QUEEN’S POV: Hindi ko alam kung saan ako dinala ni Spade ng mga oras na iyon dahil sa sobrang lasing ko. Isa itong malaking bahay ngunit madilim at wala man lang mga ilaw. Malakas pa rin ang ulan nang bumaba kami sa kotse niya. Hinawakan niya ang kamay ko at sabay kaming pumasok sa bahay. May kakaiba sa paghawak niya ng kamay ko. Napaka-init ng palad niya. “Nasaan ba tayo, Spade?” tanong ko sa kanya. “Nasa langit nga,” “Wag mo akong pinagloloko!” “Hindi naman kita niloloko eh, langit nga ‘to.” saad niya at saka iginiya ako sa malaking kwarto. Basang-basa ang mga damit namin dahil sa lakas ng ulan ngunit nagulat ako nang bigla niyang hinawakan ang gown ko at tinanggal ang aking traje de boda. “What are you doing?” “Undressing you. Magkakasakit ka nyan, baka sipunin ka pa dahil sa lamig.” saad niya, ngunit nakarating na ang kamay niya sa gown ko at dahan-dahang hinubad ang zipper non. “I– I can do it myself. Th-thank you.” nanginginig na nga ako sa lamig ng mga oras na
SPADE'S POV: Nagising ako sa sinag ng araw na tumatama sa mukha ko. Nakayakap pa rin sa akin si Queen habang mahimbing na natutulog. That morning is different. Pakiramdam ko ay ako na ata ang pinakamasayang tao sa buong mundo dahil kasama ko na ang pinakamamahal ko. Hindi pa rin ako makapaniwala. Ito yung umagang hindi ko kailangang magreklamo at magmura, yung umagang maganda ang gising ko at malayo sa mga problema at yung umagang tahimik at maaliwas kasama si Queen. Sa lahat ng swerteng nakuha ko sa buhay ko ay ito ang pinakagusto ko. Muli ko siyang sinipingan ng umagang iyon. I couldn't get over her body. “Spade, natutulog pa ako.” “Pa-isa lang ulit.” “Ano ba yan eh, masakit pa nga eh.” “Sige na,” saad ko na binuka ang mga hita niya dahil antok na antok pa siya. Binasa ko ang pagkababae niya ng laway ko at kinain iyon. Napansin ko namang napaawang ang mga labi niya sa ginagawa ko kung kaya't mas lalo ko pang dinila-dilaan ang kanyang pagkababae. “Ughh, Spade,” ungol niya h
QUEEN’S POV: And just like that everything seems okay. He made things easier for me at hindi ko maiwasang wag mapangiti kapag naiisip ko lahat ng nangyari. It's incredibly amazing at hindi ko maintindihan ‘tong nararamdaman ko. Grabe maglaro ang tadhana. Napatingin ako sa malawak na bahay na iyon. Mas maganda sa Mansyon ngunit mas presko at tahimik dito. I wonder how Spade managed to build a house like this despite his gambling habits. Nakakita ako ng laptop kung kaya't binuksan ko iyon at pagtingin ko naman ay walang password. Bigla kong naalala na wala pala akong dala na kahit ano kundi ang wedding gown ko lang. Wala sa akin ang cellphone ko at naiwan ko sa Mansyon ang wallet ko na naglalaman ng mga cards ko. Pati na rin ang black card ko ay nandoon. Paano ko kaya makukuha ang mga gamit ko doon kay daddy? hays kailangan ko ang mga iyon eh. Nangalumbaba na lang ako at tila iniisip kung anong gagawin. Wala akong trabaho. Wala akong pera. Wala akong gamit hays lahat wala pati kot
