Gumagalaw ang katawan ni Ruby na may noo na nakakunot dahil sa silaw ng araw na tumatagos sa kanyang mga mata na nakapikit pa rin. Dahan-dahan niyang binuksan ang kanyang mga mata, ang unang bagay na kanyang nakita ay ang dibdib ni Hevan.Nasa yakap siya ng lalaking iyon.Dahan-dahan sa sandaling nagsimula nang makapagtipon ang kanyang kamalayan, ang sulyap ng alaala kung ano ang nangyari kagabi ay umikot. Direkta niyang tiningnan ang kalagayan ng kanyang katawan na natatakpan lamang ng kumot, sa likod niyon ay hindi na natatakpan ng kahit ano pa.Sa sandaling gustong bumangon, naririnig ang mahinang pagsinghal na lumabas mula sa kanyang bibig, ang kanyang buong katawan at bahaging buod ay nakadarama ng kirot pati rin ang kanyang mga buto-buto na parang gustong matanggal.Gumagalaw ang kamay na simula pa kanina ay nakasabit sa kanyang balakang pagkatapos ay itinaas ang kanyang baba, "magandang umaga," sabi ng lalaking iyon na may maskulin na boses na nagigising na.Walang kahit anong
Nakita ni Ruby ang markang ginawa ni Hevan at nagalit siya."Sobra ka na!" Sigaw niya sa lalaki nang lumabas si Hevan mula sa banyo na nakatapis lamang ng tuwalya sa baywang.Nagtataka siyang tumingin sa kanyang asawa, "wala akong ginagawa," kaswal niyang sabi.Nanlaki ang mga mata ni Ruby at tila nakakatuwa ito para kay Hevan, sumandal siya sa dingding ng pinto ng banyo, tinitigan ang kanyang asawa nang masinsinan.Itinuro ni Ruby ang kanyang leeg na may marka ng halik,"kung gayon, sinong demonyo ang gumawa nito?"Tumingin si Hevan sa leeg ng kanyang asawa na maputi at makinis, at sana, kung malinaw ang leeg na iyon, makikita nang malinaw ang lalamunan ni Ruby, ganoon ang paglalarawan."Kulang pa? Gusto mong markahan ko sa ibang lugar?" tanong niya nang walang sala."Kung wala ka nang kahihiyan, huwag mo akong isali!"Masungit na sabi ni Ruby. Umaakyat at bumababa ang kanyang dibdib, ngayong gabi ay hindi niya mapigilan ang kanyang emosyon. Talagang sinusubukan ni Hevan ang kanyang
Makikita ng apat na matatanda kung paano pinapansin ni Hevan ang kinakain at iniinom ni Ruby, at ito ay naging isang magandang tanawin at tahimik na ipinagpapasalamat. "Si Ruby ay hindi isang maliit na bata na kailangang bantayan, hindi siya magiging kumportable." Paalala ng matandang ginoo sa kanyang apong lalaki. Kailangan niyang magmukhang sinusuportahan si Ruby kahit malayo sa kanyang puso siya ay natutuwa sa matamis na pag-uugali ni Hevan. Umismid nang maliit si Hevan, "hindi dapat sinasabi ni lolo iyan, sa ngayon hindi niya naman iyon pinoproblema." "Hindi ibig sabihin na natutuwa ako na ginagawa mo sa akin iyon." Sabi ni Ruby. Simula nang kumakain siya, labis-labis na si Hevan sa pag-aayos kung ano ang kaya niyang kainin, sa totoo lang ginawa ng restawran na ito ang menu ayon sa kung ano ang kailangan ng bawat katawan ng kanyang mga kostumer. Hindi nakapagtataka dahil ganoon talaga ang patakaran ng marangyang restawran na ito. Dahil buntis siya, iginawa ng chef ng napakasar
"Mahal, hindi mo bibisitahin si Margareth?" tanong ni Maria."Siguro sa susunod na linggo, tiyak na hindi niya ako makikilala.""Wala na siyang nakikilala, kahit si Jonas man," sabi ni Maria. Ipinagpatuloy niya, "pwede ba akong magtirintas ng iyong buhok, mahal?"Ngumiti si Ruby habang tumatango, pagkatapos ay lumipat sila mula sa bilog na upuan patungo sa mahabang upuan na gawa sa kahoy, umupo si Ruby na nakatalikod sa kanyang lola.Nagsimulang kalasin ng matandang kamay ni Maria ang makinis at makapal na buhok na kulay tsokolate ni Ruby na palaging mabango."Palaging ganito ang iyong buhok, naalala ko noon na inggit na inggit sa iyo ang iyong mga kaklase dahil mayroon kang korona ng babae na napakaganda.""Hem, parang palagi silang naiinggit sa batang hindi swerte sa buhay, inaapi rin nila ang aking mga kaklase na nagmula sa ampunan, dahil nakapag-aral sa magandang lugar dahil sa scholarship na ibinigay ni lolo.""Ganoon sila na nabigo sa buhay at nag-iisip."Tumango nang bahagya si
Dahil sa katigasan ng ulo ng kanyang asawa, napilitan si Hevan na baguhin ang iskedyul ng kanilang pagkain na mula sa tanghali ay naging gabi. Wala pang pakialam si Ruby sa pagkakamali ni Hevan na sinubukang takpan ng lalaki, ang mahalaga natupad ang kanyang kagustuhang kumain sa villa ng tanghali.Tulad ng mga taon bago siya umalis, karaniwang ginagawa nila ang pagdiriwang ng anibersaryo ng kasal ng kanyang lolo at lola nang simple, gumagawa ng sarili nilang menu para sa tanghalian at nagdiriwang ng silang tatlo. Pagkatapos piliin ni Hevan na lumayo, hindi na siya nakasali sa pagdiriwang na iyon.Tuwang-tuwa si Maria nang makita ang kasanayan ni Ruby sa pagluluto, limang taon na malayo sa kanya, ang kanyang pinakamamahal na apo ay naging isang napakagaling na babae."Tapos na," sabi ni Ruby. Sa ibabaw ng mesa, mayroon nang apat na mangkok ng sopas ng damong-dagat kasama ang mga pananghalian."Paano mo nalaman na ang damong-dagat ay isang dapat na menu sa pagdiriwang?""Sinabi sa akin
Antes de irse, Hevan besó la frente de su esposa frente a sus abuelos que estaban paralizados al ver eso. Ruby, sorprendida, trató de evitarlo, pero ya era demasiado tarde."Te recogeré para el almuerzo.""Ruby almorzará con nosotros," dijo María.Hevan besó la mejilla de su abuela, "claro, almorzaremos en algún restaurante. Una pequeña celebración mía para ustedes.""Pero ...."Hevan miró a su esposa, "no hay rechazo." Después de decir eso, se fue de la villa."Ese niño siempre es egoísta," dijo el gran señor mientras miraba la partida de su nieto favorito.En realidad, él y su esposa estaban contentos con la actitud firme de Hevan al luchar por su esposa. Podían ver cuánto la amaba a Ruby. Esperaban que algún día Ruby pudiera perdonar a Hevan y que su hogar estuviera lleno de felicidad sin fin.Tan pronto como llegó a su oficina, Hevan vio a su padre en su oficina. Esperándolo mientras leía el periódico."¿Hay algún problema?" preguntó mientras se sentaba en el sofá. Miró a su padre