nakasuot ng full battle gear at may hawak na malaking assault rifle.They had a sneak attack. Biglang namula ang niyebe dahil sa dugong dumanak. Maya-maya pa ay nagpalitan na ng putok ng baril. Mayroon ding mga pag
“DADDY!” Masiglang salubong ni Wushi sa ama nang makauwi ito sa bahay kasama si Alessia.Agad itong kinarga ni Caio. “You’re heavier now. How are you, son?”“Uncle Ren and I saw dragons and dinosaurs!” Tuwang-tuwa ang bata habang nagkukuwento. Alessia let the two of them catch up.“Where’s the people in the house?” Takang tanong ni Alessia. Hindi niya kasi nakita si Ren na madalas kalaro ni Wushi. Sinadya kaya iyon ng binata dahil alam nitong dadalhin niya si Caio ngayong gabi?Naiintindihan naman ni Alessia na hindi pa welcome si Caio sa kanilang pamilya. Given their bloody history, at alam niyang hindi naman niya puwedeng madaliin ang pagtanggap ng mga ito sa lalaking nakatakda niyang pakasalan.Nilapitan niya ang dalawa. “Both of you should rest. We’ll have a big celebration tomorrow for Wushi’s birthday.”Hindi naman nagprotesta ang dalawa. Caio took charge of looking after their son to sleep. Habang si Alessia ay hinanap si Ren. At gaya ng inaasahan, natagpuan niya ito sa gilid n
HINDI inaasahan ni Alessia na magtatagal si Caio sa Italy. As they predicted, the Venetto family rebelled against the organization. The bratva backed them up. Kaya kailangang nanatiling ni Caio roon para maayos ang kaguluhan sa loob ng Mafia. Tuluyan ding naparusahan ang buong angkan ng mga Venetto at ang pamilya Gauci. “Nanay, when will Daddy come?” Nayayamot na tanong ni Wushi. “Soon, sweetheart. He’s a little busy at work.” “He needs to work hard so he can buy me toys, Nanay?” inosenteng tanong nito. “Exactly, so let’s just wait, okay?” “Okay. Uncle Ren is always playing with me, but he is busy too. Why is everybody busy?” “Because adults need to work to survive.” “I don’t want to grow up, then.” Wushi wrinkled his nose. Kahit lagi naman nagkikita ang mag-ama sa videocall, lagi pa rin itong hinahanap ni Wushi. Lalo na at malapit na ang kaarawan nito. They were still in Beijing. Isang araw bago ang kaarawan ni Wushi, nakatanggap siya ng tawag mula kay Caio na dumating na it
NAGTIPON ang buong squad sa loob ng conference room ng private residence ng mga Chan sa Beijing tatlong araw matapos mailagay sa huling hantungan si Xiaoyu. Everyone agreed to put her in their family ancestral shrine. Mula sa Hong Kong, inilipat iyon sa Beijing dahil nakompromiso ang kanilang base roon tatlong taon na ang nakararaan.“Ali did not attend Xiao’s burial, but she promised to be here today,” wika ni Ren. Isa-isa niyang tiningnan ang mga taong nakapalibot sa malaking pabilog na mesa. There were only five of them excluding Alessia and Zhan.Everyone seemed anxious. Lalo na at napag-alaman na ng lahat ang tungkol sa pagbabalik ni Zhan. Vesta was too excited to break them the news about it.“Vesta, are playing a prank on us? Did Ali really find Zhan?” Hindi nakatiis na tanong ni Hyacinth.“Hyacinth Jiejie, why would I lie? Besides, why are you even here? Does your husband know?” wika ni Vesta habang nakatingin sa mga kuko nito sa kamay.Hindi naman ito pinatulan ni Hyacinth. H
“WE have to fly to Beijing. I need to bring Wushi there, our quarterly meeting is coming. Hindi ko rin naman na maitatago ang bata sa pamilya ko. Besides, he will be safer there,” wika ni Alessia habang naroon sila sa living room na private resort na pag-aari ni Caio. Gusto sana niyang dalhin ang mag-ama sa main base ng organisasyon ng Triad, pero sa huli ay pinili niyang dito muna manatili habang nag-iisip siya. Every corner of the vicinity was heavily guarded.“I will go there as soon as I settle this mess. The Venettos will not sit idle, I need to give them the punishment myself.” Kalmadong wika ni Caio pero nasa mata nito ang matinding galit. “I tried to understand Chiara’s motivation because she was jealous. But killing Wushi just because she was that petty? That’s unforgivable!”“Sigurado kang hahayaan mong dalhin ko si Wushi sa China? Hindi ka ba natatakot na baka hindi mo na siya makita?”Kinuha ni Caio ang kamay niya at hinalikan iyon. “Didn’t we promise to start trusting eac
“ALI JIEJIE!” Vesta was overjoyed to see Alessia. Pero mukhang wala siya sa timing dahil naabutan niya itong hawak sa leeg ang isang babae.“For years I tried my best not to kill you despite the grievances between us. Because I vowed to stop the cycle of killing between our organization. I didn’t even act after knowing you’re the one who kill Xiao. But what you did tonight is a different story. I will never forgive you siding with Viktor trying to harm my son!” Alessia was filled with fury.“Oops.” Atubiling tumabi si Vesta dahil sa nakita niyang galit sa mukha ni Alessia. “I should’ve bought popcorn. I haven’t seen her in action in years.”Kinikilig si Vesta na tinapik ang braso ng lalaki sa tabi niya. She thought he was one of Ali’s men. “But is it true that she killed Xiaoyu? I’m excited how Ali will handle that villain!”“Vesta Meimei…” the man muttered.Unti-unting nalaglag ang panga ni Vesta dahil siguradong kilala niya ang nagmamay-ari ng boses na iyon.Nag-angat siya ng tingin