Share
Chapter 50
Heart strong
Napa balikwas ako ng bangon mula sa kina hihigaan. Silaw na ang mata ko sa kaonting sinag ng araw na tumalilis sa kurtina.
My eyes wandered around, nasa silid ko na ako? What happened last night?
Sinapo ko ang ulo at pilit inaalala ang nangyare kagabi. Mariin kong kinagat ang aking labi nang mapagtanto ang lahat.
"Good morning! Kamusta ang gising mo?"
Nalingonan ko si Ellwood bitbit ang tray na may lamang pagkain.
Naupo ito sa gilid ng kama at inilapag sa tabi ko ang tray. "I cook you a breakfast." he said lowly.
Hinilamos ko ang palad sa aking muka at sinu
Kaugnay na kabanata
Two Wives Chapter 51
Nadepina ang mga paa ko sa bungad ng pinto nang makita ko itong naglalakad na palapit saakin.My heart twisted a bit when I saw er wearing a maternity dress. Mahigpit kong hinawakan ang lose T-shirt na suot ko at may kirot sa pusong bahagyang nag yuko."Hi.." her sweet voice greeted me.Nag angat ako ng tingin dito, now wearing a lovely smile on her face."Uh," Sinubukan kong mag salita ngunit, mabilis ko din itong tinikom dahil sa hindi maipaliwanag na kaba."Can I come in?" aniya saakin na walang pag aalinlangang humakbang.Umatras ako para ito bigyan ng daan papasok sa loob. Ellwood was still there sitting comfortably at the sofa."Hi.." Tumayo ito para gawaran ng tipid na ngiti si Alessandra.Imbes na sumagot ay tumingala ito sa wedding portrait namin ni Hezekiah na naka sabit sa pader. Nilibot din nito ng tingin ang buong kabahayaan bago ibalik ang tingin saakin."Can I talk to you in private?" aniya sa seryosong ek
Two Wives Chapter 1
Memories"Ma'am, tulongan ko na po kayo sa dala n'yo?" Presinta ni Manong Carding sa akin."Ayos lang ho, salamat."Hindi ko alintana ang bigat ng dala kong hand carry bag habang nakatingala sa two story house na nasa aking harapan."Kung may kailangan pa ho kayo ay tawagan n'yo lang ako," he said. Patiently standing at my back."I'm okay, Mang Carding," sambit ko."Kung ganon ho ay mauna na ho akong umalis." Paalam na nitong sinabi.Doon ko siya nilingon na hawak ang sumbrero sa dalawang kamay. The line marks on his forehead define how old he is, plain shirt and black maong pants, just simple as it is."Thank you, Mang Carding." I smiled at him.Ginawa ko ay dinukot ko ang wallet ko sa shoulder bag na dala at kumuha doon ng lilibohin."Heto ho, pam
Two Wives Chapter 1. 1
Nilingon ko kung saan nagmumula ang boses pero tanging hampas ng galit na alon ang natatanaw ko."Mahal?!" Balik kong sigaw.Ngunit walang sumasagot, humawak ako ng mahigpit sa railing kung saan nasa isa akong barko at malakas na bumubuhos ang ulan.Agad na dumami at nagkagulo ang mga ito na lubha kong ikinabahala.Isang serena ang naulinigan ko sa paligid, "Lulubog na ang barko!" sigaw ng mga humahangos na tao.But I stood still in the middle of the ship, nadepina ang lahat sa akin, my body wasn't moved kahit pa nabubunggo na ako ng mga natatarantang mga tao."Mahal!" Tiningala ko ang lalaking humagip ng isa kong braso. "The ship is sinking, kailangan na nating umalis dito.” His voice has full of determination lalo pa nang hilahin ako nito para makipag buno kami sa maraming tao.Hindi ko halos makita ang dinaraanan ko dahil sa kapal ng tao, idagdag pa na
Two Wives Chapter 2
Wedding ringGustong mag-ulap ng mga mata ko habang nakatingin sa malakas na paghampas ng alon sa dahat. The cold ocean breeze feels right and yet it brings pain in my heart.Hindi ko alam kung ilang oras naba akong nakatanaw lang sa malawak na dagat. Simula ng dumating ako dito sa San Marcelino ay araw-araw na akong bumalik dito sa dalampasigan. Nagpapalipas ng maghapon na tila walang pakialam sa mga nangyayari sa paligid.Sinulyapan ko ang relos kong pambisig at bahagyang umiling. Isang araw nanaman ang lumipas. I don't know how I survived my day without him, without his touch, his kiss and his warm hug. Pakiramdam ko ay mababaliw na ako kakaisip kung paano ko malalampasan ang mga darating pang araw na wala siya.Pinasya kong bumalik nalang sa inuupahang apartment. Mula sa dalampasigan ay minabuting kong maglakad para kahit sandali ay maabala ang utak ko sa nakikita. This is not my
