Pagkagising ko ay wala na si Cassian sa tabi ko at tanging notes niya na lang ang naiwan.*Don't wait for me. I'll be home late - CassianSimula noong nangyari kahapon ay hindi na kami masyadong nakapag-usap ni Cassian. I can see that he's still affected by his mother's death. Sino ba naman kasing hindi. Tita Cassandra was always there for us and now she's gone.“Madame, dumating na po ang mga bulaklak.” Kumatok si Nella ng ilang beses.I sighed heavily. Pakiramdam ko ay kasalanan ko kung bakit umaakto ng ganito si Cassian. Hindi kami gaanong nakapag-usap kagabi at ngayon ay maaga siyang umalis.“Good morning po,” bati ko rito.Tinangguan niya lang ako, ramdam ko ang kaniyang pagdistansya sa akin. It's making me more frustrated. Hindi ko tuloy mapigilan sisihin ang sarili ko dahil mukhang napagalitan siya ni Carsen kahapon. Nagsisisi ako kung bakit siya pa ang tinanong ko, nadamay pa tuloy siya. Dapat ay si Cassian na lang mismo ang tinanong ko.“P-pasensya na po pala,” wika ko.Gula
Nandito ako ngayon sa kwarto namin ni Cassian. Hindi ko na mabilang kung ilang beses na akong paulit-ulit na tumitingin sa orasan. It’s already 9 in the evening but I haven't eaten yet. Gusto ko kasing makasabay kumain si Cassian kahit na hindi ko alam kung anong oras siya uuwi.“Ouch!” Hinipan ko daliri na napaso ng glue gun na hawak ko.Panlimang beses na akong napaso ng mainit na glue stick. Oo, panlimang beses. Nagmamarka kasi ang mga paso sa balat kong sobrang sensitibo. Kani-kanina lang ay namumula ito ngunit ngayon ay nagiging purple na sila. “Hindi na naman ako inform na crafty ka na pala,” natatawang sambit ni Mia.Kanina ko pa ka-video call si Mia, wala kasi akong magawa kaya na pag-isipan kong bumili kanina ng mga ribbonet, glitters, sticks at iba pa dahil gusto kong gumawa ng mga handmade glitter flowers. “Do you think he will like it?” tanong ko sa kaniya.Dinidikit ko na lang ang mga piraso nito upang maging rosas, pagkatapos ay nilagyan ko ng glitters at inayos para m
Cassian’s POV“Do you love me less?” Eloise sniffled.Damn. I hate to see my wife cry. I hate myself for making her cry. I hated seeing her upset.“No. Of course not, darling. Never think of that ever again,” I kept on kissing her.I just hope my kisses would take all her worry away. My whole body went cold when my eyes caught sight of the boquet of roses on the corner of our bed. My brows frowned.“Whose flowers are those?” I asked, trying to calm the uneasy feeling. “Huh? Oh! Mine.” She smiled. She stood up and walk towards our bed to get the boquet of roses. “Who gave that to you?” My jaw clenched while looking at her. She seems happy with the roses and the fact that it's not from me makes me want to burn whoever gave her that boquet. She noticed the changed in my tone so she looked at me and the smile on her beautiful lips suddenly vanished.“Are you jealous?” she teased. Her whole face light up and gave me a playful smile. Is she mocking me now? Damn this woman.“You won't w
