Mahigit tatlong oras na ginugol ni Ruby sa villa ng kanyang lolo sa pakikipag-usap at paglalaro kasama si Jonas, isang bata na lumaki na may napakagandang hitsura at napakasayang pagkatao.Habang gusto niyang magpahinga sa silid ng panauhin, hindi sinasadyang marinig ni Ruby ang kanyang lolo na nagsasalita nang medyo malakas at alam niya na ang kanyang kausap ay si Haven, ang lalaking palaging nagtagumpay na pukawin ang kanyang emosyon.Hindi niya alam kung kailan naging nakakainis ang lalaking iyon, ang lahat ng kapintasan ay nakakabit sa kanya.Nakita ni Ruby ang kanyang lolo na humihinga nang malalim pagkatapos niyang wakasan ang kanyang tawag, kahit na hindi niya alam kung ano ang kanilang pinag-usapan ngunit sapat na niyang naiintindihan na kumikilos ang lalaking iyon nang gusto niya, at iyon ay dahil sa kanyang inis na napagtanto ang kanyang hindi pagiging sa kastilyo."Mahal," sabi ng malaking panginoon na may matamis na ngiti, tinakpan niya ang kanyang pagkayamot nang makita s
Tiningnan ni Ruby ang kanyang lolo at lola na may nagtatakang tingin.Ipinaliwanag ni Maria na may ngiti na nagpapakita ng mga kulubot sa kanyang mukha nang lalong litaw, "balak sana naming dalhin sila para makilala ka ngayon, kaya nagpalipas sila ng gabi rito mula kahapon. Bukod pa rito, natutuwa kami kung narito si Jonas, naglalaro kasama siya hanggang makalimutan ang oras, lalo na ang iyong lolo."Sumingit ang malaking panginoon, "ano pa ang pinakamaganda para sa isang matandang lalaki na tulad ko kung hindi ang makipaglaro sa apo."Oo, itinuring na nila si Jonas na parang sariling apo, kahit na may plano silang tustusan ang pag-aaral ni Jonas hanggang sa pinakamataas na antas. Kahit saan gustong abutin ng bata ang kanyang mga pangarap, susuportahan nila.Ang sinabi ng malaking panginoon ay nagpatahimik kay Ruby, ngayon sa loob ng kanyang sinapupunan ay may lumalaking nilalang na maaaring magpangiti sa lolo at lola niya araw-araw pero, sa kasamaang palad ay naroroon siya sa panahon
Bago umalis ay may sinabi si Thony na nagpabago sa isip ni Laura, "hindi ka hihigit sa isang kaibigan at kamag-anak sa kanyang mga mata kaya, huwag kang magpanggap na ikaw ang minamahal niyang babae."Nagsimulang mainis si Thony sa pagiging mabait kay Laura na masyadong pinapababa ang lahat ng kanyang mga pinsan. Dati, akala niya na si Laura ang anghel na tagapagligtas dahil palaging tinatrato siya ni Haven nang iba, kaya siya at ang kanyang iba pang mga pinsan ay nakaramdam na, kung sila ay mabait at sumusunod sa kanya, makakakuha sila ng higit na atensyon mula kay Haven, ngunit hindi pala."Wow, napakayabang niya!" reklamo ng isa sa pinakabatang pinsan."Kung ako rin siya, magiging mayabang din ako. Ipinagkatiwala ni Haven ang isang bagay, ibig sabihin ay mayroon siyang higit na halaga sa mga mata ng lalaking iyon, sino ang hindi mayabang kung tratuhin nang espesyal tulad niyan?" sagot ng kanyang ibang pinsan."Tama rin."Huminga nang malalim si Laura, habang nakangiting tahimik ay
Ngumiti si Luci, "katulad ng pagmamahal mo sa kanya, ganoon din ang nararamdaman niya kay Ruby. Hindi ka pinipilit ng Tiya, alam niya kung ano ang pinakamabuti para sa kanya.""Kailangan niya ng kaibigan para magbahagi, hirap at ginhawa na sabay nilang malalampasan." Nag-aalalang nagwika si Laura, na tila mas mahalaga sa kanya si Davi kaysa sa kanyang sarili."Mula pagkabata hanggang ngayon, alam na alam ni Davi kung ano ang dapat niyang gawin, at sa ngayon ay walang problema doon. Sa halip, kung pipilitin niyang mamuhay kasama ang isang babaeng hindi niya mahal, sigurado ang tiya na magiging miserable ang kanyang buhay."Nagbuhos si Luci ng tsaa sa dalawang baso na gawa sa porselana, ibinigay niya ang isa kay Laura habang sinasabi, "Alam ni Davi kung ano ang pinakamabuti para sa kanya, magtiwala ka lang."Tinanggap ni Laura ang baso na nanginginig ang kamay, tila katulad pa rin noong huli silang nagkita, ang ina ng lalaking minamahal niya ay talagang ayaw siyang tulungan. Samantalang
Isang linggo matapos bumalik si Ruby mula sa Supai, walang nagbago sa kanyang pag-uugali, nanatili siyang malamig at atubili na makipag-ugnayan kay Haven at sa mga katulong. Kakausapin lamang siya kapag bumibisita ang kanyang mga lolo at lola.Ngayon niya lang nalaman na matagal na silang nakatira sa villa habang nagtatanim, at nasiyahan sila roon. Nagpapasalamat si Ruby na maayos ang buhay ng kanyang mga lolo at lola."Nyonya, may tawag po para sa inyo." Nilapitan ni Aishe si Ruby na nakaupo sa balkonahe.Inilahad ni Ruby ang kanyang kamay nang walang sinasabi, napabuntong-hininga na lamang si Aishe, saka ibinigay ang telepono sa kanyang nyonya. Sa loob ng isang linggo, para siyang naglilingkod sa isang pipi."Halo," bati ni Ruby sa taong nasa kabilang linya."Halo anak, kamusta ka?" tanong ng taong iyon na walang iba kundi ang pinuno ng tribo."Ama," sabi ni Ruby, agad na nagtubig ang kanyang mga mata."Pasensya ka na, ngayon lang kita nakontak. Kamusta ka?" tanong ng pinuno ng trib
Hindi na gaanong nag-usap pagkatapos noon, nagtanong ang mga matatanda tungkol sa pamilya sa Supai. Plano nilang imbitahan sila ngunit pinagbawalan ito ni Ruby, abala na ang kanyang ama at mga kapatid, ngunit ang pinakatamang dahilan ay, ayaw niyang mapahiya ang kanyang pamilya sa buong pamilya Rockfeller.Umalis ang mga matatanda sa silid pagkatapos mahimbing na makatulog si Ruby, sa simula ng pagbubuntis ay karaniwan na madaling mapagod at antukin ang nagdadalang-tao, dahil nag-aadjust ang kanyang katawan sa dayuhang nilalang na lumalaki sa kanyang sinapupunan."Ipinapahiya mo ako," malamig na sabi ng matanda. Tinitigan niya nang may panunuya ang kanyang apo na nakaupo sa mesa na dating inuupuan niya. Ang aura ni Haven ay katulad ng kanyang aura noon, matatag at hindi mapag-aalinlanganan."Wala akong ibang paraan para itali siya, at huwag mo akong sisihin sa paggawa nito. Kung hindi niya ako pinrovoke, hindi mangyayari ang lahat ng ito," sabi ni Haven habang pinapatay ang kanyang la