Two Wives Chapter 2.1
Nilingon ko ito na may gulat sa mga mata. Nais ko sanang magsalita pang muli ngunit huminto na ang sasakyan. Nasa ospital na kami.Halos kalahating oras rin akong inobserbahan. Sumailalim rin ako sa Xray at CT scan. Ang sugat ko sa may bandang braso ay kailangang tahiin dahil sa malalim na sugat, mabuti ay wala naman na akong iniindang seryoso sa katawan tanging bugbog lamang sa banda kong balakang."Doc, thank you so much!" Narinig kong sabi ng babae sa Doctor na kasabay nitong pumasok sa aking silid."No problem, Mrs.Magnus, pwede na rin lumabas ang pasyente any time, be sure to take her medicines properly para walang maging impeksyon," aniya at parehong sumulyap sa akin."Ah–kakausapin ko lang po siya." Nagpaalam na ito sa doktor na siyang nang umalis."Kamusta kana?" Panimula nito sa akin ng kami nalang ang nasa loob."Ayos na ako, salamat,” bigkas ko na hindi makatingin sa mga
Two Wives Chapter 3
First day"Really? are sure about this? Gusto mong pumasok na kasambay namin dito sa bahay?" Nanlalaki ang mata nitong tanong saakin.Sumulyap muna ako kay Gabriel na blangko pa rin ang tingin saakin bago tumango dito."Kung pwede sana?" Alanganin akong ngumiti sa mga ito."You said, you were on your vacation. Bakit mo naman naisipang mag apply saamin bilang kasambahay?" Gabriel look at me with full of curiosity.Agad akong napa isip ng idadahilan dito, wala rin sa plano ko ang mag apply na kasambahay pero mukang napasubo na ako kaya paninindigan ko na."Medyo naiinip kasi ako sa bahay, besides wala naman ang asawa ko and naka leave ako sa trabaho ko sa Queensland Island kaya kailangan ko rin ng pagkaka kitaan kahit papaano, balak ko na rin kasi mag resign sa trabaho dahil hindi maganda ang palakad ng kompaniyang pinapasukan ko." pag sisinungaling ko
Two Wives Chapter 3.1
Hindi ko alam kung saan ba ako mag sisimula. Hindi ko rin napag isipan kung tama ba ang naging desisyon ko, kung meron ba itong maganda resulta sa huli? paano pag nalaman nila Mommy ang ginawa kong ito? paano rin kung malaman nilang buhay pa si Hezekiah?Pupungas pungas ako nang bangon kinabukasan ng umaga kahit ramdam ko pa ang sakit ng sugat ko ay bumangon ako para mag luto ng almusal..Ngunit hindi pa ako nakaka pasok sa kusina ay nadepina na ang mga paa ko. Bahagya ko pang pinilig ang ulo ko dahil sa tanawing nakikita ng makasalanan kong mga mata.He was holding a newspaper while sitting at the highchair facing the granite kitchen. My eyes scanning his perfect body wearing a white sando shirt and pajamas.Sandali ko pa itong pinagmasdan nang tingin, gusto kong ihakbang ang mga paa ko para ito yakapin pero mahigpit kong pinigilan ang sarili at ilang ulit na nag iling..Akala ko r
Two Wives Chapter 4
His stern eyesGabi na nang matapos akong mag luto ng hapunan. Gayon din nang marinig ko ang sasakyang parating.Masigla kong sinalubong ang pag dating ni Gabriel."Magandang gabi.. handa na ang hapunan." Bungad ko.He look down at me for a second before he cut his gaze."Tawagin mo ako pag dumating na si Alessandra." he said coldly. Tumalikod na ito saakin at diretsong umakyat sa taas.Tahimik ko lamang itong sinundan ng tingin bago magpakawala ng buntong hininga.Dahil hindi na ito bumaba pa mula kanina ay pinasya ko nalamang na manood ng TV. Gustohin ko man itong kausapin at mag tanong ng ilang bagay ay hindi ko magawa. I have this fear in my heart and I don't know how to really act normal whenever he's around.Nang tumuntong ang alas-siete ay narinig ko naman ang pagdating ng sasakyan ni Alessandra."Good evening!" Ma
Pinakabagong kabanata