3rd Peson’s POV “There you are, lover boy,” sarkastikong bungad ni Carsen sa nakatatandang kapatid.Hatinggabi na kaya't tulog na ang lahat sa mansyon ng mga Etienne. Payapa ang gabi ngunit nagpapalitan ng matatalim na mga tingin ang magkapatid. Mataas ang tensyon sa pagitan nilang dalawa ngunit wala ni-isa ang gustong magpaawat.“What did you do, Carsen?” malamig ang tono na tanong ni Cassian. Hindi naman nagpatinag si Carsen at napataas ang kilay habang nakatingin sa nakatatandang kapatid. Pansin niya ang pag-iiba nang kilos ng kaniyang kapatid simula noong maikasal ito. Ramdam niya ang dahan-dahang paghiwalay nito sa kanilang mga plano. “Have you forgotten why we are doing this, Cassian?” matalim ang ipinukol na tingin nito sa kapatid. “Would you like me to remind you again of the details of every pain and sorrow that family caused us?” “I remember every fucking memory and it is haunting me up to this day!” galit na sambit ni Cassian ngunit kinokontrol ang boses upang hindi map
Eloise’s POV“You are the most beautiful woman I've ever seen,” rinig kong bulong sa akin ni Cassian. Nanindig naman ang mga balahibo ko sa katawan habang nagmumula ang mukha. Pilit kong kinakagat ang pang-ibabang labi upang pigilan ang pagngiti. Nakapulupot sa bewang ko ang kamay ni Cassian habang sabay kaming naglalakad, na kakailanganin ang tinginan ng mga tao. Well, obviously nakatingin sila sa asawa ko. Yes, asawa ko dahil akin siya! Haha charot! Nandito kami ngayon sa Grande Ballroom Hall, the most prestigious and luxurious event in the whole world. Kahit saan ka man tumingin ay puro galanteng tao ang makikita mo sa paligid. Malulula ka naman sa buong Hall dahil puro crystalize chandelier ang makikita mo, pakiramdam ko ay mabubulag na ako sa sobrang ganda rito. The whole place is giving a rococo style and architecture as well. “Oh! The eldest Etienne!” Napatigil kami sa paglalakad at napatingin sa gawi kung saan nanggaling ang boses na iyon. Nakipag-kamay naman si Cassian s
Napatitig ako sa sariling repleksyon sa salamin. I look great as always. Napatawa naman ako sa sariling iniisip, kailan pa ako nagsimulang maging narcissist?My gown is kinda similar to Cinderella. It's a fitted bodice, enough length to touch the ground. It's a winter pearl silk with a dramatic shadows. Nag-retouch ako saglit bago lumabas ng restroom. Bumalik na ako sa lamesa namin at hinintay na bumalik si Cassian. “Isn't she the daughter of the once famous but now infamous Flaubert Elbridge?” Rinig kong sabi ng kung sino. “Yes, the bankrupt man,” tugon naman ng isa.“Why the perfect Cassian Etienne would marry an average woman like her?” “She's a high class, girls. Their family was once as highest as the Etiennes so watch your mouth,” I heard a different voice.“Well, not anymore right? Her family didn't even make it up to top 20 in the rankings this year.”“Cassian deserves better. Obviously it's not her.” Rinig ko ang sunod na pagtawa nila. I felt humiliated by what I heard. I
“Why did you bring her here, Carsen?” bakas ang inisip sa tono ng pananalita ni Cassian. Ngayon ko lang siya nakitang ganito, iyong tipong bothered siya sa presensya ng isang tao. Hindi naman siya talaga ganyan, he's known for being a cold hearted man. Ma's makikita mo pang may emosyon ang mga pusa sa kaniya, so he's typically calm. “And why not? I belong to an upper high—or should I say almost to an aristocrat family.” Vivienne rolled her eyes and took a sip from the wine glass. “Stop being an over ambitious girl, Vivienne. Upper High Class is too far gone to be aristocratic,” he said in a cool tone. Halata namang hindi nagustuhan ni Vivienne ang narinig kung kaya't tinaasan niya ito ng kilay at nagulat ako ng biglang mapabaling ang tingin nito sa akin. “Who is this woman again? Is she some sort of your secretary?” sarkastikong tanong nito. Hindi ko naman alam kung ano ang mararamdaman sa narinig. Nakita ko ang paghinga ng malalim ni Carsen habang umawat at tumawa upang p