QUEEN’S POV: Days passed and everything felt slow. Nagagawa ko ang mga gusto ko. Nakakapaglibang na ako. I finally had a “me” time. Walang iniintinding paperworks, walang inaasikasong projects and all that. Walang mga naghahanap sa akin na empleyado at walang nagpapapapirma ng sandamakmak na proposals. Everything is fine. Tahimik. Hindi ko kailangang mag worry sa kahit anong bagay. Napakaganda at may kalakihan din itong bahay na pinagawa ni Spade dito. May swimming pool at garden. Maaliwalas at sariwa ang simoy ng hangin. Na-enjoy ko din ang mga makukulay na bulaklak sa hardin at kumuha ng mga magagandang litrato doon. It feels like I’m living the dream. Weekends bukas kung kaya't naisipan naming mag swimming ngayong gabi. Naghanda rin si Spade ng red wine at pizza. Lumusong na ako sa tubig, nakasuot lang ako ng navy blue na pair ng two piece swimsuit habang si Spade naman ay papalapit pa lang sa akin. He was so damn hot habang nakasuot ng board shorts. Hindi ko maiwasang wag ma
SPADE'S POV: Tinago ko sa kanilang lahat na nasa poder ko si Queen at walang nakakaalam na kahit sino. Hindi ko alam kung tama pa ba ‘to pero mahal na mahal ko si Queen. Hindi ko na ata alam ang gagawin ko pag nawala pa siya sa akin. Simula ng umalis si Queen ay pinaghahahanap na siya ni Uncle Harold. Sobra-sobra ang pagsisisi niya at palagi siyang nandito sa Gentleman Hotel kasama ni daddy. “Spade, sigurado ka bang wala kang alam kung nasaan si Queen? It's been a week. Isang linggo na siyang nawawala, hindi na namin alam kung saan namin siya hahanapin.” saad ni daddy. “Bakit ba? kapag nahanap niyo ba siya anong gagawin niyo? sasaktan niyo na naman?! ipagkakasundo niyo na naman sa kung sinong anak ng mayayaman dyan?! Hindi bagay si Queen na basta-basta niyo na lang iaalok sa kung sinu-sino!” asik ko sa kanila. “I know that now. I would apologize to her, sasabihin ko sa kanya na hindi na ako galit and no arrange marriage this time.” saad ni Uncle Harold. “Tss, nasa huli talaga an
QUEEN’S POV: Tinulungan ko si Spade na mag-ayos ng gamit niya para sa business trip nila. Ngayon ang alis niya papuntang Europe kung kaya't abala na kami sa paghahanda. Ang sabi niya sa akin ay naka-private plane sila kaya pagdating niya sa airport ay makakasakay sila kaagad. Inilagay niya na ang mga gamit niya sa kotse niya at saka sinara ang compartment at humarap sa akin. “Oh, paano? aalis na ko,” “Ingat. Pasalubong ko ah.” “Oo na, titignan ko doon kung anong magandang bilhin.” “Wag ka masyadong magpagod sa trabaho at saka… chat mo ako pag nasa Hotel ka na na pag istay-an niyo.” “Oo, ayoko talagang umalis mahal eh pero kailangan.” “Sige na, baka ma-late ka pa sa flight mo.” “Basta tawagan or i-message mo ako kapag may problema ah? lagi ka mag lock ng pinto pala saka gate, for safety lang.” saad niya na niyakap ako at hinalikan ako. Hanggang sa pagsakay niya ng kotse ay hindi niya inaalis ang tingin at ngiti niya sa akin. Sinundan ko ng tingin ang kotseng minamaneho niya
QUEEN’S POV: Napilitan akong sumama kay Kainer ng araw na iyon. Sumakay kami sa kotse na hindi ko alam kung saan niya nakuha dahil hindi naman iyon ang kotse niya. “Kaninong kotse ‘to?” tanong ko habang nagmamaneho siya. “Wag ka ng magtanong.” iritableng sagot niya sa akin. Nagtatanong lang naman ako eh. Maya-maya ay napansin ko na hindi naman ito ang daan papunta sa amin kung kaya't kinausap ko siya ulit. “Teka, hindi ito ang daan papunta samin, ibaba mo ako Kainer! ayoko sumama sayo!” “Pwede ba tumahimik ka?! hindi ako makapag-isip ng maayos!” singhal niya sa akin kung kaya't niyugyog ko ang braso niya. “Kainer! pull over please! hindi ako sasama sayo!” “Damn it! wag mo akong yugyugin maaksidente tayo sa ginagawa mo!” “Saan ba kasi tayo pupunta?!” “Sa tatay mo nga!” “Pero hindi naman ito papunta sa bahay eh!” “Sino bang may sabing nandoon siya sa inyo?!” “Damn it!” inis na inis na ako sa loko na ‘to sana hindi na lang ako sumama. Sinasabi ko na nga ba, pagsisisihan ko ‘
