Home / All / UNSEEN WORTH / Chapter 8

Share

Chapter 8

Author: Yvonneyah
last update Last Updated: 2021-08-21 09:31:38

NASH POV

Oh! What a great morning to start a day. I did my morning ritual and go down stairs to greet Dala but to my surprise I haven't see her, you know I used to see her every morning here preparing breakfast but I think today is different maybe she's tired and still affected to what happened last night.

Bigla nag bago ang mood ko nang balikan ang nangyari kagabi. Honestly I want to punch dad for hurting Dala. Sobrang sakit na ang naranasan ng kapatid ko and I want to make it up to her.

I decided to cook instead of eating in the restaurant mas mabuti nato at para dire- deritso na ako sa office.

After ko makapag luto at mag timpla ng coffee ay agad na akong kumain. I am eating at the same time thinking Dala if how is she. Is she okay? Did she ate breakfast? Did she sleep well? There's a lot of things I want to ask her but I can't since she's not around. 

I really can't fathom kung malaman kung di siya nakapag breakfast.

Pagkatapos kung kumain ay nag bihis ako, nag pipili ako ng tux nang mahagilap ng mata ko ang bagong photo copy ng picture ni Dala. Dalawang copies to and i am planning to give Dal the other one para tig isa kami.

Pagkatapos makapag handa ay kinuha ko yung isang copy at balak ko sanang ilagay sa kwarto ni Dala ng na sorpresa ako sa nadatnan ko. I saw Dala lying on bed very weak and she looks very pale.

"Dal, hey Dal," I said waking her up at sobrang init niya. Shit why didn't she informed me? Sobrang taas na nang lagnat niya.

"Dal?" I said and sobrang nag alala talaga ko para sa kanya. How bad of me to not check her here. Di ko man lang siya naalagaan kagabi. I felt like an asshole for not knowing my sister's situation.

"Hmmm?" She said with a very low voice at ramdam mo kung gaano siya ka pagod at panghihina niya.

"Ang taas ng lagnat mo bakit di mo sinabi sa akin at nang naalagaan sana kita. Why? Why you didn't tell me? Halika dalhin kita sa hospital baka mas lumala pa yang sakit mo." I said then she just look at me with a sleepy eyes.

"No, okay lang ako kaya ko to sanay na naman ako eh mawawala rin ito salamat nalang," she said then close her eyes.

"No, I'll bring you the hospital that's final." I said then was about to scoop her when but stop when she shake her head.

"Ayaw ko iinom nalang ako ng gamot at mag papa hinga." She said then tried to reach the glass of water and the medicine. Kinuha ko iyon at inilahad sa kanya.

She took drank it. I Stand up and excuse my self to get her breakfast.

Pagbalik ko naka pikit na ulit siya.

"Dal kumain ka muna please para malagyan ng laman ang tiyan mo please kahit konti lang." I said then touch her cheeks.

"Okay lang ako, mamaya nalang ako kakain matutulog lang ako at pagkagising ko kakain ako agad." Sabi naman niya.

Wala akong nagawa kundi sundin ang gusto niya kahit labag sa kalooban ko. I really want to bring her to the hospital dahil alang alala na ako.

I just stare at her for almost half hour kahit late na ako sa office I didn't mind, what matters the most is her safety, Sana lang mawawala na yang sakit niya I don't want to see her in that state. It tears my heart.

This is the first time na mag absent siya I think mas malala to kesa nag daan niyang lagnat. A tear escape from my eyes as I look at her...she looks very vulnerable and sobra ang panghihina niya.

_________

"One bottle again please," Saad ni Marco sa bartender. Bago lumagok ng isang shot.

"Kayo nalang ang umubos niyan ako na ang mag babayad mauuna na ako, babe c'mon hahatid na kita." Sabi ko at lumingon kay Celine para mahatid siya sa kanila nasa isang bar kasi kami ngayon I don't know kung bakit dito nila naisipan na uminom eh nag mamay- ari si Harlen ng bars, trip na naman siguro nila. 

"Babe bakit tayo uuwi? Ang aga pa ahh? C'mon let's enjoy." Saad ni Celine na naka simangot pa.

"May sakit kasi si Dalary eh walang mag aalaga sa kanya ngayon." Saad ko naman at inaalala si Dala okay na kaya siya? O mas lumala yung sakit niya? 

"So instant kuya kana pala ngayon? Wow! Just wow Nash! really? Nag pa uto ka sa babaeng yun? Oh c'mon dear hahahahh." nag tataka ako sa sinabi ni Celine I admit na di talaga maganda ang pakikitungo ni Dala  at Celine pero parang may mali eh.