Pagpasok ko pa lang sa pintuan ng mansyon ay agad na bumungad sa akin ay nakakakilabot na pangyayari. Nanginginig ang buong katawan ko sa kaawa-awa at walang buhay na pusa, kulay puti at malago ang balahibo ng pusa kung kaya naman ay kitang-kita mo ang napakaraming dugo na nakapalibot dito. “CASSIAN!” I screamed in horror. Nahihilo ako sa masangsang na amoy at sa kaawa-awang sitwasyon nito. Hindi ko kayang tignan pa ito ng matagal kung kaya't nanghihinang napahawak ang kaliwang kamay ko sa pader habang nasa dibdib ko naman ang isa ko pang kamay, habol-habol ang hininga. “What is it, lily?” bakas ang pag-aalala sa tono ni Cassian. Nasa tabi ko ito at inaalalayan ako upang makatayo ng maayos. Nangingilid ang luhang itinuro ko sa kaniya ang pintuan dahil parang nawalan ako ng lakas na magsalita. Napatingin naman ito roon at humakbang upang tignan ang tinutukoy ko. Kitang-kita ko ang pagbabago ng ekspresyon nito. Napahilamos ito sa mukha bago tuluyang bumalik sa akin upang alala
Mas lalong humigpit ang pagkakahawak nito sa akin at kahit anong pagpupumiglas ang gawin ko ay mas dinidiin niya lang ang mahahaba niyang mga kuko. Pakiramdam ko tuloy ay pinahaba niya ito ng sadya para gawin ito ngayon sa braso ko.“Bakit ako bibitaw? Nagsisimula pa lamang ako, Eloise Aurora!” galit na wika nito. “This is all just a beginning.”“I'm not in the mood to fight with you, so let me go!” iritado ang tonong sambit ko. Ngumisi naman ito at mas lalong inilapit ang mukha sa akin. Kitang-kita ang galit sa mga mata nito. “You think you've won, don't you?” nangangaiting tanong nito.“What are you talking about?” I heavily sighed. “Oh, don't you act like an innocent dove. You know exactly what I'm talking about.” she mocked.Seriously? I genuinely don't know what she's talking about. Ang klaro lang sa akin ay muli niya akong kinokompara sa kaniya.“I'm not competing with you, Vivienne.” naiinis na ako sa babaeng ‘to. Paulit-ulit na lang siyang susulpot sa buhay ko, para ano? E
Sobrang late na ako kanina sa meeting kaya si daddy na lang ang pumunta sa meeting. Masyado akong nagpakampanteng makipag-usap kay Carsen at hindi ko na namalayan na tumatakbo na pala ang oras. Masyado siyang magaling makipag-usap at kaya niyang guluhin utak ng sinuman. I sighed while looking at my wrist watch. Ayaw pa naman ni daddy ng late. Nasapo ko ang sariling noo. “Lady Eloise?” sambit ng pamilyar na boses. Napatayo naman ako ng wala sa oras nang mapagtanto kung kaninong boses iyon nanggaling.“Don Facundo, it's a pleasure to meet you again.” Nakipagkamay ako rito. Ngumiti naman siya sa akin at nakipagkamay pabalik. Nakipag-usap at tawanan pa ito saglit bago nagpaalam na umalis. Naiwan naman ulit akong mag-isa kaya napagdesisyunan ko na lumabas na lang muna ng building dahil lunch time na rin naman. I want to eat a steak right now. Nabitin ako sa tinapay na kinain ko kanina. Masarap pa naman din ang combination ng butter at strawberry jam.Sasakay na sana ako ng elevator ng
