Chapter 3.1

Hindi ko alam kung saan ba ako mag sisimula. Hindi ko rin napag isipan kung tama ba ang naging desisyon ko, kung meron ba itong maganda resulta sa huli? paano pag nalaman nila Mommy ang ginawa kong ito? paano rin kung malaman nilang buhay pa si Hezekiah?

Pupungas pungas ako nang bangon kinabukasan ng umaga kahit ramdam ko pa ang sakit ng sugat ko ay bumangon ako para mag luto ng almusal..

Ngunit hindi pa ako nakaka pasok sa kusina ay nadepina na ang mga paa ko. Bahagya ko pang pinilig ang ulo ko dahil sa tanawing nakikita ng makasalanan kong mga mata.

He was holding a newspaper while sitting at the highchair facing the granite kitchen. My eyes scanning his perfect body wearing a white sando shirt and pajamas. 

Sandali ko pa itong pinagmasdan nang tingin, gusto kong ihakbang ang mga paa ko para ito yakapin pero mahigpit kong pinigilan ang sarili at ilang ulit na nag iling..

Akala ko rin ay hindi niya pansin ang presensya ko pero mali ako nang lumingon ito saakin.

Agad na nagtama ang mga mata namin,   kaya wala nang dahilan para magtago pa.

"G-good morning!" masigla pero mahina kong bati dito.

He didn't bother to greeted me like I did, instead he put down the newspaper and he sipped on the cup of coffee..

"Hindi ba nasabi saiyo ni Alessandra kung anong oras ang dapat na gising mo?" he pull back his chair matapos ay tumayo para tumungo sa coffe maker at magsalin muli ng kape.

"I'm sorry, medyo tinanghali ako ng gising." sagot ko.

Hindi ito nagsalita kaya Isa-isa ko nang binuksan ang cabinet at naghanap ng pwede kong lutuin. Binuksan ko rin ang refrigerator para kumuha ng itlog at bacon. Ang left over na fried chicken kagabi ay balak ko ring i-init.

Humarap ako sa lamesa para ilagay doon ang mga nakuha ko na hindi nag aangat nang tingin. Ramdam ko kasing pinanonood niya ang bawat kilos ko.

"You know how to cook?" he suddenly asked.

"Yeah, actually I don't have a skill pag dating sa pagluluto before, ang husband ko lang ang nagturo saakin," 

Umangat ang mata ko dito na naka upo muli sa highchair while his two arms wrap around his chest. He transparently looking at me in his black plain eyes.

"Basically halos fried lang ang alam kong lutuin ever since, but he trained me how to cook and taught me everything he knows, specially yung specialty niyang menudo." ngumiti ako ng maalala ang mga panahong iyon.

"Menudo?" ulit niyang sabi.

"Yeah!" maluwang akong ngumiti dito na umaasang may maalala ito.

"I never tasted menudo since then," he shrug. 

Napawi ang mga ngiti ko sa naging sagot niya, lalo pa nang bumalik ang pansin nito sa binabasang dyaryo.

Huminga muna ako nang malalim bago muling magsalita.

"I will cook you menudo if you want?" then I bit my lower lip dahil sa maari nitong isagot.

Binaba nito ng bahagya ang newspaper at tumitig sa mga mata ko.

"Ikaw ang bahala." muli ay nagkibit lamang ito ng balikat at ibinalik na ang pansin sa newspaper.

Tipid naman ang naging ngiti ko dito at pinasya nalang na ituon ang pansin sa niluluto. 

Maluwang ang ngiti ko habang hinahain ang nalutong almusal, hindi pa rin kasi mawaglit sa isip ko ang pag uusap namin kanina ni Gabriel. Wala na ito pero bakas pa rin ang ngiti sa mga labi ko.

"Good morning!" bati saakin ni Alessandra wearing her cream pencil skirt and white blouse habang naka suot ng brown trench coat na hindi lalampas sa kaniyang tuhod.

"Breakfast is ready!" sambit ko dito na nilapagan siya nang tasa nang kape.

"Thanks, mukang mapapadami ang kain ko ha?" naupo na ito at mabilis na hinigop ang kape na gawa ko.

