All Chapters of Under His Temptation: Chapter 1 - Chapter 10

Lahat ng mga mayayamang negosyante sa mundo ay nagtipon sa mansion ng mga Etienne. The sound of clinking glasses and laughter filled the whole ballroom. Ito na ang gabing pinaka ayokong mangyari sa lahat. Abala ako sa pagsimsim ng champagne, mas gugustuhin ko pang malasing at mahimatay kaysa marinig ang masamang balita. Maya maya pa ay pumunta na sa harapan ang padre de pamilya ng mga Etienne kasama ang Daddy ko. I saw a familiar figure. Our gazes met, and suddenly my body froze. He really has this effect on me. I looked away, trying to focus on the announcement infront of me. But no matter how hard I tried to divert my attention to something else, my brain kept showing me an image of his perfect face and dazzling eyes—oh crap! Why was I complimenting him? “Ladies and gentlemen,” pag-agaw ng atensyon ni Don Caiusandrus Etienne. Lahat ng tao ay napatigil sa pagsasalita at tumingin sa kaniya. Damn, that shows how powerful he is in front of everyone. Unang salita niya pa lang ay ka

Buong araw akong nagtrabaho kung kaya't ramdam ko ang pagod na nananalaytay sa buong katawan ko. Napasandal ako sa counter ng reception area ngunit agad ding nanliit ang paningin ko nang makita kung sino ang lalaking naglalakad papasok sa building.Biglang nakaramdam ako ng kaba habang pinapanood siyang pumasok. What is he doing here?My heart pounding so fast as our gazes met each other. He's wearing a typical black polo sleeve habang nakapamulsa ang kaniyang mga kamay. He gave me a playful smirk.“My future wife looks so tired,” panimula nito habang hindi napapawi ang ngiti sa labi.Inirapan ko lang siya. Pilit kong kinakalma ang pusong nagwawala na sa loob ko. May kung ano sa utak ko ang nagsasabi na tumakbo at magtago ako mula sa kaniya ngunit hindi ko maigalaw ang mga paa ko papalayo sa kaniya.“I didn't agree to be your wife,” sabi ko habang pilit iniiwasan ang mga tingin niyang nakakalusaw.Kita ko sa gilid ng mga mata ko ang pagkawala ng ngiti niya. Huminga ako ng malalim at t

I expected our first night to be cold and awkward but I was wrong. He started to be clingy towards me, and there we are standing infront the mirror while he slowly undress my wedding dress. Sobrang lakas nang kabog ng dibdib ko habang pinapanood siyang hubaran ako. Nang magwagi siyang tanggalin ang bawat sa saplot ko ay sinimulan niyang patakan ng mga halik ang likuran ko. Tila tumaas lahat ng mga balahibo ko sa katawan nang dumami ang labi niya sa balat ko. “Cassian,” I whispered in unison “Yes, wife?” tanong nito habang hindi pa rin tumitigil sa paghalik sa akin. That word hit me hard. Starting this night, I'm already his wife and I'm married to him. Hindi ko alam kung bakit ako nasisiyahan sa ideyang asawa ko na siya. Sinubukan kong takpan ang mga dibdib ko gamit ang braso ngunit hindi niya nagustuhan ang ginawa ko at dahan-dahang tinanggal ang kamay ko. Nahihiya ako sa isipin na hubad ako sa harapan niya kahit pa ilang beses niya nang natikman at nakita ito. Well, this night i

Nagpaalam akong uuwi muna para makakuha ng mga damit ko para sa trip namin sa Italy ngunit hindi siya pumayag. Sa halip ay sinamahan niya akong bumili ng mga bagong damit at ilan pang gamit na dadalhin namin. Napabagsak ko ang katawan sa couch habang inilapat niya naman ang ibat ibang shopping bag sa sala. Napakarami nito ngunit hindi niya ako hinayaang bitbitin kahit ni isang shopping bag. What a gentleman. “Are you satisfied, wife?” nakangiting tanong nito sa akin. Nagulat pa ako nang lumuhod ito sa harap ko para tanggalin ang heels na suot ko. Sinenysan ko siyang maupo sa tabi ko at ginawa niya naman. Sumandal ako sa dibdib niya. I can feel his heart pounding. “More than satisfied. Thank you, Cassian,” wika ko. Bumibigat na ang talukap ng mga mata ko kaya hinayaan ko na itong pumikit. Naramdaman ko naman ang braso niyang pumulupot sa katawan ko at ang pagdami ng labi niya sa noo ko para patakan ng halik. “I love you, Eloise Aurora.” Hindi ko na masyadong narinig ang

Napatulala ako sa painting ng The Creation of Adam. I'm always fascinated by how creative and talented Michelangelo was. Siguro kung ganito ako ka-talented ay magpe-paint na lang ako buong araw. “That's the most famous work of Michelangelo,” wika ni Cassian.“It's beautiful. I never thought I would be able to witness it in person,” namamanghang sambit ko.“It’s beautiful, yes. But not enough compared to you.” Inayos nito ang ilang hibla ng buhok kong nakatabon sa mukha ko.Napatulala naman ako sa kaniya. Palagi talaga siyang may banat eh, noh? Sa kabila ng pamumula ng mukha ay may naisip akong pangrebat sa sinabi niya.“So, kinokompara mo ako sa painting?” nakakaloko akong ngumiti sa kaniya.Kailangan ko rin minsang hindi magpatalo, duh.“W-what?— That's not what I meant—” nakakunot ang noong sambit nito.Tinalikuran ko na siya at tumawa. Success! Hindi siya nakapagsalita. Ang sarap talaga sa pakiramdam kapag naaasar mo yung tao. Nagpatuloy ako sa paglalakad habang tinitignan ang mga