“Thank you, Linda.” Nginitian ko ito.Kanina pa kasi ako nakaharap sa vanity mirror habang nahihirapang kulutin ang buhok. It's been ages since I last did this, hindi na ako masyadong sanay. Mabuti na lang at dumating si Linda at nagpresintang tulungan ako. “Walang anuman po,” nahihiyang sambit nito. Pakiramdam ko ay hulog ng langit si Linda dahil para ko na itong batang kapatid. I’ve been dreaming of having a younger sister, ngunit hindi na nabiyayaan pa. “Bakit nga pala palaging gatas ang dala mo para sa akin?” tanong ko rito.Simula noong dumating kami galing Grande Ballroom ay palaging gatas ang dinadala niya para sa akin. Mas nakakatulong tuloy ako ng mahimbing sa gabi. Salamat kay Linda“May calcium and iron po kasi ito, pampalakas na rin ng buto.” She smiled while explaining. She looks more stunning when smiling. Argh! Gusto ko siyang ampunin, ngunit sigurado akong hindi ito magugustuhan ni Nella dahil hindi kami bati. Cold treatment pa rin siya sa akin.Nang matapos niya a
Umalis na si Cassian kaninang umaga at ako naman ay nandito na sa kompanya. Pagkapasok ko pa lang kanina ay nagpa-welcome surprise kaagad ang mga empleyado na nagpatunaw ng puso ko. Honestly, ako dapat ang magpasalamat sa kanila dahil pinili nilang manatili sa kompanya. “It's nice to see you back!” bati sa akin ni daddy. Hinalikan ko naman siya sa pisnge at ngumiti. My Daddy became better, noong una ay nag-iba an hitsura nito dahil sa lubog sa problema ngunit ngayon ay nakakabawi na siya. “Have you already met the company's new share holder?” tanong nito sa akin. “Yes, I met them earlier. Although they're not complete,” tugon ko“Glad to know, some of them might be very busy.” Napatingin ito sa kaniyang relos. “Anyway, I have to go. I still have meetings to attend today.”Nagpaalam na ito kaya pumasok na ako sa elevator upang tingnan ang opisina ko. Ang sabi ng mga empleyado ay pina-renovate ito ni Daddy. Nag-ring ang cellphone ko kaya't tiningnan ko kung sino ang tumawag. Agad na
R18 continuationKontrolado niya ang ritmo nang paggalaw ng ulo ko. Pagbilis ito ng pagbilis habang naapaawang ang labi nito habang tinitingnan ako ng mayroong mapupupungay na mga mata. He looks so hot. “Fuck fuck fuck!” sunod-sunod na mura nito hanggang sa tumalsik ang kaniyang katas sa lalamunan ko.I gagged but I didn't mind it. Mas idiniin niya pa ang ulo ko kaya ramdam na ramdam ko ang kahabaan nito na aabot hanggang lalamunan ko. Parehas naming habol-habol ang hininga. Ang akala ko ay tapos na ngunit mas nanghina ang katawan ko sa mga sumunod na sinabi niya.“We’re not done yet. Brace yourself and let's taste the main course.”So, ang ginawa namin kanina ay appetizer at side dish pa lang pala? Nasapo ko ang sariling noo. Sobrang pagod na pagod na ako ngunit parang sisiw lang ito sa kaniya. Binuhat niya ako at itinapon sa kama. Kinagat ko naman ang pang-ibabang labi at tiningnan siya ng nakakaakit. Lumapit ito sa akin at marahas na hinalikan ang labi ko.I see what it is. He wa
Warning R18!Hindi ko mapigilan ang pagkabog ng dibdib ko habang inilapag ako ni Cassian sa mini cabinet ng kwarto namin. Pilit kong kinakalma ang sarili ko ngunit hindi ko magawa-gawa. Para akong hinihipnotismo ng mga mata niya.“Eyes up, darling.” I feel the tempting sensation between my legs. I tried closing them, but Cassian stopped me from doing it. “C-Cassian?” tawag ko sa kaniya.“Hmm?” sagot naman nito. Hindi ko alam kung bakit ko siya tinawag. Nakatingin lamang kami sa isa't isa at ramdam na ramdam ko ang pag-iinit ng katawan ko sa paraan ng pagtingin niya. Para niya akong hinuhubaran. I can see the burning temptation in his eyes. Hinawakan niya ang kabila ng mukha ko at inilapit ang mukha niya sa akin. His lips crushed into mine. Parehas kaming napapikit habang ninanamnam ang labi ng bawat isa. Malumanay niya akong hinalikan hanggang sa nagbago ang kaniyang ritmo at naging mabilis. Hinayaan kong pasukin ng dila niya ang loob ng labi ko. Ginalugad nito ang loob ng bibig