Tipid lamang akong ngumiti dito.

"Si Gabriel?" tanong nito na siyang ikina tuwid ko nang tayo.

"Kanina pa gising, baka nasa garahe. tawagin ko nalang." sagot ko dito na bahagya naman tumango.

Mabilis kong tinungo ang garahe at nilingap ang paligid.

"G-gabriel?" tawag ko dito, bahagya pang kumibot ang labi ko dahil sa itinawag kong pangalan dito.

Ngunit walang sumasagot kaya nilakad ko ang hilera nang kotse nila para tignan ito sa kabilang banda.

"Gabriel?!" muli kong sambit sa kaniyang pangalan.

Tumungo ako sa likuran nang sasakyan para sumilip pero laking gulat ko nang maka salubong ko ito kaya agad akong napa atras.

"Oh, I'm sorry." may kaba sa puso kong sinabi na hindi maiwasang mapalunok dahil napa dapo ang tingin ko sa pawisan niyang mga braso.

Hindi ito agad nakapag salita dahil rin sa gulat.

Hinintay nito ang sasabihin ko pa habang nagpupunas ng kamay niyang may grasa, maging ang T-shirt nitong suot ay puno na rin ng grasa kaya ako napa yuko.

"Pinapatawag ka ni Alessandra, nakahanda na ang almusal." hindi ko maiwasang panginigan ng boses dahil sa lapit ng pagitan naming dalawa.

Rinig ko ang marahas nitong buntong hininga bago magsalita.

"Sabihin mo susunod na ako." seryoso nitong sagot.

Hindi muna ako umalis dahil hindi ko alam kung paano ko ihahakbang ang mga paa ko dahil naghubad na ito sa aking harapan.

My mouth half open when he started to wiped his sweat body using his T-shirt.

"Anything you want to say?" kunot noo nitong tanong.

Doon ako tila nahimasmasan dahil sa boses nitong iretable.

"W-wala na, sige mauuna na ako."  and I took a big step out of him,  sandali akong tumigil sa paglalakad at walang lakas na humawak sa poste para doon huminga nang malalim.

Oh damn Meredith! what are you doing?! sigaw ko sa sarili. You can't just  act like you had something wild feelings towards him kung ayaw mong paghinalaan ka niya! Pagalit kong pang sabi sa sarili.. 

"Oh anong nangyare saiyo?!" bakas ang pagtataka sa tanong na iyon saakin ni Alessandra nang makita ako.

My face dripping in sweat lalo pa nang humakbang ito palapit saakin.

"Whats the matter?" ulit nitong tanong na hinawakan ako sa braso.

"Ah, I-i just slip but i'm okay." pagsisinungaling ko.

"Are you okay? Ininom mo ba yung gamot mo? nanlalamig ka?!" bakas ang pag aalala nito nang tanongin iyon.

"H-hindi pa!" sabi ko na mabilis nag iwas nang tingin.

"Kung ganon sumabay kana saamin ni Gab mag breakfast para mainom mo sa oras ang gamot mo," sambit nito saakin.

Gusto ko sanang tumangi pero agad itong tumingala sa likod ko kaya ako biglang napa ayos nang tayo.

"Oh nandito kana pala, come on lets have breakfast together, mukang masarap ang niluto ni Meredith para saatin." mabilis nitong hinila ang braso ni Gabriel na siya lamang akong nilampasan.

Suot muli nito ang T-shirt na puno nang grasa na malaya kong pinagmamasdan palayo saakin.

"Meredith? Tara na, sabayan mo na kami!" tawag pansin saakin ni Alessandra kaya na ako tumalima.

Muli ay nasaksihan ko kung gaano ka sweet sa isa't isa ang mag asawa. Para ngang wala ako sa harap nila kung mag lambingan at kung minsan pa ay lantarang nag hahalikan na siya kong mabilis na iniiwasan.

"Kung wag na kaya tayo pumasok?" bumaba ang kamay ni Gabriel sa ilalim nang lamesa habang titig na titig sa asawa.

"Gabriel! alam mong hindi pwede, I need to go to Galla via Island today for the big event. You know how important this project for me?!" pumungay ang mata nito sa kaharap.