"You know I just realized my mistake and now I want to correct it I want to treat my sister right." Sabi ko at mas lalo lang siyang tumawa.

"Hahahaha oh c'mon Nash, di mo ba alam na inouto kalang ng Dala na yun? Nag papa awa siya sayo nakita ko siya sa mall noong nakaraan at narinig ko na okay na kayo, at first di ako naniwala dahil alam kong gawa- gawa lang niya iyon but hearing those from you now hahahh nakaka tawa ka, seriously? Di mo ba alam kung anong plano niya? Ha? Nag papaawa siya sayo para makuha ang loob mo at pag nangyari yon? Papaikutin ka niya sa sariling palad at pag lalaruan. May plano din siyang mag papakaawa sa grandparents mo at para makuha niya lahat ng mana mo. Paano ko nalaman? Well yung pinsan ko lang naman ang kasabwat niya." Sabi niya at di ako agad naka sagot doon.

"Impossible." The only words I said dahil di ako maka paniwala.

"Impossible? Hahaha at anong sabi mo? Nag kasakit? Eh sino ang babaeng yon?" Pag tingin ko sa likod ay halos matulos ako sa kina tatayuan ko sa nakita ko I saw Dala drinking alcoholic beverage without any limit. Totoo kaya? Pinag lalaruan lang kaya niya ako para mapalapit ng loob niya sa akin at para makuha ang mana ko?.. dahil sa isipang iyon ay di ako nag dalawang isip na lapitan siya.

"How dare you! Ang kapal mo!! Mapag panggap." Saad ko at sinampal siya ng paulit ulit.

"Sir Nash, ano po ang nangyari kanina pa po ako dito hinintay ko po kayo kasi sabi ni ma'am Celine pinapapunta mo ako dito." Nag tagis ang bagang ko sa narinig at talagang dinadagdagan niya ang kasinugalingan niya.

"Akala ko may sakit ka? Huh? Pinag lalaruan mo ba ako? Why? Bakit ganito ang ginanti mo?" Sabi at hinawakan ng madiin yong panga niya.

"Medyo okay na po ako at hindi ko po kayo pinag lalaruan nandito ako kasi sabi ng girlfriend mo na susunduin kita kaya pumunta ako nung di kita nakita umupo ako rito ayaw kung uminom pero mapilit yung bartender eh sorry po." Sabi niya at umiiyak na, nag tatalo ang damdamin ko kung maniniwala ba ako ulit or hindi pero sa narinig ko kay Celine di ako nag dalawang isip na sampalin siya ulit.

"Wag kanang magsinungaling pa Dalary dahil alam ko ang sikreto mo... Pakinggan mo ito at sabihin mong di ikaw to! " Saad ni Celine at ini play yung recording niya.

Boses ni Dala yun at mga plano nilang gawin ng pinsan ni Celine. I felt insulted sa narinig ko.. nag bago naman ako ahh pero bakit ganito parin? Mas nadagdagan yung galit ko ng makita ko yung sinasabing pinsan ni Celine na paparito sa kinaruruonan namin.

"Please po wag niyo na akong idamay si Dalary lang po talaga ang may plano nun at di ako kasama pero pinilit niya ako at sabi niya na bibigyan niya ako ng share sa mananakaw namin sa inyo, sinabi niya din na sisiguraduhin niya na makukuha niya lahat ng mana niyo sorry po napipilitan lang po ako dahil sabi niya papatayin niya ako pag di ako pumayag sa gusto niya." Sabi nung lalaki  at umiiyak habang humihingi ng tawad.

"Anong sinasabi mo? Anong nakaw at mana? Wag mo akong pag bintangan di nga kita kilala eh." Pagtatanggol niya sa sarili pero buo na ang desisyon ko.

"Aminin nalang natin Dala." Sabi nung lalaki.

"Bro wag mong sasabihin na naniniwala ka?" Sabi ni Harlen.

"Gamitin mo utak mo dahil pagsisisihan mo kung maniniwala ka sa babaeng yan." Sabi niya at bumaling kay Celine.

"And you, wala kana bang ibang gagawin kundi sirain ang magkapatid nayan? Ang kapal ng mukha mo!" Agad ko siyang binigwasan sa ginawa niya sa girlfriend ko.

"Ipinag tatangol mo ang pokpok na yan? Sige! Tignan natin kung sino ang magsisisi. Di mo ba alam na di lang ikaw ang kinakalantari ng babaeng yan? Eh higit pa sa pokpok yan eh parausan!" Sabi niya at susunggaban ko sana ulit ng  humarang si Harlen.