Eloise’s POVI was sipping my frappe. Me and my bestfriend Mia are at the Starbucks right now. Ikinuwento ko sa kaniya lahat ng nangyari at gulat na gulat naman ito. Natutuwa talaga ako sa bawat reaksyon niya. It was all satisfying to watch.“Gurl! Alam mo bang para akong nag-aabang ng serye sa storya ng buhay mo? Jusko kung ganyan lang pala ang buhay may asawa ay no thanks na lang!” Sumimsim ito ng kape.Napanguso naman ako. “Grabe ka naman. Hindi naman ganoon kalala.” “Anong hindi ganon kalala? Namamanhid ka na bang talaga, ha Eloise Aurora? Bumalik ang ex, tapos may pusang namatay, tapos ano pa? Jusko parang nara-ramble ang utak ko gurl ha!” Hindi ko naman mapigilang matawa dahil sa bawat salita nito ay kasabay pag-aksyon ng kamay at katawan niya na para bang konektado ito sa tuwing magsasalita siya. “Oh eh, how are you naman?” she asked with full of sincerity.Doon ako natigilan. Kumusta nga ba ako? Kumusta ang puso ko? “Naku! Ayan na naman po tayo eh. Ely girl, please huwag m
3rd Person’s POVHinihilot-hilot ni Carsen ang kaniyang sentido habang sumisimsim ng alak nang padabog na pumasok si Vivienne sa opisina ng mansyon. Napamulat ng mata si Carsen at nagkasalubong ang mga kilay na tiningnan nito si Vivienne. “What the hell happened to you?” natatawang tanong nito.Halos sabunutan naman ni Vivienne ang sarili habang minumura ang HANGIN. galit itong napatingin kay Carsen. Tila nag-aapoy ang mga mata nito sa sobrang linis at galit.“Why did he marry that bitch, Carsen?!” bakas ang inisip sa tono ng boses nito. Carsen shrugged. Alam niyang wala sa plano nilang magpapakasal si Cassian kay Eloise kaya't nagulat na lang silang lahat nang magdeklara ito ng kasal. What's more confusing for him was that their father agreed into it. “Maybe he still loves her?” mapaglarong saad nito.“NO WAY!” galit na sigaw ni Vivienne. Napapikit namang muli si Carsen dahil sa matinis na boses ni Vivienne, mas lalong umakit ang ulo niya sa presensya ng babae. Gulo-gulo ang maha
Gulat akong napatingin kay Vivienne. Kung nakamamatay lang ang masasamang tingin ay siguradong kanina pa ako pinagpipiyestahan ng mga langaw ngayon dito. Not gonna lie, nakakatakot siyang tumingin. Parang kahit anong oras ay may lalabas na kutsilyo mula sa mga mata niya at diretsong tatarak sa mata ko. “I fixed him. I took all his pain, but he still chose you over me,” hindi makapaniwalang wika nito. “Vivienne, you can't really force someone to love you,” puno ng sinsiredad na sambit ko. Sa totoo lang ay naaawa ako sa sitwasyon ni Vivienne. She's right, naroon siya sa tabi ni Cassian ngunit parang wala lang ito kay Cassian ngayon. Ngunit sadyang hindi mo magagawang piliting mahalin ang taong walang pagtingin sa iyo. I really don't understand why some girls can't take that. Ang iba sa kanila ay mas nagiging obssessive. “He loves me,” she rasped. “Excuse me?” ako naman ang napataas ang kilay. How odd it is to tell that exactly in front of my face. I am his wife, he chose