QUEEN’S POV: Pagdating ko sa bahay ay 8:00 pm na. Siguro ay kanina pa ring ng ring ang telepono at malamang ay tawag na ng tawag si Spade. Maya-maya ay nag ring na naman ang telepono at sinagot ko iyon.“Hello?” “Hello Mahal? kamusta ka? bakit hindi mo sinasagot ang tawag ko buong maghapon? I’m worried.” “Uhm, ano kasi eh, napasarap yung tulog ko, kakagising ko lang.” palusot ko dahil ayokong sabihin sa kanya ang mga nangyari. “Teka, umiiyak ka ba? anong nangyari?” Napansin niya ang boses ko kung kaya't kailangan ko na namang magsinungaling. “Hindi ah, umuulan kasi dito, eh nagsampay ako ng mga damit kahapon, naulanan ako, sinipon tuloy ako pero okay naman na pagaling na.” saad ko habang pinapahid ang aking mga luha. Gustong gusto kong magsumbong. Gusto kong sabihin sa kanya na pinagtangkaan akong gahasain ni Kainer pero hindi ko magawa dahil baka mag-alala siya sa akin at gumawa ng gulo sa Mansyon ng mga Clemente. “Ah, okay, uhm, goodnews pala, Mahal, pauwi na kami bukas, na
ROSALINE'S POV: ONE YEAR LATER…“Joaquin! nasaan ba tayo? sabihin mo naman! nakakatakot parang dagat na ‘to, lumulundo eh, nasa bangka ba tayo?!” tanong ko kay Joaquin habang kapit na kapit sa kanya, naka blindfold kasi ako. Pinilit niya pang isuot sa akin yan dahil ayoko talaga baka kasi mamaya ay kung ano na naman ang gawin niya sa akin. “Yes, nasa dagat tayo.” “Joaquin, tanggalin na natin ‘tong blindfold, ayaw ko na, natatakot ako!” “Relax. Wag kang matakot, nandito lang ako. Almost there.” saad niya habang inaalalayan ako. “Hawak ka sa may handle,” utos niya na ginawa ko naman. Nang tanggalin niya ay blindfold ko ay halos malaglag ang panga ko sa sobrang ganda ng view. “Oh my god! We're on a big yacht Joaquin! This is a big yacht and the sea!” saad ko sa kanya na hindi makapaniwala sa ganda ng view habang siya naman ay nakangiti lang sa akin. “You should have seen your face, you’re full of joy right now.” “Thank you, Mahal! I really need a vacation grabe, ngayon nalang u
JOAQUIN'S POV: Nang magising ako ay si daddy agad ang una kong nakita. “P-pa.” saad ko ngunit tuyot ang lalamunan ko. “Joaquin, gising ka na.” napalingon naman ako sa kaliwa at nakita ko si Rosaline. Alalang-alala ang mukha niya at may hawak siyang isang baso ng tubig. Dahan-dahan akong umupo sa hospital bed. Itinapat naman ni Rosaline sa bibig ko yung baso upang makainom ako. “Kamusta na pakiramdam mo? okay ka na ba? sabi ng doktor, stress at over fatigue daw.” “Okay na ako, sa tingin ko. Dad, ikaw ba? okay ka na?” “Sorry, I lied. I’m not really sick, gusto ko lang na puntahan mo ako, Anak.” saad ni lolo. “Uhm, doon lang po muna ako sa labas. Nandoon po kasi si mommy at daddy.” pagpapaalam naman sa amin ni Rosaline kung kaya't hinayaan ko siya. Ngayon ay kami nalang dalawa ni daddy ang nasa kwarto. Walang hiya, na-confine pala ako dahil sa pesteng lagnat. “Noong kabataan ko Anak, ganyan din naman ako sa mommy mo. Die hard na die hard halos ayaw kong pakawalan dahil ako ang