"How sure are you na sa kanya talaga ang boses na yun?" Sabi pa niya.

"Tapos na kami sa kakaintindi sayo, pinag sabihan kana namin at ngayon nag pa uto ka ulit." Sabi niya at tinignan si Celine na umiiyak dahil sa masasakit na salita nina Marco.

"Wala na kaming magagawa kung patuloy ka sa pag papauto sa babaeng yan? Really? sister vs. girlfriend at girlfriend ang pinili? Well buhay mo yan hahayaan kana namin.. so paano ba yan? Friendship over!" Sabi niya at inaya si Marco na umalis.

"Kasalanan mo lahat ito! Dahil sayo nagka watak- watak kami nang kaibigan ko sinira mo kami!" At sa galit ko ay kinaladkad ko siya sa mga room ng bar.

"Ikaw ang dahilan ng lahat. At ngayon si Celine pa ang naging pokpok? Ang naging mali? Puta naman oh! Halika dito, Ito gusto mo diba kaya ka pumunta dito dahil gusto mong ikikama dahil  maharot at makati ka." Wala na akong pakialam sa mga nanonood.

"Please wag po... huhuhu wala po akong kasalanan." 

"Tell that to marines!" Sabi ko at hinawakan ng mahigpit yung buhok niya..Kaya napa igik siya sa sakit.

"Sir wag po diyan may tao na po diyan sa kabilang room nalang po." Saad ng babaeng nag tatrabaho dito sa bar lahat sila dito naka uniform at di mo akalain na bar ang pinag tratrabahoan nila sa suot nila, well, high class naman kasi ito mas sikat to compare sa bar ni Harlen na world class din.

"I don't care ! Pokpok naman tong kasama ko eh!" Sabi ko at itutulak sana yung door na di naman lock nang  humarang yung babae.

"Pero kasi nandiyan ang bagong may ari nitong bar at mapagalitan ako pag may ibang nakapasok-" diko na siya pinatapos at ipinasok na si Dala doon na umiiyak at inilock sa labas ang kwarto.

"Wag na wag mong buksan at wala akong paki kung sino ang nandyan ..oras na malaman ko na may nag bukas nito ay di na maaarawan." Sabi ko at nag lakad palayo, pupuntahan ko sana si Celine ng nawala na siya sa kinarorooanan niya kanina. Maybe nasaktan siya ng maiigi kaya nauna nang umuwi.

"Where is Marco?" tanong ko kay Harlen ng makatagpo ko siya di siya agad sumagot at minura pa ako.

"This will be the last time na makakausap pa kita." Sabi niya.

"Nandun sa isang room ng bar at natutulog sa VIP room." sagot niya pa din at umalis na.

Saan kaya dun? VIP din yung kwarto na binuksan ko kanina ahh, baka katapat ng nilagyan ko kay Dala or baka dun sa kay Dala?

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • UNSEEN WORTH   Epilogue

    DALARY'S POV"Mommy it's very hot here," reklamo ni Gray."Philippines is different from America baby, you have to get use of this, " saad ko pero sumimangot lang siya at nagsalubong na naman ang kilay."Let's just go back to the US then, I don't want to be here," saad niya kaya binuhat nalang siya ni Mathew dahil ang dami niyang reklamo."Son, dito na tayo titira we can go back to US pero twice a year lang dahil may work si dada at mommy, " Saad ni Mathew."You already have work there but why do we have to leave?" Tanong niya parin."Because most of our family and relatives are here, don't you want to see them always? Nandito din ang mga ninang at ninong mo." Saad ni Mathew kay Gray na lumalabi lang.Nagpababa siya kay Mathew dahil kaya na daw niya mag lakad dahil big boy na daw siya."I can manage my self nga!