"Yeah, I know." halatang napipilitan nitong sagot.

"Mahal, pipilitin kong maka uwe nang maaga, promise!" nag beautiful eyes pa ito at ngumiti nang maluwang sa asawa.

"Promise is made to be broken, remember??" taas kilay nitong sambit kay Alessandra. 

Napahigpit ang hawak ko sa kubyertos dahil sa narinig. Anong sabi niya?? hindi ako makapaniwalang lumabas iyon sa mga bibig ni Gabriel.

"Alright, I will be home early as I could." malambing nitong sabi bago tumingala sa asawa.

"That's my girl!" haplos nito sa puno nang kaniyang buhok na siyang himagikgik.

Sa puntong iyon muling nag daop

ang kanilang mga labi. That was a fucking torrid kiss! what the hell?!

Mariin kong kinagat ang labi ko dahil hindi ko na kaya ang eksenang aking nasasaksihan kaya mabilis akong uminom nang tubig dahilan kaya ako nasamid.

Natigil ang mga ito dahil sa sunod-sunod kong pag ubo.

"I'm sorry!" sabi ko habang nag pupunas nang tissue towel sa mga labi.

"Its alright, dahan-dahan lang sa pag subo Meredith."  natatawang sabi saakin ni Alessandra na siya kong tinangoan naman.

Subalit hindi ko na magawa pang i-angkat ang kubyertos ko dahil sa madilim na tinging pinukol saakin ni Gabriel..

Wala na ang mga ito sa hapag pero narito pa rin ang iniwan nilang kirot. Walang gana ko ring niligpit ang pinag kainan namin at hinugasan iyon na wala pa rin sa sarili..

"Meredith?" 

Mabilis akong nag lingon kay Alessandra na may dala nang shoulder bag.

"Meredith aalis na ako, kung gusto mo sumabay ka nalang kay Gabriel para kunin ang mga gamit mo sa inyo?"

"Naku, hindi na nakakahiya naman. Kaya ko naman mamasahe saka madami pa akong tataposing trabaho dito." pagtanggi ko habang nag pupunas nang kamay sa aking apron.

"Hmm, ikaw ang bahala, baka late na rin ako maka uwe mamaya madami kasing gagawin sa resort ngayon." 

"Mag iingat kayo." ngumiti ako dito nang bahagya.

"Paano, mauuna na ako?" na sumulyap sa kaniyang wrist watch bago na ako talikuran. Sinundan ko nalamang ito nang tingin at sa huli ay napabuntong hininga.. 

Ilang minuto rin akong nakatanga sa hugasin ko bago ako muling makarinig nang mga yabag na palapit saakin.

Nalingonan ko si Gabriel na nagbukas ng fridge para kumuha nang pitcher nang tubig at marahang nilapag sa lamesa bago ako sulyapan.

"Hindi kapa tapos d'yan?" He asked in a cold tone voice.

"I'm sorry! ano kasi, K-kinausap ako ni Alessandra bago siya umalis." pag e-explain ko na puno nang kaba ang puso.

Muli ay hindi ito sumagot imbes ay naglakad ito patungo sa direksyon ko para i-angat ang mga kamay para buksan ang cabinet sa aking tabi para kumuha nang baso.

Halos hindi ko magawang huminga dahil sa halo-halong kaba at nerbiyos. Mabuti nalang ay umalis ito agad para tungohin ang lamesa at nag salin ng tubig sa hawak na baso.

"Binilin niyang isabay kita para kunin ang mga gamit mo." His baritone voice kills me.

Bumaba ang tingin nito saakin matapos lagokin ang baso ng tubig,  mas lalong madilim ang mga titig nito saakin na hindi ko alam kung ano ang dahilan.

"H-hindi na kailangan, kaya ko naman mag-isa." sabi ko sa mahinang boses.

Silence.

Fuck Meredith, you have to say something! sigaw ko sarili pero sa huli ay wala akong nasabi.

"Taposin mo na yang ginagawa mo at sumunod ka sa labas." Ito na ang bumasag sa katahimikan at walang pasabing lumabas na ng kusina.

Naiwan naman akong naka awang ang mga labi dahil sa kaniyang sinabi..