ROSALINE'S POV: Pagdating namin sa Ospital ay kaagad kaming nagtungo sa private room ni lolo. “Nandoon sila lahat pati sila ate Noreen at Neri. This is bad.” saad sa akin ni Joaquin habang papasok kami ng kwarto. “Joaquin, anak.” nanghihina na sambit ni lolo. Lumapit naman kaagad si Joaquin at hinawakan ang kamay ni lolo. “Pa, ano bang nangyari sayo?” tanong niya ngunit napakunot ang noo ni lolo. “Teka, mainit ka.” “Oo Dad, nilalagnat ako eh pero mas importante ka.” “Mabuti pa magpatingin ka para magamot ‘yang lagnat mo.” “Hindi na, Dad, okay lang ako.” saad ni Joaquin na nagmamatigas pa rin. Lumabas nalang ako at bumili ng paracetamol at mineral water. Pagbalik ko ay nasa labas na sila lahat at nag-uusap-usap kung kaya't sumilip ako sa loob ng kwarto ni lolo at nakita ko si Joaquin na nakahiga na sa sofa na nasa gilid ng kama.Kaagad akong lumapit kay Joaquin. “Mahal oh, bumili akong gamot, inumin mo na ‘to.” “Kanina pa masakit ulo ko, akala ko kung saan ka nagpunta, hind
ROSALINE'S POV: “Hello?! bakit ngayon niyo pa sasabihin sa akin kung kailan nakauwi na ako ng bahay?! hindi ba pwedeng ipagpabukas yan?! talagang bibigyan niyo pa ako ng stress sa gabi?! mga putang ina niyo!” singhal ni Joaquin habang may kausap sa cellphone galit na galit na siya kung kaya't hinawakan ko ang braso niya ngunit hinawi niya lang ako. “Hindi ba nag quality check ‘yang mga yan bago ipadeliver dyan sa fabrication?! hindi niyo chineck ng maigi?! tapos sasabihin niyo sa akin ngayon hindi tama yung sukat mali-mali yung mechanisms na pinadala at mali ako ng bili?!” Pilit kong pinapakalma si Joaquin ngunit ayaw niyang kumalma. Sinisigawan niya talaga yung kausap niya. “Gusto kong makita yan ng personal bukas ah!” iyon lang at pinatay niya na ang tawag. “Mahal… tama na yan, hayaan mo na.” “Hayaan eh ginagago na ako ng mga ‘to eh!” singhal niya at nag dial na naman ng isa pang number. “Hello?! Hello?! ano yung nirereklamo ng foreman ko?! mali daw yung pinadala niyong mecha
ROSALINE'S POV: Simula ng mangyari ang pagbisita na iyon sa amin ni lolo at daddy ay mas inigihan ni Joaquin ang pagtatrabaho niya. May mga kumukuha sa kanyang clients kaya sinasamantala niya basta maganda ang bayad ngunit kapalit ng pagiging abala niya ay ang kawalan namin ng oras sa isa’t-isa. Palagi akong naiiwan sa Penthouse. Naglalaba, naglilinis at nagluluto nang sa gayon ay pag-uwi ni Joaquin ay may pagkain na. Hindi ko akalain na ganito pala kahirap maging housewife and what more having kids pero hindi ako pwedeng sumuko. I know what we want. I know what I want for my babies at ito na iyon. Ang binubuo naming pamilya ni Joaquin. Isang gabi ay malakas ang ulan at nag-aalala na ako kay Joaquin dahil wala pa rin siya. 10:00 pm na ng gabi kung kaya't tinawagan ko na siya pero hindi niya sinasagot ang tawag ko. Nasa kama lang ako at nakaupo lang ngunit hindi na ako mapalagay kung kaya't pilit kong tinatawagan ang cellphone niya ngunit nagri-ring lang ito. Damn it, Joaquin. As
Maya-maya ay dumating naman si Joaquin na halos mataranta at muntik pang madapa papasok ng Penthouse. “Uncle, Daddy! hayaan niyo na nga sabi kami bakit ba kayo nandito?!” singhal niya sa dalawa na inis na inis. “Matigas ka pa rin?! Hindi ko alam kung saan nanggagaling ‘yang ugali mo na yan Junior!” saad naman ni lolo. “Eh kasi naman, bakit niyo ba kami pinapakialaman?! Dad, we’re old enough, we can handle ourselves.” “Yeah, sure, you can handle yourself but what about Rosaline? she's young, she can't do this alone Joaquin, don't be so selfish!” “I'm not selfish, I’m doing this for her, bakit Dad?! akala mo hindi ko kakayanin ng wala ang pera mo?!” “Look Joaquin, this is not about the money. First, you ruined her life and now you're taking her away from me. My only daughter.” saad naman ni daddy. “Ano bang gusto niyong mangyari?! parang hindi tayo nagkakaintindihan dito eh, ikaw Dad, tinakwil mo ako dahil galit ka sa bawal na relasyon namin, tapos ngayon hindi mo naman mapanindi