  • UNSEEN WORTH   Chapter 46

    DALARY'S POVPapunta kami ngayon sa bahay nina dady Mark para pabantayan si Gray sa Lola at Lolo niya.Napag kasunduan kasi nang mga kaibigan namin na mag hiking bukas. Madaling araw pa lang ay aalis na kami.Oh diba ang yaman nang mga kaibigan namin parang ginagawang bayan lang ang Pilipinas at America kung makapag punta rito. Kung akin ang perang iyon ang dami nang bagay ang nabili ko kay Gray.Ang yaman nila pero minsan ang kuripot. Minsan nga si Mathew binibwisit nila eh. Gusto nila na umuwi kami nang Pinas and since di pa pede dahil marami ang work ni Mathew dito ay pinapapuntahan nalang sila at sinusundo nang private plane.Pagdating sa bahay nila ay agad kaming sinalubong nina mommy."Good evening mom and dad," sabay naming sabi ni Mathew at beneso sina mommy."Good evening, c'mon let's go inside. Hello Gray," Saad ni mommy k

  • UNSEEN WORTH   Chapter 45

    DALARY'S POVNakahiga lang kaming tatlo ngayon dahil gabi narin, nasa gitna namin si Gray.Tumayo si Mathew para kumuha nang pagkain ni Gray dahil di pa siya kumakain, seven in the evening yet our son haven't eaten his supper.Kanina pa siya pilit pinapakain ni Mathew pero ayaw niya dahil nag iinarte na naman. Gusto niya pang wag kami umuwi galing park kanina.Pangalawang punta pa lang kasi niya nang park. Yung una nung before his first birthday kanina yung pangalawa.We celebrated his first birthday here, and since first birthday niya masyadong engrande. Unang apong lalaki kasi kaya ganun sabi ni Mathew, if I know inispoiled lang niya si Gray.Katulad bg baptism biya ay mas marami pa ang bisita namin dahil free ang pag punta nila dito. Mathew offered our private plane para sunduin ang mga naroon sa Pilipinas.He's now one year old

  • UNSEEN WORTH   Chapter 44

    DALARY'S POVBeing a mom is not easy, lalo na pag sobrang likot nang anak mo.Grayson is 5 months old na, hands on ako sa pag-aalaga sa kanya dahil nahiya naman ako kay Mathew.Simula nang lumipat kami nang bahay ay si Mathew na ulit ang humawak sa company nila dito sa US.Kahit sobrang busy niya tumulong din siya sa pag alaga kay Grayson.Di ko nga lang maiwan si Grayson sa kanya dahil palagi niyang pinanggigilan. Halos di na makahinga si Grayson kung yayakapin ni Mathew dahil sa sobrang higpit.Nung one month pa lamang si Grayson ay di pa ako pinapakilos ni Mathew masyado dahil baka mabinat daw ako at nag hire siya nang limang maid. But when it comes to Grayson lang kasi siya lagi nag lalaba nang damit at siya din nag tutupi. I asked him why, na pede naman yung maid nalang pero sabi niya baka daw magka rushes si Gray sa sabon na gamitin nang mga taga laba.

  • UNSEEN WORTH   Chapter 43

    DALARY'S POVNagising ako dahil nakaramdam ako nang sakit sa tiyan ko. Madilim pa sa labas dahil madaling araw pa.Bumangon ako at sumandal sa headboard, ito ang lagi kong ginagawa kapag nakakaramdam ako nang sakit sa tiyan ko lalo na pag sumisipa si baby.Hinahaplos ko lang ang tiyan ko para ibsan ang sakit. Ang himbing nang tulog ni Mathew at di ko kaya na gisingin siya dahil lagi nalang siyang puyat sa kakabantay sa akin.Habang tumatagal mas lalong sumasakit at parang di ko na maintindihan. Naiiyak na ako sa sakit pero iniinda ko baka ganito lang talaga kapag malapit na ang araw nang panganganak mo.Nang hindi ko na nakayanan ay tumulo na ang luha ko. At saktong nagising naman si Matt."Love, may nangyari ba? Saan masakit sayo? Gusto mo dalhin kita ulit hospital?" Agad niyang sabi at tinuyo yung luha ko."Baby wag mo pahirapan si momm

  • UNSEEN WORTH   Chapter 42

    MATHEW'S POVAnd the next week came at ngayon nga ay nandito na kami sakay sa pribadong eroplano ko papuntang US.Sa Los Angeles California kami pansamantala na titira while we stay there. I have my own house there dahil minsan lang ako umuwi sa bahay namin doon dahil palagi lang akong pinapagalitan ni mommy."Love, you can rest or better sleep while we are on our way there para makapagpahinga ka nang mahabang oras. C'mon I'll guide you to our bedroom," Saad ko. Kahit nasa loob kami nang eroplano I want herto feel comfortable. We have bedrooms here for the pilot and flight attendant na sumasama sa amin pag may flight and I also have bedroom here na para sa akin lang talaga and now para sa amin nang mag asawa."You will stay beside me?" Tanong niya sa akin. At inikot ang mata sa kabouan nang eroplano."Ahh, actually I want to operate the airplane today gusto ko na ako ang ma

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status