ROSALINE'S POV: Abala ako habang naglilinis ng bahay nang may biglang kumatok. Si Joaquin siguro iyon, baka may naiwan siya. Nagmadali akong lumapit sa pinto at binuksan iyon ngunit nagulat ako nang tumambad sa harapan ko si daddy at si lolo Joaquin. “Da-daddy? lolo?” saad ko na uutal-utal at halos hindi makapaniwala.Sumilip-silip si lolo Joaquin sa Penthouse. Kaagad ko namang kinuha ang kamay niya at nagmano. “It's a nice place you two have here, Hija.” saad ni lolo. Nakangiti siya at good mood lang habang si daddy naman ay mukhang dismayado pa rin at masama ang loob sa ginawa namin ni Joaquin. “Would you want to invite us inside? Rosaline?” tanong ni daddy. “Sure.” saad ko na niluwagan ang bukas ng pinto para makapasok sila.Luminga-linga na naman si lolo Joaquin sa paligid at maging si daddy. “Not bad for a prodigal son of yours, kuya.” saad ni Daddy habang parehas nilang tinitignan ang Penthouse. “How did you find us here?” tanong ko sa kanilang dalawa. “Connections, Da
ROSALINE'S POV: Kakatapos lang ng check-up ko sa clinic ngunit nagulat ako nang makita ko na nasa labas si Joaquin at hinihintay ako. Bakit? ano kayang nangyari? bakit siya nandito? hindi ba’t may trabaho siya? Nang makalabas ako ay tumayo siya ng maayos at sinalubong ako. Kanina kasi ay nakasandal siya sa kotse niya at nakasimangot. “Mahal, bakit nandito ka? akala ko ba may project kang inaasikaso?” tanong ko kaagad sa kanya. “Get in.” malamig ang mga utos na it n at mababakas sa mga mata niya ang kanina pa’y pagkagalit. Sumunod nalang ako at pumasok na sa kotse. Tahimik siya buong byahe namin ngunit nang makapasok na kami sa elevator ay hindi ko na nakayanan pa kung kaya't tinanong ko na siya. “What happened? Is there something wrong?” “Nothing.” iyon lang ang sinabi niya. “Fine, if there's nothing to worry about then get yourself together!” nainis na ako kung kaya't iyon ang nasabi ko. Hindi ako punching bag na pagbubuntungan niya ng sama ng loob niya kapag badtrip siya.
JOAQUIN'S POV: “Nag enjoy ka ba sa out of town natin?” tanong ko sa kanya nang makauwi na kami sa Penthouse. Nakaupo kami sa couch at magkayakap lang. “Yes, sobrang nag enjoy ako, Mahal, alam mo ba first time ko nag-dagat ulit kasi wala naman akong time mamasyal noon sa States. Na-miss ko mag-beach!” “Sige, uulitin natin ‘to promise ko sayo, mamamasyal tayo ulit pag pwede na. Just focus on your pregnancy right now.” “Promise yan huh.” “Yes, I promise.” saad ko na ngumiti sa kanya, hinaplos niya naman ang pisngi ko. “Ay, Mahal, bukas pala may check-up ako sa OB, doon na rin malalaman yung gender ng babies natin.” “Sige, sasamahan kita, anong oras bukas?” “Uhm, maybe 10 a.m. pero wag na, okay lang, kahit ako nalang mag-isa,” “Huh? Bakit?” “Eh diba bukas yung ocular para doon sa malaking project na sinasabi mo?” “Bukas ba iyon? damn it, nakalimutan ko.” “It's alright. Ako nalang.” “Ihahatid nalang kita doon sa Clinic.” “Sige.” “Balik trabaho na bukas, magiging busy na nam